Ik wist niet zo goed een titel te verzinnen, ik schoot vandaag meteen in mijn irritatiezone, maar ik vraag me af of dit terecht is... Ik kreeg online een vraag gesteld of ons 2 jarige kind iets leuk gevonden heeft vandaag. Ik antwoord hier dus ja op en vervolgens komt er dan de zin "dan wil ik *naam kind* meenemen naar *activiteit* zondag middag" Geen vraag dus, maar gepresenteerd als een feit dat diegene al gaat met ons kind. Mijn eerste reactie was dus "*naam kind* slaapt nog 's middags en gaat dus niet" en zo kwam ik er voor nu onderuit. En ik heb ook nog gezegd dat ik dat als gezinsuitje zag als we al zouden gaan. Het is dus wel een direct familielid, maar met diegene heb ik al vaker gebotst omdat we niet op 1 lijn zitten. Diegene vragen we ook bewust nooit om op te passen. Het is dus erg dubbel omdat ik onze kinderen de directe familieband niet wil ontnemen, maar het is dus wel zo dat mijn hakken ervan in het zand gaan bij deze persoon en deze manier van "vragen". Moet ik me omwille van de familiebanden hier overheen zetten en de kinderen mee gaan geven, of is 2,5 jaar nog erg jong en moet ik het uitstellen tot de kinderen zelf mondig genoeg zijn? Laat ik voorop stellen dat deze persoon echt wel gek op ze is, maar in het verleden wel aan onze wensen voorbij ging die voor ons cruciaal waren. (voorbeeld ter illustratie: de discussie of hond te vertrouwen was met kleine kinderen en we waren het daar niet over eens) Ik weet dat ik het een beetje vaag houd, maar ik wil herkenning voorkomen, omdat ik niet weet wie hier meeleest...
Dat zou bij mij ook verkeerd vallen zoiets. Vind het zo vreemd als anderen dat gewoon even besluiten. Gewoon aan ons vragen of we dat een leuk idee vinden. En in veel gevallen zou ik er voor kiezen om dan met hen af te spreken en dat ik als moeder dus mee kan. Ze mag best eens met anderen mee, opa of oma ofzo, maar er zijn mensen waarbij ik er zelf bij wil zijn. Maar dat moet je dan wel zeggen tegen ze. Dus gewoon zeggen dat ze dat wel eerst kunnen vragen
O dat zou bij mij ook helemaal verkeerd vallen. Het is vast leuk en lief bedoeld, maar ik vind dat wel erg dwingend. Misschien een idee om er niet omheen te draaien maar om te zeggen dat je het op deze manier echt niet oké vindt.
Ik vind dat helemaal niet erg hoor. Als iemand onze zoon ergens mee naartoe wil nemen is dat prima(oke ligt wel een beetje aan naar waar naartoe). En als je het niet wil kan je toch gewoon zeggen liever niet? ik snap eerlijk gezegd het hele probleem niet. Waarschijnlijk is het alleen maar goed bedoeld. het is toch alleen maar leuk als een tante of wie dan ook het leuk vind om met je kind op stap te gaan?
Door de manier van "eisen" zou ik het ook niet willen en ook al vragen ze het netjes, als ik of mijn man nee zegt blijft het nee want wij zijn de ouders en niet het dichtbijstaande familielid. Snap natuurlijk dat dat nee soms moeilijk is om te zeggen of te horen maar ik bepaal nog altijd wie wat en wanneer zolang mijn kinderen klein zijn.of mijn man natuurlijk.
Nee hoor. Op verzoek geef ik hem niet mee. Helemaal niet op de manier zoals jij beschrijft. Als iemand vraagt: mag ik of zou hij het leuk vinden oid is al anders. Daarbij ben ik helemaal niet van het meegeven. Onze zoon mag alleen bij oma logeren, nu wordt hij ouder en beseft het meer, dus dan wordt het anders. Hij vroeg laatst of hij eens bij zijn neefje mocht logeren, prima joh. Maar als hij niets had gevraagd dan was het ook niet gebeurd.
