Goedemorgen, Allereerst excuses voor het lange verhaal en alvast respect voor degene die het geduld heeft dit te lezen... Momenteel zit ik in een traject om mezelf weer op de rit te krijgen. In korte tijd beide ouders verloren, de ene plotseling en de ander na een kort ziektebed, en hierna een alcoholprobleem ontwikkelt. Nu in een burn-out en in een intensief behandelingstraject bezig om mijn probleem onder controle te krijgen, wat in principe heel goed gaat/ging. Afgelopen weekend zijn mijn partner en ik met een bevriend stel uit eten geweest en aansluitend heb ik me helaas uiteindelijk over laten halen om met die vriendin nog even hier de kroeg in te gaan. Eindstand: stomdronken, onderweg naar huis gevallen en mijn voorhoofd dik en kapot. Blijkbaar ben ik ook nog de kroeg uit gezet omdat ik met een man ruzie kreeg??!!! Nu voel ik me hier zo enorm klote, schuldig, stom en down over en het lukt me nog niet om mezelf weer bij elkaar te rapen. Teleurgesteld in mezelf, ook in mijn vriendin dat ze bleef aandringen terwijl ze de situatie weet, voel me een loser en ik schaam me dood. Misschien klinkt het voor een ander gezeur, dat zou kunnen, maar het voelt enorm kut om jezelf zo te haten even. Voor nu zou ik mezelf het liefst opsluiten in huis en voorlopig niemand zien en spreken. Weet even niet wat ik nu hiermee en met mijn gevoelens moet....
Ik weet nietbzo goed wat ik hierop kan zeggen maar wel 2 dingen: Verantwoordelijkheid ligt grotendeels bij jou maar daarnaast: Lekkere "vriendin" is dit. Die van de situatie af wist en je niet tegen heeft gehouden. En 2e: waar is je man in dit verhaal? Vond hij het prima dat je naar de kroeg ging? Waarom heeft hij je niet tegen gehouden?
Dank voor je reactie. Ik weet inderdaad natuurlijk dat ik er zelf bij was en gewoon voet bij stuk had moeten houden toen ik aangaf dat het voor mij niet verstandig was, ik had vol moeten houden. Met mijn man heb ik het er over gehad, en hij zei zelf ook al dat hij een eventuele volgende keer (ga er vanuit dat het niet meer nodig is maar goed) mij inderdaad tegenhoud. Ik ga voorlopig ook nergens meer heen, ik wil dit niet en moet mezelf hiertegen in bescherming nemen.
Goed van je dat je hard aan jezelf werkt en dat je al zulke goede stappen hebt gemaakt. Ik ben er zelf van overtuigd dat je in deze fase sowieso niets moet drinken, maar ook niet in de verleiding gebracht moet worden. Ik vind het heel heftig te lezen dat je zo ver bent gegaan dat je dingen niet meer weet. Zie dit als een harde les, soms moet je 2 stappen terug doen om er vervolgens weer 3 vooruit te kunnen maken. Maak een foto van jezelf met die bult en als je in de verleiding komt, zoek je die op en bedenk je weer dat het gevoel daarna het niet waard is. Dus pak de draad weer verder op, je was goed bezig. Nu volhouden!
Wat vervelend dat het zo is gelopen. Je hebt je les eruit getrokken en je man hopelijk ook. In het traject waar jij je in bevind is steun erg belangrijk. En wat knap van je dat je NEE zei. En wat dom en vooral egoïstisch van je vriendin dat ze dit negeerde en je overhaalde en wat vervelend dat je man je ook niet steunde toen je duidelijk je grens aangaf. Heeft je omgeving in de gaten hoe slecht het met je ging? Nogmaals compliment voor je zelf inzicht! Vergeef jezelf aub en ga door waar je was.
Dank je. Wat je zegt raakt me enorm, want dat is het precies. Ik kan het mezelf niet vergeven. Mijn man heeft het zeker wel in de gaten, hij steunt me enorm. Hem neem ik in deze ook niets kwalijk, ook voor hem was dit een leermoment. Mijn vriendin heeft het denk ik niet voldoende in de gaten gehad. Dat merkte ik ook in de gesprekken na zaterdag. Ik voelde toch verdekte verwijten. Oa daarom heb ik voor mezelf besloten om wat afstand te nemen van sommige mensen, omdat het voor mij beter en veiliger is nu. Ook heeft het vertrouw
Ik vind het wel goed dat je de conclusie hebt getrokken dat je in deze situatie niet meer gebracht moet worden. En dat je het er over hebt gehad met je man en hij de volgende keer je steunt. Het is gebeurd en voorbij, richt je op de toekomst! Overigens zou ik het contact met dat stel even op een laag pitje zetten.
