Pff ik weet het even niet meer en hoop dat jullie mij verder kunnen helpen! Onze kleine man van ruim 2 maanden slaapt ontzettend slecht overdag. En dan bedoel ik niet 'maar' 2 x een uurtje, daar zou ik namelijk al heel blij mee zijn. Ik praat eerder over 1, hooguit 2, keer een half uurtje. Verder alleen 'slaapjes' van 10 minuten maximaal. 's Nachts is het iets beter en slaapt hij blokjes van 2 uur ongeveer (soms iets langer, soms iets korter). En ik weet niet meer wat ik nog kan/moet proberen om hem te laten slapen.. Hij heeft een moeilijke start gehad, (kleine) operatie, ziek geweest (rotavirus) en veel spugen. Het spugen is voorbij, en voor de rest gaat het ook prima. Behalve het slapen dus. Wat heb ik al geprobeerd? Tsja, wat niet In zijn eigen bedje lukt het hem nog niet om te slapen, dus slaapt hij in de wagenbak. En die heeft bijna op elke plek in huis al gestaan om te kijken of het dan lukte om te slapen. Op de slaapkamer/eigen kamertje, is te stil denk ik, in ieder geval slaapt hij dan kort of helemaal niet. Beneden in de woonkamer lukt het ook amper, of we nu stil zijn of gewoon geluid maken verandert daar niks aan. Eerst sliep hij nog makkelijk en lang in mijn armen, niet ideaal met nog een dreumes in huis maar goed hij sliep tenminste. Helaas lukt dit ook niet meer, hij blijft maar rond kijken en als hij z'n oogjes al sluit is het maar voor een paar tellen. Hij lijkt overprikkelt maar prikkels verminderen lost het probleem ook niet op, of ik doe iets verkeerd Wat het beste lijkt te werken is speentje geven, meteen weglopen en er weer pas heen gaan als hij meer dan 1 kik geeft maar vóór hij echt gaat huilen. Oftewel; timing is everything. Maar dit is enorm lastig i.c.m onze dreumes die ook aandacht vraagt en verzorging nodig heeft. En zeker omdat dit betekent dat ik minstens 15 keer heen en weer moet voor hij (misschien) 10 minuten slaapt. Blijf ik bij hem tot hij slaapt ben ik gauw een half uur verder en is onze dame ondertussen ook aan het schreeuwen.. Daarvan wordt ons mannetje weer wakker en begint het hele verhaal opnieuw Tot zover heb ik alles wel een beetje geprobeerd wat ik kon/kan bedenken. Licht/donker maakt ook niet uit, ik let goed op de vermoeidheidssignalen en breng hem na 1 keer geeuwen naar bed. Ik hou een vaste regelmaat aan: wakker, schone luier, voeding, soms nog een schone luier, knuffelen, zelf spelen, slapen. Het lukt hem gewoon niet de rust te vinden, hij maait veel met z'n armpjes en slaat daarmee z'n speen uit (= huilen) of zichzelf in het gezicht (= ook huilen). Dan gaat hij op zijn vingers sabbelen en als ik dan probeer om zijn speen te geven doet hij heel erg wild maar lijkt niet altijd zijn speen te willen Als ik hem laat sabbelen op zijn vingers gaat hij ook huilen maar dan duurt het iets langer voor dat gebeurd. Ik heb al gemerkt dat hij moeite heeft z'n speen vast te houden, dit heeft hij ook met de fles. Verschillende spenen geprobeerd maar dat maakt allemaal geen verschil. Inbakeren wordt hij woest van, heb het een paar dagen elk slaapje geprobeerd maar zonder resultaat. Strak instoppen met de armpjes onder het laken geeft hetzelfde effect. Ik weet het gewoon niet meer.. Het is dan wel m'n tweede kind maar dit herken ik totaal niet van onze oudste. Ik weet dat ieder kind anders is, maar mijn trucendoosje is ondertussen aardig leeg Gisteravond heb ik 2,5 uur lang naast de wagenbak gezeten om steeds z'n speentje terug te geven zodra die uitviel. Hij is zojuist in slaap gevallen voor het eerst vandaag, en ook dat heeft me ruim 2 uur gekost Ik heb er helemaal geen moeite mee dat hij me nodig heeft om in slaap te vallen, stiekem geniet ik daar juist van maar dit is wel heel tijdrovend en vermoeiend, zeker in onze situatie is dat bijna niet te doen. Ik krijg amper iets gedaan, laat staan dat ik tijd heb om met mijn oudste even te spelen of rustig te eten. Soms kan ik wel huilen dat het al weken zo gaat, want ook 's nachts ben ik aardig wat uurtjes bezig met hem. En echt waar, het zou me allemaal niet uitmaken als hij op z'n minst overdag 1 keer een langer slaapje zou doen en wat makkelijker in slaap zou vallen. Ik heb het gevoel dat ik iets over het hoofd zie, of mis wat hij me probeert te vertellen waardoor het allemaal zo gaat. Ik heb bij het CB advies gevraagd, eigenlijk doe ik dit normaal niet snel maar na weer een bijna slapeloze nacht wist ik niet meer wat ik moest. Advies was laten huilen Tsja, daar ga ik natuurlijk niet aan beginnen (zeker niet zo jong!) dus daar heb ik ook niks aan. Is er hier iemand die dit herkent en wellicht een tip of advies heeft?
