Het is tijd voor wat opruimwerk. Het huishouden dus. Meestal op zondagmiddag halen vriendlief en ik de spreekwoordelijke bezem door ons appartement heen. Ik neem de taak van de ''losse rommel'' als eerste op me en loop door ons huis heen en verzamel wat ik kan vinden. In de woonkamer zijn het voornamelijk speelgoed en wat glazen van de avond ervoor, dus ik raap het allemaal bij elkaar en breng ze naar de plek waar ze thuishoren. Ik vervolg mijn weg naar de slaapkamer en daar stuit ik al op mijn eerste ergernis... Sokken! Vriend heeft er namelijk een houtje van zijn sokken neer te leggen waar hij besloten heeft zijn aromatische voeten te trakteren met een dosis frisse lucht. Jammer genoeg heeft vriend de boodschap 'frisse lucht' niet zo begrepen en besloten dat zijn eau de voet door de slaapkamer verspied mocht worden. Met duim en wijsvinger knijp ik mijn neus dicht en met de andere hand pak ik de geurbuiltjes bij elkaar. Op de gang kom ik vriend tegen. "Wil je volgende keer die dingen van je in de was gooien?.,, Ik gooi ze vanaf een afstandje in de wasmand en ren snel het washokje uit. "Gelukkig is de was doen vandaag zijn taak!,, Ik doe de deur van het washok dicht en stiekem hoop ik dat deze dadelijk vergeven is van de lucht die ik net in de slaapkamer rook. Vriend is ondertussen even in de badkamer troep aan het verzamelen. "Schahatt!,, Hoor ik uit de badkamer komen. "Wat is er?,, Antwoord ik en ik loop naar de badkamer toe. "Nou, moet je eens kijken!,, Vriend houdt een mooi bosje met lange bruine haren omhoog. "En dan zeg je wat over mij?,, Ik hoor de zelfvoldaanheid doorschemeren, maar ik kaatst terug met: "Ik kan niet controleren waar ik mijn haren laat vallen, jij wel waar jij je sokken laat slingeren!,,. "Nee, dat klopt,, zegt hij. "Maar je heb wel de controle over of je ze opruimt of niet,,. Ik grom een keer en probeer de badkamer uit te lopen, maar vriend houdt me tegen. "Kijk eens naar de muren.,, Hij wijst naar de muur naast de spiegel. Ze zitten onder met bruinachtige en zwarte vlekjes. "Foundation en mascara,, bedenk ik vlug. "En kijk hier eens,, hij trekt mijn make-up laatje open en ik moet toegeven dat het er niet echt opgeruimd uitziet. Ik trek een pruillip en schuif een beetje semi-onschuldig met mijn voet over de grond heen. "En dat zit jij te klagen over mijn sokken!? Jij maakt veel meer troep als ik dat doe!,, Stiekem weet ik dat hij best een beetje gelijk heeft en eigenlijk heb ik ook geen zin om een opsomming te maken van zijn 'zooi'. Ik laat het rusten. Hij doet mijn laatje weer dicht en meldt dat hij de was er maar even in gaat doen Jij liever dan ik schat!
Hahahaha geweldig! Hier kwam vriend vorige keer met de mededeling dat ik het doucheputje niet leeg had gemaakt. Toen heb ik hem gevraagd waarom hij het niet zo duidelijk zei wanneer ik al zijn overhemden gewassen en gestreken heb, of de keuken schoon heb gemaakt. Toen zei hij: ohja.. sorry. En nu hoor ik hem niet meer
Hhahahhah...!! Ik denk dat die mannen allemaal weleens blij zijn als ze een keer iets vinden wat wij een keer "verkeerd" doen. Die van mij ook laatst. Kwam heel triomfantelijk van de slaapkamer af "Ha, je loopt altijd op me te zeuren dat ik nooit zelf m'n was in de wasmand gooi en nou ligt er ook iets van jou op de slaapkamer...!!" Toen noemde ik eens de hele waslijst op van wat hij elke dag overal laat slingeren en ik altijd voor hem opruim. Hij werd steeds kleiner en kleiner en mompelde na de hand "nou, zou ik dan ook maar een keer iets voor jou opruimen?" Hahhaha...!!
haha vind ik leuk! Hier ook altijd de eeuwige discussie tussen vriend en mij. Waarbij hij altijd aanvoert dat ik een grotere rommelpot ben dan hij. Waarop ik weer doodleuk antwoord dat IK ook degene ben die ALLES opruimt
Mijn spreekwoord thuis is: IK mag rommel maken, IK ben nl ook de enige in huis die de rommel opruimt. Einde discussie
Ik was alleen dat wat er in de wasmand ligt, ik ga dus echt niet zijn vieze sokken van de grond rapen hoor! En dat werkt prima kan ik je zeggen! Ik hoef er trouwens niet naar te kijken, ik lig namelijk aan de kant van de deur, aan zijn kant kom ik dus gewoon nooit
Jep die eeuwige tik van rondslingerende sokken, die ken ik jammer genoeg ook, zoonlief van 4 jaar heeft het ook overgenomen van zijn vader grrr... Toen ik 10 jaar geleden ging samen wonen. Was dat ook mijn eerste ergenis. Hij deed dus voor dat hij het bed in stapte zijn sokken uit, maar even naar de wasmand lopen ho maar. Weet je wat ik toen deed? De wasmand naast zijn nest zetten zodat hij amper zijn nest in kon hahaha....
o, ik heb een grote mond maar die komt toch redelijk vaak ook linea-recta terug. Soms terecht, meestal onterecht en win ik de discussie alsnog. Maar die zeldzame keer dát 'ie terecht is... Is het behoorlijk vergelijkbaar met de situatie die jij beschrijft TS