heb stad en land afgezocht, maar kon niets van Weleda vinden. Toen maar voor de nivea factor 50 gegaan. (En nu moet de zon weer gaan schijnen!)
voor het weekend geven ze weer heerliijk weer op althans zeggen ze nu maar is nederland dus hopelijk zeggen ze morgen niet wat anders
ja Natassie, inderdaad... het ziet er hier nog niet zo mooi uit... maar ik hou vertrouwen, ik wil vandaag de zon zien schijnen! Fijne koninginnedag!
heb ook nivea gehaalt voor baby,s met zonne factor 50! ook al is ze half surinaams ...ze word zeker ingesmeerd! veel mensen reageerde dat ik ze niet hoef in te smeren..nou echt wel...ook haar bruine kleurtje kan verbranden!
Pff met ultrasun verbrand ik nog steeds hoor! Mijn moeder heeft vroeger echt alles gepobeerd. Ik heb inmiddels het perfecte middeltje gevonden: schaduw! Ik dacht trouwens dat baby's tot 6 maanden helemaal niet in de zon mogen? Ik heb Ymke op de mooie dagen ook in de schaduw gehouden. Ik smeer ook met hoge factor. Had alleen nog lancaster van mezelf, maar ik wil ook iets neutralers voor Ymke. Is vichy neutraal, geen geurtje ofzo? Kan ik het ook meteen zelf gebruiken
Ultrasun is absoluut niet goed! Zeker niet voor baby's (voor volwassen trouwens ook niet). Ultrasun beschermt namelijk niet tegen de UVA stralen en die zorgen juist voor huidkanker. Je kleintje moet je altijd insmeren met een hoge factor, het liefst factor 50+. Vichy is perfect, en kinderen die erg gevoelig zijn of eczeem oid hebben kunnen het beste ROC gebruiken. Beide te krijgen bij de apotheek. Wel iets duurder, maar je wilt toch alleen het beste voor je kind...
Die van de hema zit de minste rotzooi in. Ik heb een heel document wat er dus niet in mag zitten. Als er interesse voor is, wil ik dat hier wel neerzetten.
Ooohw koop ajb NOOIT zwitsal bij de zeeman. Dit is vaak een oude restpartij. De factor neemt zeker af! Ik ga zo Vichy halen, heb ook goede ervaring met ROC.
ik heb vision.. perfect spul.. vooral omdat mijn dochter roodharig is en ik hoef haar maar 2 keer in te smeren ermee. en idd geen zwitzal of iets degelijks. ze is allergisch voor insecten en alles wat lekker ruikt vinden de insecten ook lekker. vision is niet goedkoop maar dat haal je eruit omdat je maar weinig en minder vaak hoeft te gebruiken
Nou dan zet ik hem hier wel neer, haha. Ik blijf pb-en anders Ik heb dat toen allemaal voor ons meisje uitgezocht. Vraag me niet hoe ik daar op kwam? Ik weet het echt niet meer. Ik heb het van verschillende site's. Je moet zelf even de stoffen eruit halen en dan kan je met dat lijstje naar de winkel. Op de achterkant van de verpakking staan de ingredienten en dan maar vergelijken. Succes ermee! Oja voor mij gold trouwens wel, dat het op oliebasis moest zijn ivm de wintersport. Dus een op oliebasis, terwijl een milk op waterbasis is. Een creme is op olie basis. Er werden 29 crèmes onderzocht. In 25 daarvan zaten ftalaten, in 18 synthetische musken, in twee ook nog nitro-musken en in slechts één crème zat geen enkele van deze stoffen. In de meeste zonnebrandmiddelen met factor 20 zitten ook bepaalde chemische UV-filters. Volgens de milieuorganisaties kunnen deze stoffen de hormoonhuishouding verstoren, wat kan leiden tot geboorte-afwijkingen, verminderde vruchtbaarheid, ontwikkelingsstoornissen in de puberteit, astma, schade aan lever en schildklier en zelfs kanker. De schade voor de gezondheid hangt echter wel af van de mate waarin de middelen worden gebruikt en