Sja, ik heb ook zo een schoonmoeder...heeft ook onze kerst verpest. Mijn mobiel was stuk gegaan en ik was dus niet meer bereikbaar. Vriendlief had van zijn moeder een iPhone 4 cadeau gekregen dus gebruikte ik die een paar dagen totdat ik een nieuw abo had afgesloten. Mevrouw kwam hier achter (dat ik hem even gebruikte) en eiste direct de telefoon terug! Ik dus doodleuk bij haar bezoek.........niet wetende dat dit speelde. Vriend verzweeg dat ze haar mobiel terugwilde en hij beweerde dat hij hem zelf niet meer wilde (helemaal niet waar want hij was er dolblij mee...) Ik dus doodleuk daar op bezoek, schoonmoeder deed niet zo heel aardig, maar oké... whatever. Hij mobiel terug gegeven en ik zei nog als een rund tegen haar: 'Ja u krijgt hem terug..hij wilt hem blijkbaar niet'. Er werd nog een gesprek gevoerd in hun eigen taal (waar ik niks van versta!) en ik had al het gevoel dat het over mij ging. Het ging over die telefoon, achteraf bekeken.... Volgende dag kwam ik erachter via een SMS (gericht aan zijn zusje) in zijn telefoon dat hij de iPhone4 dus moest inleveren omdat IK hem tijdelijk gebruikte. En dat wilde schoonmoeder dus niet hebben! Dat ik thuis totaal onbereikbaar zat met 2 kleine kids boeide blijkbaar niet.. En dit alleen maar omdat ik ooit heb gezegd dat ik liever niet wilde dat ze hier blijft logeren.. Nu loopt zijn moeder giga bij hem te slijmen en zijn zusje maakt opmerkingen zoals: je moet weer hier in de buurt komen wonen... (we zijn verhuisd naar mijn woonplaats) Toen ik vriend ermee confronteerde moest hij huilen...dus blijkbaar spelen de problemen al langer achter mijn rug om. Nu snap ik ook waarom schoonmoeder nooit meer langskomt hier, sinds ze niet mocht blijven slapen.. Kortom; ik kan niks goed doen.... Ze maakt soms ook van die gemene opmerkingen. Ik eet bijv. geen varkensvlees vanwege mijn afkomst. Vriend had nasi gemaakt voor B-day van ons dochtertje, mijn familie kwam ook. Zegt ze tegen mijn vriend: 'Koop maar speklappen voor de nasi hahahaha' Zo respectloos....bah! Alleen maar omdat ze haar zin niet krijgt. Moet ik dan maar overal JA op zeggen om haar te pleasen? Vriend en ik hebben bijna niet met elkaar gesproken de hele kerst omdat het als een donkere wolk boven ons hangt. Het gaat mij niet om die stomme iPhone, maar om het idee dat ze mij blijkbaar zo haat.. Vriend zegt dan: Sja, dan hoef je mijn moeder niet meer te zien. Ja sorry, maar wat is dat nou??? Zo een relatie wil ik echt helemaal niet, van die gescheiden levens terwijl we 2 kids hebben samen. Moeten we dan maar alles apart gaan vieren ofzo? Ik los het liever op. Ik heb ook weer last van hyperventilatie door dit alles...Als we geen kids hadden gehad, had ik haar geen blik meer gegund..:x maargoed, we hebben 2 kids. Wat te doen met zo een situatie??? Mijn vriend heeft altijd zo een grote muil tegen iedereen, maar nu heb ik het gevoel dat hij het niet eens voor me opneemt. Of in ieder geval niet genoeg.
nou haar lekker door de stront laten zakken zij behandelt jou zo nou ik zou daar geen stap meer binnen zetten
Lekker in de stront laten zakken idd. Weet er alles van, alleen dan s-ouders. Maar goed heb er mee leren leven laten we maar zeggen....Ik trek me nergens meer wat van aan, het heeft me bijna me huwelijk gekost en dat gebeurd me niet weer!
