Wat het mij gebracht heeft; ik vond de overgang van 1 naar 2 kindjes best even schakelen afgelopen jaar. Ik werk vier dagen en man vijf. Door Corona werken we (vooral ik) volledig thuis en dat geeft me veel meer rust en ik merk gewoon dat ik dan veel meer gedaan krijg. Zowel thuis als in mijn werk. En minder last van ‘sociale druk’ om overal heen te gaan en af te spreken. Ik vind dat voor nu wel even goed zo. Maar desondanks heb ik zin in 2021 waarin we hopelijk wel meer terug kunnen gaan naar ‘normaal’ waardoor mensen die onder de situatie lijden ontlast zullen worden.
Dat mijn zoon ondanks de Corona strubbelingen met een hele mooie eindlijst zijn Mavo diploma heeft gehaald. Voor de rest niet zo veel bijzonders. Het is nogal saai en alles van hetzelfde
Een fijne aannemer gevonden waar we samen de klus mee aan willen gaan, na een negatieve ervaringen met een andere aannemer voelt dit als een verademing. Dat was denk ik wel ons hoogtepunt voor dit jaar. Verder vond ik het vooral een pittig jaar mentaal gezien.
Een nieuwe baan na bijna 10 jaar thuisblijver te zijn geweest, bij een werkgever die potentie ziet, mij vertrouwen schenkt en genoeg uitdaging biedt. Is mij zo aan komen waaien, En wat Corona betreft, er is meer rust in het gezin, de realisatie dat het leven zo snel gaat en dat wij nu even een versnelling langzamer staan. Ik hoop voor een ieder waar 2020 minder positief is verlopen dan 2021 een mooier, beter en gezonder jaar mag worden!
Ik ben eigenlijk gedwongen om voor mezelf te kiezen en gescheiden. En daarnaast gelukkig vrij snel en eigen huisje gevonden in de buurt. Nu co-ouderschap en de jongens doen het bij mij heel goed. Veel meer rust en ontspanning. Nu nog hard aan mezelf aan het werken. Door de eerste lockdown moesten de jongens in mijn nieuwe huis zijn tijdens het klussen. En ondanks dat het echt niet handig is om ze thuis onderwijs te moeten geven en je huis in orde willen brengen zagen ze wel dagelijks alle veranderingen en dat bleek zo goed voor de jongens te zijn (beide ass). En dat alles in 2020. Ik hoop op een rustig jaar in 2021.
Dat ik 1 jaar na de bevalling eindelijk van mijn bekkenpijn af ben en mijn re-integratie traject heb afgerond. Dat door de Corona perikelen de sociale contact momenten minder werden maar dat ik dat eigenlijk juist wel prettig vindt. Dat we toch nog op vakantie in Frankrijk zijn geweest. We hebben veel opgeknapt in ons huis. Ook heel fijn.
Mijn zoontje!!! ( over de invloed van Corona op mijn hoog risico zwangerschap zullen we het maar niet hebben.)
Ons mooie nieuwe huis, verder is het wel een bittere pil dit jaar. Op naar 2021 en het leven weer terug krijgen.
Secretaresse op een HIX project Ik hoor voor vrijdag of ik het ga worden. Ik weet het niet, hij vond mij “ over gekwalificeerd” Ik stop met klinisch apo ass, bij ons is dat 7 dgn in de week van 8 tot 22 uur en dan nog diensten. Ik wil niet meer elke feestdag en in het weekend werken. Het is met een brok in mijn keel, maar het is niet anders. Lekker ergens 16 uur prullen door de week is perfect
Zal ik eerlijk zijn.... 2020 heeft niets positiefs gebracht, alleen maar negatieve dingen In 2021 hopen we er een nifje bij te krijgen en dat is het positieve waar ik nu naar uit kijk.
Dat eerste geld ook voor mij, alleen moet ik het mijn man nog vertellen en geen idee hoe lang het zal duren voordat we apart wonen. Hopelijk niet al te lang....
Succes en sterkte. Ik vond het best lastig. Mocht je een luisterend oor kunnen gebruiken, je mag mij een pbb sturen