Gelukkig is mijn zoontje heel erg geliefd in de klas en heeft hij veel vriendjes en vriendinnetjes, maar soms merken de juf en ik dat hij dus doordat hij de eerste 4 jaar van zijn leven heel slecht zag binnen 2 meter niet altijd door heeft dat iemand anders iets niet leuk vindt, tot iemand gewoon zegt; "hou op". Hij heeft dus niet goed geleerd te zien aan iemands gezicht dat de ander het niet leuk vindt. Verder ziet ze dat hij met bepaalde werkjes soms zo erg dichtbij gaat zitten dat zn neus er bijna op/in valt, wat er heel schattig uit ziet zegt ze maar ook dus betekent dat hij er nog wel last van heeft dat hij zo lang zo slecht zag. Ik wijs hem er nu dus op dat hij naar iemands gezicht moet kijken betreft het eerste "probleem", maar ik ben benieuwd of er nog andere moeders zijn met dezelfde ervaring en tips hoe ik hem kan helpen. Ik vind het zo sneu dat het niet eerder ontdekt is, en dat hij daardoor met bepaalde dingen nog moeite heeft. Hij was al die jaren ook vreselijk slecht in puzzels dat valt nu op z'n plaats, ik oefen nu veel met hem en zie een enorme vooruitgang. Hoe kan ik hem nog meer helpen naast wat ik nu al doe (werkjes, puzzels, knutselen en veel naschoolse speelafspraakjes)
Misschien samen voor de spiegel gaan staan om te kijken hoe het eruit ziet als je boos bent, verdrietig enz. En verder denk ik heel vaak rustig corrigeren als je weer merkt dat hij te dicht op zijn werk zit. Een nieuwe houding aanleren. Sterkte want dat lijkt me best moeilijk.
En boekjes! Met foto's etc. samen bespreken... in de bieb hebben ze vast wat. Mogelijk juist bij de peuterboeken.
Bij de bieb hebben ze een boek dat heet bang boos blij door Kathleen amant. Speciaal voor kleuters Wat er over het boek staat: In dit boek ontdekken kleuters wat gevoelens zijn. Op basis van de vrolijke prenten leren ze dat er verschillende soorten gevoelens bestaan, hoe je ze kan herkennen en waarom ze soms ontstaan. Zo stimuleer je de taalontwikkeling en de sociaal-emotionele vaardigheden van kinderen op een eenvoudige en speelse manier
Leuke opdracht: in tijdschriften gezichten met de vier basisemoties - boos, blij, verdrietig, bang - zoeken, uitknippen en dan per emotie een apart blad hiermee beplakken. Je kunt ook gezichten uitprinten zodat hij die kan uitzoeken. Zo leert hij welke gezichtsuitdrukkingen er bij de verschillende emoties horen. Jullie kunnen ook voor de spiegel bang, boos etc. kijken. Ermee oefenen.
Heeft je kind nu een bril en ziet hij daarmee wel goed? Ik heb ervaring met een kind dat slecht ziet. Mijn oudste zoon is slechtziend geweest. Toen hij 3,5 jaar was kwamen wij daarachter, hij zag 5%. Daarna kreeg hij een bril maar helaas zag hij als nog 25%. Hij is nu 7 jaar en gelukkig is zijn visus nu zo verbeterd dat hij 85% ziet. De verwachtingen waren dat hij niet verder dan 30% zou komen. Ik kan je alleen onze ervaring vertellen. Kinderen die niet goed kunnen zien compenseren heel goed. Dat betekende bij onze zoon dat zijn reuk en gehoor beter werden. Hij voelde ook goed aan wat de emotie van een ander was. Waar hij wel moeite mee had was de persoonlijke ruimte van een ander. Hij stond er te dicht op of zat met zijn handen te dicht bij het gezicht. Wij benoemden dat wel steeds bij hem maar beseften ook hoe moeilijk dat voor hem was omdat hij het niet goed zag. Oefenen met gezichtsuitdrukkingen is altijd goed maar ik denk dat het goed luisteren naar een ander ook heel belangrijk is. Voordat een ander stop houdt op zegt zijn er ook al andere geluiden. Daarbij leren kleuters (of je nou wel of niet goed ziet) wat je wel of niet kan doen bij een ander, wat grenzen zijn. Wat betreft zijn werkhouding dat is wel iets waar je goed op moet letten. Daarom mijn eerste vraag "heeft hij een bril en ziet hij nu wel goed". Een voorover gebogen houding is niet fijn en (ik ben geen arts maar het lijkt mij) daar krijg je last van in je nek en rug. Mocht dat niet veranderen nu met bril is een bezoek aan de fysio nog een idee
@Beaujuulais Nou hij is pas nog gecontroleerd na 6 maanden maar toen hebben ze niet die druppels gedaan die de pupillen verwijden, en toen is er gezegd kom maar weer terug na een jaar. Dus alleen wat kleine testjes. Wel zien we sinds hij die bril heeft (bijna een jaar nu) dat hij allemaal dingen durft die hij eerst niet deed (klimrekken). Maar misschien staat het wel los van elkaar en moet hij gewoon iemands grenzen nog leren ontdekken en respecteren, toevallig betrapte ik hem vanavond op het vasthouden van mijn dreumes zn handje terwijl hij duidelijk (krijsend) aangaf dat hij het niet leuk meer vond. Toevallig trekt hij ook af en toe nu met een jochie op die ook veel dit soort dingen doet....misschien is dat het wel..
ik ga even op die houding letten en vragen aan de juf, het viel haar vooral op met een activiteit deze week op school..het is niet met elke activiteit die we aan tafel doen, eigenlijk was het vooral die ene activiteit dus misschien ook toeval... ik was gewoon dus benieuwd om te horen hoe erg je dat merkt dat ze zo lang zo slecht zagen.. bril is 3.25 en 3.50 rechts en links (of andersom..), plus denk ik? Hij is verziend dus ziet alles binnen 2 m wazig leuk idee wel van die boeken met gezichten, kan nooit kwaad