Ten eerste: ik hou zielsveel van haar, zou haar voor geen goud willen missen! Maar ik ben zo klaar met onze peuterdochter! Niet luisteren, ontzettend brutaal, gillen en janken, klieren etc etc. Echt vooral dat gejank overal om, ik kan het gewoon niet meer aanhoren! Ik reageer er ook niet eens meer op, zo vaak jankt ze overal om. Als het echt erg is, dan komt ze wel naar me toe. En het ergste: Dit begint al om 6 uur 's ochtends! Dan is ze wakker, nou dacht het niet, veel te vroeg! Vervolgens moet ze natuurlijk plassen.... Gevolg van het vroege wakker zijn, is dat ze om 16 uur totaal instort. Een middagslaapje vertikt ze! Dus dan maar op tijd naar bed, maar ja, dan is ze weer vroeg wakker. Vanmorgen was het weer 6 uur...met veel ellende dit weten te rekken tot 6.45! Grrrrr......ik ben er zó klaar mee op het moment! Zelfs mijn man, en die heeft écht engelengeduld! Zo, mijn verhaal kwijt!
Toch maar een middagslaapje? Dan maar janken in bed... Mijn dochter is 2,5 maar momenteel ook in een verschrikkelijke fase. Uitproberen, uitdagen en vooral doldrieste acties als met dingen gooien, over ons bed heen rennen waardoor ik weer een hartverzakking krijg...Ik probeer het zoveel mogelijk te negeren en ook te benoemen welk gedrag ik niet leuk vind. Meestal gaat ze me dan aaien ofzo en zegt dan 'zooo mem weer blij' grrrrrrrrrr En dan vooral benoemen van welk gedrag ik idd blij wordt en dan hopen dat het kwartje valt... Momenteel zitten we in een pat stelling, zij wil kleien, ik wil dat ze haar melk opdrinkt, zitten we beide te wachten
Ik snap het, het is soms zwaar. Alleen de start van de dag... 6u is nu ook weer niet zo abnormaal. Voor jou en mij misschien wel, maar voor een peuter echt niet. Misschien wordt je dag een pak leuker als je aanvaardt dat hij gewoon nu even start om 6u? Als je je dan al begint te storen aan je kind, snap ik dat het een lastige en zware dag wordt...
@Shakes: Nee 6 uur is niet acceptabel. Het is gewoon te vroeg voor haar. Ze ligt dan op de bank: Ik ben nog moe! Het is gewoon een cirkeltje waar we in zitten. Als ze namelijk om 7 uur wakker is, is er gedurende de dag niks aan de hand wbt moe zijn. @ikkie97: Haha, herkenbaar. Alleen hebben we nog een kleintje van 2 mnd, waardoor ze dondersgoed in de gaten heeft dat gillen een nog groter effect heeft. Want dan is babyzusje ook wakker
Hier idem! Gillen, brutaal, uitproberen, niet luisteren, ondeugend. En ook veel te vroeg wakker. 6 uur terwijl hij normaal pas rond 8 uur wakker is. Ieder ritje in de auto of fiets valt hij in slaap met als gevolg dat hij 'savonds dan weer niet slaapt en overdag chagerijnig is. Heeeeeeerlijke fase
Hier net al drama zoveel: Ze mocht niet spelen met mijn portemonnee. Janken geblazen natuurlijk! Ik kan uitleggen waarom niet tot ik een ons weeg, maar ik dring echt niet tot haar door! Nu zit ze tegenover me te kleien, ik ben benieuwd....
Herkenbaar! Onze dochter is ook rond 6 uur half 7 wakker. Maak er dan het beste van, even tv kijken op de ipad in bed is ook heerlijk! Verder heeft ze nu Door dat ze na 1 waarschuwing echt moet stoppen😊. Het is lastig maar ik probeer er Het grappige van in te zien
Yep hier nog een peuterpuber! De afgelopen dagen gaat het gelukkig iets beter maar oef soms heb ik echt heel veel rollen behang nodig
Mijn zoon wordt standaard tussen half 6 en half zeven wakker. Heb me er maar bij neergelegd. En voor de rest begrijp ik je helemaal. Ze kunnen af en toe het bloed onder je nagels vandaan halen. Een oplossing heb ik zo ook niet. Ik hoop maar dat deze fase snel over is.