of de gebruiker deze stoffen ook nog op een andere manier binnen krijgt. ,,Een zonnebrandcrème op zich is niet gevaarlijk'', zegt Lucas Reijnders van Natuur en Milieu. ,,Het gaat er om dat je de schadelijke stoffen nog op andere manier kunt binnenkrijgen, want ze zitten ook in cosmetica, verzorgingsproducten en voeding. Daardoor krijg je een stapeleffect en dat is wel gevaarlijk.'' Volgens de milieuorganisaties richten de stoffen ook schade aan in de natuur, onder andere bij vissen. Die kunnen weer door mensen worden gegeten. Reijnders: ,,Recente Amerikaanse onderzoeken tonen aan dat dit effect verontrustend is. Kinderen blijken tegenwoordig al in de baarmoeder een hoeveelheid van deze hormoonverstorende stoffen in het lichaam te hebben. Tijdens het leven moeten er dan niet te veel meer bijkomen.'' In de crèmes zitten ook minerale UV-filters, vooral titaandioxide, als zéér kleine, zogeheten nanodeeltjes. Bij blootstelling aan zonlicht kunnen deze deeltjes 'radicalen' vormen, zeer actieve stoffen die het erfelijk materiaal van huidcellen kunnen beschadigen. Om dat effect te verminderen, is de industrie ertoe overgegaan de mineralen te coaten met siliconen. De testresultaten wijzen uit dat de coating bij alle merken onvoldoende is. Veiligste zonnebrandcrèmes: 1. Vichy capital soleil (factor 20) ( toch lees ik op andere pag weer dat vichy wel fla... heeft) 2. Schlecker AS zonnebalsem sensitive (24) én zonnemelk (25) 3. Delial zonnemelk (20) 4. Hema basic sun zonnemelk( 20) Merken met de meeste schadelijke stoffen: 28. Tropical Brown carrot sun lotion (20) 27. Zwitsal in het zonnetje crème (20) 26. Etos zonnemelk (20) 25. Trekpleister sunmilk (20) Wat is het probleem? Hormoonverstorende stoffen kunnen leiden tot geboorteafwijkingen, verminderde vruchtbaarheid, ontwikkelingsstoornissen in de puberteit, astma, schade aan lever en schildklier en kanker. De gezondheidseffecten hangen af van de mate en duur van de blootstelling. Daarbij speelt mee dat mensen ook hormoonverstorende stoffen binnenkrijgen via andere cosmetica, voeding, water, huid/mondcontact met speelgoed of kleding, inademing van met name binnenhuislucht/huisstof. Deze stoffen dringen deels door de huid het lichaam binnen, maar komen ook terecht in lucht en oppervlaktewater en kunnen dan schade veroorzaken in de natuur en uiteindelijk in het voedsel terechtkomen. De zon stimuleert de aanmaak van vitamine D in het lichaam, maar te veel zonnestraling kan de huid beschadigen. UV-straling is één van de belangrijkste oorzaken van huidkanker. Ook veroudert de huid sneller door veel zonnestraling. Vandaar dat zonnebrandcrèmes zogeheten UV-filters hebben. Over de veiligheid van een aantal chemische UV-filters bestaat veel twijfel. Desondanks worden deze filters veel gebruikt in de onderzochte zonnebrandcrèmes. Ook minerale UV-filters scoren slecht, vooral titaandioxide. De mineralen zitten in de zonnecrèmes als uiterst kleine deeltjes, zogeheten nanodeeltjes. Bij blootstelling aan zonlicht kunnen deze deeltjes radicalen vormen, die het erfelijk materiaal van huidcellen kunnen beschadigen. Om het schadelijke effect te verminderen, is de industrie ertoe overgegaan de mineralen te coaten met siliconen. De coating moet wel volledig zijn. De testresultaten wijzen uit dat de coating bij alle merken onvoldoende is. Er zijn ook zonnecrèmes met zinkoxide als minerale UV-filter die wel een honderd procent coating hebben. Wat weten