Voor mij zou het er heel erg aan liggen hoe het contact is en hoe iemand doorgaans tegen mij doet. Een keer iets op een onhandige manier zeggen kan. Dan geef ik aan dat ik liever heb dat diegene het vraagt. Maar als het voor diegene een standaard manier van omgang is, en na meerdere gesprekken erover niet ophoud dan houd het wat mij betreft op.
Dit! Ik vind het juist leuk als andere mensen iets leuks willen doen met onze kinderen. Vinden de kinderen ook geweldig.
Dit eigenlijk! Mijn zus vraagt ook vaak wanneer ze weer mag oppassen en of ze dan naar dierentuin/speelparadijs met hem mag. Als het dan eens uitkomt vind ik dat geen probleem hoor en juist leuk. Ik zou me hier eigenlijk totaal niet geërgerd aan hebben maar gewoon antwoord hebben gegeven van ja is leuk of nee komt nu niet uit.
Ik zou meer moeite hebben met het niet respecteren van mijn grenzen als ouder stukje dan met het vragen/stellen stukje. Iemand waarvan ik sterk twijfel of hij/zij (in mijn ogen) voorzichtig met mijn kind omgaat, krijgt mijn kind niet mee, zeker niet op 2,5-jarige leeftijd. Heel leuk en lief dat iemand iets met mijn kind wil doen, maar dan wel met mij erbij.
Dit inderdaad. Maar uit de topicvraag en veel reacties lees ik dat mensen het expres zouden weigeren omdat degene de vraag ongelukkig heeft gesteld, en dus 'hakken in het zand zouden zetten'? Bedoelen jullie hiermee dat ze geen 'mag ik' heeft gezegd maar ' Ik wil'? Een beetje zoals we de kinderen opvoeden, door ze dan datgene niet te geven omdat ze het niet netjes hebben gevraagd? Gaat dat niet een beetje ver voor een leuk uitje voor je kind? Ik kan me niet voorstellen dat mijn naaste mijn kind een leuke dag wil bezorgen om mij te pesten namelijk.., Ot: aangezien je niet schrijft wat voor relatie degene met je kind heeft, en waar ze naar toe willen is het lastig om een inhoudelijke reactie te geven. Mijn tip is om te proberen om vanuit je kind te denken, en niet vanuit jezelf. Nu slaapt je kind overdag en kan het niet, prima. Voor later: vindt mijn kind het leuk om met tante X naar dierentuin y te gaan en vertrouw ik dat ze goed voor hem gaat zorgen? En niet: gun ik haar wel 3uur met mijn kind, heb ik persoonlijk pest aan haar, ben ik jaloers als ze samen een leuke band hebben?
Zo sta ik er ok in. Als mijn dochter het ook leuk vindt, prima. Het gaat om je kind, toch niet om jou? Of je moet ze vreselijk onverantwoordelijk vinden, dan is het anders.
Beetje overtrokken reacties op de "vraagstelling", is toch juist leuk dat ze je kind een leuke dag wil bezorgen...en als je het niet wil zeg je nee, maar hopelijk dan wel om meer gegronde redenen dan wat je hier vertelt.
Ik zou het zeker op die leeftijd op prijs stellen als het anders gebracht wordt. Bijv "ik zou het leuk vinden om met haar naar de kinderboerderij te gaan" dan kan je als moeder aangeven "leuk, hoelaat zullen WE daar afspreken?" Want ik vind het inderdaad niet nodig om ze alleen te laten gaan. Hier hadden we BV laatst de volgende situatie; onze peuter en kleuter waren erg bang in het zwembad. Na 6 maanden peuterzwemmen is m'n dochter nu stoer in het zwembad. Een lieve kennis vroeg "zou je ze met ons vertrouwen in het zwembad dan hebben jullie een middagje samen" ik heb toen uitgelegd 1) ik wil niet het risico lopen dat er iets mis gaat zelfs op een speelse manier en we weer terug bij af zijn qua water angst. 2) ik laat ze niet met anderen meerijden in de auto want ik ben te presies qua gordels en autostoeltjes etc en 3) Wii genieten niet van een middag zonder kids maar meer van die middag zelf in het zwembad met de kids. We voelden ons dus op geen enkele manier voor het blok gezet hierdoor. Als alternatief mag de kennis BV best met me mee zwemmen als ik met beide kids zonder manlief ga. Dan rij ik zelf en heb ik het zicht op wat er speels gebeurt. Dochter is erg bang met bandjes aan in het diepe.
