Al een aantal dagen is mn man niet erg gezellig tegen mij en dan druk ik me nog zachtjes uit. Als ik niet snel genoeg iets doe dan schiet hij al vreselijk uit zn slof en krijg ik vanalles naar mn hoofd geslingert dat ik maar weer eens wat moet doen in huis en daarnet kreeg ik zelfs het woord mongool naar mn kop gegooid dat is toch niet normaal meer! Heb een bevalling gehad die normaal met een keizersnede had gemoeten omdat hij scheef lag en er met geen mogelijkheid langs had gekund. De verloskundige van het zh heeft hem op de een of andere manier recht weten te leggen en na 1,5 persen kwam hij gezond en wel ter wereld. Het was heel zwaar en ben behoorlijk ver weg geweest. Ik ben dus ook nog behoorlijk zwak en heb veel slaap nodig. Dit begrijpt hij niet en hij vind dat ik overdag maar moet slapen (met nog een dochter van 4 die naar school gaat) omdat hij werken moet. Heb er ook een borstontsteking bij waar ik een kuur voor heb en het advies van de kraamverzorgster en de vk is dan ook veel rust. Ik heb dus vandaag gewoon zelf 2 trappen op kunnen sjouwen voor de babywas en het hele aanrecht staat vol met de vaat en hij laat het gewoon staan. Ik trek dit niet meer en weet me geen raad meer
Vreselijk meid. Ik geef je 1 tip. Hoe dan ook, wat hij ook zegt; LUISTER NAAR JE LICHAAM! Ik heb dit niet gedaan na mn bevalling, de kraamverzorgster deed minder als ik en heb nooit gezeten na mn bevalling en helaas mijn herstel heeft erg lang geduurd daarna. Jij en je kindje gaan nu voor, en die vaat is erg vervelend, maar die staat er morgen ook nog wel. Vraag desnoods een familielid/vriendin om hulp en praat met je man! Logisch het is voor hem ook zwaar..werken en gebroken nachten, maar als het goed is hebben jullie samen voor dit kindje gekozen en behoren jullie dit ook samen te doen.
Juist! Blijkbaar totaal geen idee hoe zwaar een bevalling voor je lichaam is. Als hij het niet doet zou ik het inderdaad maar een dagje laten liggen. Het huishouden is er morgen ook wel weer. Wel heel vervelend. Kan er misschien niet iets aan de hand zijn wat hij niet vermeldt omdat hij zo prikkelbaar is?
Misschien eens op de man afvragen waarom hij zo'n "kort lontje" heeft? Hij kan ook wel ergens mee zitten, waarmee hij geen raad weet. Maar luister in ieder geval naar je lichaam, je herstel is het belangrijkste in deze periode. Dit wordt mij nu voortdurend ingepeperd, terwijl ik nog 8 weken moet wachten voordat ik uitgerekend ben en het bij mij de eerste is. Is er niet iemand in je directe omgeving die je voor even kan vragen om te helpen met wat dingetjes?
Een heel vervelende situatie. Lijkt erop dat je man er ook gewoon helemaal doorheen zit. Mannen worden toch vaak vergeten, terwijl alles ook op hen een enorme impact heeft. Ik zou je oudste dochter een middagje wegbrengen en die tijd gebruiken om eens even goed met elkaar te praten. Dat schiet er na een bevalling vaak bij in. Jullie moeten weer even op elkaar afgestemd raken en weer empathie voor elkaar krijgen. Blijven praten! Maar luister alsjeblieft naar je lichaam, anders komt je dat later een keer duur te staan. Het is erg moeilijk, dat weet ik. Ik heb een erg meewerkende man en ik luister nog te weinig naar mijn lichaam als ik eerlijk ben.
Heb nu even de puf om even te reageren. Het gaat hier allemaal met vlagen. De ene keer laat hij me zien en voelen hoeveel hij van me houd en hoe gelukkig hij is en het andere moment krijg ik weer de volle laag. Zelf ben ik ook doodop maar heb ook nog een dochtertje van 4 die naar school gaat en haar aandacht nodig heeft. Verder draait het huishouden door en heb gewoon een flinke achterstand opgelopen al. Vol aanrecht en 4 wasmanden wat gevouwen moet en nog een in de machine. Het komt echt op mij aan nu daar baal ik gewoon van. Hij is ook doodop maar ipv naar bed te gaan blijft hij voor de tv hangen. Hoop dat alles snel veranderd wat is best slopend zo.
