anderen aanspreken op hun opvoeding

Tja ik denk dat je het voor anderen sowieso nooit goed doet!
Als ik in de supermarkt loop en ik laat hem dreinen en jengelen dan krijg ik rare blikken maar als ik hem streng toespreek of even ze armpje pak dan krijg je ook rare blikken dus ach. Tenzij het uit de klauwen loopt, anders zeg ik er niets van. En tik op de vingers of op de kont vind ik niet shokking (hier ook wel eens een tik) maar echt hard slaan vind ik wel shokking.

 

Vind het altijd moeilijk om zulke dingen te bespreken.. ik doe het dan ook niet vaak (bij vriendinnen , bij vreemden helemaal niet).
Ik zeg heus dat ik denk dat een andere manier misschien wel werkt , maar je kan dan vaak aan de reactie zien wat ze daarvan vinden.
Tis een gevaarlijk onderwerp , die opvoeding

Idd Herkenbaar Draak.
Ik heb een tijd terug in de winkel een 'ruzietje' met zoonlief gehad , en ik strafte hem toen nog op de plek (dus waar hij dan stout was , zette ik hem neer) zo dus ook in de winkel.
Even heel duidelijk gemaakt dat OOK in de winkel hij moet luisteren , je had mensen moeten zien kijken.. maar hij heeft t toch echt niet meer gedaan daarna.

 

Lastig vind ik dat. Laatst (ook in de Ikea ) Viel een vrouw ontzettend uit tegen haar zoontje. Schreeuwde dat hij zijn bek moest houden, dat het een k*tkind was.. ik stond echt perplex. Vind dat echt niet te geloven! Maar ik heb haar daar niet op aangesproken, ik denk ook niet dat dat helpt.

 

ik had dat laatst nog. Stonden in dierentuin, Lynx voor het glas, echt pal voor het glas en die viel mensen aan, naja probeerde ie met 4 cm dik glas ervoor :')

Luc lachen en voor dat glas kijken en lachen en gieren, ik Luc opgetild dat ie het beter kon zien.

mensen naast ons: "dat doe je toch niet, arme kind, blablabla, die schrikt zich dood, hoort niet blabla"

Luc vond het daarentegen geweldig toen die lynx hem zogenaamd aanviel door het raam en kwam niet meer bij van het lachen.

Dan denk ik; je mag mensen best aanspreken, maar zeg dan van: "vind ie dat misschien niet een beetje eng?" in plaats van: "Dat moet je niet doen want hij vind dat eng." nou pardonne moi, maar ik weet zelf echt wel wat mn kind leuk of niet leuk vind.

Ik maak zelf uit wat ik doe en hoe ik het doe en daar hebben andere geen reet mee te maken.

 

is niet echt jou zaken vind je ook niet?
haar kinderen en als de kinderen niet willen luisteren?
ieder opvoeding is anders... dat mepje hoefft niet gelijk betekend voor mishandeling.. haar manier en denk dat je gewoon moet laten en gewoon verder moet gaat met je leven..

komt hard of arrogant aan maar is eigenlijk heel simpel gezegd
soms kan mepje te ver gaan...
ik heb ook gezien zo een man die een kind echt een mep gaf..
dat was echt TE ver gaan ..daar spraken mensen echt op aan die man was ik weet niet waar hij was maar hij was boos op mensen die meebemoeide...

maar wanneer moeders zo hard zijn is soms wel goed maar kan altijd anders

 

Maar wat als die mep het topje van de ijsberg is en hij thuis dus echt mishandeld wordt? Als je het AMK belt, bemoei je je toch ook met de "opvoeding" (mishandeling kan ik geen opvoeding noemen..)?
Het is wel een heel gevaarlijk onderwerp, zelf zou ik er ook niet goed tegen kunnen, dan denk ik ook, mens waar bemoei je je mee?
Zo kreeg ik toen Roan nog baby was, allerlei opmerkingen naar mijn hoofd, dat ik dit niet goed deed en dat niet goed deed. Volgens mij kun je het nooit goed doen, want iedereen denkt er anders over. Maar geweld (zowel fysiek als mentaal) vind ik hoe klein het ook is, kindermishandeling.

 

Lastig is dat inderdaad. Maar soms vraag ik me wel eens af wat mensen van mijn zoontje denken als hij een driftbui heeft in de supermarkt. Denken ze dan dat ik hem niet onder controle heb? Dat hij een losgeslagen kind is? Want zijn gedrag is hartstikke normaal, maar af en toe wel een beetje genant. Verder is het een prima kind

Ik heb het eens gehad toen ik dansles gaf aan kinderen van ongeveer 6 tot 8 jaar. Daar zat een meisje tussen die echt terror was. Ze was vervelend naar andere kinderen, vond zichzelf helemaal fantastisch en luisterde voor geen meter. Ik heb me zo vaak afgevraagd wat dat kind in vredesnaam mankeert, maar ik heb het nooit aangekaart bij de ouders. Ik ging er vanuit dat haar ouders dat ook wel wisten en dat ze hun best hebben gedaan om haar zo goed mogelijk op te voeden.

