Hoe laat ik dit los (leeftijdsverschil)

Ik snap wat je bedoeld, maar ik zou er niet over inzitten.
Het brusje kan dadelijk des te meer leren van je andere kind.
Ook dan zullen ze echt wel een hechte band krijgen hoor!
Echt geen zorgen om maken!

 

Ik herken het wel. Wij zitten niet in de MMM, maar proberen weer zwanger te worden na een heftige miskraam, en zitten nu in ronde 5, dus dat duurt voor ons gevoel erg lang...
Ik heb gewoon een grens afgesproken: we geven het max 3 jaar, en mocht het dan niet gelukt zijn, dan wordt het leeftijdsverschil me te groot (meer dan 6 jaar), en stoppen we ermee. Als ik deze ronde zwanger zou zijn, zou het leeftijdsverschil tussen Thirza en een tweede 3 jaar en 3 maanden zijn. Dat is al een stuk langer dan wij eigenlijk gewild hadden, (ja, duh...). Maarja, het is niet anders, daar veranderen we niks meer aan.
Geeft ook rust in je hoofd dat deze pieken en dalen van afwachten en weer teleurgesteld zijn, niet eeuwig gaan duren...

 

Heel herkenbaar. Ik kan het ook niet loslaten. Wij zitten nu in ronde 17 (geen mmm) en was bij onze eerste in de 3e maand zwanger. Wij hebben afgesproken dat we er max. 4 jaar tussen willen, zeker niet langer. Mijn broer en ik schelen bijna 7 jaar en we hebben nooit iets aan elkaar/met elkaar gehad. De verschillen waren te groot: ik 3 jaar: speeltuin, hij was 10: wilde niet meer mee. Naar de efteling: mijn moeder met hem in de python, mijn vader met mij naar het sprookjesbos. Op vakantie: ik met een emmertje in het zand, hij wilde kanoën, surfen, zandkastelen bouwen was voor ukkies, altijd schipperen moesten mijn ouders. Pas toen ik mijn man leerde kennen (die 5 jaar ouder is) begon het bij te trekken maar echte broeder-zusterliefde....nee dat heb ik gemist helaas.

 

Ik herken het ook wel een beetje. Ok, mijn 2e zwangerschap liet op zich wachten door studie en vertraging door flinke ziekte en niet de MMM. Maar als alles goed gaat, zit er straks 4,5 jaar tussen mijn 2 kindjes.

Ik zie er ook maar de voordelen van in: voor de 2e heb ik straks alle aandacht tijdens schooltijden. Ze hebben allebei echt andere speelwensen, en dus weinig gedoe om hetzelfde speelgoed.
De oudste begrijpt een stuk meer van wat er gebeurd, en ik kan makkelijker dingen uitleggen. Ook kan hij zelf een hoop dingen doen, zonder mijn hulp. En geduld, leren delen, op je beurt wachten etc heeft hij al iets geleerd..

Het niet samen spelen is voor mij minder een punt. Ik verschil bijna 4 jaar met mijn zusje, en we konden prima samen spelen. En we hadden ook allebei vriendinnen waar me mee speelden. Alleen de 1e jaren heb je dat samen spelen, maar als ze ouder worden zoeken ze toch hun klasgenootjes/buurtgenootjes steeds meer op..

Ergens vind ik het wel jammer, maar ik probeer de voordelen maar wat te benadrukken voor mezelf..

(en ik zie mijn zusje zwoegen met 2 kids en 1,5 jaar ertussen, de oudste kon nog niet eens lopen toen nr2 er was. Echt fysiek heftig)

 

Ik herken het ook. Net weer ongesteld geworden, en dit was (op een paar dagen na) de laatste kans op max. 2 jaar tussen onze kindjes. Als ik geen miskraam had gekregen, was het verschil 19 maanden geweest. Ik heb erg veel moeite om om te schakelen.... Moet voor mezelf écht de voordelen van een groter leeftijdsverschil benadrukken, en merk gelukkig dat dat wel een beetje helpt! Het is altijd balen als het anders blijkt te lopen dan je gehoopt had!!