Wat rot, maar gebeurd is gebeurd, nieuwe dag nieuwe kans. Zo'n proces gaat meestal niet in 1 stijgende lijn, maar omhoog met wat pieken en dalen tussendoor. Misschien kun je die vriendin laten weten hoe vreselijk je je voelt, net zoals je hier uitlegt. Ziet ze dan het probleem er nog niet echt van in, dan zou ik afstand nemen. Sowieso, nu even voor jezelf kiezen en mensen die je in de verleiding brengen om de fout in te gaan links laten liggen.
Zo’n proces gaat met vallen en opstaan. Vergeef jezelf alsjeblieft en sta op. Je bent zo goed bezig. Hebt conclusies getrokken en gaat nu weer vooruit. Digitale knuffel!
Dank je, het lucht ergens op om dit kwijt te kunnen zonder direct veroordeeld te worden. Straks heb ik een gesprek met een van mijn behandelaren. Hopelijk kan zij me ook weer even oppeppen en met beide benen op de grond zetten. Want dit voelt ellendig...
Je hebt een fout gemaakt, en je voelt nu ook de gevolgen. Maar belangrijker, je weet nu ook dat je dat nooit meer wilt. Zie het als een goed leermoment. En nu pak je de draad weer op, en nu hou je vol. Laat evt bij de volgende keer duidelijk weten, ik ben een alcoholist, en ik moet niet in de verleiding komen.
Aan jezelf haten heb je helemaal niks. Je moet niet je eigen vijand worden, maar je eigen vriend. Denk sowieso dat daar alles begint. waarom ben je zo streng voor jezelf? Waarom straf je jezelf zo af op een domme keuze in een moeilijke tijd? Aan jezelf afstraffen heb je niks, aan verantwoordelijkheid nemen wel. Jij had een andere keuze moeten maken, daar ben je nu achter, straf jezelf er niet op af, maar wees trots op jezelf dat je dat inziet! Nu kan je namelijk iets anders doen de volgende keer. Uiteindelijk ligt naar mijn mening de verantwoordelijkheid niet bij je vriendin of je partner, uiteraard fijn als ze je steunen en helpen, maar door in te zien dat de verantwoordelijkheid bij jezelf ligt, ben je in de toekomst niet overgeleverd aan hoe een ander handelt.De enige die jou echt kan helpen ben jijzelf. zorg dat je jezelf belangrijk genoeg vind. Geeft anderen het juiste voorbeeld hoe er met jou omgegaan moet worden.
Tja, dat is een goeie, ik ben over het algemeen sowieso redelijk streng voor mezelf. Soms handig maar vaak ook niet.... Maar je hebt natuurlijk gelijk. Het 'niet overgeleverd zijn aan hoe een ander handelt', daar heb je een goed punt.
Het raakt me dat je jezelf zo op je kop geeft Ik heb een tijd een schematherapie gehad waarin zicht krijgen op het bange kind en het boze kind in mezelf en de medogeloze, strenge ouder. Die strenge ouder roept regelmatig nog wat en ik herken het veel sneller Dan lukt om het kleine bange kind ook zn zegje te laten doen en ga ik even lekker onder zacht fleece dekentje liggen met warme chocolademelk. Kun je door bij de therapie bespreken? Dikke knuffel en zorg goed voor je interne kleine bange meisje.
Jezelf vergeven is vaak moeilijker dan een ander vergeven. Het leven bestaat uit vallen en weer opstaan. We gaan allemaal weleens onderuit. Een terugval is niet leuk maar leert je ook heel veel. Je kunt het, zet 'm op!
Ik wil even zeggen dat je problemen erkennen vaak de moeilijkste stap is. Maar die stap heb je al gezet en daar mag je enorm trots op zijn. Zie die keer naar de kroeg als een leermoment in je proces om te groeien en en sterker uit te komen. Misschien had je deze tegenslag nodig om juist nog sterker te worden. Je moet je zelf niet zo neerhalen maar probeer er positief naar te kijken en anders inderdaad de juiste steun zoeken in je omgeving.
Heel erg bedankt voor de bemoedigende woorden. Vandaag een gesprek gehad en het voelde al goed om mijn hart te luchten. Maar ook jullie woorden en dat jullie de tijd en moeite genomen hebben om het te lezen en te reageren maakte dat ik me iets minder alleen voelde.
Ik lees dat je altijd streng bent voor jezelf. Wat je mee hebt gemaakt is echt niet niks. Streng voor jezelf was je op het moment dat je hulp zocht en erkende dat er een probleem is. Een terugval is menselijk maar niet wenselijk. Zoals de meeste zeggen, vallen en opstaan, pak de draad weer op. Je bent zo goed op weg ♥.