Mijn dochter zou vanmiddag bij een klasgenoot spelen, helemaal prima, ze zou meteen na school naar het meisje toe gaan want haar klas genoot kon maar tot half 4 spelen. Goed geen enkel probleem. Om half 1 staat mijn dochter in de gang met haar klasgenoot en er wordt mij medegedeeld dat ze bij ons komen eten want haar moeder is tot 15 uur weg. Ik vind dit dus echt niet leuk, als iemand omhoog zit wil ik heus wel helpen door " op te passen" maar ik stel het wel zeer op prijs als de ouder zelf contact met mij opneemt, nu werd ik dus met de kloten voor het blok gezet. Ik kan het dan niet over mijn hart verkrijgen om haar klasgenoot weer naar huis te sturen ( ben een beelddenker en zie meteen een huilend kind voor een dichte deur voor me) en dus wordt er bij ons gegeten en kan ze tot 15 uur bij ons blijven. Mijn man (was nog thuis ivm wisselende diensten) staat hier dus veel harder in en vind dat ik dan het kind gewoon naar huis moet sturen, dat dit het probleem is van de ouders en niet van ons. Ik zit er dus sterk over te denken om gewoon de regel te maken dat er niemand meer bij ons mag eten (tussen de middag) en dat zij ook niet meer bij iemand mag eten maar gewoon eerst thuis komt, hier eet en dan pas gaat spelen. Dat dit spelen dan niet meer zo lang kan omdat anderen op woensdag clubjes etc hebben is dan maar jammer.
Wauw. Ik snap je helemaal. Vind het zeer associaal van de ouder. Ik zou zeker even melden dat je dit -onder overleg- niet netjes vind
Om dit soort dingen te voorkomen app ik vooraf meestal nog even iets in de trant van " gaat het nog door vandaag" en ik sta sowieso als ik ouders niet goed ken zelf bij school Heb je de ouder zelf gesproken? Misschien zit die wel te wachten heeft het kind het verkeerd begrepen oid?
Heb je de moeder niet even gebeld? Het is toch raar dat jullie hebben afgesproken dat je dochter bij haar vriendinnetje eet en dat ze dan ineens naar jouw huis komen? Je had ook zelf weg kunnen zijn en hadden ze voor een dichter deur gestaan. Ik had zeker even gebeld om eens te horen of dit verhaal klopt.
Dit soort acties vind ik ook altijd heel irritant. Als er niet bij ons thuis gespeeld kan worden kan dat wat mij betreft ook niet bij de ander. Dan komt het gewoon niet uit. Zelfde met een week van te voren afspreken voor spelen. Dat doe ik op de dag zelf en bij voorkeur na schooltijd. Niks zo veranderlijk als kinderen.. ik zou in jouw geval het zelfde gedaan hebben en het kindje laten eten. Maar een volgende keer duidelijk afspreken en bij voorkeur na school en anders na de lunch.
Is echt asociaal inderdaad. Wat nou als je zelf weg was geweest aangezien je dochter pas om 15.30 thuis zou komen? Mijn kind zou dus niet meer daar mogen spelen, voorlopig dan. Als ouders geen verantwoordelijkheids gevoel hebben wil ik ook niet dat mijn kind daar speelt.
Is er geen sprake van miscommunicatie? Dat de dames zelf plannen hebben gemaakt zonder met de ouders te overleggen?
Ik zou zeker de moeder gebeld hebben om navraag te doen of het verhaal klopt en dan direct zeggen dat je dit niet fijn vind op deze manier. Je zou zelf maar weg zijn geweest. Ik zou niet direct zeggen dat dit dan maar nooit meer afgesproken mag worden, de kinderen kunnen er niets aan doen.
Ik zou de moeder hebben gebeld/geappt en aangegeven dat ze dit echt niet kan maken, voor hetzelfde geld was je niet thuis geweest. Wel eerst even checken of het klopt wat de kinderen zeggen Om meteen de regel in te stellen dat je pas na het eten wil laten afspreken vind ik een beetje rigoreus, het gaat nu 1 keer fout. En hier vinden ze het juist heel leuk om bij elkaar te eten.
Ik ben dan zo iemand die dus meteen de moeder had gebeld van het klasgenootje om aan te geven dat dit niet de afspraak was. Ik zou ook niet zo snel het klasgenootje naar huis sturen maar ik had wel even duidelijk gemaakt dat ik er op deze manier niet van gediend zou zijn. Ik zou niet meteen de regel inbrengen om niemand meer te laten komen eten of haar nergens meer te laten eten, je hebt daar alleen maar je dochter mee en dat is sneu ( vind ik ). Je moet denk ik gewoon duidelijkere afspraken maken met zowel je dochter als met de ouder van het kindje waar ze mee naar toe gaan. En zoals iemand al eerder zei, even een berichtje sturen een avond van te voren om te kijken of het allemaal nog door gaat, mocht er dan toch een mis communicatie zijn dan kan je dat op dat moment meteen bespreken.
De hoeveelste keer is het dat ze dit 'flikt'? Tis maar een broodje he, niet het einde van de wereld. Geen reden tot grove maatregelen. Ik zou het zelf ook anders doen, begrijp me goed, maar misbruikt??? Verder eens met Debaky
Als dit echt door de moeder bewust zo is gedaan...wauw wat asociaal... Kan me niet voorstellen dat een moeder waar mijn ventje wel eens mee speelt zoiets zou doen. Wij spreken idd altijd op de dag zelf af meestal na school. Er is 1 mama waar we samen in ochtend vast de afspraak maken, dan hoeft de ander niet naar school te komen. Nu moet ik erbij zeggen dat deze moeder en ik elkaar vertouwen op dat punt en een gelijke gedachte hebben over opvoeding, normen en waarden dus dit is zo gegroeid. Mijn zoon en haar dochter zijn 2 handen op 1 buik
Meteen bellen naar de moeder van het meisje, als het nog een keer gebeurd. Verder vind ik 'gebruikt' een te groot woord in deze situatie. Ik kan dat niet zo goed volgen.
Ik vind de reactie van je man wel bizar hoor. Kind gewoon op straat zetten?! Misschien ben ik een naief trutje, maar ik ga graag altijd van het meest positieve scenario. Ik zou in dit geval dus denken dat het een simpele miscommunicatie was. (moeder dacht dat ze bij jou zouden lunchen) Meisjes dus gewoon lekker een boterhammetje geven en moeder een appje sturen: "hey, misschien is het ergens mis gegaan in de communicatie, maar ik dacht dat ze bij jullie zouden eten" Is het zo opgehelderd, denk ik
In dit geval zou ik: direct gebeld hebben naar die moeder. Voor hetzelfde geld was ik niet thuis geweest (gebeurd als mijn beide kinderen gaan spelen) en dan had mijn kind dus voor een dichte deur gestaan. Daarover zou ik ook boos geworden zijn, want als je afspreekt dat je mijn kind meeneemt uit school wil ik erop kunnen vertrouwen dat dat gebeurd. Als de moeder opgenomen had had ik haar daarna gemeld dat ze haar dochter per direct op had kunnen halen. Als ze niet opgenomen had, had het meisje uiteraard bij mij mogen blijven eten, ik zet geen kinderen op straat. Maar ik had daarna een hartig woordje met die moeder gewisseld. Voor verder afspraakjes met andere kinderen zou dit geen gevolgen hebben. Wel met dit kindje, ik zou niet meer willen dat mijn dochter uit school met deze moeder meegaat, want daar kun je blijkbaar niet op vertrouwen. Ik zou mijn dochter dus voortaan zelf daar heen brengen. Maar boos zou ik zeker geweest zijn!