Is hiet iig echt geen oplossing. Om even een beeld te schetsen: Ik boos " ga jij maar even op de gang staan" Zoon " Nee ik ga niet naar de gang, ik ga naar de trap want dan kan ik teminste zitten" Nou ja, zoveel indruk maakt boos worden hier dus
Ooh lastig ja. Zou het niet even een fase kunnen zijn? Tijdelijk alternatief: lampje aan en boekje lezen in bed? Ja boos worden is nooit verkeerd eens een aantal keren uitproberen. En als ze dan huilt, even er doorheen? Of als het haa niks doet, niet laten merken wat je daavan vind. Brutaal? Daar ben ik helemaal snel klaar mee. Zoals wat hierboven staat (ik ga wel naar de gang want ik kan zitten) dat vind ik niet acceptabel eigenlijk.....
Mja ik ook niet eerlijk gezegd. Weet niet precies wat mijn reactie zou zijn maar typisch genoeg weet onze dochter heel goed dat ze daar niet mee wegkomt vermoed ik.. Want die probeert zo'n opmerking niet eens.
Ik ook niet maar ja wat doe je eraan (natuurlijk mag hij niet naar de trap, dat spreekt voor zich) Ze komen er hier absoluut niet mee weg en brutaal gedrag heeft altijd een consequentie en toch zijn mijn kinderen tamelijk brutaal.De jongste neemt dat over van de oudste. En de oudste is amper gevoelig voor zowel straffen als belonen. Dus het klinkt soms simpeler dan het is
Mja wij zeggen altijd dat we het niet tolereren en het gebeurd ook echt niet. Maar kan me voorstellen dat je het je voorneemt het niet te tolereren en dat het TOCH gebeurd. En tja... Geen idee wat ik dan zou doen Situatie voor ons niet van toepassing en dus ook moeilijk voor te stellen. Maar ik las net: over het bed rennen en met spullen gooien en een moeder die het dan negeert cq vertelt wat ze niet leuk vind. Daar ben ik een stuk harder in.. Op bed lopen = op de grond. (Op bed rennen en stuiteren dus ook.. Geen haar op m'n hoofd die er aan denkt om dat te negeren) en met spullen gooien gebeurd hier dus ook niet. Wordt ook zeker niet genegeerd Maar ieder z'n manier van opvoeden natuurlijk. Vandaar dat ik me afvroeg of diegene nooit heeft overwogen om het eens niet te negeren en boos te worden. Oprechte interesse dus... Geen aanval (zeg het er maar vast bij )
Nee wij tolereren het dus nooit en toch gebeurd heeft. Dus ondanks dat het altijd een consequentie heeft weerhoud het niet bedoel ik. Ik ben ook niet van het negeren. Dat doe ik alleen bij negatief aandacht vragen in de zin van jengelen, drammen bv. Werkelijk onacceptabel gedrag (agressie, schreeuwen, gooien, brutaal, op bedden en banken rennen etc) heeft altijd een consequentie
Snap wat je bedoeld sidmick. Wij denken er redelijk hetzelfde over volgens mij. En ja ik negeer gejengel en gedram ook weleens. Of erger... Dan mag ze ergens anders gaan drammen. Geen straf maar zeker wel vervelend en dan is het vaak snel over. Maar ik word wel "boos" als iets echt niet kan En vraag me af hoe anderen denken dat dat zich oplost door het te negeren (Dus eigenlijk was jij helemaal de verkeerde persoon om te reageren )
Negeren doen wij niet (meer). Ze is nu wel op een leeftijd dat ze moet weten dat bepaald gedrag consequenties heeft. Negeren werkt hier trouwens toch averechts...ze gaat er allemaal harder door gillen.
En het gaat ook gewoon echt om de meest domme dingen; ze mocht vanmorgen niet met mijn tas en portemonnee spelen. Nou het huis was te klein. Heb haar 1x geprobeerd uit te leggen waarom niet, maar ik kwam er niet tussen. Heb haar bij haar arm gepakt en op de gang gezet, ga daar maar gillen.
Na een paar keer goed boos worden, echt goed boos, is het gister zowaar de hele dag weer goed gegaan. Goed luisteren, weinig hoeven waarschuwen en het was weer gezellig. Vandaag is ze weer lekker druk....dus be benieuwd wat de dag gaat brengen!