Ik hoop dat ik wat tips of trucs kan krijgen. Mijn zoontje is nu bijna 2 weken oud, in de kraamweek ging alles perfect hij sliep na het eten heerlijk in zijn eigen bedje en werd pas na 2,5 a 3 uur wakker voor de volgende voeding. Nu sinds een aantal dagen is het helemaal mis, zodra ik hem in zijn eigen bedje leg dan slaapt hij eventjes (15 tot 30 minuten) en begint dan te huilen en hij houdt niet op met huilen tot ik hem uit zijn bedje haal, dan valt hij in slaap in mijn armen en blijft vervolgens lekker slapen. (zolang hij in mijn of iemand anders zijn armen blijft) 's nachts wil hij helemaaaaal niets weten van zijn bedje en wil alleen bij mij slapen, waar ik niet blij mee ben omdat ik hem gewoon veilig in zijn eigen bedje wil hebben. Het bedje staat bij ons op de slaapkamer en ik heb ook al geprobeerd of hij misschien in de kinderwagen wil slapen zodat hij nog dichterbij mij is maar ook dat is geen succes. Wat kan ik doen? Is dit een tijdelijk iets of moet ik me nu al zorgen maken? Heeft iemand hier ervaring mee? Of ben ik gewoon een te overbezorgde 'nieuwe' mama?
Pffff dat is een lastige Tuurlijk ben je "over"bezorgd als nieuwe moeder maar dat is ook logisch. Tja hier zijn wij altijd heel "streng" geweest wat betreft slapen. (alleen niet de eerste 2 weken) Slapen doen ze bij ons in hun eigen bed huilen of niet huilen en eigenlijk heeft dat bij beide perfect gewerkt. het is even doorbijten in het begin maar alls je eenmaal begint aan het slapen bij jullie in bed kom je daar heel lastig vanaf is mijn ervaring. Maar goed ik denk dat iedereen daar zijn eigen weg in moet vinden
Hoi, Je vooral geen zorgen maken. Dit is heel normaal hoor. Ze zijn mamahonger. maak je vooral geen zorgen is mijn idee om ze te verwennen, want dat doe je nog niet. Wat wij deden op advies van kraamhulp is het aankleedkussen helemaal boven in je bed leggen en het eigen dekentje gebruiken. Je dekbed komt zo hoog niet, dus je hoeft niet bang te zijn dat je als je je omdraait het dekbed over hem heentrekt. Je rolt er ook niet op, want je komt zelf tegen de randen aan van het aankleedkussen. Dat zou je in de nacht kunnen doen als het niet goed gaat. Wij zelf hielden wel altijd hetzelfde ritme aan. Dus eten geven, laten boeren, even in de box en naar bed. Als ze wakker werd dat was het rekken om zo lang mogelijk in bed te blijven, maar als het niet ging, dan kwam ze naar beneden en hielden we haar lekker vast. Dit heeft zo ongeveer 6 weken geduurt. We rekte steeds langer en ze bleef ook zelf steeds beter slapen. Het komt vanzelf goed echt. geef het de tijd. Dus probeer een ritme aan te bieden is mijn advies en probeer hem wel zo lang mogelijk in bed te houden door bijvoorbeeld een speentje te geven, maar als het echt klaar is, dan is het klaar. Het laten huilen zou ik op die leeftijd nooit doen. En de nacht zou ik ook eerst in het bedje proberen en ook zo lang mogelijk daar laten maar anders in je eigen bed met het bovenstaande advies van aankleedkussen. heel veel succes!
mijn zoontje is nogal bewegelijk en maakte zichzelf wakker, de eerste weken sliep hij wel prima. Hier was de oplossing een puckababy. Hij sliep opeens veel vaster. Ingebakerd schijnen sommige kindjes zich ook veiliger te voelen.
Misschien dat je een gedragen t-shirt over zijn matras kan schuiven zodat hij je kan ruiken en misschien het gevoel heeft dat je er toch bent. Verder denk ik ook mama honger en misschien overdag laten slapen in de box dicht bij je of in een draagdoek? Successs
Ben het hiermee eens! Samen slapen hoeft trouwens niet persé onveilig te zijn, zenne! Je moet het natuurlijk wel een beetje doordacht doen en niet als je zelf écht oververmoeid bent, gedronken hebt, slaapmedicatie gebruikt,... Hier kan je wat meer lezen: De voordelen van samen slapen Samen slapen en verstikking. Bestaat de kans dat ik op mijn kind rol?
Een slaapprobleem met 2 weken?? Serieus... Gewoon lekker je kind bij je nemen, genieten van de tijd samen en je vooral niet druk maken over het slapen. Geef je bv? Misschien heeft hij regeldagen.
Inderdaad lekker bij je houden. Mijn dochtertje heeft nachten lang tegen mij aan in bed geslapen, nu slaapt ze vaak gewoon in haar eigen bedje, maar als ze onrustig is slaapt ze weer lekker bij mama in bed. Die eerste weken gaan zó snel voorbij, ik zou er dus lekker van genieten!
