Mijn amandelen moeten eruit! Afgelopen week bij de anesthesioloog geweest die me gezond vond en ik word als het goed is deze week gebeld wanneer ik 'mag'. Zie er enerzijds best tegen op (de pijn dus), maar aan de andere kant zal ik ook wel heel erg blij zijn als ik niet meer elke 3-4 weken keelontsteking heb, zoals de laatste maanden het geval was... Ik vind het erg spannend in ieder geval. Ben heel benieuwd hoeveel pijn het daadwerkelijk zal doen en hoe lang het gaat duren voor ik hersteld ben. Volgens de KNO-arts zijn er mensen die na 3 dagen zich alweer veel beter voelen, maar duurt het bij anderen makkelijk 2 weken. Word er gewoon nu al zenuwachtig van Hier ervaringsdeskundigen?
Uhhh ik! Heb het 3 jaar terug laten doen. Is mij ontzettend tegengevallen. Maar... Heb sindsdien geen keelproblemen meer gehad! Dus het was zeker de moeite waard. Ik heb 2 weken geen stem meer gehad, 2 weken niets kunnen eten (alleen water en koude bouillon), was 10 kilo kwijt en na 4 weken pas echt weer 'normaal' eten. Daarentegen werd mijn nichtje tegelijk geholpen en die zat diezelfde dag al aan gewoon avondeten en had nergens last van. Verschilt dus enorm per persoon!
@ natjes: brutale vraag: hoe oud was je toen? De KNO-arts begon namelijk tegen mij wel meteen 'Ja, mevrouw, OP UW LEEFTIJD kan het herstel best even duren...' - ik word in augustus dit jaar 30, dus dat was best even confronterend, hahahaha!
ik denk dat de uitspraak hoe ouder je bent hoe langer het herstel duurt en hoe meer pijn er niet voor niks is. kinderen herstellen er relatief vlug van, maar mijn nichtje van 9 moest ook rekenen op 2 weken slecht kunnen eten. veel sterkte.
Hmm, oke, dan is het echt gewoon het verschil tussen personen, want 2 jaar leeftijdsverschil kan niet te oorzaak zijn van zo'n verschil in herstel-snelheid, lijkt me. Dan hoop ik maar dat ik supersnel herstel (al zou 10 kilo afvallen me ook niet heel erg misstaan, haha)
Het schijnt er ook vanaf te hangen of ze de amandelen 'makkelijk' weggelepeld krijgen of niet. En ik heb best een hoge pijngrens al zeg ik het zelf. Denk met meer afschuw terug aan hersteltijd van die amandelen dan van de bevalling . En het jammere van die 10 kg was...zodra je weer kan eten zit het er binnen no time weer aan!
Mijn man heeft het 2en halve week geleden laten doen. Hij had de eerste 2 dagen geen last en liep als een vrolijk mannetje door het huis. Maar omg! Die dagen daarna ben ik zelf naar de spoedeisende hulp gereden voor sterkere medicijnen terwijl hij echt al op de max van 3x paracetamol zetpil 1000mg en bijna 4!!! keer op een dag diclofenac zetpil. Het hielp gewoon niet! Toen kreeg hij tramadol mee wat best een heftige pijnstiller is, het hielp weer niet! Dit was serieus een van de zwaarste weken voor mij iig en voor hem ivm de pijn. Hij heeft 2 keer een nabloeding gehad net voor hij naar bed ging. Heeft heel veel last van zijn oren gehad waardoor hij echt bijna moest huilen :O. Samen nog een keer naar de spoedeisende hulp gereden, waar hij een nog! sterkere pijnstiller kon krijgen. Wat is het erg om die beer van mij in dat bed te zien liggen en zich geen houding kunnen geven door de pijn. Mijn huisarts wou mij doorsturen naar de KNO arts omdat die van mij hoogstwaarschijnlijk er ook uit moeten. Ik heb bedankt, ik denk dat ik die 2 weken helemaal niet overleef. Enige voordeel is dat hij 7 kilo was afgevallen en nu weer een groot deel van zijn broeken past Ik weeg maar 58 kilo en dalijk is er van mij helemaal niks meer over. Denk er goed over na! Ik kan nog niet zeggen of hij er echt baat bij heeft gehad, want hij was na de operatie flink verkouden geworden. Hij heeft 3 keer de poli gebeld omdat hij het niet vertrouwde, bij het laatste belletje bleek uit weefselonderzoek dat zijn amandelen echt heel erg ontstoken waren en het daardoor zo'n pijn deed.
ik was 21 (nu 24) heb erna nog steeds last van mn keel gehad. Ik kan tegenwoordig ook veel minder hebben ook mn keel (zoals in rokerige ruimtes enzo) de pijn, ik heb nog nooit zulke pijn gevoeld en ben er hartstikke ziek van geweest! soms zou ik willen dat ik het nooit had laten doen. even om mijn eerlijke mening te geven. jij heel veel suc6!