Pfff vervelend zeg. Jullie hebben toch samen gekozen voor jullie kindje, dan is het toch logisch dat de zorg ook samen gaat? Lijkt me logisch dat je na een bevalling nog niet meteen fit bent en hij even wat meer doet. Ook al heeft hij ook zijn werk, kom zeg. Dat hoort er toch gewoon bij? En natuurlijk zal het voor hem ook een omschakeling zijn, hij heeft natuurlijk geen fysieke klachten van de bevalling, maar ook zijn leven staat op z'n kop met waarschijnlijk korte nachten, werk etc. Denk dat jullie even goed met elkaar moeten praten, rustig en niet meteen verwijten over en weer. Spreek uit wat je van elkaar verwacht, vraag waarom hij zo'n kort lontje heeft en dan kom je er samen wel uit. Succes en denk goed aan je lijf. Nu teveel doen betekend meestal langer met de klachten lopen!
Is er geen moeder, schoonmoeder, zus of vriendin die je een dagje wil helpen weer bij te komen met het huishouden. Verder zou je af kunnen spreken samen even af te wassen als de kinderen liggen te slapen. Probeer toch ook je slaap overdag te pakken als de oudste naar school is en de kleine slaapt, die energie heb je heel hard nodig.
Ik heb niet alles gelezen, maar kan je niet als hij thuiskomt van het werk en dan met je kindje bezig is de huishoudelijke taken doen? Dat deden we hier zo. Overdag zorgde ik voor onze zoon en 's avonds als papa thuis kwam deed hij de voeding of het verschonen en kon ik ondertussen een wasje draaien of de vaat doen. Zoniet, een draagdoek kopen en het doen terwijl je je kindje bij je draagt?
Praat, praat, praat! Hij kan zeker ook moe zijn en prikkelbaar, maar om zo uit zijn slof te schieten zou voor mij onacceptabel zijn. Ik zou hier een serieus gesprek over aangaan. Maak elkaar geen verwijten maar leg het bij jezelf, dat je rust en herstelling nodig hebt omdat het anders veel erger wordt. Luister ook naar zijn gevoelens en stel je open. Je lichaam moet echt rust krijgen, luister daarnaar. Ik zou ook hulp vragen in de huishouding. En probeer niet alles perfect te hebben, als je een was per dag kan draaien en een maaltijd op tafel is het goed. Hij mag ook zijn steentje bijdragen hoor!
Inmiddels kunnen praten en hij helpt nu waar hij kan. Op zn werk verloopt het niet geheel naar wens en dat zit hem dwars en dan gebroken nachten doet hem ook niet goed. We wisselen nu de nachten af. De ene nacht hij de voeding de andere ikzelf en als de oudste slaapt ploffen wij ook op de bank totdat de kleine zich weer meld. Inmiddels heb ik een lodger draagzak weten te bemachtigen en ga eens kijken of dat iets is zodat ik mn handen wat vrij heb en straks met het kraamfeestje lijkt me dit ook wel ideaal om hem te beschermen tegen al die handjes die hem aan willen raken. We liggen nu ook nog heerlijk met zn 3en in bed en de oudste speelt lekker op haar kamer. Ik hoop dat alles nu makkelijker zal verlopen. Iedere week is mijn moeder hier wel een middag die helpt ook graag even zodat ik weer bij raak met de huishouding. We gaan er voor. En vandaag maar eens een wandeling proberen te maken het word heerlijk weer zeggen ze
Die eerste weken zijn echt zwaar he!! Probeer idd niet alles op elkaar af te reageren Het wordt gelukkig echt beter. Mijn man heeft ook een zware baan met veel verantwoordelijkheid. Ik ben ook halfdood uit het ziekenhuis gekomen na mijn bevalling + longembolie en kon ook bijna niets. Hier is alles nu weer wat genormaliseerd en kunnen we weer van elkaar en van onze kleine genieten. Probeer 1 front te vormen en het samen te doen. Wij verdelen de nachten ook en soms even een nachtje op de logeerkamer doet hier wonderen. Overdag had ik mijn dochter in de draagdoek als ze onrustig was. Nu slaapt ze bijna altijd in haar eigen bedje en vermaakt zich ook prima zonder mij, dus dat scheelt ook
Een draagdoek lijkt mij idd ook heel erg lekker alleen moet ik even goed oefenen met het knopen daarvan. Een vriendin van me heeft een kennis die doet in draagdoeken en mag er een lenen om te kijken of het iets voor me is en kan dan evt ook bij haar een doek aanschaffen. Het lijkt me heel comfortabel voor een baby en de rust die je ze geeft doordat ze je hart horen.
Ik heb mijn kleine ook in een draagdoek vaak bij mij. Ook gewoon thuis en hij vindt het heerlijk.Mijn zoon word er zo rustig van Ik lig ook vaak op de bank met de kleine op mijn borstkas. Samen lekker knuffelen. Hij kruipt dan helemaal naar mijn nek toe en geniet van het samen knuffelen