Ja, daar kan het ook mee te maken hebben! Maar in ieder geval, of het nou komt door de klok of gewoon erg vroeg . het is je gelukt!! Top!
Hoi, goed hoor!! kwart voor 7 dus . Zet maar even door deze week, dat met die klok duurt hier altijd een paar dagen dus...zie je wel dat het meevalt?
En vanavond en vanmiddag is ze gewoon rustig in slaap gevallen! Niet om gezeurd! Eigenlijk ging het dus best makkelijk haha! Het gaat echt makkelijker dan met 3 jaar, dus voor iedereen die nog twijfelt...! Vanmorgen was het dus supervroeg, maar ik geef hA het voordeel van de twijfel, kan natuurlijk ook komen door het verzetten van de klok. hopelijk gaat dat wel weer over. ze heeft wel vaker fases gehad dat ze vroeg, rond 6:15 uur wakker werd en was blij dat het weer een uur later was geworden... Maar ja, dan nog zou ze dat zonder speentje moeten aanleren. Ik heb ook nog een slaaptrainer, waar ik haar tot voor kort nog ge jong voor vond, qua snappen dan, maar anders ga ik daar weer een nieuwe poging mee doen. Het naar bed brengen is ook wat intensiever geworden. Voorheen ging ze liggen kusje, klaar. Nu gaat ze niet liggen. Lampje aan, nee toch uit, nog een kus, een knuffel, nee ook van papa en van broer.... En om mn schuldgevoel over dr speentje " af te kopen" doe ik het dan maar, want vind het ergens een beetje zielig... En ben nog altijd huiverig dat ze niet wil slapen... Maar ik zag het gelukkig tijdig in vanavond dus heb ook wel resoluut een grens getrokken en verrek, ze was daarna ook stil en heb haar nadien niet meer gehoord!!
O jee, iets te vroeg gejuicht... vannacht was het 4:30 en ze lag een beetje stilletjes te huilen: "Tuttie"... riep ze... *autch...* Toen om 5 uur nog een keer en gelukkig viel ze toen weer in slaap tot 7 uur...pffff... Het doet me ergens wel pijn hoor, maar ze komt er wel door heen... het gaat lang niet slecht en het valt me qua drama enorm mee!
Hartstikke goed hoor!! Ik vind het knap van je dat je zo doorzet en je kleine meid doet het ook super!!
dank je, wat lief! Ik vind mezelf wel een beetje bruut, maar uiteindelijk is het beter zo. Vanmiddag had ze ook wat moeite om in slaap te vallen. Wat lastig is, want nu moet ik haar straks wakker maken om mn zoon van school te halen. Eens zal het toch wennen? Bij mn zoon duurde het volgens mij wel een weekje... mooi is dat hoe snel je dat vergeten bent
Wij zijn in juni bij de tandarts geweest en die gaf ook aan dat we moesten stoppen met de speen. Dus ook heel bruut dat ding weggegooid. Na een paar dagen was het voor iedereen weer rustig naar bed en slapen en doorslapen. Bleek toen ze een paar weken later bij mijn moeder ging logeren dat ze heel hard op d'r handje ging zuigen en op zoek was naar iets om te zuigen. Na overleg met de tandarts dus toch maar weer een speen gegeven voor het geval dat ze straks dus d'r duim zou gaan gebruiken. Dit hadden we dus niet geweten zonder mijn moeder want die ging even bij haar liggen.
Hoe oud was je dochter toen ze dat ging doen? Als ik nu ga kijken bij haar zuigt ze nergens op. Wel is ze met inslapen onrustig. Ik denk datbze iets nieuws zoekt om troostnof rust uit te halen? Ze moet haar knufelbeertjes en haar doekje wat aan de speen zat. Extra knuffel en kus van papa en mama en broertje, lapje aan, nee toch uit..... Erg vermoeiend. Maar ik probeer het kort en resoluut te houden.
iemand een advies voor een speen die aan een tut doek zit? Speen eraf halen en tut terug geven of tut met speen helemaal achterwege laten?? Ik heb wel eens de tut terug gegeven zonder speen om te kijken wat ie doet. Hij blijft maar met het doekje draaien en draaien en snapt er niks van dat die speen er niet meer aan zit. Hij gaat zich wel steeds meer hechten aan een ander knuffeltje en ik hoop dat deze voor hem belangrijker gaat worden dan die tut met speen. Ik laat hem bewust die knuffel overal mee naar toe nemen als hij erom vraagt in de hoop dat die knuffel heel belangrijk gaat worden en hem troost kan gaan bieden. Ik denk zelf dus speen met tut helemaal weglaten op een gegeven moment.
Ik zie dat je zoon praktisch even oud is als mn dochter? Hier hing er dus ook een lapje aan. Die heb ik wel in bed gelaten en die pakt ze wel, maar zodra ze ontdekt dat de speen eraf is gooit ze hem weg. van mij mocht ze hem houden ( inderdaad in de hoop dat ze daarmee gaat kroelen en de speen niet mist...) Hier in ieder geval geen verontwaardiging en ze zegt zelf ook: speen is kapot! In jullie geval, als hij het toch niet lijkt te snappen zou ik hem inderdaad helemaal weghalen, anders krijg je toch steeds weer die confrontatie... Vannacht is het voor het eerst goed gegaan! Buiten dat ze wat onrustiger inslaapt, althans het duurt langer. Maar ze heeft nu helemaal doorgeslapen en hoorde haar weer rond de oude, vertrouwde tijd! En toen vroeg ze niet om haar speen.... maar om haar knuffelbeertje! Ik denk dat ze dus wat anders heeft gevonden waar ze troost uit haalt! Ik ben blij!!
Nee hoor, helemaal niet bruut, keep in mind: je doet het voor haar eigen bestwil! Nu eventjes een beetje vervelend, maar daar heeft ze straks profijt van. En het gaat hartstikke goed zo te lezen!
Super dat het zo goed gaat!! Lieke was 2 jaar een paar weken geloof ik toen we de speen weg hadden gedaan. Ze heeft ook een aap Mo die een paar haren op zijn kop heeft waar ze aan frummelt bij het inslapen. We gaan het binnenkort gewoon nog een keer proberen. Ze is nu tenslotte weer een paar maanden ouder en dan hoop ik dat het net zo goed gaat als bij jou en dat ze d'r zuigbehoefte kwijt is!