Ayla heeft ook de kraamweek en volgens mij ook de week erna bij mij in bed geslapen. In het wiegje was het huilen en zo'n klein humpie snapt echt nog niet wat voor doel het heeft als je hem/haar maar laat liggen huilen. Daarna sliep ze 's nachts wel in haar wiegje, maar wilde ze verder eigenlijk alleen maar bij mij liggen en slapen. Ik heb daar gewoon aan toegegeven en het is vanzelf minder geworden. Ze slaapt nu altijd lekker in haar eigen bedje en is helemaal niet moeilijk met slapen.
Tnx voor de reacties! Ik begrijp dat sommige van jullie het de normaalste zaak van de wereld vinden om je kindje lekker bij je in bed te nemen. En begrijp me niet verkeerd ik vind het heerlijk dat die kleine krummel bij me ligt maar ik vind het soms ook wat griezelig, ben bang dat ie misschien stik ofzo. Er zijn zoveel horrorverhalen over. Ik ben absoluut niet bang dat ik hem verwen, dat hebben ze op deze leeftijd nog niet door. Ik laat hem ook niet huilen in bed, als hij wat jammert laat ik hem nog even liggen maar als hij echt begint met huilen dan pak ik hem bij me. Maar de tip met het aankleedkussen vind ik erg handig, bedankt daarvoor.
Mijn meisje was 1 dag oud, en 's nachts wilde ze niet in het wiegje slapen, dus heeft ze de hele nacht bij mij in bed gelegen. Lag nog in het ziekenhuis, en de verpleegkundigen hebben lakens tussen de hekjes aan het bed gedaan zodat ze er niet uit kon vallen, en we lagen alleen onder een laken (was toch bloedjeheet op de zaal). Thuis hebben we haar regelmatig op het aankleedkussen gehad (vooral als vriendlief 's ochtends aan 't werk ging, dan lag ze op zijn plek). Nu ligt ze nog wel eens bij ons in bed, maar gewoon tussen onze kussens in (die echt op de rand van 't bed liggen). Ik slaap niet fatsoenlijk, omdat ik van 't minste of geringste geluidje of beweging wakker word, maar maak me daardoor ook niet zo druk over of ze onder het dekbed verdwijnt ofzo..
Bij ons heeft Tara de eerste weken erg regelmatig tussen ons in gelegen, we stopten haar we in haar eigen wiegje, maar als ze dat niet meer trok dan legden we haar met der hoofd tussen onze kussens, waar het dekbed nooit komt, dus eigenlijk lag ze met haar hoofd boven onze hoofden en dan sliep ze lekker door. Na enkele weken sliep ze gewoon lekker in haar eigen wiegje, en nu ledikantje door. Ik hou het altijd maar op de grote boze wereld die dan net even te stil is Ik werd wel regelmatig wakker dat ik mijn armen om haar heen had, maar verder allebei nog nooit op der gaan liggen, als je nuchter bent en geen medicijnen slikt is die kans ook echt minimaal.
Is een cosleeper niks voor jullie dan? Dat is een wiegje of ledikantje met 1 kant open die je dan tegen jullie bed aanschuift. Je kindje is heel dicht bij jullie, maar ligt wel in zijn eigen bedje als je dat een veiliger gevoel geeft.
misschien wil je het niet horen maar ook ik zou zeggen gewoon lekker bij je nemen! Wat hier ook werkte was in mn armen in slaap laten vallen en ondetussen een kruikje in zijn eigen bedje. Dan als Tycho diep in slaap was, kruik eruit en Tycho erin. Samen met een t-shirt van mij en we konden alledrie rustig slapen. xxxx
Ik zou hem lekker knuffelen, bedje opwarmen en als hij slaapt weer proberen weg te leggen. Als hij gaat huilen, gewoon weer troosten. Als het niet werkt, kun je altijd nog proberen om in te bakeren. Misschien mept hij zichzelf per ongeluk wakker. Mijn dochtertje deed dat wel na zo'n 2 a 3 weken en die ben ik toen gaan inbakeren. Ging perfect! Je moet alleen wel zeker weten dat hij geen reflux heeft. Als hij echt niet wil slapen: dan pak je je voedingskussen, leg er een aankleedkussenhoes overheen (zodat hij niet uit elkaar zakt), leg je mannetje in het midden van het kussen en leg z'n dekentje dan over hem heen en vouw deze onder het kussen. Dan maak je een soort wiegje voor hem en die kun je dan tussen jullie kussens inleggen. Die tip kreeg ik van mijn kraamhulp en we hebben hem geregeld gebruikt Zelfs overdags sliep Kyra vaak op het kussen naast me op de bank. Vond ze heerlijk!
Hee meid net als alle andere, lekker bij je nemen! Ik heb dit met Esmée gehad. En ook hetzelfd advies gekregen. Esmée sliep graag op haar buik. Dus lag ze op haar buik. Op mijn borsten.. Ik lig toch nooit onder het dekbed en slaap heel ligt.. Ook kon Esmée haar hoofdje al goed naar links of rechts draaien.. nu weken later slaapt ze snachts een uur of 7 in haar eigen bedje heerlijk!! kus
inderdaad lekker bij ej nemen. Zo`n klein frummeltje. Hier wilde mijn meisje na een week of 3 niet meer in de wieg. Maar wel in het ledikant. Ik vermoed omdat ze in de wieg geen "uitzicht"had.