ik ben nu 30 weken zwanger. Maar ben ontzettend bang voor de bevalling. dit door mijn eerdere bevalling. heb me er wel een beetje over heen kunnen zetten, want was bijna niet van plan om voor een tweede keer zwanger te worden. maar nu de uitgerekende datum steeds dichterbij komt, wordt ik steeds banger. bij de vorige bevalling ging alles heel soepel. kreeg in de avond weeen en sochtends rond 4 uur de verloskundige maar gebeld omdat ik veel bloed verloor. zij zei dat het er bij hoorde, maar kwam toch wel even langs om te kijken. had ik al 8/9 centimeter ontsluiting. Gauw naar het ziekenhuis omdat ik absoluut niet thuis wil bevallen. daar nog fijn rondgelopen en met de verlos en kraamverzorgster ouwehoeren. op een gegeven moment gingen ze de vliezen doorprikken en toen dacht ik dat nog even en dan heb ik mijn mannetje bij me liggen. na dik 2 uur persen in allerlei posities, werd er een arts-assistent bijgehaald. dit omdat ook de weeen afnamen. de arts-assistent wou electroden op het hoofdje plakken, maar dat lukte niet. dus is er een gynaecoloog bijgehaald. de gynaecoloog voelde eventjes en besloot om een keizersnee te doen want het kindje lag in een stuit. op dat moment vond ik dat helemaal niet erg. als ik maar van de pijn af was, want die was verschrikkelijk. ik hoorde later van de verloskundige dat het wel eens voor kwam dat ze niet voelen dat het kindje in een stuit ligt en het maakte haar ook niet zo heel veel uit dat ze het over het hoofd had gezien. nu sta ik dus onder controle van de gynaecoloog. wordt er voor de bevalling een echo gemaakt om mij te laten zien dat het kindje niet in stuit ligt, maar ben toch nog zo ontzettend bang. wie heeft er misschien een tip om met de angst om te gaan. sorry voor het lange verhaal.
Wat vervelend dat dat zo is gegaan. Wellicht heb je wat aan een cursus hypnobirthing? Ik ben HB docent dus als je vragen hebt mag je mij altijd pben