Ik ben altijd een beetje bang voor pijn stilling omdat in somige gevallen niet goed gaat en je soms moet wachten tot da je mag persen omdat je geen gevoel daaro hebt! dus ik ga liever weer voor geen pijnstilling En ik wil er voor de volle 100 % bij zijn, je eigen lichaam maakt ook een stof aan er zijn zoveel vrouwen voor gegaan en het is te doen, niet leuk en het doet erg zeer maar je krijgt er iets geweldigs voor terug!!!!!!
gewoon je natuurlijke hormonen (die pijnstilling vergat je ) je lichaam maakt zelfs prima pijnstilling aan als je rustig blijft en de pijn aanvaard.. 2 keer ingeleid met de eerste keer een hele lange bevalling maar pijnstilling is echt niet perse nodig hoor, ik zou gewoon verstand op 0 zetten en kijken hoe het gaat ...
ondanks dat de ruggeprik hier maar niet wilde lukken (oke, zoveelste poging wel) en de verdoving niet werkte, vond ik m super. mijn benen werden gevoelloos maar ik kon ze nog wel bewegen, ik voelde geen pijn meer maar nog wel persdrang. (ik kreeg m bij bijna volledige ontsluiting) persen met de ruggeprik was geweldig, ik voelde Ties zo zakken en voelde hoe hij eruit kwam, maar volledig zonder pijn. pas na mijn hechtinkje is ie uit gezet.
Hier ook een hele goede ervaring met de ruggenprik! Mijn "eigen" pijnstilling was op vakantie ofzo, ik was er iig na 16 uur ontsluitingsweeen zo'n 5 a 6 minuten achter elkaar die uuuurenlang geen ontsluiting gaven wel echt klaar mee, was helemaal kapot! En dan moest ik in theorie nog minstens 8 uur! Dus op het moment dat die twee cm werd geconstateerd heb ik om pijnstilling gevraagd en ook direct gekregen. Ik werd ingeleid dus natuurlijk was het allemaal toch al niet. Bovendien had ik van tevoren altijd geroepen dat ik open stond voor pijnstilling en dan wel een ruggenprik, ik vind dat thuis bevallen en pijn leiden calvinistisch en onnodig dus ik vind ook dat vrouwen de keuze moeten hebben voor pijnstilling of niet. Anyway, de ruggenprik werd heel vakkundig gezet (in tegenstelling tot bijv.Marieke) waardoor ik geen pijn meer had en ook de persweeen waren superduidelijk! Ik kon door die prik juist veel beter ontspannen waardoor de ontsluiting ook een stuk sneller ging. En na de geboorte was er diezelfde ontlading hoor, dat werd echt niet onderdrukt door die prik. Ik moet er wel eerlijk bij zeggen dat ik heel kort koorts heb gehad (38 graden) en dat ik ineens begon te trillen door de enorme ontspanning van die prik die volgde na de enorme inspanning van het weeen opvangen. Maar dat was allebei maar heel even en weegt voor mij niet op tegen de voordelen. Ik vind het een beetje jammer dat er ook weer gereageerd wordt door mensen die het dan wel "op eigen kracht" hebben gedaan. Iedereen haar eigen keuze, maar bedenk dat het bij iedereen ook anders loopt. En dat een bevalling gewoon fokking veel pijn kan doen, ondanks de endorfine die je zelf ook aanmaakt (wat ik zei: die had bij mij alvast een lang weekendje weg genomen hoor). Dat de een zich echt beter kan ontspannen met pijn dan de ander, dat de een pijn heel anders ervaart dan de ander. Wees iig niet te streng voor jezelf en sta open voor pijnbestrijding, dat scheelt jezelf een boel schuldgevoel als je tijdens je bevalling ineens bedenkt dat je toch liever wel pijnbestrijding hebt!
ja, ik ben het wel met je eens hoor. Ik heb zelf ook zoiets van; als ik het kan doen zonder, doe ik het zonder, maar als de pijn me echt te zwaar wordt en me tegen gaat werken, dan vraag ik echt wel om pijnstilling. Maar ik heb ook al vanaf het begin af aan in het ziekenhuis willen bevallen, dus dat scheelt ook wel. Als je per se thuis wil bevallen is die mogelijkheid er natuurlijk niet. En ik kan me voorstellen dat als je eigen pijnstillers 'met vakantie' zijn, je heel erg blij bent met pijnstilling! Groot gelijk hoor
ik denk dat je ook moet kijken naar alle complicaties en bijwerkingen om een goede keuze te kunnen maken wat betreft type pijnstilling, de kans op geboortecomplicaties is aanzienlijk hoger MET pijnstilling als zonder. Als het echt niet anders kan is het een goede oplossing / mogelijkheid maar je moet wel alle facetten meenemen in je beslissing en dus ook dat het nare complicaties kan hebben, wat ze je vaak vergeten te vertellen...
tuurlijk, dat is ook zo, daarom zou k het ook pas vragen als het echt echt echt niet meer anders kan... anders niet natuurlijk.
misschien heb je hier wat aan, staat geloof ik veel over bij Ouders Online - serie "Pijn en pijnbestrijding bij de bevalling"- deel 2 - de ruggenprik
@ Isademi Dankjewel, maar die had ik al gelezen Ik had ook al een boekje van mijn VK gekregen met alle soorten pijnstiller er in en de voor- en nadelen daar van op een rijtje. Ik heb me dus wel al goed geïnformeerd. Ik was alleen even benieuwd naar de ervaringen van mensen met de verschillende soorten. Ik heb voor mezelf gewoon zoiets: als het zonder lukt en kan, doe ik het zonder, en als het echt niet anders gaat, dan sta ik er wel open voor...
Ik denk inderdaad dat je even goed moet uitzoeken voor jezelf welke pijnbestrijdingen er zijn en wat ze doen met jou en je kindje. Ik heb dat ook gedaan, veel info gezocht, veel gelezen.. en vervolgens de afweging gemaakt wat ik wilde en niet wat een ander wil dat ik doe. Ik heb overigens nergens kunnen vinden dat de kans op geboortecomplicaties aanzienlijk hoger zijn met pijnbestrijding, ligt er een beetje aan waar je voor kiest. Bij een ruggenprik zijn de risico's voor jou en de kleine het laagst, kans op een kunstverlossing kan groter zijn, maar die kans is er ook als het baren te lang duurt en je uitgeput raakt ook. Ik kan nu wel zeggen wat ik ervan vind, maar het is veel belangrijker hoe jij er tegen over staat en waar jij je prettig bij voelt.. jouw lichaam, jouw kindje, jouw bevalling. Ik wil je eventueel wel wat linkjes PB-en met info.. laat het me dan even weten. Liefs Huismus
Deze heb ik ook gelezen, het is wel een artikel van 2001 en alle bronnen zijn van voor die tijd, soms zelfs meer dan 10 jaar geleden.. het is wel interessant, maar ik zou zelf zoeken naar info die wat meer recent is.