relatie met partner

Dat is zo normaal!!! Het is pas 5 weken geleden... Volgens mij is het toch ook normaal om zo'n 6 weken te wachten en ik weet van mijn vriendinnen dat ze allemaal zo'n 3 maanden een stop erop hebben gedaan.

je leven is zo anders geworden, prioriteiten zijn anders, je hebt meer zorgen en geniet nu gewoon vol van dit moment. Lekker doen en sex komt wel weer! Probeer hem gewoon uit te leggen wat een impact het heeft op je hormonen om te bevallen en dat je je lichaam tzt weer wilt gaan ontdekken. Niks geks aan!

 

Nou ik moest daar 5 weken na de bevalling ook echt niet aan denken! Maar er is hoop,haha! Bij mij werdt het na de eerste 2 maanden een stuk beter. Er kwam wat meer ritme in en toen we later van de nachtvoeding af waren was ik ook niet super moe meer.Geef gewoon jezelf en je lichaam even de tijd, het is toch hartstikke logisch dat je hoofd daar nu niet naar staat.
Komt vanzelf weer, maar praat er in ieder geval met je partner over. Dan snapt hij ook dat het niet aan hem ligt en waar het wel vandaan komt.

 

heel herkenbaar! als ik sávonds in bed lig ben ik blij dat ik eindelijk rust heb en kan gaan slapen. ook mijn man wil graag seks (hebben we al gehad) maar ik heb daar nu gewoon even geen behoefte aan. hier ook 1 die gelijk begint te betasten als hij een kusje krijgt haha.

 

Hier nog steeds niet hoor, thanks to de nachtvoeidngen Ben daar nog steeds veel te moe voor en heb op de momenten dat Thirza slaapt echt even de ruimte voor mezelf nodig. Jammer dan, heb er een tijdje moeilijk over gedaan voor mezelf, maar als ik me daar ook nog druk over moet maken...

Maar na 5 weken, jeetje: daar zou ik me echt niet druk over maken. Denk wel dat het goed is om er over te praten en je vriend duidelijk te maken dat 'houden van' nu even een andere invulling krijgt en dat het allemaal vanzelf wel weer komt. Je leven heeft van top tot teen op de kop gestaan: zelfs je lijf heeft meegedaan, dus mag je ook even?
En misschien even afspraken maken, dat jij bijv weer eens het initiatief neemt als je het er weer aan toe hebt? Dat je niet steeds weer in de situatie zit dat je weer moet zeggen: Nee, ik heb geen zin... ?

 

Hoi hoi

Een heel herkenbaar probleem. Mijn vriend is ook zo'n type: zegt dat die wil knuffelen maar als we dat dan doen dan probeert die steeds verder.
Ik heb geloof ik pas na 6 of 7 maanden na de bevalling weer voor het eerst seks gehad.
Daarvoor moest ik er echt niet aan denken!
Als we dan probeerden deed het erg pijn bij mij en zat ik ook steeds met mijn hoofd bij de kleine. Toen was het bij mij al gauw over.

We hebben wel eens ruzie erover gehad. Ik heb wel eens gedacht: waarom voel ik niks voor hem als het om seks gaat? Vind ik hem niet meer leuk? Vind ik hem niet meer aantrekkelijk?

Elke keer als we naar bed gingen dan dacht ik: oh nee, daar gaan we weer. Ik had altijd wel een smoesje om geen seks te hoeven hebben.

Nu zijn we inmiddels begonnen voor een tweede kindje, en nu wil ik wel weer
Nee, ik kan er nu ook weer echt van genieten hoor
Het heeft bij mij gewoon heel lang geduurd allemaal.
Ik vind het heel lief van hem dat hij toch op mijn heeft gewacht...

Dus maak je geen zorgen het komt echt weer terug hoor!!

 

Volkomen doodgewoon!

Wij hadden na 3wk weer een keer sex. Leuk, maar eng.
MAar nu, na een jaar, zitten we op max 1x per week hoor, vaker 1x per 2wk, op zijn initiatief. Niet dat ik echt niet wil, maar ik zit nog steeds met een ukkie die niet doorslaapt en zo nog 2 of 3x drinkt snachts (manlief ronkt vorlijk door en heeft geen ideeeeee dat ik snachts ook nog een zorg-leven heb en al sinds halverwege de zwangerschap geen enkele nacht langer dan 3u achter elkaar heb geslapen).

Ik mis het gevoel wel, dat graag willen. Ik hou van mn man, maar er is nog steeds geen rustig moment op de dag dat ik mn zinnen eens ergens anders op kan zetten, en rustig aan in de stemming kan komen en es even leuk met zn 2-en zijn.

Komt vast wel weer... hoop ik... toch?
Soms ben ik best wel bang dat ik nu niet genoeg voor hem ben :-S

 

Hier ook pas na 6 weken weer sex gehad. En het is niet zo vaak nog als daarvor, maar manlief begrijpt het wel. Ik ben nu gewoon moeier aan het eind van de dag. Gemiddeld zitten we hier op zo'n 2x per week of zo. Ach, hij heeft er vrede mee, al zou hij het wel vaker willen.

Tijdens mijn zwangerschap hebben we het op een gegeven moment helemaal niet meer gedaan. Ik had er echt geen zin in. Ik heb hem wel heel vaak verwend hoor. En toe nog 1x sex gehad 1 dag voor de bevalling (wist ik toen natuurlijk niet), maar dat was geen succes, want dat was heeeeeel erg gevoelig aan mijnj baarmoedermond.

