Ik lees hier regelmatig Mijn man mag dit niet Hij mag max een bedrag uitgeven Ik wil niet dat hij dat doet Doen hun dat andersom dan ook? En waarom behandelen jullie je man dan alsof hij zelf geen keuze kan of mag maken Is daar een speciale reden voor Ik ben vaak nogal verbaasd en daarom nieuwsgierig
Ja ik vindt het ook ongelofelijk, net alsof ze hun man als klein kind zien. Hier ook een buurvrouw die zo tegen haar vent doet, heb gewoon medelijden met die man. Hij komt ook heel onzeker over en je kunt merken dat ze totaal niet gelijkwaardig in hun relatie staan.
Hier niet maar ken de stellen wel Grappig genoeg vinden deze mannen t vaak niet erg om zo 'gestuurd' te worden en vinden ze t vaak wel prima allemaal
Nou mijn man mag echt niet zomaar 1000 euro uitgeven maar ik natuurlijk ook niet. Grote bedragen gaan in overleg. Afspraken gaan ook in overleg om zeker te zijn dat er iemand bij onze dochter is maar verder hoeft hij zich niet bij mij te verantwoorden hoor.
Vraag ik me ook geregeld af ja. Gelukkig hier gewoon gelijke en geen gebaas over elkaar. (Oké ik soms over het huishouden maar anders gebeurd t niet )
Ik vind dit altijd wel amusant om te lezen hier op zp idd ik zit dan ook echt met verbazing te lezen. Ik ben zo'n type als mijn man mij iets zou verbieden, ik het juist doe!! Het zou wat zijn als ik hem dingen zou verbieden of een tijd mee zou geven hoe laat hij thuis moet zijn of 'zakgeld geven?? Serieus? Ik ben zijn moeder niet (gelukkig)
En dat wordt dan vaak nog als normaal gezien ook. Terwijl als een man zijn vrouw dingen verbiedt of haar 'zakgeld' geeft, dit vaak veel minder geaccepteerd wordt. Maar goed: als beide partijen het prima vinden en het voor hun zo werkt, wie ben ik dan om me daar druk over te maken? Ik vind het anders als 1 van de 2 (of misschien wel beiden) zich er onprettig bij voelt. Maar dan nog vind ik het vooral een zaak van die mensen zelf, om een manier te zoeken die beter werkt. Je geeft zelf je eigen grenzen aan tenslotte.
Haha ja zulke stellen ken ik ook, vreselijk! Vind het vooral raar als die mannen dat allemaal maar zo accepteren maar ze zullen het wel prima vinden
Daarom gebeurd t bij jullie niet Bij ons ook niet haha Maar vergis je niet dat er echt mensen zijn die totaal niet met geld kunnen omgaan en t dan echt fijn is als je partner grenzen stelt
Ik vind het vanzelfsprekend dat je in een relatie overlegt. Overleg is tweerichtingsverkeer. Dat is iets anders dan eenzijdig opgelegde verplichtingen / verboden / regels. Afspraken gaan in overleg. Geldzaken alleen als het van de gezamelijke rekening gaat (dus echt voor ons samen is). Voor andere grote uitgaven hebben we ieder 'eigen' geld. We zijn getrouwd op gemeenschap van goederen, dus wettelijk gezien is al ons geld van ons. Maar in de praktijk hebben we ieder een eigen rekening en dat voelt als eigen geld, waarmee we doen wat we willen.
Mja, ik probeer het met mijn partner wel op te lossen. Het is geen kwestie van 'niet mogen' maar ik geef wel aan hoe ik erover denk. Nu wil hij bijv 16 dagen op vakantie voor 3500 euro.. In z'n eentje. Ik vind het niet prettig dat hij zoveel vakantiedagen opmaakt en zoveel geld uitgeeft want ik denk dan: wanneer gaan we met het gezin dan en van welk geld? Want het gaat o.a. daar ten koste van. En ik heb dus gezegd dat ik liever heb dat ie iets korter en goedkoper gaat. (Het liefst zou ik zien dat ie veel liever die tijd met z'n gezin wil doorbrengen, maar ik kan m dat gevoel moeilijk opleggen ) Het gaat trouwens om een jaarlijkse vakantie, geen once in a lifetime ding. Maar ik ben benieuwd hoe jullie hierover denken
Ik heb een vriendin die haar man dingen verbiedt. Heel naar om te zien en ze zijn er een beetje in gegroeid ofzo waardoor hij ook niet echt tegen haar ingaat. Ik weet wel dat hij er alles behalve happy mee is maar hij 'wint' het gewoon niet tegen haar waardoor hij eigenlijk altijd eieren voor zijn geld kiest. Heel treurig, voor hen allebei, dat het zo moet gaan...
Ons geld is van ons samen dus grote uitgaven worden in overleg gedaan. Verder mag hij van mij best spullen kopen als hij wil.
dit vind ik logisch en naar mijn idee is dat nog steeds overleg. ik zou ook niet blij zijn met zoveel minder vrije dagen voor het gezin ( kan het dat weer oplossen met overwerk is het weer iets anders). en financieel zo dat hier een nog go zijn en dan du niet omdat ik dat vind maar omdat eten toch echt belangrijker is.. alleen voor once in a lifetime inderdaad dan zou dat misschien nog een optie zijn anders niet. verder gaat grote bedragen hier in overleg en inderdaad afspraken dat er iemand bij kids blijft etc. ook natuurlijk.
Ik heb een man die eerst doet, dan denkt. Dus ja, af en toe een beetje sturing is van mijn kant dan wel gewenst. Want ik ben van het eerst denken en dan doen. Maar iets niet mogen, neuh dat vind ik te ver gaan.
Mijn opa krijgt ook 'zakgeld' maar hij weet dan ook niet hoe een bankkaart werkt Als hij extra geld wilt kan dat natuurlijk ook Hier gaan 'grote' aankopen in overleg en dingen als vakantie enzo worden ook overlegd. Voor de rest hoeft mijn vriend geen verantwoording af te leggen hoor. Zolang we de rekeningen betaald hebben moet hij zelf weten waar hij zijn geld aan uitgeeft. En weg gaan met vrienden kan gewoon gezegd worden en zorgen er altijd voor dat iemand bij de kinderen is. Ik ken ook een stel waar de man zelfs nog niet met collega's een broodje mag eten zonder dat zij kwaad is.. dan denk ik toch ook tja...
Hij overlegt eigenlijk alles met mij qua uitgaven. Bedoel daar natuurlijk geen boodschappen ed mee. Maar aangezien mijn vriend een enorme gat in z'n hand heeft (noem het gerust een krater) is het soms echt nodig om hem een halt toe te roepen. Denk dat dat iets heel anders is dan regels opleggen of dingen verbieden. Tenminste het word hier niet als onprettig ervaren en zo gaat het eigenlijk al zolang we ons kunnen herinneren
Maar wanneer behandel je je man alsof hij zelf geen keuze kan maken? Ik vind wel, in een relatie geef je en laat je soms wat. Wij verbieden elkaar niets, maken zelf onze keuzes, maar als we van elkaar weten dat er dingen zijn die de ander misschien niet prettig vindt, houden we daarin ook rekening met elkaar. Ik zie het soms 'andersom' gebeuren; mannen die volledig in zichzelf opgaan, alleen in eigenbelang denken qua vrijheid en keuzes maken en daarin totaal voorbijgaan aan vrouw en kinderen. Daar ben ik dan juist weer verbaasd over...