 

Die klap vind ik trouwens ook asociaal. Wellicht had ik daar ook een opmerking over gemaakt (afhankelijk van de situatie). Kan me niets schelen als zo'n vrouw dat irritant vindt, dan moet ze haar kinderen maar niet slaan.

 

ik zeg er niet snel iets van maar als het echt te gek word wel.
zo'n moeder in de ikea, ik was er zelf heen gelopen en had mijn hand even geheven, net als of ik haar ging slaan en dan kijken na de reactie.

mijn over buurvrouw is een goede vriendin van mij ik bemoei me best veel met hun kinderen, heb ze al vaak gevraagd of ze dat vervelend vinden en zo ja dat ze dat moeten zeggen maar hun zijn er juist wel blij mee zeggen ze.
oke prima toch.

 

Ik zou er ook niet zo snel iets van zeggen..

Hier is het bijna altijd drama in de supermarkt, het personeel daar zal wel denken dat dochter en ik een ontzettend slechte band hebben haha.. maar het is gewoon steeds daar het geval dat ze dwars gaat liggen.

 

Heeeeel herkenbaar .. Ik heb dat heel erg bij mijn schoonzusje, zij voed haar kinderen heel vrij op, en ik ook alleen dan wel met manieren, die kleine van mij zegt netjes dankjewel en alstublieft en vraagt netjes of hij een koekje mag als dat op tafel staat etc etc
haar kinderen vertikken het om dankjewel te zeggen en dat kind is bijna 5, ze ( 2 meisjes ) schoppen elkaar en daar word niets van gezegd, als het warm is maken ze iedereen nat als we aan het BBQen zijn en daar word ook niets van gezegd, als die kleine van mij iets doet wat wij vinden dat niet mag ( bv schoppen slaan oid ) dan krijgt hij een standje en moet hij in de hoek of op de gang, hij slaat dan ook zelden tot nooit alleen maar als hij bij zijn nichtje is, hun vinden dit overdreven want zo kan een kind geen kind meer zijn nou mijn kind is een kind alleen dan met manieren .. En zo kan ik nog wel een uurtje door gaan ..

Ik bemoei me er verder niet mee want zou het zelf ook niet leuk vinden als ze dat bij mij zouden doen, hun doen dat soms wel eens bij ons en ben dan echt not amused ...

Dus mijn tip: Niet mee bemoeien ...

 

Ik ging in centerparcs zwemmen met me dochtertje van toen 5 a 6 maanden en toen zaten er oude mensen in het bubbelbad te vertellen hoe een slechte moeder ik wel niet was omdat ik met me kind ging zwemmen dus toen zei ik nee daarom is er babyzwem zegt ze ja maar deze is nog wel heeeeel klein ( alsof ik zelf niet beter weet hoe oud me kind is) Nou ik kan je vertellen dat me bloed kookte...

En ik heb ook wel eens het kindje van een vriendin van mij bij d'r armpje gepakt omdat ze de straat op wilde rennen in amsterdam en toen ging ze drammen en toen kwamen er ook mensen wat zielig toen kwam die vriendin van mij erbij en zei wil je er anders even een dagje lenen? en toen liepen die mensen maar weg...

Dus nee ik zou er niks van zeggen omdat je nooit weet wat er aan vooraf gegaan is... Maar toch zijn er ook wel eens situaties waarvan ik denk doe is even normaal..

 

Nou dan had je aan mij een goeie gehad want die kleine van mij krijgt ook wel eens een tik op zijn billen, ga hem niet slaan maar van een tikje gaan ze niet dood .. Ik zou echt not amused zijn als je je er mee had bemoeid, als ik besluit om mijn kind een tikje te geven wie ben jij dan om zich daar mee te bemoeien ?

 

Je kind slaan mag volgens de wet toch niet? Of vergis ik me nou? (weet het echt niet)
Wat dat betreft zou je dus actie kunnen/mogen ondernemen, maar wat moet je doen he? Net als die reclame, die moeder die haar kind verrot scheldt en slaat. Staan ook mensen een beetje te kijken van 'zal ik wat doen?'.. Eigenlijk moet je dus wel wat doen. Maar moeder aanspreken? Politie bellen? Meldpunt bellen?
En dan vind ik een tikje op de arm of bil ofzo weer wat anders dan een volle mep in het gezicht. Als ik dat zou zien zou ik wel wat doen. Desnoods algemene nummer van de politie bellen en vragen wat ik kan doen. En omstanders zoeken, helemaal in een drukke winkel ben je niet de enige die het ziet.

 

Ik ken iemand waarvan ik het kindje niet zo leuk vindt.
Het kind is vaak smoezelig en heeft continue vieze oogjes en een vieze neus.
Ben het soms niet helemaal met haar manier van opvoeden eens.
Het kind krijgt echt grote brokken eten, een lap vlees...en dat moet ze er zelf maar vanaf kauwen...geen gezicht.

