- batterij is leeg van de telefoon/iPad/televisie - bad water is op (als ik wil dat ze douchen ivm tijd) - is echt al heel laat, echt geen tijd meer voor een verhaaltje - als je je handen niet wast na de wc word je ziek - *vul iets in* is vandaag gesloten (dierentuin/winkel/etc) - m'n geld is op
Oh ja hahaha 'weet ik niet' gebruik ik ook heel vaak. Vooral als ik echt geen zin heb in speelgoed met geluid of als ik even geen zin heb om moeilijke vragen te beantwoorden.
'Deze chocola Is alleen voor grote mensen' 'Je krijgt al bijna vierkante ogen' 'Het Is nog geen ochtend, ga maar weer slapen'
Oja...'mama's benen zijn te oud om hard te rennen' 'Als je nu niet even 5 minuten je mond houdt dan ben ik straks doof' (en dan doen alsof als ze Door blijft kwekken) 'De tv Is leeg'
Haha leuk topic! Maar mijn 6 jarige trapt nergens meer in Dus als alleen de jongste er is kom ik er nog mee weg: " mama gaat ook zo slapen" " de tv is afgelopen" " het is veel te koud om buiten te spelen" (als grote broer met grote vriendjes naar buiten is) " <naam knuffel> is ook heel moe, hij moet echt naar bedje" " de kaassnacks zijn op" (bij de appie, hij is er verslaafd aan)
Dat de Ipad slapen moet... Of dat de tubbies gaan slapen, of bollo of wat hij dan ook maar aan het kijken is. Dit werkt overigens alleen bij de jongste van 2 hoor, bij de oudste van 4 echt niet meer...
Eigenlijk alleen Sinterklaas. En dat de melk op was, toen ik bv afbouwde (bij beide kinderen rond 1,5 jaar.) Verder zijn er òf eerlijk òf we zeggen dat ze ergens nog te jong voor zijn als het iets is dat ze nog niet snappen. * Koekjes zijn niet op, je mag gewoon geen koekje meer omdat je er al 1 op hebt. Of omdat je een appel kunt krijgen als je honger hebt. * De gordel moet om, omdat het anders gevaarlijk is als we een ongeluk krijgen. * De tv / iPad moet uit, omdat papa en mama het niet nodig vinden dat je daar de hele dag naar kijkt. En omdat we het belangrijk vinden dat je ook op andere manieren speelt. * En heel, heel af en toe: gewoon omdat ik het zeg. Dat zijn een paar voorbeelden die ik in eerdere reacties zie en die wij anders uitleggen. Ik heb daar trouwens geen oordeel over hoor: doe wat werkt. Alleen zou het niet in mij opkomen om te zeggen dat de koekjes op zijn of de iPad moet slapen. Ik vind het prima om ze gewoon te vertellen waarom iets moet of juist niet mag. Krijgen ze gelijk een stukje van onze normen en waarden mee. En ik ben echt (en man gelukkig ook) vrij ongevoelig voor gezeur en gedram (ik vermoed dat dat ook voor mensen een reden kan zijn om te 'liegen'?) Dus ook daarvoor hoeven we het niet te laten. Wij negeren gezeur tot het irritant wordt en dan is de keuze helder: je stopt met zeuren of je gaat ergens zitten drammen waar wij het niet horen. Maar dat dreigement is zelden nodig. Over het algemeem weten onze kinderen inmiddels prima dat het zinloos is en accepteren ze 'nee' met mild gemok en lichte tegenzin, maar zonder gedrein en gedram.
Haha zo herkenbaar allemaal ik had vandaag een hele gore leugen. Mijn man kwam thuis en ik wilde heel graag ALLEEN in bad. Laat ik net mijn derrière in het warme water zakken, wordt er geklopt op de deur. "Mama? Ik wil bij jou in baaaad!" toen zei ik dat dit niet kon omdat ik in bad had geplast... Hahaha echt vreselijk maar hij ging meteen weg 😂 en zei toen ik weer beneden kwam dat in bad plassen heel vies en stout was
De irritante kerst hond met liedje en dansend van mijn ouders moest altijd slapen als ik er was en mijn neefje van 2 hem voor de 4 e keer aan wou zetten. Sint Ik weet niet waar het Is, als ik geen zin heb om het te pakken al zegt dochter nu vaak daar ligt het mama.. Haha .. Dus dan word het ok zo als ik thee opheb ofzo of als ik klaar ben met uitrusteb/ zitten.
Koekjes op of Ipad moet slapen zeg ik echt niet om gezeur of gedram te voorkomen hoor. Trouwens bij de oudste werkt dat ook niet want die weet best dat dat niet zo is. Alleen de jongste kan ik wel vertellen dat het beter voor zijn gehele ontwikkeling is wanneer hij op diverse manieren speelt, maar dat snapt hij natuurlijk niet. Dat de ipad slapen moet vindt hij heel logisch op dit moment dus zeg ik dat. Gewoon om het voor hem ook begrijpelijk te houden. Daarnaast zeg ik vaak genoeg hoor dat hij niet de hele dag schermpjes mag kijken dus ik leg het ondertussen wel uit en de oudste weet dat ook wel. Ik vind juist het 'omdat ik het zeg' vreselijk autoritair, dat zeg ik echt nooit. Wat een onzin. Je zegt dan eigenlijk 'omdat ik even mijn macht wil uitoefenen'. Nee dan liever een mooi verhaaltje waardoor ze ook fijn met iets anders gaan spelen.