Inderdaad geen stap meer daar binnen zetten. Ik zou dus ook echt zeggen dat ze in mijn huis niet meer welkom is. En je vriend mag het best wel voor je opnemen hoor, jullie zijn langer samen en hebben 2 kinderen.
Meid wat vervelend, ik zit redelij in hetzelfde schuitje. Ik en mijn man zijn al 7 jaar samen en ik heb een hoop gepikt van zijn moeder. Altijd van maar het is toch zijn moeder en zijn vader doet vrolijk mee. Al vanaf dag 1 deugt er wel iets aan mij of iemand om mij heen of wat ik doe niet. En dat is serieus niet alleen bij mij maar bij iedereen, ze roddelt als een gek over alles en idereen en ze heeft zo'n hekel aan roddelen. Ze weet gewoon dat er veel mensen zijn die haar totaal niet mogen en dus over haar zitten te zeiken. Maar dat heeft ze zelf op dr hals gehaald met allerlij gekke streken. Goed om me verhaalkort te maken. Nu was het hier een aantal weken geleden weer raak. Dat zit ze te zeuren op mij maar ook op ML (ja zijn moeder zeikt zelfs hun eigen kinderen af om er zelf beter van te worden in hun ogen) en toen was bij mij de koek op, heb jarenlang alles geslikt en we hebben nooit wat uitgepraat, zowel zij als ik niet, ook fout. Maar heb haar gezegt ik niks meer met haar te maken wil hebben en genoeg gepikt hebt en dat ze een bord voor dr kop heeft dat ze dacht altijd maar zo door te gaan achter onze rug om ons zwart maken. Nou ik zag het allemaal maar zwart in en bla bla het was ook mijn schuld. Nou ik ben op gegeven moment gestopt met reageren ze snapt het toch niet aard van het beestje en die veranderd niet. Nu ik zwanger ben wil ik rust en wil ook niks met zo iemand te maken hebben dus het gaat nu super. ML nam het eerst ook nooit voor mij op ben nu ook echt kwaad geworden, bijt eens van jezelf af. Maar nu is ook hij klaar met zijn ouders! Gelukkig, zo dat lucht op. Sorry voor mijn lange verhaal, helaas hoor je overal wel familie gezeur en dat terwijl je het zo leuk met elkaar kan hebben. Heb het aangekeken en hier gaat dat het dus niet worden en is dit dus het beste. Volg je gevoel wat je moet doen, hopelij kun je het oplossen met haar. Zo niet dan is het inderdaad een lastige situatie. WIj zitten nu gelukkig op 1 lijn hoop jullie dat ook komen. Voor de kids is het inderdaad lastig blijft toch hun oma. Maarja wat niet gaat dat gaat niet in ons geval dan.
Ja hier dus wel gescheiden levens, nu gaat het toevallig na jaren even wat beter (maar ook maar de vraag hoe dat blijft gaan). Hier uit ervaring dat het alleen maar klote is wanneer er wel contact is, dan maar helemaal geen contact. Mijn man is enorm druk en daarom zien ze hun opa en oma dus maar 1 of 2 keer per jaar en hebben ze totaal geen band met ze, maar thats not my problem.
Volgens mij is het vooral belangrijk om te blijven praten met je man. Hij zal het niet voor niets verzwijgen, zo te lezen baalt hij er ook van. Mannen en moeders is een lastig iets, daar heb je geduld voor nodig. Hou het bij jezelf in die gesprekken, ik voel en ik hoop...etc. En misschien toch vragen om eerlijk te zijn, als jij had geweten over die telefoon had je dingen waarschijnlijk anders aangepakt.
Nou ik zou dus gewoon gescheiden gaan leven hoor, pleur op, ze behandelt jou als stront dus zou ik het gewoon terug doen. Wij hadden dit vroeger ook hoor, bij de ene familie kwam ik wel en de andere niet, mijn moeder had ruzie met haar schoonmoeder, heb er niets aan overgehouden hoor dat ik daar niet kwam en tot op de dag van vandaag nog steeds geen spijt van. Als iemand mij zo zou behandelen dan had ze het 10x harder terug kunnen verwachten.
