Ik wilde altijd advocaat worden en een toga kunnen dragen. Dat was echt m’n droom. Ik stroomde door van de mavo naar de havo van de hbo en vervolgens naar de universiteit. Eindelijk haalde ik m’n bachelor maar ik merkte in m’n laatste bachelor jaar het me een beetje begon tegen te vallen. Ik had geen idee welke master ik wilde doen en besloot om maar gewoon de master te doen die het meest aansloot bij m’n beroepsinteresses helaas stopte ik al na een dag Vervolgens nam ik een tussen jaar, naar werd ik helaas heel ziek( ontsteking aan m’n eierstokken)Na een jaar inmiddels van hersteld en nu weer begonnen met de master. Ik merk dat ik de master niet leuk vind en heel slecht kan meekomen met de rest . Sinds ik zo ziek ben geweest kan ik me moeilijk concentreren en ben ik nog steeds snel moe. Ook zit ik midden in een vruchtbaarheidstraject. Ik besloot de master in 2 jaar te knippen zodat ik meer rust had. Maar nog steeds word ik zielsongelukkig van de master. Ik wil inmiddels allang geen advocaat meer worden maar wel heel graag m’n master af ronden zodat ik dat hoofdstuk kan afsluiten. Ik zit zo in tweestrijd wat ik moet doen, omdat ik ook bang ben dat ik nu geen goede baan meer zal vinden.. En iedereen in me omgeving zegt ach het is toch maar 2 jaar ( maar het is echt super intensief) Zijn er toevallig mensen die ook alleen een wo bachelor hebben Afgerond en daar spijt van hebben gehad of juist niet? En hoe zit het met de baan perspectieven? ik hoor het heel graag van jullie
Dat kan je alleen zelf beslissen helaas. Wat wel zo is in het traject wat je hebt afgelegd is het idd nog maar 2 jaar. Ken in m’n omgeving genoeg mensen die achteraf spijt hebben dat ze het niet hebben afgerond. En stel dat je het wel af gaat ronden ook al zoek je werk wat niet in dat gebied valt zegt het wel wat over je doorzettingsvermogen en daar kijken ze vaak ook naar. Kan je niet nog wisselen naar een master die je wel aanspreekt?
Ja dit is inderdaad echy iets wat ik zelf moet beslissen. Heel moeilijk ook. Ja ik heb een beetje rond gekeken. Maar heel veel masters heb je natuurlijk voorkennis voor nodig en daar ontbreekt het bij mij een beetje aan. Want ik heb voornamelijk alleen maar recht gehad. Ik heb altijd doorzettingsvermogen gehad maar het lijkt nu gewoon op te zijn.. misschien door al die jaren mezelf zo gepusht te hebben.
Me master? Ik zou het voor jezelf bekijken. En een master halen kan altijd nog dus daar hoef je jezelf nu niet doodongelukkig mee te maken.
Ik heb mijn wo master best zwaar gevonden en zou dit ook zeker niet kunnen naast ons fertiliteitstraject. Mentaal kost dit zo ontzettend veel, ik zou de concentratie niet meer hebben voor een studie. Ik ben wel heel blij dat ik mijn master heb afgerond, maar eerlijk doe ik er qua werk niets mee. Als je ambitie hier nu ook niet meer ligt zou ik er wellicht mee stoppen. Je eigen (mentale) gezondheid gaat voorop, en dan moet je keuzes voor jezelf maken. Het is heel makkelijk voor een ander te zeggen het is maar 2 jaar studeren. Een master is voor velen gewoon hard werken en daar heb je veel tijd en energie voor nodig. Je hebt nu zoveel aan je hoofd dat het niet raar is dat je deze energie niet hebt. Zeker als blijkt dat dit niet eens je grote passie meer is. Wellicht werk je jezelf nu helemaal overspannen, en voor wat? Een baan die je niet wilt? Denk alsjeblieft aan jezelf en jullie kinderwens nu. Focus je daarop en laat de rest zitten.
De beslissing is aan jou. Wat mij wel verbaasd is dat je ee master rechten aan het doen bent en het dan hebt over “me” master. Het is mijn! Zo’n irritante taalfout. Zie je helaas steeds meer.
