Gedrag peuter

Gezien het feit dat dit niet eerste topic is over het intense gedrag van je zoon zou ik nu de tip geven: laat eens een professional meekijken.
Peuterpuberteit is een heftige fase en misschien ligt het niet aan je aanpak, maar is het iets in je kind zelf, waar een 'standaard' aanpak misschien niet goed voor werkt. Je kunt soms ook onbewust 'verkeerde' dingen doen die voor een 'gemiddeld' kind misschien prima zijn, maar bij bepaalde andere kinderen heel anders kunnen uitpakken.

Daarnaast beschrijf je je kind als dwingend, humeurig en intens, wat mij doet denken dat hij niet goed in zijn vel zit. Ook daar rijst bij mij dan de vraag: waarom? Een buitenstaander met kennis van zaken kan misschien een hoop inzicht geven.

Het 'niet kunnen spelen, geen interesse in speelgoed' is wel een puntje wat mij opvalt en in die zin zorgen oproept. Mijn jongste was een dwingende, humeurige en intense peuter, maar kan van jongs af aan spelen als de beste. Zelfs met een touwtje en een stukje papier bij wijze van spreken. Op dat vlak verschilde ze enorm van mijn oudste (die ook dwingend, humeurig en intens was, maar wel op een heeeeeel andere manier), die dus niet kon spelen, veel gooide, bij alles letterlijk dwars ging liggen en constant aandacht vroeg.

 

Heb niet al je topics gelezen die reageer alleen op wat hier staat. Laks zijn, niet consequent reageren kan leiden tot een boze puber peuter, maar ook niet genoeg uitdagen kan leiden tot veel aandacht vragen.

Moeilijk in te schatten waar je kind onder valt. Misschien je zorgen bij de cb neerleggen en eventueel mee laten kijken.

Onze uk is ook geen gemakkelijke knul. Vraagt veel aandacht, hij kan zelf spelen maar speelt veel liever met mij of samen met mij.
Bij het cb ook eens over gehad en naast dat hij hooggevoelig is heeft hij een ontwikkelingsvoorsprong. Hij stelt hoge eisen aan zich zelf en is boos of verdrietig als hij het niet kan of denkt dat hij het niet kan.
Veel positieve aandacht en zeggen dat het goed is of soms simpel alleen een duim omhoog is al voldoende.

Betreft speelgoed veel wisselen zodat het "nieuw" blijft.

 

Je kan ook speelgoed dat je hebt anders maken, we hebben nu bijvoorbeeld een legobord aan de muur en dan ga je anders bouwen. Je kan letters maken van legoblokken als zijn interesse daar ligt, hier is knutselen een groot succes, knippen met kartelschaar, ponsen, wiebeloogjes, plakken, stickers etc.

We hebben het hier in huis al vroeg over praten als je wat wil, als iets niet lukt nog een keer proberen of hulp vragen maar niet zo piepen.
Veel dingen benoemen, ik snap dat je boos wordt wanneer het niet lukt om je t shirt uit te krijgen, zullen we een andere manier proberen. Heel veel praten over wat hij voelt en vooral waarom ben je zo boos. De laaste maanden meer boos, felle reacties en dat is ook dagen zo en in eens gaat het weer "normaal".
Nu kan hij sinds kort ook aangeven waarom hij zo boos is. Gelukkig duren boze buien niet lang en is het geen flinke drama.

We hopen dat wanneer hij naar school gaat hij nog meer uitdaging krijgt, op de peuterspeelzaal zijn veel vve kindjes.

Wij zijn ook streng maar wij vinden eerder dat we duidelijk zijn. Hij vraagt ook om de grenzen, waar het kan geven we hem zijn zelfstandigheid. Helpen met tafeldekken, zelf jas/tas opruimen wanneer je thuis komt. Zelf wassen, afdrogen, billen poetsen etc. Waar hij aangeeft wat hij wil proberen we in mee te gaan en dat gaat best goed. Wanneer het niet gaat zeggen we weet je nog van de vorige keer. Hij weet dit vaak nog wel en denkt er dan aan en gaat het proberen.

De tekst van proberen kun je leren herhalen we thuis ook (gebruiken ze op de judo ook)

Is sport voor hem geen uitlaatklep?

Ps sorry voor de lange reactie

 

Iemand vinden is niet zo lastig hoor. Je belt het cb en die sturen iemand.
Ik denk dat het niet onverstandig is gezien de vele topics die je hier opent hierover.
Je kunt er zo goed achterkomen of er idd iets opvallend is in zijn gedrag of dat het bij jou ligt.
Wij hebben vorig jaar iemand van het cjg laten meekijken hier. Maar dat komt omdat mijn dochter al ouder was dus dan heb je niet meer met het cb te maken.
Hele goede ervaringen mee, komen voor een intake, danobserveren en dan volgen er evt nog gesprekken.
Zij hebben ons supergoed geholpen. En het voordeel is dat zij ook kunnen doorverwijzen. Dus mocht er toch iets zijn kun je met hen een plan opstellen en een hulpvraag.
Buiten het cjg kun je je hier ook bij een andere organisatie aanmelden. Heel laagdrempelig. Hier heet dat kind aan huis. Maar in een andere gemeente heet het vast anders. Zij werken met vrijwilligers (die wel opgeleid zijn) en met pedagogen. Moet je even bij je gemeente informeren hoe dat bij jullie heet. Je krijgt een intake en dan komt de vrijwilliger thuis kijken en observeren. Het fijne is dat die vrijwilliger totaal geen bevoegdheid heeft om meer stappen te ondernemen. De organisatie hier werkt nl samen met bureau jeugdzorg en sommige mensen schrikken daarvan en zijn dan terughoudend. Maar de vrijwilligers hebben die bevoegdheid niet dus het is allemaal heel laagdrempelig. Wanneer het nodig lijkt kan de pedagoog mee komen kijken.

