Als ons prachtige meisje geboren wordt zal Lemmy ongeveer 20 maanden zijn. Zo nieuwsgierig als dat wij naar haar zijn, zijn wij naar zijn reactie. Hij zal geen gat in de lucht springen en roepen zusje zusje zusje maar het zal iets van oohhh worden en dan weer gauw naar zijn speelgoed. Of misschien geeft hij d'r wel een ram wat doet dat ding hier? Ik blijf benieuwd dus hoe ging dat bij jullie met dat best kleine leeftijdsverschil ?
Die van mij schelen iets meer (24 maanden) maar mijn zoontje was wel nieuwsgierig naar zijn zusje. Hij heeft haar geaaid en een kusje gegeven. En daarna was inderdaad zijn nieuwe bal 'tha bomb'. En 2 jaar later heeft ie het er nog over gehad, over de bal die zijn zusje mee had gebracht toen ze geboren was. Dus het blijft ze wel bij.
Hier ook 24 maanden en ging erg goed, nu nog trouwens. Bij binnenkomst (jongste in de box, hij kwam uit bed) was het niet heel interessant en zijn kado was dat wel. Al snel was het kusjes, zwaaien en dag roepen.
Hier 22 maanden verschil. In eerste instantie was het wel 'ohhh' en kijken en aaien, maar erna was het meteen gewoon. Speelde liever met haar oudere zus Pas nu de jongste wat langer achtereen wakker is en wat meer 'speelt' is ze wat interessanter.
Leuk meiden, reacties zijn wel zo een beetje als ik verwacht. Ik beval in het ziekenhuis en moet een nacht blijven ivm suiker. Lemmy gaat zodra de bevalling begint lekker naar opa, mocht het 's nachts beginnen komt opa hier zodat L zijn nacht hier gewoon kan afmaken, hij blijft daarna ook 1 nacht bij opa slapen. Ik heb hem liever niet in het ziekenhuis. Mama in het ziekenhuis baby erbij L die even langs komt en dan weer weg zou moeten, weet niet of ik dat fijn vind. Liever 1 nachtje bij opa (opa is echt zijn beste vriend) en dan thuis komen bij papa en mama en een klein zusje in de box. Zo en nu eens opzoek naar een leuk kado'tie voor Lem.
M en T waren 25m. M was dolenthousiast en zo lief. T wat minder interesse maar wel lief e blij. S zal 19m zijn en ik denk dat hij het wisselend grappig en vervelend zal vinden maar overwegend geen aandacht zal hebben. We zullen zien Neefje en dochter vriendin reageerden soortgelijk. Idd soms meppen. Soms lieve kusjes. Meestal eigen ding doen.
Mijn dochter was 20 maand toen ze wakker werd en oma er was ipv mama. Toen ze aangekleed waren en ontbeten hadden zijn ze kadootjes gaan kopen en kwamen naar het ziekenhuis. Daar hadden wij de baby in de armen. Ze kwam kijken: Hee baby! Ik had nog een infuusnaald omdat ik misschien nog bloed moest krijgen dus dat vond ze een beetje eng. Op 't kraambed kwam ze wel steeds kijken, aai, baby lief, baby oppe schoot zitten, en 's ochtends kwam ze uit bed in de wieg kijken "ooooooo beebiej!" en daarna was de lol er snel weer af. Tijdens de kraamdagen vermaakte de kraamverzorgster de oudste veel zodat ik tijd had om te rusten en aan de baby te wennen. Ik heb daar heel wat tranen om gelaten, " Ik kan niet voor mn eigen meisje zorgen! " kraamtranen... Heb wel wankel en trillend ( Door 't bloedverlies ) haar de 2e avond zelf op bed willen leggen, het was toch mn lievelingsmeisje! Ik vond het wel heel erg wennen, de baby was mn liefste, nieuwe kleine zoontje en mn meisje was mn allerliefste schat, mn eerste kindje, mn meisje. De aandacht verdelen vond ik die eerste dagen moeilijk. Ik was heeel blij dat ik de draagdoek had zodat ik haar aandacht en eten kon geven terwijl ik de baby zonder te laten huilen, bij me had. Toen de baby begon te bewegen/kruipen, vond ze het wel heel moeilijk toen hoorde ik heel de dag "Nee baby magge niet, baby weg, ik hoeffe niet de baby". Nu hij bijna 11 maanden is, zijn ze 2 handen op 1 buik, baby moet bij haar in bed slapen, ze speelt samen ( Pakt alles af en geeft hem wat minder leuks ) en roept nog voordat ik hem hoor "Baby is wakker, hoor de baby!"