Heel herkenbaar. Onze dochter was ook heel onrustig toen en hield zichzelf wakker. We zijn toen over gegaan op het slapen in de puckababy en het toepassen van RRR. Ik lees dat je een en ander al hebt geprobeerd, maar ik denk dat het in dit geval aankomt op het volhouden, hoe moeilijk ook. Ik ben ook geen fan van het laten huilen, maar we hebben het toch toegepast. Was even doorbijten, maar na aantal dagen merkten we toch dat het werkte. Mocht echt niets helpen dan kun je eventueel ook de huisarts om raad vragen. Of een Ostheopaat om advies vragen? Ken genoeg mensen in mijn omgeving die daar baat bij hebben gehad. Wellicht zit jullie kleintje wel iets dwars?
Draagdoek/zak of inbakeren al geprobeerd? Inbakeren hielp bij mijn zoon heel goed. Hij sliep toen ookax een half uur en werd doodmoe wakker. Inbakeren gaf hem geborgenheid en hij hield zichzelf niet wakker met z'n maaiende armpjes. Wij hadden de pacco inbakerdoek. maar let op, je moet het wel echt een kans geven! Bij ons duurde het bijna twee weken totdat hij zich er helemaal aan overgaf. Was pittig. Na een paar dagen zag ik wel al wat verbetering maar na twee weken ging het pas helemaal goed. Draagzak heb ik toen niet geprobeerd maar ga ik straks zeker doen als het nodig is bij de kleine spruit die eraan komt, zeker omdat ik dan ook een dreumes van 20 maanden rond heb lopen.
Inbakeren? Hier was de Puckababy in combinatie met RRR de oplossing. Niet langer dan 1,5 uur wakker en dan weer naar bed. Was ik te laat dan werd er de rest van de dag niet meer geslapen.
Inbakeren heb ik geprobeerd, 10 dagen achter elkaar elk slaapje zelfs. Maar hij wordt enorm boos en blijft krijsen tot hij buiten adem is. Dit werd eigenlijk met de dagen meer en meer tot ik het gewoon niet meer kon. Rust en regelmaat pas ik al toe, hoewel ik dat de laatste dagen minder doe omdat het ook niet schijnt te helpen en ik ben gaan kijken of ik meer in moest spelen op zijn signalen. Die 1,5 uur wakker zijn aanhouden lukt soms wel en soms niet, soms valt hij tijdens de fles in slaap waarna ik hem niet wakker krijg en dan slaapt hij dus na nog geen 30 minuten wakker zijn. Of ik breng hem na 1,5 uur naar bed en hij huilt tot ik hem oppak (dan is hij even stil). Bij de huisarts ben ik al geweest, maar medisch gezien is er niks aan de hand. Een osteopaat heb ik nog niet bezocht, misschien is dat idd een goed idee, ik ga morgen eens kijken waar er hier in de buurt 1 zit. Wat zou/kan een osteopaat doen? En hoe verloopt zo'n behandeling? Een draagdoek ben ik ook aan het overwegen, is alleen lastig met zoveel verschillende soorten van dragen. Maar daar ben ik in ieder geval ook mee bezig, hopende dat dat dan de oplossing is. Laten huilen wil ik gewoon echt niet doen (dat inbakeren voel ik me nog altijd schuldig om dat hij zo heeft moeten huilen), hij is nog zo jong en als hij huilt heeft hij iets/iemand nodig. En ik ben de enige (als mijn man er niet is) die er voor hem is op zo'n moment. Ik kan het niet over m'n hart verkrijgen hem op deze leeftijd al te laten huilen, en het kan misschien idd zijn dat hij dat 'nodig' heeft (hoewel ik