mijn mannetje van 3,5 maand heeft weer problemen met naar bed gaan. nieuw bed, staat nu naast ons bed, helemaal fijn zou je denken maar niets is minder waar. soms begint hij al te huilen als we voor het bed staan, vaker zodra hij er in ligt, het muziekje stopt of als ik weg loop. hij blijft nu steeds lang huilen. ik ga eerst na 5 min kijken, daarna na 10 en evt nog ene keer na 15 min maar ik vind het verschrikkelijk. als ik terug kom houd ie niet op met huilen tenzij ik hem oppak. zodra ik hem er weer in leg is het weer brullen. ritueel doen we, spelen voor het naar bed brengen in dezelfde kamer ook. spelen in zijn bedje even heb ik ook geprobeerd maar niets helpt.
Ik heb een kindje van dezelfde leeftijd en met haar is het op dit moment ook echt een drama. Ik denk dat het een fase is, verlatingsangst of zo, ze is ook erg eenkennig op het moment. Eerder kon ik haar even laten 'jengelen' en dan ging ze vanzelf slapen. Maar op dit moment moet ik haar toch vaak even eruit pakken en haar half slapend weer terug leggen. 's nachts slaapt ze trouwens ook erg slecht, is dit bij jouw kindje ook? Persoonlijk zou ik hem gewoon even wat meer aandacht geven bij het naar bed brengen en hem er desnoods uithalen om te troosten. Misschien is het een fase..?
dat doe ik uiteindelijk ook vaak. hem er uit pakken, aan de borst in slaap laten vallen, in de draagdoek even rond lopen tot hij goed slaapt of zoiets. maar ik wil graag dat hij in zijn eigen bedje in slaap leert vallen en met een positief gevoel.
Hmmm... misschien een fase ja... weet alleen toen Gijs nog op onze kamer lag, veel moeilijker deed inslapen. was soms wel een uur bezig om hem in slaap te krijgen. toen hij op zijn eigen kamer lag in zijn bedje. sliep hij opeens veel makkelijker in. maar weet natuurlijk niet of dat mogelijk is en of je dat wel wilt he verder kun je misschien eens een andere houding proberen. Gijs slaapt overdag bijna altijd op zijn buik en 's nachts op zijn zij. op zijn rug slapen wil hij overdag niet meer. succes iig
Op die leeftijd staat het bedje nog 'omhoog' en kun je het volgende doen. (zo hebben wij onze kids geleerd dat het veilig en vertrouwd is om in eigen bed te slapen) Als ze onrustig werden ging ik er naartoe, en ging zeg maar met mijn bovenlichaam naast de baby liggen. Soms met mijn wang op de wang van de baby en de armpjes vasthouden. Gewoon lekker stevig knuffelen, maar de baby blijft in bed liggen. Dan ging ik heel rustig ademen, alsof ik zelf slaap. Het is een beetje lastig in die houding, maar het went wel. De baby sliep vrijwel binnen 2-3min op deze manier. En ik hoefde dan alleen weg te lopen, de baby lag al in het bed, dus hoefde niet overlegd te worden met het gevaar dat die wakker wordt. Bij deze manier van troosten is het belangrijk om de baby niet eerst 5min of zo te laten huilen. Dan is het echt lastig om een kindje weer rustig te krijgen. Wij gingen eigenlijk vrijwel meteen naar toe als de baby onrustig werd of als die bij het instoppen begint te huilen.
hoor/lees ook vaak dat om hem dat zelf in slaap te leren vallen, even tijdelijk in de kinderwagenbak te laten slapen...geeft hem wellicht een meer geborgen gevoel...
Bij ons hielp het heel erg door een vast ritueel aan te houden. Sven heeft nl tot een maand of 2/3 ook wel gehuild toen ie naar bed moest. Maarja, 9 mnd bij mamma in de buik en dan in ene helemaal alleen is best heftig voor een kindje. Wat wij deden: eerst lekker in bad. Met een lavendelgeurtje (heb je van natusan). Dan lekker afdrogen, inmasseren met olie en dan de laatste fles in de babykamer met een zacht muziekje en al donker maken. Overdag hebben we op een gegeven moment een afspraak met elkaar gemaakt dat we hem toch maar 10 minuten lieten huilen. Behalve als hij echt overstuur begon te raken. Dan ging ik gelijk naar hem toe. Ik moet ook eerlijk zeggen dat ik de eerste tijd echt niet wist wanneer hij moe was. Nu heb ik het prima door. Wanneer hij gaan jammeren of druk gaat worden moet hij op bed en idd, mijnheer slaapt binnen no time.