Mijn dochter wees laatst naar het doosje tampons in de badkamer welke openstond, ze wilde weten wat het was. Ik was er nog niet aan toe om het uit te leggen. Ze kwam er zelf mee dat het een grote zetpil was.😂 Dat vond ik wel grappig bedacht en beaamde dat met het idee om er "later" wel op terug te komen. Totdat ze me een keer betrapte op de wc met dat touwtje, toen moest ik het enigszins toch wel een beetje uit gaan leggen want ze snapte er niets meer van.😅
Ik wil niet even mijn macht uitoefenen. Maar ik ben wel ouder en wijzer en weet heel soms gewoon beter dan mijn kinderen wat goed voor ze is. En vrijwel altijd leg ik ze dat uit. Maar soms zijn er situaties die ze nog niet snappen, omdat ze te jong zijn. Of er zijn andere redenen waarom ik het niet nodig vindt om het ze uit te leggen. En dan vind ik het ook wel prima als ze er gewoon op mogen vertrouwen dat papa en mama in hun belang handelen. Zo is er een oom van mij bij wie mijn kinderen niet in de auto mogen (ik mocht dat vroeger trouwens ook niet). Hij is zwakbegaafd, een enorme bumperklevers en presteert het om elke jaar minstens één keer blikschade te veroorzaken bij zichzelf of een ander. Eigenlijk is het al jaren 'wachten' tot het eens echt mis gaat. Maar toen onze oudste zoon ooit vroeg of hij bij Oom in de auto mocht, heb ik hem dat echt niet staan uitleggen waar mijn oom en mijn oma bijstonden. En ik heb hem dat nog steeds niet verteld, want ik zit er niet op te wachten dat onze zoon daar een keer een onhandige opmerking over maakt tegen de verkeerde persoon. Zo is er ook een klasgenootje die altijd welkom bij ons is, maar waar onze zoon niet mag spelen. Moeder heeft borderline. Het huis is te vies om naar te kijken (en ik houd er zelf echt geen hele hoge standaard op na!) Ze roken als ketters. Één van haar kinderen heeft al eens in het ziekenhuis gelegen omdat het schoonmaakmiddel had gedronken dat dus gewoon binnen handbereik stond... en zo zijn er nog wel wat redenen dat ik het niet wenselijk vind dat onze zoon daar over de vloer komt. Maar dat ga ik hem echt niet staan uitleggen, met het risico dat hij dat dan weer uitgebreid aan zijn klasgenootje (en andere kinderen) gaat staan vertellen. Want die leeftijd (en dat karakter) heeft onze zoon wel. Dus in dat soort situaties heeft hij maar gewoon genoegen te nemen met "Omdat ik dat (niet) wil." Of "omdat ik het zeg." Niet om mijn autoriteit eens lekker te laten gelden. maar die beslissing neem ik het belang van mijn kinderen, met hun veiligheid voor ogen. Maar sommige dingen vallen aan een 6-jarige nog niet uit te leggen of als hij het wel snapt, vind ik het richting de omgeving niet handig om hem dat door te laten spuien. En ik vind het op dit moment ook nog niet fijn om hem te vragem da soort dingen geheim te houden.
Da ben ik met je eens Ik ben ook heel erg van het uitleggen, in de hoop dat ze gaan inzien waarom iets in hun belang is. Maar soms ben ik gewoon moe, chagrijnig, of heb ik geen zin in een discussie (ik wil toch bij je in bad mama, gilhuilbrul, nee, mama wil even rust. Hoezo rust? Daar heeft mijn kleuter helemaal niets mee te schaften ) dus dan is een leugen om bestwil makkelijk gemaakt. En idd van mij mogen ze ook bij een kindje niet spelen, of niet alleen buiten spelen en dan leg ik dat uit. Met een hoop discussie tot gevolg Maar het is wel belangrijk dat ze begrijpen waarom iets niet mag.
Niet! Behalve het verhaal van Sint Nicolaas eigenlijk. Ik vertel geen leugentjes om bestwil, want dat zijn óók leugens. Als ze geen koekje mogen zeg ik dat, winkels zijn gewoon open, maar ze mogen iets niet, zeg ik dat gewoon. En als ze iets willen weten waarvan ik vind dat ze dat nog niet hoeven weten zeg ik dat ik ze dat wel vertel als ze groter zijn, omdat ik ze voor sommige dingen te jong vind. Ik snap eerlijk gezegd niet zo goed waarom je zou liegen?
Mee eens hoor. Denk dat het ook wel anders wordt als je kinderen iets ouder zijn. Mijn oudste is 4 en nu pas begint ze af en toe met vragen te komen waarvan ik denk, tja ik wil het je wel uitleggen maar vraag me af of dat verstandig is..
Dat wanneer ze hun lego/playmobil zooi niet opruimen ik alles weg gooi. Spul is veel te duur om zomaar weg te gooien, maar het werkt nog steeds En sinterklaas uiteraard.
Ik snap je voorbeeld, heel herkenbaar. Toch kies ik ook in die situatie niet voor een leugentje om bestwil. Ik vind namelijk dat onze peuter en kleuter ook best mogen leren dat ook grote mensen (zelf hun eigen moeder ) wel eens iets voor zichzelf willen doen. Ik los dat meestal op door even een timer te zetten. En ik ben dan ook niks te beroerd om die timer weer terug te zetten op de begintijd, als mijn moment voor mezelf wordt verstoord door gegil en gedram. Daarbij houd ik wel rekening met de leeftijd hoor, qua tijdsduur.