Je werkt nu niet toch, en hebt net 2 jaar ofzo niet gewerkt en niet geleerd? Kun je nu een baan gaan doen die je leuk vindt? Want daar zou ik goed naar kijken, je hebt een opleiding met rechten gedaan, wat kun je daar nu effectief mee gaan doen. Is de kans op een leuke of leukere baan groter als je die master afrond?! of heb je ondertussen het idee dat je iets totaal anders zou willen gaan doen, misschien wel een HBO opleiding die beter bij je past? Ik zou altijd proberen een master traject af te maken. Ik ben na mijn HBO gestopt en gaan werken, maar achteraf had ik graag de 2 jaar van een master traject gedaan.
Ja precies toen ik aan mijn familie vertelde dat ik echt aan het strugglen was en ik het wss in 2 jaar wilde doen, was het echt van nee ik weet dat je het in 1 jaar kan bla bla. Dus dan voel ik me extra kut. Mag ik vragen wat voor master jij hebt gedaan?
Stoppen en een leuke baan vinden die bij je past. Met HBO rechten kom je al een heel eind, ik heb zelf HBO-rechten afgerond. Ik zou nu werkervaring gaan opdoen. Ik heb geen idee wat je leeftijd is, maar ik ken mensen in mijn eigen werkveld die op leeftijd 40+ nog een master hebben gedaan in deeltijd naast hun werk. Dus wie weet wat de toekomst brengt. Ik moet toegeven dat ik bij alleen al bij de titel met deze verwoording direct 'JA' dacht.. Na het lezen van je verhaal sta ik hier achter, maar puur en alleen omdat je het jezelf ontzettend lastig aan het maken bent.
Ik heb mijn master destijds ook in 2 jaar gedaan. Ik werkte er parttime naast en vond het beter te doen zo. De vakken zelf in 1 jaar afgerond maar mijn scriptie duurde wat langer en daar heb ik een extra jaar voor gepakt. Ik heb Arabisch gestudeerd, met focus op sociaal-culturele vakken. Ik kon altijd prima leren, maar sinds ons traject heb ik gewoon weinig concentratie meer. Ik denk ook niet dat ik mijn master nu nog had weten af te ronden. Ik snap dat je het allebei wilt, het is oneerlijk dat we in zo’n traject raken en dat dit van invloed is andere aspecten van ons leven. Maar als het niet gaat dan gaat het (voor nu) niet.
Ik neem aan dat je geen 16 meer bent. Je hebt er niks aan als je straks totaal uitgeblust bent. Je hebt overigens ook HBO + masters. Niet aan de uni maar op de HBO instelling. Misschien past dat beter bij je?
Ja sinds ik er een jaar uit ben geweest en door ziekte niet kon werken of naar school kom gaan. Is mijn concentratie dermate achteruit gegaan. Ik voel me soms zo dom. Maar veel mensen begrijpen het niet. Vriendinnen en familie niet en zelfs mijn vriend raad zegt dat ik het gewoon moet afmaken. Want ja het is maar 2 jaar.
Ah shit, ik erger me er nu ook aan haha, maar ik typte dit zo snel en recht vanuit mijn hart, dat ik eigenlijk helemaal niet had gelet op mijn taal- en spellingsfouten.
Tsja als het zo makkelijk was dan had iedereen een master op zak.. Is altijd makkelijk praten als je het zelf niet hoeft te doen. Je energie gaat nu op aan andere dingen. Zeker als je de master niet eens echt interessant vindt is het lastig om dit nog af te ronden. Ik moet voor mijn werk nog een cursus doen, op mbo niveau en dat lukt me nu gewoon niet. Terwijl ik op de uni altijd makkelijk leerde. Ik denk dat mensen zo’n traject en de invloed ervan ook onderschatten. Dat de een het wel kan betekent niet dat dit voor de ander zo is. Kijk naar waar jouw behoeftes nu liggen en focus je daar op. Zat mensen die op latere leeftijd toch nog een diploma halen. Wie weet bedenk je over 10 jaar wel iets heel anders en ga je dat met een avondopleiding doen. Het is niet zo dat je nu geen enkel papiertje hebt. Wellicht een leuke (parttime time) baan of een andere opleiding waar je wel energie voor hebt.