we? Over het algemeen zijn de gevaarlijke eigenschappen van parabenen, ftalaten, synthetische musken, triclosan en sommige soorten UV-filters aangetoond. Parabenen Parabenen zijn al zo'n 50 jaar in gebruik als antibacterieel middel in voedsel, cosmetica, toiletartikelen en farmaceutische middelen. Ze gaan door voor veilig. Wel komen overgevoeligheidsreacties bij gebruik op de huid (uitslag, eczeem) veel voor. Ondanks langdurig gebruik is er nog steeds betrekkelijk weinig onderzoek gedaan naar negatieve effecten op gezondheid en milieu. Parabenen worden in bijna alle monsters van menselijk bloed en melk aangetroffen. De grootste blootstelling vindt vermoedelijk plaats door cosmetica. Vervolgens door medicijnen en beperkt door voedsel. Op de huid aangebracht, kunnen parabenen hier doorheen dringen. Bekend is dat parabenen een oestrogene (vrouwelijk geslachtshormoonverstorende) werking hebben. Uit dierproefstudies blijken voor sommige parabenen negatieve effecten op te treden op het mannelijk voortplantingsorgaan (verminderde spermaproductie) en een verlaagde testosteronsecretie (het mannelijk geslachtshormoon) bij een blootstelling die op het geschatte niveau van blootstelling van de mens ligt. Ook is een relatie gelegd tussen het voorkomen van parabenen in borstkankerweefsel en cosmetica waar die parabenen in voorkomen. Daarnaast is de hypothese geformuleerd dat cosmetica op de onderarm (van deodoranten) betrokken kan zijn bij borstkanker. In wetenschappelijke kringen (en daarbuiten) heeft dit een flink debat uitgelokt. De industrie bestrijdt de uitkomsten en de Europese wetenschappelijke commissie zal haar oordeel geven. Over de effecten van parabenen of metabolieten ervan in het milieu, bijvoorbeeld via de rioolwaterzuivering, is niets bekend. Ftalaten Ftalaten (of weekmakers) zijn een groep chemische stoffen die ervan verdacht wordt hormoonverstorend te zijn (evenals parabenen, musken en chemsiche UV-filters). Bepaalde ftalaten worden aan PVC-plastics toegevoegd om ze soepeler te maken. Ook worden ze toegepast in verf, lijm, inkt en cosmetica. Ftalaten kunnen lekken uit de producten tijdens het gebruik en in de afvalfase. Zij behoren tot de meest wijdverspreide chemicaliën. Ze breken slecht af en kunnen zich ophopen in het milieu en organismen. Via voedsel, drinkwater, de lucht en onze huid krijgen we ftalaten binnen. Ook al bij lage concentraties en langdurige blootstelling, maar vooral bij blootstelling op het verkeerde moment (zwangerschap), kan schade aan de gezondheid optreden. Uit recent onderzoek waarbij voor het eerst onderzoek aan de mens is verricht, blijkt dat de niveaus van ftalaten zoals die nu in het milieu voorkomen een negatief effect hebben op voortplanting bij mensen. De weekmakers kunnen effecten hebben op de voortplanting en de seksuele ontwikkeling via verstoring van de hormoonhuishouding: Schade aan het DNA in menselijk sperma; Dalende kwaliteit van mannelijk zaad; Een verhoogde kans op endometriose, een aandoening van de baarmoeder; Sommige gevallen van hypospadia, een aandoening van het mannelijk geslachtsorgaan; Vroegtijdig borstontwikkeling. Meisjes met vroegtijdige borstontwikkeling blijken opvallend vaak een veel hogere dosis ftalaten in hun lichaam te hebben dan hun leeftijdsgenoten in de controlegroep. Onderzoek wijst erop dat hoe meer kinderen blootstaan aan bepaalde ftalaten, hoe groter de kans is op astma, hooikoorts en eczeem. Ftalaten