 

Ook ik had niet verwacht dat een tweede zo lang op zich laat wachten en zit ook wel eens te rekenen. Ik denk dat leeftijdsverschil niet uitmaakt, heeft voor en misschien nadelen. Zelf scheel ik 3,5 jaar met mijn broer. Wij zijn heel verschillende personen, los van het leeftijdsverschil. Het gaat dus ook om karakters van de kids. Aan de andere kant zie ik hoe verschrikkelijk lief mijn zoontje van nu 2jr 9mnd speelt met jongere nichtjes en zels babies. Ik denk dat het voor hem hoe dan ook leuk is om een broertje of zusje te hebben later.

Ik zit er dus niet over in, ben blij als ik nog een tweede zal krijgen. Het is iets waar je toch helemaal niets aan kan veranderen. Dus niet meer rekenen!

 

ik heb zelf geen kinderen, maar ik ben wel de oudste van 3.
Ik kan je vertellen, mijn broertje en ik verschillen 5 jaar van elkaar en hij is mijn beste vriend.
Mijn zusje en ik verschillen 4 jaar van elkaar en ook wij zijn heel goed met elkaar.
Het is bij ons thuis altijd 1 dikke gezellige chaos als iedereen er is.

dus ik snap dat je denkt dat de band minder sterk zal zijn, MAAR dat hoeft dus niet!!!!

 

tussen mij en mijn zusje zit 5,5 jaar verschil.
wat ik voor zover nog kan herinneren is dat wanneer je kleiner bent het verschil mindergroot is maar naarmate je ouder wordt is het verschil eerst groter zeker rond de basisschool/middelbare school en hoe ouder je dan weer wordt hoe meer je dan weer naar elkaar toe trekt.

ik ben nu 21 en mijn zusje is 16 we praten veel met elkaar, gaan winkelen of ze komt bij mij logeren het is erg gezellig en als ze thuis even een woorden wisseling heeft mijn ouders kan ze zich bij mij lekker terug trekken of haar hart luchten. ik vind het heel leuk zo.

ik heb het zelf niet echt een probleem gevonden dat er zoveel tussen zit maar dat verschilt natuurlijk ook. ligt aan het karakter van iemand denk ik

 

wij hebben deels bewust gekozen voor iets meer leeftijdsverschil.

Dit omdat ik het eerste jaar met nr 1 heel heftig vond en tegen de tijd dat hij 2 was, echt zo een peuterpuber dus was blij dat ik toen alleen hem had zeg maar en niet op dat moment er nog een baby bij.
Hij is nu 3,5 en wij zijn sinds een aantal maanden proberen zwanger te worden voor nr 2.
Geen idee hoe lang dat gaat duren natuurlijk maar ik het prima vinden als nr 2 geboren gaat worden als nr 1 al een tijdje op school zit.
Kan ik eerst mijn tijd besteden aan hem rustig op school te laten wennen en dan als hij gewend is, mag nr 2 komen

Leuk bedacht van ons natuurlijk want mss gaat het helemaal niet zo lopen. Ik wilde het eigelijk al wel iets eerder, maar man kreeg rugproblemen waardoor we de wens voor een 2e moesten uitstellen. En nu hebben we het dus wel bewust nog iets verder gerekt ivm het naar school gaan van de oudste begin 2012.

Kortom, probeer de voordelen te zien, het is wellicht niet altijd makkelijk maar 2 kids onder de 2 jaar lijkt mij ook geen feest

 

Ik herken het ook helemaal en kan het ook niet goed loslaten. Elke keer als ik ongesteld wordt ben ik ook teleurgesteld over het groter wordende leeftijdsverschil. Bij onze dochter was ik in één keer zwanger, geen idee waarom het nu niet lukt...

Wel leuk om jullie verhalen te lezen over hoe je het leeftijdsverschil zelf hebt ervaren.