sinds een week gooit mijn zoontje van 21 maanden zijn speentje en knuffeltje uit bed om aandacht te trekken. als ik naast zijn bed zit is er niks aan de hand. maar als ik even weg ga of naar mijn eigen bed ga begint het weer. Voordat hij ze gooit lacht hij even en daarna begint hij te huilen. uren gaat het door en daarna is hij uitgeput ik ook. maar toch stopt het niet. ik heb geprobeerd om het niet te geven. maar dan begint hij echt te gillen en te krijsen. hij slaapt in mijn kamer in zijn eigen ledikant. de baby van 7 maandjes slaapt in mijn bed. iemand ervaring met dit probleem of tips??
Toen onze oudste met haar speen begon te gooien, heb ik haar goed uitgelegd dat ik de speen weg zou gooien als ze het weer zou doen. Ze bleef natuurlijk gooien met dat ding, dus die is de kliko in gegaan. Cold turkey afgekickt, na 3 onrustige avonden was ze er aan gewend. Zo zou ik het met de knuffels ook doen denk ik. Gewoon duidelijk zeggen dat je ze anders weg doet, en niet terug geven. Na een tijdje komt het besef wel dat de knuffels in bed moeten blijven
het probleem is hier dat hij nog niet praat, helemaal niet, en hij begrijpt mij ook niet . ik heb wel zijn knuffels en speentje niet teruggegeven. maar het was nog erger. wauw had hem nog nooit zo gezien
Misschien nogmaals proberen uit te leggen met foto verhaaltje erbij. Je maakt dan verschillende foto's van je zoon, zijn bed, zijn speen en zijn knuffel. Eerste plaatje met je zoon, zijn bed, zijn speen en zijn knuffel. Dan een plaatje met je zoon die het weggooit. Dan een plaatje van je verdrietige zoon en een groot rood kruis door de speen en de knuffel.
Ik zou het toch proberen uit te leggen, ondanks het niet praten kan het zijn dat hij toch wel veel begrijpt hoor. Het is even doorzetten maar ze hebben heel snel door dat de knuffels niet terug komen.
En nog een tip, maar ik vermoed dat je dit al lang opgepakt hebt, is het een idee om je zoon aan te melden voor Kentalis?
wist niet wat kentalus was. heb het even opgezocht. maar ik ben van Belgie. mijn oudste zoon praatte pas toen hij 3 jaar oud was.
Oh, ze hoeven echt nog niet te praten hoor met 21 maanden. Onze oudste zei toen ook nog geen woord. Nu ze 2,5 is praat ze de oren van m'n hoofd
Hij begrijpt meer dan je denkt. Ik loop altijd een keer terug om ze terug te geven. Daarna kan ze gillen en op d'r kop gaan staan maar zoekt ze het maar uit.
Hier een dochter van 21 maanden, zegt ook nog niet zoveel, maar zeker wel dat ze me begrijpt. Denk je dat ie je niet begrijpt of doet ie het daadwerkelijk niet? Wat doet ie bijv. als je zegt: pak je schoenen maar? Of waar is je neus? Hier leg ik het duidelijk uit: ik leg ze nog 1 keer terug en daarna ben je ze kwijt. De eerste paar keer was het inderdaad stampij maken, maar ze had echt snel genoeg door dat ik ze niet terug ging geven.
Wij hebben enkele maanden naast het bedje gezeten met inslapen... Als een van ons ernaast zat, luisterde hij (enigszins) naar correctie dat hij moest liggen en slapen en niet alles eruit gooien of er zelf uitklimmen. Steeds weer neerleggen en speen en knuffel terug geven en benoemen dat hij moet slapen. Na enige tijd was het eruit gooien wel klaar, nieuwe fase springen in bed en drinken vragen en kletsen en zingen... Maar uiteindelijk hebben we nu toch bereikt door consequent terugleggen dat we hem nu naar bed kunnen brengen en weggaan en hij gaat na een tijdje wel slapen. Super vermoeiend en af en toe haalde hij het bloed onder m'n nagels vandaan, echt grenzen opzoeken. Maar laten krijsen was hier geen optie. Hij heeft een langer uithoudingsvermogen dan mama en een zeer luide stem en we wonen in een flat... En dan is zijn zusje er ook nog die overstuur raakt als hij echt gaat gillen.
Je schrijft dat je dreumes bij jou op de kamer slaapt en je baby van zeven maanden bij je in bed. Bedoel je dan dat je kindje van zeven maanden wakker wordt van zijn gekrijs en dat je daarom misschien overstag gaat? Kan je dreumes niet naar zijn eigen slaapkamertje?
jullie hebben helemaal gelijk. hij begrijpt me wel. gisteravond heeft hij weer gegooid. en ik heb hem gewoon op de grond laten liggen. en hij brabbelde maar door zonder gehuil dit keer. na 5 minuten heb ik het hem teruggegeven. na een beetje liggen lag het weer op de grond. heb ik met hem gepraat dat hij het niet moest doen. een aaitje over zijn hoofd. dat hij moest slapen en dat was het. gelukkig duurde het dit keer niet te lang.
de baby wordt niet wakker. maar had ineens van misschien is hij wel jaloers op de baby dat ze bij mij in bed slaapt. en dat hij daardoor alles op de grond gooit. de baby wil ik in haar bedje gedaan. maar ze is dan vaker wakker dan in mijn bed.