 

Ik ken het ook hoor.
Ik heb mijn hoofd er nu ook totaal niet naar staan, terwijl mijn man wel steeds zegt: het mag bijna weer he.
Vorige week werd ik ongesteld, dus ging het ook niet door.
Tijdens de zwangerschap hebben we ook vanaf week 20 geen sex meer gehad, omdat ik er geen behoefte meer aan had, dus ik kan me voorstellen dat de behoefte bij hem hoog is.
We zien wel wanneer het gebeurd zie er ook best tegen op bang voor pijn etc, maar dat heb ik ook tegen hem gezegd.

 

Hier is de zin nog steeds niet terug, en kan het ook niet gek vinden.
Je leven is zo ontzettend veranderd en ik ben overdag zo druk met Tess (die overal op klautert en klimt) en werk dat ik ' s avonds vertrokken ben als mijn hoofd mijn kussen raakt

 

Wij hebben 5 weken na de bevalling weer sex gehad, mijn man vond het eng, maar ik wilde heel graag.
Alleen nu, sinds een paar maanden, heb ik er totaal geen behoefte meer aan. Ben moe, en wil gewoon slapen.
Nu ben ik sowieso geen avondmens en ga ik graag op tijd naar bed, dus s'avonds hadden we al bijna nooit sex.
Maar s'ochtends en overdag ben ik druk met Valerie en komt het er dus ook niet van. En dan is het alweer avond en ben ik weer moe.
Gelukkig doet mijn man er niet moeilijk over, maar ik vind het zelf zo ontzettend vervelend.

 

nou, hier begint de zin langzaam maar zeker terug te komen....ik voelde me echt tijden lang alleen maar mama, ik rook naar zure spuug en als ik dat niet rook had kai wel weer een poepluier die ik kon verschonen...en lag kai te slapen had ik nog het huishouden en nog een dochter van bijna 11 die aandacht wou...

nu is t nog steeds wel zo..maar kan nu wat meer de rust vinden en weer een beetje de vrouw ipv de mama in me....ik voelde me echt een slons ook....en aan t eind van de dag kon je me gewoon uitwringen...net een dweil..en was ik blij dat ik in bed lag en kon slapen.....(had ook meteen t idee in mn achter hoofd van...ok nu slapen want voor je t weet is die kleine weer wakker...

nu weet ik dat ie echt doorslaap, en dat de dag weer om 7 uur begint dus kan ik rustig in bed nog even knuffelen, en meer als t gebeurt....

gelukkig is mn mannetje heel begripvol...en heeft nooit gezeurt als ik WEER zei....nee hoor schat...ik kan niet meer...ik ben op....gesloopt....

 

Ik moest de eerste maanden na de bevalling echt niet aan sex denken, heel normaal. er is dan ook heel wat met jou en je lichaam gebeurt! Mijn ex wou ook al na een paar weken weer "los" maar ik moest er niet aan denken... Zolang je er niet aan toe bent, niet doen, je vriend moet er maar begrip voor hebben. Onze relatie is hierdoor gestrand... mijn ex zocht zijn aandacht bij anderen. maar ja ik ben baas over mijn lichaam, en zolang ik er niet aan toe was, was het ook geen polonaise aan mijn lijf

 

In het begin ging het bij ons juist goed, het is sinds de kleine 9a 10 maanden was minder geworden. Ik ben gewoon moe. Ben overdag met de kids bezig, het huishouden en daarnaast nog 3 dagen werken dus s'avonds kun je me opbergen. Overdag komt het er ook niet van want als de kleine slaapt is de grote van 7 er ook altijd nog. En de ochtend staat hij ook al om 7uur aan bed.
Mijn man heeft er helaas problemen mee en we hebben hier ook regelmatig woorden over. Om eerlijk te zijn ben ik bang dat onze relatie hierom gaat stranden.
Maar ik wil ook geen seks tegen mijn zin hebben of om hem maar tevreden te houden.

 

ach jee dat is zoo normaal. hier nog geen sex gehad hoor hij wilt wel.. maar ik vind het nog eng en na een dagje met de kleine ben ik ook uitgeput. hij begrijpt het wel gelukkig. niet zo schuldig voelen hoor het is normaal

 

ik vind dat zowiezo de relatie met je partner heel erg veranderd. maar kan ook aan onze relatie liggen.

 

hey meid, maak je niet druk! ik denk niet dat er veel vrouwen zijn die 5 weken na de bevalling zich evenveel interesseren in sex en hun vriend dan voor de bevalling!! je vriend moet dit maar begrijpen. er is net een heel kind doorgegaan, je borsten doen pijn, je bent moe, je moet nog een nieuw ritme krijgen dus de seks moet maar even wachten.

ik heb me in het begin heel erg druk gemaakt omdat ik het zo zielig vond voor mijn vriend. omdat hij dacht dat ik niet meer van hem hield enzo... een paar x heb ik het maar over mee heen laten komen... op het moment dat we eenmaal bezig waren vond ik het fijn. maar het zin "krijgen" kwam gewoon niet meer. nu is het nog niet helemaal zo als vroeger maar al wel beter

 

Dat is heel normaal, je vriend moet daar echt rekening mee houden. Brr ik moest er ook niet aan denken hoor, eigenlijk gaat het hier pas weer lekker sinds ik gestopt ben met de borstvoeding anderhalve maand geleden.

 

Ik herken dit dus juist helemáál niet. Ik had een paar weken na m'n bevalling dus juist enorm veel behoefte aan knuffelen en zoenen, en ook aan seks..

Maar goed, dat komt misschien omdat ik het niet kán, omdat er hier geen man aanwezig is