Ik plaats het maar even hier, al is onze kleine man nog geen peuter. Maar hoop dat er hier mama`s zijn die het herkennen. Onze kleine was laat met lopen ( 17 maanden) maar loopt niet prima. Kan de trap, met moeite, opklimmen. Maar het valt me op dat hij geen drempel of stoeprand af durft. Bij onze voordeur is een drempel van +/- 15 a 20 cm. Als ik hem wil helpen om eraf te gaan, zet hij zich af en laat zich het liefst op de grond vallen, tot ik hem er overheen til. Het is niet zo dat ik het een groot probleem vind, maar ik vraag me gewoon af: is het normaal, herkent iemand dit, en moet ik er wat mee? Kan ik hem b.v. helpen om te oefenen? Ik hoor graag van jullie
Onze zoon was 18 maanden toen hij liep, en hij heeft ook heel lang gehad dat hij bij ieder stoepje op zijn knietjes ging en eroverheen kroop en dan weer opstaan en verder lopen erop en eraf allebei zo drempels alles waarvan hij dacht dat het hoog was (zelfs rimpels in het zand op het strand) op een gegeven moment stonden we te kletsen en ging die staan oefenen en maakt er een heel spelletje van,. Nog steeds als ze echt hoog zijn gaat hij op zijn knietjes ! (ik moet heel eerlijk zeggen dat ik me er ook niet zo heel druk om maak (misschien naiief ) zal toch wel goed komen ?)
Het zal beslist goed komen, ik heb nog nooit een volwassene een stoeprand op of af zien klimmen op zijn knieën. hihi Ik vraag het gewoon eens op het CB als ik met zijn 2e jaar er heen ga. Kijken wat zij zeggen. Maar ik herken het ook wel, dat bij een kleine oneffenheid in de weg, hij ook al afremd en heel twijfelachtig eroverheen stapt. Ben iig blij dat jij het ook herkent.
sta voor hem en pakt zijn beide handen vast en tel tot 3. het is soms de karakter.sommige kinderen durven meer anderen zijn juist veel voorzichtiger. 15cm is veel te hoog vind ik, ook omdat hij laat is met los lopen. als je twijfelt maak een afsprak bij een kinder fysio, die kan je advies geven over zijn ontwikkeling en hoe je die beter kunt begeleiden.
15 cm is idd hoog, maar hij heeft het ook al bij kleinere afstapjes. Het lijkt alsof hij zijn knietjes niet buigt, waardoor zo`n afstap onmogelijk is. Omhoog klimmen doet hij wel met uiteraard gebogen knietjes. Ik ga eerst de kleine afstapjes oefenen, als dat ook moeilijk is / blijft kan ik idd een kinderfysio raadplegen. Maar ik denk zeker dat het met karakter en laat lopen te maken heeft. Als ik zijn vriendje zie die al veel eerder liep, die klimt overal op en af, kent geen angst. Maar onze man is ( misschien ook wel door mama *schaam*) erg voorzichtig.
omhoog klimmen zeg je, loopt hij dan niet op benen op de trap? en hoe loopt hij met zijn handjes in de lucht? of laag bij zijn heupen? kan hij een bal vasthouden en dan lopen?
Nee hij stapt een trap of stoeprand op met mij aan één hand vast. De hele trap op, klimt hij alleen, door een knie erop te zetten en de andere voet te plaatsen, dan knie strekken en weer herhalen. Hij loopt met zijn handjes naar beneden, probeert soms ook te rennen ( sneller lopen) en kan wel lopen met speelgoed of een bal in zijn hand. Bij ons voor is een kleine drempel, die geleidelijk aan om hoog en omlaag loopt, en ook dat loopt hij heel voorzichtig, zo ook met bergjes af.
ik denk dat hij nog moet wennen en doet voorzichtig. ik zou het niet forceren maar vaak naar buiten gaan wandelen, spelen het komt wel vanzelf wanneer hij zich sterk genoeg voelt.
Herkenbaar, mijn dochter liep erg laat (met 26 maanden) en doet het nu nog steeds bij stoepranden dat ze mijn hand pakt, ik heb er eigenlijk nooit over nagedacht en ga er vanuit dat, zodra ze haar motoriek beter onder controle heeft en langer is, dat ze het vanzelf zonder nadenken zal doen.