 

Misschien is het handig om even te melden dat je in Spanje woont. Hebben ze daar wel iets wat lijkt op een consultatiebureau?

 

Zou het niet zo kunnen zijn dat je op het moment dat jij denkt 'dit gaat lekker', (onbewust) de teugels weer een beetje laat vieren en hij daardoor weer wat van de rel raakt?

 

Ik quote even deze, omdat dit mij het meeste aanspreekt. Wat mij hier opvalt is dat het weken goed kan gaan, maar dat de dagen dat het niet goed gaat voor jou misschien de toon zetten? Weken goed vs dagen niet goed zegt dat het over het algemeen toch best aardig gaat. Of denk ik dan te simpel?

Wij hebben een best pittige peuter. Dat maakt het imo heel belangrijk om aandacht te blijven hebben voor wat goed gaat. Duidelijkheid te geven over wat mag en niet. Maar ook 'Hoe ga je met emoties om?' Hoe mag je die dan wel uiten. Onze peuters zijn ongeveer even oud. Misschien is mijn kleine er anders in, maar soms weet hij gewoon niet waar het gevoel vandaan komt, het gevoel is er en hij weet niet wat hij ermee aan moet. En dan moet het er even uit. Hoe zou jij het liefste hebben dat hij het eruit gooit?

Tips wbt speelgoed. Op psz zeggen ze dat hij vaak snel uitgekeken is op speelgoed. Dat herken ik thuis eerlijk gezegd niet zo. Wat ik doe om het leuk te houden is: niet teveel verschillende soorten speelgoed tegelijk binnen bereik hebben. Soms haal ik speelgoed een tijdje weg om het weer opnieuw te introduceren. Speelgoed waar hij eerder op uitgekeken leek is later vaak weer ineens leuk. Soms helpt verplaatsen van speelgoed ook. Ik had een doos toet toet op zijn kamer staan waar hij niet naar om keek, nu het in de woonkamer staat is het ineens heel leuk. Ik zet hem wel eens aan het spelen door zelf in het begin mee te doen en af en toe even in te haken. Je zou ook kunnen kijken of ze in Spanje ook een speel-o-theek hebben. Zodat je wat makkelijker kan verkennen wat echt aanslaat.

 

Het had zo mijn verhaal kunnen zijn! Onze zoon is net zo oud en eerlijk gezegd ben ik soms zo blij dat ik mag werken en hij naar het kdv kan. Pffff. En ook altijd zieken met z'n zussen. Het lijkt echt of hij schijt aan alles en iedereen heeft.
Hopelijk goede tips hier. Dan kan ik er misschien ook wat mee

 

Als ik boos ben reageert onze uk daar ook heel erg op. Hoe minder boos ik ben hoe beter het gaat. Ik ben thuisblijf mama dus dat maakt het voor mij soms moeilijk, ik ben wel blij dat hij naar de peuterspeelzaal gaat al is het maar 2 ochtende in de week.

Als wij in een tijd zitten dat het slechter gaat dan maakt hij meestal een sprong door. Hij kan nu nog meer en dat is wel heel fijn.

 

Hij lijkt dus op onze knul, het is erg zoeken naar speelgoed wat hem interesseert. Duplo blijft hij wel leuk vinden, zijn magnetisch tekenbord, spelletjes spelen, boeken en knutselen. (Waterverf, knippen en plakken)

Nu is hij 3.5 en komt het echte spel pas een beetje op gang, sinds deze week dat hij met zijn knuffels winkeltje speelt. We wisselen speelgoed af en ondertussen tellen we de weken hehehe.

Nou hopen dat sinterklaas het juiste speelgoed heeft uitgekozen hehehe

 

Had zo mijn peuter kunnen zijn! Hier helpt het ook niet dat hij 3 (!) talig wordt opgevoed. Ik Nederlands, mijn man Venloosch en mijn ex Duits dus hij kan niet altijd zichzelf uitdrukken.... daarnaast is mijn ex niet heel consequent en speelt ZL dat uit natuurlijk....

Wij zijn ook zoekende en dat het in fases gaat klinkt herkenbaar! Na zon moeilijke fase kan hij vaak meer dan daarvoor dus toch nog iets van een sprongetje.

Spelen kan hij wel heel goed ook al heeft hij een korte spanningsboog. Speelt wel het liefst samen met ons of andere kinderen. Maar kan ook blijven zeuren on de tv hoor.

Hier is het gewoon een drapzak als hij niet goed geslapen en gegeten heeft