Ik heb een dochtertje van 3 maanden en ben sinds 2 weken weer aan het werk, ik werk 2 dagen per week. Mijn moeder past dan op bij ons thuis. Ze houdt hetzelfde ritme aan als ons en er is dus eigenlijk niks anders, behalve dat oma voor haar zorgt ipv mama. Maar toch is ze helemaal van slag! Vorige week ging het de eerste dag helemaal niet lekker, weinig slapen, vaak huilerig, ze kwam opeens weer voor een nachtvoeding (krijgt fv). De tweede dag ging het beter, nog steeds slecht slapen, maar een stuk gezelliger. Nu moet ik vandaag weer werken en begint het gewoon weer opnieuw! Ze heeft vanochtend een half uur ontroostbaar gehuild bij mijn moeder, toen een half uurtje geslapen en daarna weer wakker en niet echt vrolijk. Heeft iemand tips? Ik vind het zo vervelend... Mijn oudste moest ook wel een beetje wennen, maar raakte echt niet zo van slag.
Wat vervelend! Voor jullie alle drie natuurlijk! Misschien kun je, je moeder eens langs laten komen en haar laten verzorgen terwijl je er zelf bij bent? Zodat je meisje wel weet dat mama wel in de buurt is en terug zal komen? Of een doek oid met jou geur bij haar leggen? Mn man en ik werken beide parttime zodat onze zoon niet naar opvang oid moet, maar ik merk dat hij anders reageerd op papa, dan op mij! Een paar weekjes geleden was mn zoontje ontroostbaar en niets was goed! Honger, luier, krampjes geen van allen. Gelukkig kreeg ik verlof, omdat het erg rustig was op het werk, eenmaal thuis en zoontje hoort en ziet mij is het drama voorbij! Ik wil je wel even succes wensen, lijkt me voor jou ook niet lekker werken!
Wat vervelend zeg. Voor zowel jou als je moeder. Bij onze zoon hadden wij dat ook. Veel huilen, weinig slaap. Inmiddels gaat hij bijna 1 jaar naar kdv en nu gaat het prima! Hij heeft geloof ik paar maanden echt moeten wennen (geloof 1,5-2). Nu breng ik hem naar kdv en als hij daar is kijkt hij nauwelijks nog naar mij om. Zwaaien kan er meestal niet eens meer vanaf. Slapen heeft hij heeeeel lang slecht gedaan daar, totdat hij rond 1 jaar overging op 1 slaapje per dag. Toen sliep hij daar overdag net zoveel als thuis overdag. Of andere reden kán zijn... onze zoon merkte dat ik vrij gestresst was en huilde bij mij ook veel. Op een moment ben ik zelfs rustiger geworden en ben ik dingen "los gaan laten". Toen ging het beter. Is jouw moeder misschien ook (iets) gestresst? Het hoeft niet zo te zijn hoor, maar het kán ook een reden zijn. Succes.
@G89: Als ik erbij ben gaat het goed, maar zodra ik weg ben slaat ze om... Bij mijn man doet ze het ook, want die was vanochtend nog thuis toen het huilen begon. @SweetChocolate: Dat zou inderdaag goed kunnen zijn, dat mijn moeder te gestresst is. Ze vindt het zo vervelend als N zo uit haar doen is en is dus bang dat het weer gebeurd. Dan loopt er ook nog een peuter rond, dusja... je zou er ook wel gestresst van worden
Ik denk dat we overmorgen maar eens moeten proberen om de kindjes naar oma te brengen. Misschien dat dat scheelt, dan is het misschien sneller duidelijk dat oma haar verzorgt als ze daar in huis is. Nu is het natuurlijk vreemd als oma voor je zorgt ipv mama als je gewoon thuis bent. Bah, ik zit helemaal niet lekker op m'n werk zo
Dat geloof ik graag. Ik had dat ook toen mn man me belde en vertelde dat mn zoontje zo ontzettend ontroostbaar was. Waar mama's wel allemaal niet goed voor zijn maar het is en blijft vervelend. Hopelijk helpt het als je de meiden naar je moeder brengt, wellicht dat, dat rust brengt. En natuurlijk dat oma zich ook een beetje kan ontspannen, die kleintjes voelen dat haar fijn aan!
Wat rot dat zich niet helemaal lekker voelt bij je moeder. Mama is wat dat betreft toch het beste! En het is zo rot om een verdrietig kind achter te laten? Heeft ze een knuffeltje wat ze veel bij zich heeft wat voor haar vertrouwd is? Zijn er liedjes die jij vaak zingt die je moeder ook kan zingen? Of een speeldoosje wat ze kent? Bij ons is de overgang vrij rustig gegaan, maar dat kwam denk ik ook omdat ik in mijn verlof vaak bij mijn moeder was en zij regelmatig voor mijn zoontje zorgde. Is het mogelijk om wat vaker naar haar toe te gaan of haar over de vloer te hebben of doen jullie dat al?
Ja mijn moeder past 2 dagen op en we gaan er in het weekend vaak ook nog een keer heen. Dus ze ziet haar sowieso 3x per week. Het is een gevoelig meisje dat slecht tegen veranderingen kan... Maar 's middags ging het gelukkig al een stuk beter
Mijn dochtertje heeft het ook gehad!! Ze gaat een halve dag per week naar mijn schoonouders... En dat vond ze eerst ook echt niet leuk!! Alle keren huilen, tot de laatste keer toen was ze vrolijk en was er geen probleem!! Ben blij dat ik nog niet hoef werken (ben in de ziektewet) niet leuk, maar wel fijn om bij mijn meisje te kunnen zijn!! Ik ga proberen om mijn dochtertje binnenkort een dagje naar mijn moeder te brengen!! Kijken hoe dat gaat!! Wat ik doe, is ik neem haar koe en spookje mee! Is ze erg gehecht aan!! Maar ook vind ik het belangrijk dat ze geknuffeld word enzo! Dat gebeurt hier thuis heel erg veel, en dat vind zij enorm fijn! Mijn schoonouders (moeder vooral) doet dat minder!! En dan kan ik erg aan Mylène merken dat ze 's avonds dus na haar groentehap, niet slaapt!! Maar bij papa of mama wil zijn!! En wil knuffelen Succes, hoop dat het beter gaat als je haar naar je moeder brengt!