Ik heb de achternaam van mijn man gevolgd daar mijn eigen achternaam, vind het eigenlijk wel traditie om zijn naam aan te nemen(of hij moet een hele stomme achternaam hebben) ook omdat het hele gezin dan dezelfde achternaam heeft. Vond het ook vreemd om mijn eigen naam weg te laten aangezien je die soms nog wel eens gebruikt in bepaalde situaties.
Ik had eigen naam-mans naam maar heb dat na een paar jaar laten omdraaien. Er werd vaak gedacht dat mijn eigen naam mans naam was en bij formulieren invullen moest ik continu zeggen dat het wel mijn meisjesnaam wastaan en mijn man werd met mijn meisjesnaam aangesproken. Ik heb het dus maar laten omdraaien.
Ik heb officieel mijn mans naam en dan mijn naam, maar in de pratijk gebruik ik alleen mijn naam. Dat was om verschillende redenen praktischer voor mn werk en heb ik daarna maar zo gehouden.
Dat als gezin hetzelfde willen heten, wat als je dochter trouwt en de naam van haar man aanneemt? Wat ga je dan doen? Hier een never, ik behoud mijn eigen identiteit en die verander ik nooit. Zijn ook leuke artikelen te lezen dat vrouwen met hun meisjesnaam stukken meer verdienen dan de dubbele, getrouwde naam. Ook in business wordt het gezien als iets niet positiefs.
Ik heb mijn eigen naam en dan mijn mans naam. Instellingen zijn hier echter niet op ingesteld. Ze draaien de volgende automatisch om, omdat dat vroeger de standaard was.
ik heb mijn man zijn achternaam aangenomen,. ook dat ik niets meer met mijn meisjes achter naam + familie te maken wil hebben haha
Eens. En bovendien heeft mijn man een hele mooie achternaam die samen met mijn eigen voornaam een heel leuk en bijzonder geheel vormt en ook nog eens veel makkelijker uit te spreken is hier in het buitenland.
Mans naam - eigen naam. Ik vind dat het zo hoort bij een huwelijk, ben wat dat betreft best ouderwets en daarbij heten we nu allemaal zo, dus zijn we familie mans naam!
Ik vind het ook wel fijn om als gezin dezelfde naam te hebben maar dat is toch ook geen probleem als je je eigen naam houdt? Je man en je kinderen kunnen ook jouw naam nemen, is bij ons ook. Misschien doen mijn dochters dat later ook wel zo en anders ook geen probleem wat mij betreft.
Man naam en dan mijn naam. Ik wilde graag dezelfde naam als mijn man en eventuele kinderen, maar mijn eigen naam is een deel van wie ik ben. Dat wilde ik niet opgeven.
Tot na mijn scheiding was ik me niet bewust dat een naam zoveel kan uitmaken. Ik vond het vervelend dat mijn dochter anders heette dan ik toen ik weer mijn meisjesnaam ging gebruiken. Eenmaal zwanger had ik besloten nooit weer te trouwen en moest het kindje mijn naam krijgen. Uiteindelijk wilde ik toch graag trouwen en heb ik besloten mijn mans naam aan te nemen met de mijne erachter. Zoon heeft uiteraard ook mijn mans naam. Het is "maar een naam" maar het voelt meer af ofzo, gewoon gevoelsmatig.
Ik moest vanmorgen nog aan dit topic denken (ik heb af en toe vage invliegende gedachten) en toen bedacht ik me dat sommige vrouwen hun eigen naam behouden vanwege hun identiteit. Ik bedacht toen: je identiteit* veranderd toch niet door een andere achternaam? Je naam maakt je toch niet tot wie je bent (of wel )? Ik snap wel als mensen denken die naam hoort gewoon bij mij, die ga ik niet aanpassen. *Door vandale gedefinieerd als: iden·ti·teit (de; v) 1) gelijkheid: je identiteit bewijzen bewijzen dat je de persoon bent voor wie je je uitgeeft 2) eigen karakter
Officieel de naam van mijn man en die van mij erachter. In het dagelijks leven gebruik ik mijn eigen naam omdat ik dat A) gewend ben B) iedereen op het werk, ook de externe bedrijven mij zo kennen C) ik mijn eigen achternaam ook nooit hoef te spellen, ook niet voor de buitenlandse bedrijven waar ik mee werk. Maar bijv in het ziekenhuis, kdv gebruik ik wel de achternaam van mijn man.
Zakelijk gezien hou ik gewoon mijn eigen achternaam, dat dan weer wel. Maar niet omdat "ik anders minder zou verdienen" (zag net dat argument ergens voorbij komen)
Nee, je naam maakt niet wie je bent. Maar ik ben er trots op dat ik een ....... ben. En dat ik een .... ben, is natuurlijk wel een stukje identiteit. Mijn vader heeft me gevormd tot wie ik nu ben, en ben daar trots op. Iemand zei dat ze niet snapt waarom iemand bewust niet mans naam aanneemt, zodat gezin dus niet allemaal dezelfde naam heeft. Ik snap niet waarom iemand zoveel waarde hecht aan allemaal dezelfde naam hebben. Een gezin zijn betekent samen gelukkig zijn, niet allemaal dezelfde naam hebben.
Ik hecht geen waarde aan trouwen en ik hecht dus ook geen waarde aan een achternaam aannemen van mijn man (ja, ik noem hem mijn man, aangezien het hebben van kinderen in mijn ogen meer verbindt dan een registratie bij het GBA). Ik zou dus ook gewoon mijn eigen achternaam aanhouden, wat een gedoe zeg... Alles overal veranderen