Die opmerking van dat varkensvlees gaat echt waaayyy over the line!! Lastiger situaties zijn dat altijd, als het met je schoonfamilie niet loopt. Goed blijven praten met je man en samen een plan trekken en achter elkaar gaan staan. Misschien komen jullie samen tot een oplossing die het beste werkt voor jullie. Succes!
Ik zou er ook geen stap meer binnen zetten en van mijn partner verwachten dat hij achter me staat!!! Als het andersom was geweest en mijn ouders hadden zo tegen mijn vriend gedaan was ik daar uit mezelf al niet meer naartoe gegaan!!! Familie of niet, zo hoor je mensen niet te behandelen en ik vind dat echt afschuwelijk ongeacht om wie het gaat! Heel veel sterkte!
Aan de ene kant denk ik: Ik ga gewoon doodleuk op bezoek en laat me niet kennen. Ik blijf gewoon aardig doen zodat zij mij niks kan maken. Maar aan de andere kant ben ik ook écht klaar met haar! Dus een beetje een dilemma. En wat vriend betreft, sja..... Hij zal het op zijn manier wel voor me opgenomen hebben die dag dat we op bezoek waren en de iPhone teruggaven. Maar alles gaat in hun eigen taal en dat versta ik dus niet. Ze zat aan het eind van de avond in ieder geval zwaar bij hem te slijmen. Zijn pc is stuk en mevrouw gaf meteen haar laptop aan hem mee. Bood nog zelfs de nieuwe Mac computer aan die daar stond... Op haar manier is dat even snel de schade herstellen. Erg schijnheilig. Wij zijn bijna 8 jaar samen en ik zit er wat schoonmoeder betreft wel min of meer doorheen nu. Wanneer ik zeg dat ze hier niet meer welkom is, heb ik natuurlijk weer ruzie thuis. En wat met de B-days van de kids? Dan is zij de enige die niet mag komen? Dat werkt gewoon niet. Dan heb ik binnen de korste keren geen relatie meer. Wat me ook zóóó kwaad maakt is dat mijn vriend dit alles gewoon onder tafels en stoelen schuift. Hij praat er niet over en doet dan net of alles oké is! Zijn moeder is nu zeker weten op de hoogte dat ik alles weet, hoor. 100%! Want ik heb zijn zusje erop aangesproken (die was ook nogal hypocriet bezig...) Maar heb niks meer van hen gehoord.
Precies!!! Als mijn moeder zo had gereageerd was ik ook een hele poos niet meer langsgeweest! Dus dan vraag ik me af; waar zijn je ballen???!!! :x Ben ook wel afgeknapt op mijn vriend na dit alles want het speelt al zo lang, maar elke keer draait hij het ook zo om dat IK het heb gedaan..... Sja, dat is lekker een makkelijke oplossing voor hem. Hoeft hij zijn ma niet te confronteren he.. Nou toedeloe, ben er wel klaar mee ondertussen.
Laat je vriend eerst maar eens wat ruggengraat kweken. E die schoonmoeder kon van mij ook het heen en weer krijgen.
Hier hetzelfde gehad...maar toch net iets anders...manlief heeft na circa 5 jaar de keuze van mij gekregen of je trekt je bek open en anders ben ik gewoon weg.... dus wat zegt hij zo out of the blue waar we allemaal bij zitten.. Onthoud heel goed, dit is mijn gezin en leef hiermee en ik houdt ervan...en ga je er niet mee akkoord prima..maar zet mij nooit voor de keuze, want dan is deze gemakkelijk gemaakt.....vanaf dat moment is het normaal geworden.....nog af en toe moeilijke en genante momenten, maar toch..mijn man kwam gelukkig voor mij op...en dat moet ook vind ik dan... En anders idd drastische maatregelen treffen....contact voor jezelf verbreken en dan zoeken ze het maar uit...niet meer welkom in jouw huis en volharden hierin...is even moeilijk, maar dat gezeik zit je toch ook niet op te wachten of wel dan... sterkte meid!
