Wat erg. Ik dacht echt dat zulke extreme vormen niet echt voorkwamen. Hoe komen haar kinderen uit de verf? Asociaal, egoïstisch of gewoon normaal?
Zeer egocentrisch en behoorlijk asociaal (als in: onaangepast). Bijvoorbeeld: geen tafelmanieren, met de vingers eten, geen gedag hoeven zeggen bij binnenkomst of vertrek, niet hoeven bedanken, etc. Toen de jongste een peuter was heb ik een keer opgepast (we waren als familie op een zonvakantie) en ik kreeg te horen dat ik hem niks mocht verplichten, hij hoefde niets wat hij niet wilde. Dit gold ook voor insmeren tegen de zon Hij riep dat ook steeds: ik hoef niks wat ik niet leuk vind... Ik heb hem toen maar de keuze gegeven: binnen spelen zonder of buiten spelen mét... Werd een kleine discussie en was natuurlijk niet de bedoeling, maar ik ga gewoon niet een peuter zélf laten bepalen of het al dan niet nodig is om in te smeren...
Wij proberen altijd goed naar ons kind te kijken en te luisteren en open te staan voor zijn behoeften en gevoelens. We praten veel, leggen veel uit en zijn geduldig maar we hebben wel heel duidelijke grenzen en regels en structuur in de dag. We straffen niet. We vinden het erg belangrijk dat hij netjes dingen vraagt, zowel aan ons als aan anderen.
Jeetje nou dat geloof ik, daar komt niets van terecht als een kind totaal geen grenzen of structuur aangeboden krijgt. Ik vind het zelfs echt zielig eigenlijk. Groot gelijk dat je zo handelt, zeker in onveilige situaties.
bij mij mag veel, dus ik zeg vaak ja. Mijn dochter mocht al met 2 jaar overal op en af klimmen dus van alles proberen in de speeltuin, ik stond er niet strak bij met opmerkingen als "pas op" kijk uit" etc. Dus qua motoriek mogen ze veel proberen. Verder zeg ik al gauw ja als het kan, en als het nee is blijft het nee, van mijn eigen moeder geleerd. Ik vind een 2e volkoren biscuitje niet erg, er mogen er ook gelijk 2 worden gepakt, maar bij paaseieren blijft het bij 1 op het moment dat ze het krijgt. Mijn dochter krijgt de ruimte om boos te worden maar ze mag ons absoluut geen pijn doen. Ze werd al vanaf 1,5 in de hoek gezet als ze met dingen smeet of heel raar deed. Als ik in de speelgoedwinkel heb besloten dat ze iets niet krijgt dan krijgt ze het ook die dag echt niet, al gaat ze op de grond liggen huilen, ik loop gewoon naar de kassa en reken af wat ik van plan was. Als ze dan op een gegeven moment naar mij toe komt krijgt ze een compliment omdat ze gestopt is met huilen en krijgt ze veel zelfvertrouwen.