dat toch moeilijk te geloven vind) maar voor nu wil ik die methode niet toepassen. Het voelt niet goed om te doen. Maar dat is voor iedereen anders natuurlijk, ik snap dat het voor jou Cammy ook heel moeilijk is geweest en ik ben blij dat het voor jullie de oplossing was maar ik kan dat niet.. Ik heb in ieder geval weer wat nieuwe inzichten om mee verder te gaan, mochten jullie nog meer tips of ideeën hebben hoor ik ze graag! Vandaag slaapt hij overigens redelijk goed, vanmiddag heb ik zowaar 2 uur mijn oudste alle aandacht kunnen geven terwijl hij lekker lag te slapen (in de woonkamer, door het gegil van onze dreumes heen!). Ik ben steeds gaan kijken omdat ik het gewoon niet geloofde! Nu ligt hij ook alweer anderhalf uur te slapen, en dit allemaal zonder te huilen! Nu weet ik niet hoe het morgen zal gaan maar vandaag was de beste dag sinds weken qua slapen. Ik heb eigenlijk niks anders gedaan, ik snap er niks van
Mij oudste sliep in het begin hooguit 3 keer per dag een kwartiertje. Ik had er toen nog maar 1 en vond het al een uitputtingsslag, met een dreumesje erbij moet het echt vreselijk zijn. Wat hier uiteindelijk hielp was hem op de buik laten slapen, toen ging hij ineens rukken van 3 uur maken. Vond het in het begin doodeng en heb wel tig keer gecheckt of hij nog leefde. Het is nu (5 jaar later) trouwens nog steeds een buikslaper. Verder ontdekten we dat als hij huilend wakker werd, hij nog niet uitgeslapen was. Hij huilde in zijn slaap en werd wakker van ons, als we op zo'n moment naar hem toe gingen. Als hij uitgeslapen wakker werd, ging hij meestal rustig liggen rondkijken of (later) spelen in bed. We stelden een 5-minutenregel in: we gaven hem 5 minuten de tijd om zelf weer in slaap te vallen. Als hij langer huilde gingen we erheen, maar 99 van de 100 keer sliep hij binnen 5 minuten weer.
Het is soms ook best vermoeiend ja, gemiddeld slaap ik 2 x 2 uurtjes op een nacht. Maar goed, het is op zich wel vol te houden mede omdat ik mezelf blijf voorhouden dat het straks vast beter zal gaan. Op de buik slapen, tsja dat vind ik een lastige. Onze dochter is ook een buikslaper, hier kwamen we pas achter toen zij zelf op de buik kon rollen. Ze slaapt eigenlijk altijd op haar buik, het is eerder een uitzondering als ze op haar rug ligt. Bij haar waren we ook lang bezig haar in slaap te krijgen maar als ze eenmaal sliep sliep ze ook een lange tijd. Maar onze zoon dus niet.. En dat vind ik denk ik het moeilijkste eraan. Ik weet niet goed hoe ik hem langere slaapjes kan laten maken. 5 minuten laten huilen is op zich nog wel acceptabel vind ik, hoewel ik daar ook al moeite mee heb. Een enkele keer heb ik het geprobeerd, mede omdat ik dan echt even niet meer wist wat ik moest doen. Maar die paar keer heeft het niet geholpen, na 5 minuten is hij zover dat hij echt aan het krijsen is Hij heeft een flink temperament heb ik het idee, hij laat zich duidelijk en goed horen. Echt mopperen is er niet vaak bij, het is of huilen/krijsen of lachen. Stiekem hoop ik dat de dagen die komen meer zullen zijn als vandaag, ook al weet ik niet wat er anders is gegaan..