kunnen mogelijk leiden tot levertumoren. Triclosan Triclosan is een antibacterieel middel dat grootschalig geïntroduceerd is met de tandpasta Colgate. Chemisch is het een afgeleide van trichloorfenol en dat laat meteen enige alarmbellen rinkelen. Triclosan wordt overal in mens en milieu aangetroffen, in humane melk, in vis in water. In de Amerikaanse wateren is het een van de meest aangetroffen chemische vervuilingen. Nadat het op de huid is gebracht kan een deel van triclosan door de huid dringen In onderzoek in vis zijn negatieve effecten aangetoond op de reproductie (verminderde vruchtbaarheid). Bij aanwezigheid in water mag worden verwacht dat er een remmend effect is op de afbraak van organische stoffen. Een omzettingsproduct van triclosan in water is chloordioxine, een zeer problematische stof. Door fotolyse ontstaat deze metaboliet in het afvalwater. Synthetische muskverbindingen Synthetische muskverbindingen zijn chemische geurstoffen die onder meer worden gebruikt in zeep, schoonmaakmiddelen en cosmetica. We krijgen ze binnen via onze huid die ze makkelijk opneemt uit bijvoorbeeld parfum of aftershave. Er bestaan sterke aanwijzingen dat zij de geslachtshormonen nabootsen en verstoren. De langetermijneffecten van muskverbindingen voor mensen zijn grotendeels nog onbekend. Synthetische musken verstoren hetzelfde hormoonsysteem als ftalaten. Daarom kunnen dezelfde effecten worden verwacht: vergroeiingen van voortplantingsorganen, verslechtering van de spermakwaliteit. Via het afvalwater komen synthetische muskverbindingen in het milieu terecht. Een deel wordt geabsorbeerd in rioolzuiveringsinstallaties of wordt daarin afgebroken. Muskverbindingen lossen goed op in vet. Eenmaal in het milieu gekomen stapelen zij zich op in het vetweefsel van vissen en andere waterorganismen. Musken blijken het ontgiftingssysteem van mossels (als het ware hun immuunstelsel) te remmen. Hierdoor worden deze organismen gevoeliger voor schade door giftige stoffen. Mogelijk wordt het immuunsysteem in andere organismen en de mens ook beschadigd. UV-filters UV-filters zijn onder te verdelen in chemische en minerale filters. Chemische filters zetten het UV-licht om in warmte. Ze moeten door de huid worden opgenomen om werkzaam te zijn. De filters komen in het lichaam terecht en zijn na een uur al terug te vinden in urine. Een aantal chemische filters, zoals benzophenone-3 (BP-3), octyl methoxycinnamate (OMC) en 4-methylbenzylidene camphor (4-MBC) hebben de eigenschappen van het menselijk hormoon oestrogeen. In Denemarken zijn deze stoffen verboden. Minerale UV-filters zijn kleine deeltjes van een metaalerts, zoals titaandioxide en zinkoxide. De metaaloxides reflecteren de UV-straling. Ze zijn direct na het opsmeren werkzaam. Om te voorkomen dat na het insmeren een wit laagje op de huid komt, gebruiken fabrikanten extreem kleine deeltjes (nanodeeltjes). Zo ontstaat een doorschijnende crème. Door de ertsdeeltjes zo klein te maken, krijgen ze speciale eigenschappen. Als zonlicht op deze nanodeeltjes valt, komen er radicalen vrij. Dit zijn zeer reactieve stoffen, die het erfelijk materiaal in huidcellen kunnen beschadigen. Fabrikanten brengen een coating aan om de ertsdeeltjes, om te voorkomen dat deze radicalen vrijkomen. De bedekkingsgraad van deze coating wisselt sterk en daarmee ook de bescherming tegen radicalen. Wat weten we niet? Van verreweg de meeste stoffen zijn de risicos niet