inderdaad!! Echt heel erg triest zeg, hoe oud is ze? Klinkt als een heel kinderachtige vrouw en alsof ze je niet 'goed genoeg' vindt ofzo. Sjee, ik irriteer me er zelfs aan en ik zit hier veilig op mijn bankje alleen maar te lezen. Kun je nagaan! Anyway, ik zou als schoondochter dus echt denken 'ja, dahaaaaag!' en mijn man, schoonmoeder en schoonzus (maar zie net dat je dat al gedaan hebt) laten weten hoe dat voelt. Daar bedoel ik dus niet mee dat je hetzelfde gedrag toont maar gewoon uitleggen dat je je momenteel minderwaardig voelt, niet goed genoeg en verafschuwd. Want uit je tekst kan ik volgens mij opmaken dat het zo voelt en ik denk echt dat je dat moet uitspreken. Ook ik heb gezanik gehad met schoonmoeder. Voelde me heel minderwaardig want (en het is letterlijk gezegd) 'ik was een schoonmaakster en zal wel niet veel soeps zijn'. Helaas heb ik niet de kans gekregen om me te verdedigen omdat haar bloedeigen zoon (mijn vriend dus) achter de tralies verdween...... Madam heeft nooit meer een lelijk woord tegen me gezegd (wel heb ik dus laatst nog een opmerking gemaakt omdat vriendlief weer zoekt naar een baan. Hij had schoonmaakwerk gevonden maar was niet aangenomen vanwege de leeftijd. "tsja, maar dat geeft niet hoor schat. Zal wel niet veel soeps zijn..." De geschrokken blik van schoonmoeder was priceless!)
Maar, als dit alles dus net uit is gekomen, waarom ga je dan niet gezamenlijk aan tafel zitten om er eens gewoon over te praten? Vertel dat je er achter bent gekomen, en dat je er vreselijk mee zit en het graag wil oplossen. Kan me niet voorstellen dat iemand dat niet oké vind. Wat ik wel erg vind, is dat je vriend kennelijk dingen voor je verzwijgt!!!
precies! contact verbreken is wegvluchten en haar de overwinning laten zegevieren ik kan uit je beginpost opmaken dat je liever een fijne verstandshouding hebt dan gescheiden tussen families moet leven en ik denk dat dat laatste ook na verloop van tijd gaat opbreken als je man en je kinds nog wel contact blijven houden. (eigenlijk doet dat het nu al, want jij ergert je kapot en de sfeer is om te snijden) Als jij het heel graag (weer) goed wil hebben zul je de eerste moeten zijn die met het bijltje hakt en de confrontatie aan moet gaan. Je hebt het idee dat het begonnen is toen schoonmoeder niet mocht blijven slapen. Vraag haar maar in een rustig gesprek op de vrouw af of dit zo is, en of/wat de reden is waarom ze (sindsdien) zich zo puberaal gedraagt naar jou toe.En leg haar maar uit waarom ze niet mocht blijven slapen en dat dit verder niks met niet welkom zijn te maken heeft. Ook een stevig gesprek met manlief lijkt me geen overbodige luxe. veel succes!
praat erover met je schoonmoeder en niet via je vriend of zijn zusje zeg wat je dwars zit etc en maakt het geen bal uit dan zou ik er klaar mee zijn maar ik zou in ieder geval proberen het face to face uit te praten.
Ik zou ook proberen face-to-face een gesprek te voeren. Laat je vriend ook weten wat je ervan vind en stel hem op de hoogte dat je zijn moeder rechtstreeks gaat aanspreken. Dan heeft hij ook geen kans meer om het te verdraaien. Mocht er uit dit gesprek niks komen, dan zou het voor mij basta zijn. Ze kan de kinderen zien en als ze normaal doet tegen jou is ze welkom, kan ze dat niet mag ze ook niet meer binnenkomen. Je vriend is trouwens een echte slapjanus.