Ik zou absoluut kiezen voor een martiale sport waarbij respect voorop staat. Judo en aikido zijn goede keuzes. Bij dat soort sporten leer je stevig in je schoenen te staan, maar leer je ook dat een beetje adrenaline geen reden mag zijn om jezelf te verliezen en een ander onnodig pijn te doen. Prachtig voor de zelfregulatie. En natuurlijk moeten ze het zelf willen, maar een kind voelt jouw enthousiasme ook feilloos aan, dus sturen is altijd mogelijk.
Het is makkelijk wanneer school faciliteerd... Hier gaat gehockeyd worden vanaf september en dochter blijft op ballet.
Ik vraag mij altijd af hoelang de dagen in azie zijn als ze daar zoveel kunnen sporten en nog school hebben en 3-4 uur per dag huiswerk.
Tuc: ik las laatst dat boek van die tijgermoedet.... Ik gok dat die nog wel tijd had gevonden ergens voor een paar uur vioolles tussendoor ook
Valt op zich wel mee hoor, we hebben het over al onze kinderen die deze sporten beoefenen. Alleen de jongste traint idd bijna dagelijks omdat ze in een soort talenten traject zit. En wat Cygnet zegt, school faciliteert veel. Grote campus met zelfs eigen zwembaden en voetbalveld e.d. op het terrein. En op ons eigen wooncomplex ook allerlei (sport) faciliteiten, erg praktisch en efficient dus allemaal.
Oh man, daar heb je er hier best veel van. Die kinderen hebben dan idd los van school en veel huiswerk nog minstens twee 'activiteiten' per dag en extra 'tutoring'. Ik moet toegeven, het niveau van de scholen ligt hier verschrikkelijk hoog en dus is het zelfs op de (betere) internationale scholen moeilijker meekomen voor een kind wat 'gewoon' gemiddeld begaafd is. Erg sneu, de kinderen die naar de lokale scholen gaan lijken sowieso ook altijd moe te zijn en slapen tussendoor altijd en overal.
Langer dan hier idd. Zal ook door het klimaat komen, meer buiten zijn en leven. Maar vooral de mentaliteit, de mensen hier zijn allemaal keiharde werkers en te lang rond 'lummelen' is geen optie. Dat krijgen de kinderen hier natuurlijk al jong mee. En uitkeringen bestaan hier amper, het is werken of honger lijden. Handje ophouden kan je hier wel vergeten, maar dat geldt natuurlijk voor de meeste landen.
Nou ik krijg verder ook geen uitkering of toeslagen. Maar met alles wat ik jou zie schrijven ben ik elke keer zo blij dat ik hier woon. Ik vind het erg goed voor kinderen in de basisschoolleeftijd dat ze lekker aan kunnen "lummelen". Een jeugd van altijd maar bezig zijn zou ik voor mijn kinderen niet willen.
Zo zwart wit is het niet hoor. De lokale kindjes hier hebben echt nog wel tijd om lekker te spelen en kind te zijn! Alleen opleiding en algemene ontwikkeling staan hier hoog in het vaandel. Voor onze kinderen is het hier fantastisch, we hebben de gouden middenweg gevonden en ze zijn hier ontzettend gelukkig. Net als hun vader en moeder.
Sowieso als al je vriendjes op 3 of 4 sporten mogen en je ouders vinden dat "lummelen" heel belangrijk is. Terwijl diezelfde vriendjes dat gewoon lui vinden. Denk ik... Dat ze gelukkiger zijn als ze minder lummelen en meer sporten Mens blijft toch een kuddedier. Ik vind overigens wel dat veel Nederlandse sporten meer gericht zijn op het in beweging krijgen van kinderen dan op actief grote prestaties nastreven.
Mja ik vond het niet perse een negatief boek trouwens. Ze vroeg van haar kinderen niet minder dan van haarzelf. Maar ben wel blij dat wij iets relaxter zijn toch Maar aan de andere kant wil mijn dochter dolgraag beroemd worden. Bij voorkeur als ballerina. En die ijzeren discipline kennen wij gewoon niet in Nederland. Inmiddels zit ze op ballet en binnenkort op theaterles. Theaterles begint met 1 uur per week maar tegen de tijd ze 11 is komt fat al gauw op 200 minuten les per week. Ben heel benieuwd... Als ze echt graag beroemd wil worden...