Onze muppet wacht ook netjes bij de drempel van de buitendeur totdat hij een handje krijgt . Bij de 'drempels' in de rest van het huis, wat dus eigenlijk van die latjes van 3 mm hoog zijn die je over laminaatscheidingen legt, pakt hij heel schattig de deurstijl vast en stapt er voorzichtig overheen. Ik vind het prachtig . Hij is in het verleden wel een paar keer gestruikeld over zo'n drempeltje en ik vind het zo mooi om te zien dat hij van zijn ervaringen leert. Ik denk dat wanneer hij wat steviger op zijn beentjes staat dat hij vanzelf minder voorzichtig wordt. Als mijn zoontje zo bang zou zijn als jouw zoontje zou ik voor hem gaan staan, hem bij de handjes pakken en hem aanmoedingen om het te proberen. Wanneer het dan fout gaat vang ik hem natuurlijk goed op zodat hij weet dat hij op me kan rekenen. En dan proberen we het opnieuw! Als hij dat te eng vindt kun je hem misschien met beide voetjes OP de drempel zetten en hem aanmoedingen eraf te komen. Eerlijk gezegd vind ik die drempel van twintig centimeter bij jullie voordeur ook wel erg hoog hoor voor zo'n kleintje. Zou het makkelijker voor hem zijn om op zijn billen te gaan zitten met zijn beentjes over de drempel, en dan als het ware over de drempel heen weer op te gaan staan?
daniel liep vroeg (met net 11maanden volledig los) en die heeft het ook gehad. Niet dat hij het niet echt durfde, maar hij moets zich eerst mentaal voorbereiden Gaat vanzelf wel over. Maar moet je het eens in verhouding zien: 80cm kind:20cm stoep/ 180cm:45cm stoep Daar stap je zelf ook niet zomaar vanaf meestal
@Dana, het zal idd uiteindelijk wel gemakkelijker gaan. @RAtatosk, dat van die kleine drempels en de deurpost herken ik ook. Heel voorzichtig houdt hij zich dan vast en stapt er overheen. @Guppekop, zo had ik het nog niet bekeken, maar je hebt gelijk. Dat is ook wel hoog. Ik ga die drempel van de deur voorlopig achterwege laten of idd zittend eraf. Verder ga ik het maar niet forceren en de kleine drempels stimuleren en als het lukt hem een aanmoediging geven, zodat hij het een volgende keer leuk vindt om te doen. Bedankt voor jullie reacties
Mijn zoontje liep rond de 21 maanden en sinds een week of 2 gaat hij kleine stoeprandjes af. Grote stoepen vind hij nog lastig en dan gaat hij op zn billen zitten. Behalve als ik hem een handje geef. Dan durft ie wel. We doen sinds kort peutergym en moet zeggen dat ie daardoor wel iets zekerder wordt van alles.
Mijn kinderen hebben dat allebei ook gehad. Maar een paar maanden later durfden ze het wel. misschien kunnen ze de diepte nog niet inschatten of vinden ze het gewoon te hoog. en als ze zelf wat beter lopen dat ze het dan wel durven.
Onze dochter was redelijk op tijd met lopen, 13 maanden, sinds een maand of 2 gaat ze nu pas een stoeprandje af zonder er echt over na te denken of altijd een handje te willen.
Bij Robyn heeft het ook heel lang geduurd voordat ze gewoon normaal een stoep af ging. Met buiten spelen ging ze rustig eerst zitten, voeten op de straat en dan staan. Ze was ruim 2 toen ze echt normaal de stoep af ging. Ze is ook niet zo goed in haar grove motoriek. Ze is ook echt een stijve hark. Als ze gaat rennen lig ik altijd weer in een deuk, dat gaat zooo niet soepel haha. Maar het gaat allemaal steeds beter, gewoon even in de gaten houden of er vooruitgang in zit.
mijn zoontje staat nu nog wel eens bij de stoeprand mama eng...mama elpen!! haha maar hij kan het wel gewoon. toen die net liep ging ie ook op zijn knietjes zitten
Mijn zoon liep ook laat: met 21 maanden liep hij los (daarvoor wel al langs de tafel etc.). Hij ging ook relatief laat zitten, tijgeren, kruipen etc. Inmiddels is hij net 3 geworden, en merk ik nog steeds dat hij voorzichtiger is met veel dingen dan andere kinderen. Hij gaat alleen van de glijbaan als ik zijn hand vasthoud (hoewel hij op het kdv wel alleen van de glijbaan gaat). Op de wipkip? Dan moet mama hem er daarna weer aftillen, want zelf komt hij er niet uit. Ook kan hij pas net traplopen, en gaat hij nog steeds achteruit de trap af, in plaats van vooruit. Hij kan ook niks met zijn driewieler. Hij kan wel goed rennen, gooien, klimmen, een bal schoppen of vangen, en met zijn fijne motoriek is ook niks mis. Hij heeft fysio gehad vlak voordat hij los ging lopen, en soms denk ik: zal ik de fysio weer bellen om te vragen of hij nog weer begeleid moet worden? Aan de andere kant is het misschien ook weer overdreven. Ik was zelf als kind een houten klaas, en hij misschien ook wel. Nou en... groot wordt hij evengoed wel.
Of een keer zijn ogen laten testen? Gewoon voor de zekerheid. Ik had ooit een buurmeisje met dit gedrag.. kwamen ze er op haar vierde achter dat ze superslechte ogen had!