goed onderzocht en dus niet goed bekend. Er is steeds meer wetenschappelijke zorg over de risicos van deze stoffen, maar harde bewijzen zijn er nog niet veel. De cosmeticabranche en sommige wetenschappers verwijten milieuorganisaties daarom dat ze angst zaaien, omdat ze niet kunnen bewijzen dat chemische producten gezondheidsschade verzaken. Omgekeerd kunnen cosmeticaproducenten door niet garanderen dat hun producten veilig zijn. Toch passen zij deze verdachte chemicaliën in hun producten toe, zodat je lijf ongewild onderdeel is van een chemisch experiment. Producenten verdedigen zich met het argument dat de concentraties van gevaarlijke stoffen onder de wettelijk norm liggen, en dat hun producten dus veilig zijn. Volgens milieuorganisaties bieden deze wettelijke normen onvoldoende bescherming om meerdere redenen: Voor veel normen zijn niet alle risicos onderzocht. De normen lopen vaak jaren achter op nieuwe wetenschappelijke inzichten. Zo werd tot voor kort geen rekening gehouden met hormoonverstorende eigenschappen. Zeer recent heeft het Europarlement ftalaten verboden in kinderspeelgoed, vanwege hun hormoonverstorende eigenschappen. De norm voor cosmeticaproducten gaat uit van een blootstelling van één stof, afkomstig uit één product. Die normen zijn vaak gebaseerd op dosis-effectexperimenten, waarbij voor één chemische stof bekeken wordt bij welke hoeveelheid schadelijke effecten optreden. Diezelfde stof kun je ook via andere bronnen binnenkrijgen. Over de effecten van langdurige en geaccumuleerde blootstelling weten we vaak nog te weinig. We weten helemaal weinig over de combinatie-effecten van verschillende schadelijke stoffen: de cocktail van duizenden lichaamsvreemde chemicaliën die we binnen krijgen. Experimenten waarop de normen zijn gebaseerd, kijken vooral naar de effecten op gezonde volwassen dieren en mensen. We weten daarom niet precies wat de effecten zijn op foetussen, babys, puberende tieners en zwangere vrouwen. Wel weten we dat hun hormoonhuishouding deels afwijkt van normale volwassenen en met name bij foetussen en babys zeer gevoelig is voor verstoringen. Onderzoekers proberen een inschatting te maken voor de risicos van deze kwetsbare groepen, maar zeker weten doen ze het niet. Lessen uit verleden De gangbare praktijk is dat chemische stoffen toegepast worden, totdat bewezen is dat ze schadelijk zijn voor de gezondheid of natuur en milieu. Als een stof eenmaal verboden wordt, is er vaak al veel schade aan mens en milieu aangericht. Beruchte voorbeelden zijn het DES-hormoon, het bestrijdingsmiddel DDT, loodhoudende benzine, asbest en PCBs. Een definitief verbod op ieder van deze stoffen kwam pas tot stand toen het definitieve bewijs kon worden geleverd, doorgaans vele tientallen jaren later nadat de schadelijke effecten zich al voordeden. Chemische stoffen toepassen zonder deugdelijk vooronderzoek is onverantwoord. Milieu- en consumentenorganisaties streven ernaar dat het voorzorgbeginsel wordt toegepast: stoffen mogen pas worden gebruikt als de fabrikanten de risicos goed onderzocht hebben en kunnen aantonen dat de stoffen bewezen veilig zijn voor mens en milieu. Op dit moment zijn er meer dan 100.000 chemische stoffen op de markt die niet of onvoldoende zijn onderzocht.
hmm duidelijk! Ik denk dat ik voor vichy ga, omdat Ymke een beetje hetzelfde huidje heeft als ik. Ik hoop dat de apotheek het op voorraad heeft, want de zon schijnt flink vandaag!