Dit! Ik zou juist super blij worden als iemand iets leuks met mijn zoontje wil doen. We hebben helaas geen ouders meer (overleden )en mijn zus werkt heel veel dus die heeft ook nooit tijd. En van onze vrienden zijn we de eerste met kinderen dus die zijn ook vaak weg. We hebben dus ook weinig mensen die op kunnen passen of iets leuks met hem kunnen doen. Wat ik super jammer vind. En dat ze het dan wat onhandig vraagt zou mij waarschijnlijk niet eens opgevallen zijn.
Ik heb er geen problemen mee. Schoonzus zegt ook weleens: wij gaan naar ballorig zondag, d. (Mijn dochter) kan lekker met ons mee. Nou super toch...zij een leuke dag met haar neefjes, wij even een daagje voor de jongste en onszelf en tante vindt dat ook leuk. Andersom doe ik het ook zo, dan zeg ik: we nemen de jongens (mijn neefjes dus) mee naar de dierentuin hoor, hebben jullie ff daagje om iets voor jezelf te doen! Ik vind het dus niet gek, maar dit is gewoon onze manier van communiceren en we hebben verder ook een goede band dus het kan ook. Het is vast gewoon goed bedoeld maar als jij het vervelend vindt hoe het gebracht is dan moet je dat zeggen. Maar ik zou ze met 2,5 jaar best een keer meegeven, ook al doen ze nog een slaapje. Dan maar slaapje een keer overslaan en in de avond wat vroeger naar bed ofzo.
Ik denk dat jij een bepaalde relatie tot die persoon hebt waardoor het bij jou helemaal verkeerd gevallen is. En dat kan ik mij goed voorstellen. Want ik ben ook niet super makkelijk met logeren e.d. maar als mijn zusje zou zeggen: hee wij nemen T. zondag mee naar de dierentuin zou ik dat helemaal geen punt vinden. Daarom denk ik dat er in jouw situatie wat meer achter zit.
Veel reacties dus van mensen die het kind wel mee zouden geven. Ik wilde even de reacties weten specifiek hierover zonder dat er geoordeeld werd over de familieband zelf of de activiteit op zich omdat die dus onschuldig is... Het gaat om oma die dus heeeeel graag structureel wilde oppassen. Dit hebben we geprobeerd, maar dit liep mis omdat wij niet wilden dat hij bij haar hond zou komen die mij al eens gebeten heeft. Oma liet hem wel dus bewust bij die hond 'want hij is zo lief en is zo gek op kinderen' . Dit hebben we duidelijk aangegeven dat we ons er echt niet veilig bij voelden en daar kwamen we niet uit en is het oppassen door ons gestopt. Vervolgens kwam ik oma tegemoet en zeg 'ga lekker wandelen met kind naar het winkelcentrum, neem hem maar mee', hoor ik dus dat ze hem mee heeft genomen naar haar huis en dus bij die hond. Daarna nooit meer kind meegegeven, maar er is inmiddels heel wat tijd overheen gegaan en nu claimt ze dus dit moment met hem ineens. Ik vind het heel erg moeilijk om er een weg in te vinden, want de kinderen zijn dus wel gek op oma, maar tussen ons en oma loopt het dus niet soepel. (er zijn nog meer voorvallen buiten de kinderen om waar het mis is gegaan, daarom zoek ik nu een weg wat betreft de kinderen)