Maar het toppunt was toch wel dat toen ik een keer bij haar was, dat haar kindje onder de kast een halve komkommer vandaan viste.
Toen ze zei: Ik vroeg me al af waar....gisteren die komkommer heeft gelaten. En ze het kind de komkommer gewoon verder liet opeten, jakkes!

 

ik zou er nooit en te nimmer wat van zeggen.
moeten andere mensen ook niet bij mij doen.

1x meegemaakt toen ik schoenen ging passen met zoonlief.
hij mocht een rondje lopen en jahoor hij wilde niet meer de kinderwagen in (toen was 1,5 jaar ofzo).;
Dus ik hem in de wagen gezet, beetje eringehouden en toen die sluiting dicht.
Komt een vrouw naar me toe en zegt: valt niet mee he.
ik: wat?
zij: ja een kind opvoeden, jullie jonge grieten denken maar dat het makkelijk is maar het lukt niet echt he.
ik: heb je zelf kinderen?
zij: nee
ik: dan hou je mond anders voed ik jou eens op.

Als ik mijn kind een standje geef in de winkel, kijk/luister ik ook bewust niet naar andere mensen want dan is de kans groot dat je je kind harder aan pakt dan je normaal zou doen (omdat je je ergert aan die mensen)

MAAR als ik zou zien dat dat kind een knal krijgt die echt not done is (te hard, vol op het hoofd of wat dan ook) zou ik misschien in het voorbij gaan zeggen: nou nou was dat nou nodig? ofzo....

het is en blijft moeilijk hoor

 

moeilijk moeilijk,

het is natuurlijk niet goed als je kinderen hard slaat , zeker niet op het hoofd.
maar aan de andere kant is dat kindje misschien al de hele dag moeders aan het uitdagen en kan moeder er niet meer tegen en verliest haar zelfbeheersing.
niet goed uiteraard, maar ik denk ook dat iedere moeder weleens die dagen heeft dat je kindjes gewoon niet zo leuk en lief zijn en dat je er gek van wordt.
de ene moeder pakt dan misschien een reep chocola, de ander trapt tegen de deur, de ander zet zijn kind op zijn kamer, maar er zal ook een moeder zijn die dan uitschiet naar haar kinderen.

nogmaals ik praat het niet goed.

maar dat is wel de reden dat ik er op straat niets van zal zeggen, of het moeten meerdere klappen worden of echt te erg zijn, uiteraard.

onlangs zelf nog meegemaakt met onze peuterpuber.
was ontzettend vervelend in een winkel, loopt opeens naar me toe, en slaat me op mijn been.
kortom mama erg boos want dat mag hij absoluut niet!
iets van gezegd en gewaarschuwd, nog een keer en we gaan weer naar huis.
meneer doet het weer en ik hoppa we gaan naar huis.
heeft meneer echt het hele winkelcentrum door hard lopen gillen.
hij moest zelf lopen en ik hield zijn hand vast, hij wilde steeds op de grond liggen en ik liep gewoon door.
kortom zag er niet uit een groot drama, en dan zie je de mensen echt kijken alsof ik hem mishandel.

maar wat voel je je dan opgelaten, aan de andere kant weet ik dat ik niets fout doe, ik houdt zijn handje vast zodat hij niet op de grond kan gaan liggen en ik doe wat ik gezegd heb.
maar toch........

moet wel zeggen dat hij sindsdien wel weer wat beter luisterd, dus het heeft wel weer indruk gemaakt, gelukkig..

 

Een klap geven in het gezicht mag niet. maar bemoeien met de opvoeding dat mag ook niet.

En ik kan me wel voor stellen dat je als moeder/vader wel eens denk ik geef je een klap want ben het helemaal zat. Je kan allemaal wel eens wat vurige overkomen dan je bedoeld.

Zelf me zoon was bijna drie. En laat ik je vertellen dat dat geen makkelijke peuterpuber was. notttttttt. Stap bij mij de deur uit. Was in de periode dat hij zelf mee moest lopen naar de bus. Was een klein stukje maar hij wijgerde en ik trok hem lichtjes aan het oor van gewoon nu mee komen. Komt er een vrouw met een hond. van dat mag niet ik zeg hebje zelf kinderen, Nee zegt ze ik zeg waar bemoei je. je in godsnaam mee. Ik zeg ik doe met mijn kind wat ik wil en jij moet voor al je b.k houden. En nu niet denken dat ik me kinderen mishandel hoor maar er zijn wel een situaties dat je als ouder grrrrr. Behang van de muur. Bloed onder je nagels.

Bv weg rennen in de winkel.
Niet in buggie blijven zitten als je aan het afrekenen ben boods alles weer over de vloer. Dan moet je als moeder rustig blijven. Wie lukt dat??? niemand. Wie dat wel leuk moet over stale zenuwen beschikken. Dit zijn enkele voor beelde. Dat ik ooit nog een tweede wilde