Oh god.... Ik wil je niet bang maken, maar bij mij zijn ze er 2jr geleden uitgehaald. En ik vond het vre-se-lijk. Had al wat dingen gelezen op internet, maar dat het zooo erg zou zijn.... Heb 2 weken niet kunnen eten, alleen kleine beetje vla. Gelukkig krijg je goede pijnstillers en je moet echt heel veel IJSKOUD water koelen!! Heel veel sterkte & succes!
Ik was 18 en het viel me ontzettend mee. Toen ze er eenmaal uit waren zei de arts dat het maar goed is dat ik eerder terecht kon. Blijk dat ze zo zwaar ontstoken waren, dat ze ieder moment hadden kunnen knappen en ik dus gifstoffen in mijn bloed had kunnen krijgen!! Ik heb drie dagen in het ziekenhuis gelegen (was tijdens 1 april en zorg dat je dan nooit in het ziekenhuis ligt. Verpleegsters met thermometers die 1 april grappen uithalen zijn NIET grappig ). Iedereen zegt dat je lekker ijsjes mag eten, ik heb er 1 gehad en had er daarna genoeg van. Verder veel bouillon en vla e.d. Ik mocht ook fruitpapjes eten, maar niet al het fruit mag. Het viel mij heel erg mee. Ik had alleen ontzettend veel bloed in de maag gekregen waardoor ik de eerste twee dagen veel moest spugen. Pijn had ik vooral de allereerste dag en heb daarna maar zo nu en dan een zetpil genomen tegen de pijn. Overigens vond ik het aller fijnst de narcose Wat voelde ik me daar heerlijk door! Schijn zelfs de anesthesist geknuffeld te willen hebben... Oeps Ik zou zeggen, probeer je er niet te druk om te maken. Iedereen herstelt anders. Bij mij viel het iig heel erg mee!!!
Hmmm... Tja, bedankt voor de eerlijkheid, dan maar... Dat het doorgaat staat gewoon vast, want dit trek ik echt niet langer. Ik ben elke maand wel minstens een keer gevloerd, waardoor ik minimaal een week niet fatsoenlijk kan eten. Ondertussen zal ik toch gewoon voor mijn man & kind moeten zorgen (meer voor kind dan man, maar toch) en die energie heb ik dan gewoon niet meer. Er moet dus iets gebeuren en dit is het enige dat naar alle waarschijnlijkheid zal helpen. Laten we het dus maar hopen.
Bij mijn zijn ze in 2006 eruit gehaad. En het is mij 100% meegevallen. Van een goede keelontsteking had ik veel meer pijn... Hoop dat het voor jou ook meevalt!
Mijn keelamandelen zijn twee jaar geleden verwijderd (was toen 27 jaar). Operatie zelf merk je uiteraard niets was. Daarna was het wel twee weken pijnlijk, maar te doen. Inderdaad bijna geen stem en eten ging na ruim een week pas weer. Ben wel ontzettend blij dat ik het heb gedaan, want heb sindsdien nooit meer keelontsteking gehad.
Oh, dames, bedankt voor de positieve ervaringen! Dat stelt me toch wel enigszins gerust. Tot op heden heb ik namelijk altijd de ervaring gehad dat alles wat 'vreselijk', 'enorm pijnlijk' en 'een hel' moest zijn, bij mij gewoon prima te doen was, maar toch blijf ik altijd bang dat 'iedereen' toch ooit wel eens gelijk zal hebben Ik hou voor nu dan maar rekening met het ergste en hoop op het beste. Meer kan ik niet doen.
Bij mij hielpen trouwens ijsklontjes (gewoon van water) het beste! Geen ijs ofzo. Door die siroop kreeg je veel slijm in mond/keel waardoor je veel moest slikken. Ieder geval een tip die je dus mee kan nemen zodra het gedaan is!
