oohhh ik kan soms zo kwaad om mezelf worden :x ik ben na 2,5 jaar eindelijk zwanger en alles gaat tot hede toe super met de kleine meid. Maar ik daarintegen ken mezelf totaal niet terug ben nog steeds moe en het lijkt wel of ik in een emotie achtbaan zit. ondanks dat ik zo moe ben lijkt het wel alsof er een stuiterbal door mijn buik gaat zo zenuwachtig voel ik me... heb ook constant last van spiertrekjes waarvoor ik eerst magnesium heb gebruikt alleen dat werkt nu ook ineens niet meer :x zijn er nou nog meer meide die hier last van hebben?
Herken dat wel een beetje, super blij dat er een ukkie komt maar dat zwanger zijn vind ik maar niets, ik ben 8 maanden lang moe geweest en verwacht niet dat die laatste maand andrs zal zijn. Verder geen klagen eigenlijk want echt klachten heb ik niet maar genieten van her zwanger zijn, nee ik zou hiet weten hoe... Tips zijn natuurlijk welkom
het is wel normaal dat je 'schrikt' voor alles en je constant ongerust maakt...Ik heb dat ook...Nu veel minder aangezien het zo dichtbij komt maar ik heb ook mijn stressmomenten gehad en kende mijn eigen echt niet terug...
Vreselijk herkenbaar. Ik ben inmiddels bevallen en heb mijn zwangerschap als niet leuk ervaren. Vond het vreselijk om zwanger te zijn ondanks dat ik toch niet een hele moeilijke zwangerschap heb gehad. Ook is het allemaal nieuw en onwerkelijk. Mijn tip: neem het jezelf niet kwalijk dat je niet optimaal kan genieten. De één vindt haar zwangerschap geweldig, de ander vindt het niks. Geeft niks, zodra je ukkie er is zal je absoluut gaan genieten.
Ik heb dat ook! Heb wel momenten dat ik heel erg blij ben, en in m'n hoofd weet ik ook dat het heel fijn is dat er een kleintje gaat komen, maar het zwanger zijn op zich vind ik verschrikkelijk! Ik moet overal op letten als het om eten gaat, mag niet drinken op het zoveelste feestje, moest stoppen met roken, voel me moe en ga zo maar door. Gelukkig is het niet voor altijd, denk ik dan maar. Als de kleine er eenmaal is, worden we vast weer onszelf!
ik kon vanaf week 20 pas een beetje bij beetje genieten van alles..daarvoor had ik echt zo iets van..: als het zo gaat, dan hoeft het van mij niet meer..en die roze wolk waar ze het over hebben die voelde meer grijs aan dan roze moet ik zeggen. Wat misschien wel prettig is is om het even met je vk te bespreken, en neem het jezelf niet kwalijk!!
Wat is het herkenbaar zeg . Ik begon eindelijk een beetje te genieten van de zwangerschap heb 9 miskramen gehad en hebben er 6 jaar over gedaan om zwanger te blijven. Het genieten is sinds een week of 3 weer omgeslagen in angst heb bloedverlies en ben vannacht opgenomen in het ziekenhuis onze jongen maakt het gelukkig goed en verbouwd heel de boel van binnen maar de angst om hem kwijt te raken zit er wel in ben blij als ik bevallen ben