poe hier een zoon in dezelfde leeftijd die ook meer jengelt dan normaal.... zal het de leeftijd voor een "sprongetje" zijn???
misschien op eigen kamer? en wij hebben dat ook gehad met 3 of 4maand dat was even een fase heeft geloof ik een paar dagen of week geduurd en toen was het weer over
Nou volgens mij is het sowieso ook een fase, want ook irem is zó jengelig en vervelend de laatste dagen, ze wil niks, niet spelen, niet zitten in de wipstoel, ze wil alleen maar met ons rondlopen. Slapen gaat op zich redelijk alleen slaapt ze overdag bijna niet meer langer dan een half uur. Waardoor ze nog chagrijniger wordt naarmate de dag vordert....tralalalala Tips van mijn kant uit, die hier over het algemeen goed werken: - een duidelijk ritme aanhouden, niet in de zin van alles op tijd doen, maar wel qua volgorde: wakker worden - verschonen - spelen tot hij honger heeft - voeden - nog even spelen tot hij moe is (gapen, jengelen) - naar bed met kort vast ritueeltje (gordijntjes dicht, liedje zingen) - zolang hij niet echt huilt, maar jengelt of zeurt, in bed laten liggen, elke zoveel minuten even troosten - niet teveel prikkels, dus geen 3 uitstapjes op een dag, geen tv in zijn gezichtsbeeld, niet teveel speelgoed in zijn box - altijd op dezelfde plaats laten slapen En door die korte slaapjes betekent 'naar bed als ze moe is' soms wel dat ze 10 keer op een dag in bed ligt....maar ja dat moet dan maar!
Ken het!! HIer slaapt hij ook maar halve uurtjes, en dan maar 2 keer op een dag! Als ik geluk heb drie keer een half uurtje, en dat is het. Met gevolg dus ook naar mate de dag vordert, een oververmoeid kind! Enorm is dat! S avonds dus altijd wenen... weent heel vaak als em in slaap moet vallen, ook door de dag, hij durft precies niet slapen. IS nu bijna 5 maanden... maar al veel meegemaakt mss heeft het er ook allemaal mee te maken.... S nachts slaapt em wel goed, ene keer acht uur door savonds, slaapt em ook tot smorgens vroeg, acht uur! dus daarvan mag ik niet klagen... wat kunnen we eraan doen eh?? groetjes
Ik blijf hoop houden dat het een fase is en nou ja anders moet ze maar 10 keer op een dag naar bed. Maar goed, gezellig is anders
Ehhh...mijn ukkie is 7 maanden en heeft het nog, vooral s avonds vooraf aan de "lange slaap", duurt wel 1,5 uur voor ze slaapt... Wil jullie niet ontmoedigen natuurlijk, maar hou er wel rekening mee....
Zingen! Seph vind het heerlijk als we voor hem zingen! En voor het slapen gaan zingen we altijd drie dezelfde liedjes. Al we hem in stoppen en het gordijntje dicht doen enz... Slaap kindje slaap, Schaapje schaapje heb je witte wol en Tussen hele hoge bomen. Die laatste eindigt met de zin:"En als de kaboutersjes gaan slapen .... (naam) dan blazen zij hun kaarsjes uit. En als ... (naam) gaat slapen! Dan krijgt hij/zij een heeeeeeeeeele dikke dikke kus!" Nou en dan geven we een kus en lopen we de kamer uit. Hij is er nu zo aan gewend dat hij wel eens mee gaat 'zingen' vet schattig. En! soms als hij toch een beetje moet huilen dan stopt hij heel snel weer omdat hij dan ons niet meer hoort zingen.. Wij hebben Seph ook best snel op zijn eigen kamer gelegd. Ondanks alle adviezen van borstvoed-verenigingen en consultatiebureaus. Hij maakte te veel herrie en zo lag ik 's nachts wakker terwijl hij lekker sliep omdat ik dacht dat hij wakker was en ik moest gaan voeden, maar dit terzijde. Het kan best zijn dat je kleintje inmiddels geen fijne hoe zeg je dat 'flow' heeft bij waar zijn bedje nu staat. Sowieso vind ik dat afleiding altijd heel goed helpt tegen huilen, maar goed. Wanneer