Ik heb ze vorig jaar laten verwijderen, was toen 34. Het viel me niet mee, maar resultaat is de moeite waard. Geen keelontstekingen meer gehad. Een paar tips: - je moet goed koelen, dus icepacks in de vriezer leggen, waarschijnlijk krijg je van het ziekenhuis wel een soort kraag voor om je nek mee - ik werd 's nachts vaak wakker en at dan maar gewoon een ijsje, die goedkope ijsjes bij de supermarkt die je moet invriezen (en die je kunt afbijten) werken ook goed, je laat zo'n stukje dan langs je keel glijden. - je moet een medicijn "spiegel" opbouwen, ook echt doen hoor, combinatie van paracetamol en diclofenac, daarmee is de pijn misschien te doen. Ff een paracetamolletje innemen als je pijn krijgt werkt niet - Gewoon blijven eten, brood met korsten vooral, "slijpt" de wond. Ik at veel lauwe ragout waar ik brood in doopte. Werd zo flauw van al die vla Veel succes!
Bij mij hebben ze op 9 februari van dit jaar mijn amandelen eruit gehaald. ik ben op 21 februari weer gaan werken. Dus 10 dagen thuis geweest. ik heb voor mijn gevoel veel pijn gehad. stel dat je een zere voet hebt, dan gebruik je die gewoon niet meer, maar slikken, daar kun je niet omheen en inderdaad een level van pijnstillers aanhouden. om de zoveel tijd echt een pijnstiller nemen, zelfs al vind je het op dat moment meevallen. ik nam zetpillen van 1000mg paracetamol per keer en 50mg diclofenac. op een gegeven moment ben je die zetpillen echt letterlijk SCHIJT zat zuivel zou ik de eerste dagen mijden, dat zorgt voor slijmvorming waardoor je nog meer gaat slikken. Wat verheugde ik me na 4 dagen toen ik weer 's ochtends een koffie kon drinken!!! waar je misschien niet op voorhand aan denkt: * ik ben nog tot 6 weken na mijn operatie doodmoe geweest van de narcose * het einde van mijn gehemelte is niet meer symetrisch (die boogjes waar mijn huig tussenhangt) * ik kan mijn nies nog niet ophouden * als ik mijn neus snuit, kan ik minder kracht zetten dan voorheen. eindconclusie: ik baar nog liever een elftal bij elkaar dan dat ik het nog eens doe, maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb.
Ik heb het ook laten doen (heel veel heftige keelontstekingen, nasaal praten, ook andere gezondheidsklachten, zoals vermoeidheid enz.) Ik merkte meteen daarna dat ik me minder moe voelde, extra energie ofzo, de ontsteking was weg. Ik heb wel een grote ontsteking gekregen daarna, na een paar dagen, maar dit werd niet opgemerkt doordat ik geen koorts had, maar koorts had ik al maanden daarvoor niet meer gehad, net of mijn lichaam niet meer vocht tegen de ontstekingen. Dus heel veel pijn, 8 kilo kwijt (ik was nog maar 48 kilo, vel over been)Het heeft lang geduurd voor ik echt hersteld was, maar..... ik heb geen spijt! Ik heb geen heftige keelontstekingen meer gehad, alleen nog een pijnlijke ruwe keel. Tips: * Drink geen icetea na de operatie, er zit citroenzuur in, wat enorm bijt!(ik had heel veel pakken ingeslagen, was dus niet zo handig) * Ijswater verkoelt wel, en ik had van de breekwaterijsjes in de vriezer. *en verder geleefd op kwark, olvaritpotjes (helemaal fijn geblenderd) en daar deed ik heel lang over, voor ik wat binnen had) Neem preventief paracetamol en diclofenac om de zoveel uur. * Vraag na of je moet spoelen tegen ontstekingen. * Neem veel rust, zodat je lichaam de tijd heeft om te genezen.
die van mij zijn er in aug 09 uitgegaan; ik was toen nog net 26. Doodziek van ellende ben ik geweest...... VOOR de operatie. Ik had me er vreselijk bang voor gemaakt. Uiteindelijk amper pijn gehad (en ik beschouw mezelf als kleinzerig). Zat vrolijk te praten toen mijn ouders na de op langskwamen. Zij dachten.... dat gaat nog veranderen (zeker omdat de arts langskwam en zei dat ze wel erg ontstoken waren geweest en goed vast hadden gezeten), maar niet dus. Kreeg later nog "ruzie" met de verpleegster omdat het tijd was voor een zetpil en ik vrolijk zei dat dat niet hoefde: ik had de vorige niet gebruikt omdat het niet zo'n zeer deed! Bleek dat ik die ook moest gebruiken om evt koorts tegen te gaan. Oeps Goed, het was wat pijnlijk bij het slikken en eten, maar goed te doen. Ik ben wel meteen koud water gaan drinken en heb ijscompressen tegen mijn keel gehouden, maar ik heb nadat ik uit het zh kwam nog amper pijnstilling gebruikt! Succes!!!