Mijn dochter is pas 17 maanden, maare... kan ze nu al in de peuterpuberteit zit? Ik dacht dat het 'Ik ben 2 en ik zeg nee' was? Ze is nog niet eens anderhalf!? Kunnen jullie me zeggen dat dit een fase is, dat het overgaat en dat ik niet de enige ben?? Mijn dochter is omgeslagen van een vrolijke, ondernemende, lieve meid naar een ontevreden, huilerige mopperkont! In theorie weet ik wel hoe ik op haar moet reageren en hoe ik ermee moet omgaan maar in de praktijk heb ik er wel moeite mee hoor.
Zal even lollig doen. Ja het gaat over maar gaat wel zeker 2 jaar duren voor ze weer wat normalen gaan worden als ze eenmaal de nee fase bereikt hebben. En daarna hebben ze ook nog weleens van die buien. Ja het gaat over. Maar het woord nog wel eerst nog erger. Kan niet wachten op de peuterpubertijd
Oh ja, hier is het ook al ruim 1 jaar bezig! Wel in fasen uiteraard, maar je wordt er af en toe écht gek van! En net tegen de tijd dat je denkt ik zet je op marktplaats zijn ze weer hun heerlijke zelf! Haha
Noor is ook al 'lekker' bezig. Dacht dat het ook nog wel even op zich zou laten wachten, maar helaas. Aan de andere kant denk ik, het kan maar beter beginnen, kunnen we naar het einde van deze fase toewerken. Leuk is anders.
Hier ook hoor, soms zijn er een paar 'goeie' dagen, maar er worden er een hoop gevuld met: ondeugend zijn/gillen/krijsen/drama's bedenken enz enz enz. Maar ik lees net dat dit nog even duurt dus ik maak mijn borst maar vast nat.
Hier begon het ook al voordat ze 2 was. Toen dacht ik pfff maar helaas het werd alleen nog maar erger haha. Af en toe wil ik haar achter het behang plakken. Maar ze blijft een heerlijk eigenwijs bijdehand en heerlijk grietje ! Succes ermee !
Hier heeft mijn dochtertje rond die leeftijd ook even een dip gehad van grenzen verkennen en nee zeggen. Dat ging ook weer even over toen ze zich beter kon uiten en nu begint ze weer. Nu gaat ze ook wel eens op de grond liggen als ze haar zin niet krijgt, dat deed ze eerst niet, dus nu zal de echte peuterpubertijd wel komen
het is waarschijnlijk de 18 maanden sprong.( met 20/ 21 maanden komt er nog zo een maar die wordt nergens benoemd)ik noem het altijd een milde oefening is voor de ik ben 2 en ik zeg nee fase, die naadloos overgaat in de ik ben 3 en dat wil ik lekker nie fase. en dat zijn weer milde oefeningen voor de echte puberteit, man man wat verlang ik terug naar de tijd dat mijn middelste 2 of 3 jaar oud was. (en toen was het al een pittig manneke)gillend gek worden we nu soms van de echte puberteit.
En ook hier al.. Steeds huilen en drammen, niet willen slapen, steeds op schoot willen maar er ook meteen weer af.. Pff wordt er ook niet goed van.Mijn dochter zegt nog geen nee, ze praat nog niet, maar schud l maandenlang energiek haar hoofd als ze iets niet wil. En ze weet ook heel goed wat nee betekend, het is niet alleen een gebaar. Ach ja..ik kom vast ook wel weer klagen binnenkort
Er bestaat inderdaad volgens mij een dreumespuberteit Die moeiteloos over gaat in een peuterpuberteit Al vond ik de dreumespuberteit tot nu toe heftiger dan de peuterpuberteit
Tja het was ook een beetje wishfull thinking te hopen dat dit binnen een paar dagen over zou zijn. Op de creche overigens... niks aan de hand!! Een schatje, om door een ringetje te halen. Blijkbaar voelt ze zich thuis lekker zichzelf en schroomt ze bij mij niet om haar ware eigen ikkie te laten zien. Ach, we moeten maar zo denken, het is voor die kleintjes ook niet makkelijk. Dat denk ik nu... tot de volgende driftbui en zoek ik ook hard naar een rol behang. Bedankt voor de reacties!
Heb hier nog wel een rol behang liggen . Daar mag je best een stukje van hebben. Niet alles natuurlijk, moet zelf ook wat overhouden voor het geval dat... Maar mijn zoontje had het ook heel erg, begon rond de 15 maanden. Giga driftbuien waar ik me geen raad mee wist. De meest heftige buien waren rond die periode, daarna werd het minder (lees ik wist beter hoe ik er mee om moest gaan). Hij is nu nog wel eens boos, tegendraads, eigenwijs, uitdagend enz, maar nu is het best op een manier die mij wat beter ligt.
Mijn zoontjes eerste woorden (gelukkig na mama) waren "niet doen" en "nee". Toen was hij net een jaar. Mijn ervaring is dat het in golven komt en gaat. Op een gegeven moment word je er zelf ook weer handiger in en dan gaat de interactie weer beter waardoor het gedrag verbetert. Daarna komt hij weer in een nieuwe fase en is het weer zoeken. Vandaag luid krijsend in de kamer omdat hij pas na het eten naar de glijbaan mocht. Wij dus gezellig gaan zitten en hem negeren. Gaat prima, hij gaat rustig naar de gang om daar verder te gillen. Horen we opeens de voordeur!!! Oh ja vergeten dat hij de voordeur open kan maken, oeps.
hahahaha, (sorrie) het is niet grappig....(eigenlijk wel) ik zie het zo voor me. jullie aan tafel en hij parmantig buiten voorbij het raam stappend.
Ach wij vonden het ook wel grappig. Hij stond zo parmantig met zijn jas aan bij de voordeur. Helemaal klaar om ervandoor te gaan zodat hij eindelijk naar de glijbaan kan.