je hem op een andere kamer een nieuw bed ritueel aan leert kan het best zijn dat je deze spiraal doorbreekt. Overigens zou ik hem inderdaad ook niet in bed laten spelen, daar zou je later alleen maar last van kunnen krijgen... Oh en misschien nog wel de meest effectieve maar tegelijkertijd ook de allermoeilijkste tip is Heb vertrouwen! Begin elke dag met het je ritueel alsof hij nooit moeite heeft met gaan slapen. Zonder dat je het weet 'zie je er al tegenop' en dat voelt hij feilloos aan. Als ik een avondje weg ga dan gaat Seph moeilijker slapen. Ik denk zelf dat ik heel ontspannen ben en toch voelt hij het aan. Onze kleintjes hebben nog maar een heel beperkt wereldje en pikken juist emoties uit hun directe omgeving heel goed op. Oh en misschien vloek ik nu wel in de kerk. Maar wat als je eens niet 5, 10 en 15 minuten wacht? Misschien heeft jou kindje het wel net nodig om te weten dat mama in de buurt is om lekker rustig in slaap te kunnen vallen. Het 'laten huilen' hoeft natuurlijk niet voor elk kindje te helpen. Kan je het verschil horen tussen het 'oh oh oh ik ben zo moe' huilen en het 'ik wil gewoon nog echt niet slapen huilen' oh en nog wat: Leg je kindje bij het allereerste signaal in bed. Een keer gapen? Een keertje wrijven in de oogjes? Een beetje jengelen/vervelend worden/ zichzelf niet meer kunnen vermaken en Seph gaat naar bed. Voorheen was dat inderdaad soms al heel snel nadat hij eruit kwam. succes
Wij deden het op precies dezelfde manier ! Werkte heel goed, we noemden het de cheek-to-cheek methode haha!
Oh en inderdaad zoals het hierboven staat hebben wij het ook een paar keer gedaan.... werkte inderdaad heel goed! Ik boog gewoon over hem heen en lag zo ongeveer op hem (bijna dan he) met mijn beide onderarmen langs zijn lijfje (zelf stond ik dan bij het voeteneind. En met mijn hoofd heel dichtbij hem... Seph heeft ook een moeilijke periode gehad maar dat was na een dag of vijf over. En ik heb toen heel erg mijn best gedaan om steeds ook tegen mijn man (die dan al Oh jeeee ed zei/dacht) Hoezo??? Er is helemaal niks aan de hand hij gaat gewoon lekker slapen. Toen we er eenmaal in geloofde werkte het wel
Van mn schoonmoeder (woont in het buitenland) heb ik het volgende geleerd: zachtjes ritmisch op het matras drukken. Dan 'schudt' mn zoontje zo in slaap. Heel soms, als hij echt niet wil slapen, dan haal ik hem weer even uit bed en loop ik een rondje met hem. Toen hij 3/4 maanden was sliep hij ook heel onrustig, werd soms midden in de nacht schreeuwend wakker. Aangezien ik zelf de volgende dag altijd gewoon weer moest werken, nam ik hem vaak even bij me in bed. Het wordt vaak afgeraden, maar bij ons werkt dat super goed.
Hier was het een fase. Alleen vorige week op vakantie was het ook weer drama. Maar nu thuis is het overdag even piepen als ik haar in bed de slaapzak aan trek. Maar als ik haar de speen en knuffel geef en naar beneden loop, hoor ik haar niet meer. 's Avonds is het eigenlijk tot nu toe 'drama' geweest. Vanaf 4 maanden slaapt ze 's avonds vanaf een uur of 19u. Tenminste dan gaat ze op bed. De eerste 3 maanden was het s avonds clusteren en niet slapen (geef bv). Met 4 maanden liet ik haar aan de borst in slaap vallen en legde haar later over. 'k Heb een tijdje gehad dat ik meestal 3x naar boven moest voor ze sliep. Nu moet ik nog 1x naar boven, even speentje geven en zeggen dat ze lekker moet gaan slapen en ze is stil. Hier gaat ze ook op bed als ze in haar oogjes begint te wrijven. Meestal is ze 1,5u wakker en ze slaapt ook meestal 1,5u en doet 3 slaapjes overdag.