Na vele jaren klungelen met mijn gewicht is het een jaar geleden weer eens wat mis gegaan en zat ik weer te rotzooien met eten/niet eten en weer tot een randje ondergewicht vasten... dat kwam vooral na de bevalling waar ik totaal niet gelukkig met mijn lichaam was. nu ben ik dus redelijk hersteld. lichamelijk gaat het goed en eet weer normaal en ben op gewicht, alleen in mijn hoofd is het nog wel een geknok soms. ben bang om weer terug te vallen. wie heeft dit ook meegemaakt en wat hielp bij jou? Bij de psycholoog vind ik het lastig om het uit te leggen en er wat mee te doen omdat ik me er gewoon te stom voel dat ik zulke gedachten heb... schaamte denk ik dus... word ook niet serieus genomen want mijn gewicht is toch goed?... tja
Misschien dat je toch kan proberen om je over die schaamte heen te zetten. Er veel over praten en op moeilijke momenten hulp en steun vragen is erg belangrijk om een terugval te voorkomen. Loop je bij een psycholoog die gespecialiseerd is in eetstoornissen? Dit kan veel verschil uitmaken. Ik heb zelf ook behoorlijk lang last gehad van eetstoornissen en weet zodoende wat het is. Wat mij vaak heeft geholpen is steeds opnieuw tegen mezelf zeggen waarom het zo belangrijk is om normaal te eten. Zet alle voor en nadelen van een eetstoornis eens voor jezelf op een rij. Probeer daarnaast negatieve gedachtes over eten, je lichaam en gewicht om te zetten in realistische gedachtes. Ben je erg bang om weer te gaan klooien met eten, trek dan op tijd aan de bel en probeer je daarnaast aan een strak en normaal eetschema te houden. Probeer geen voedingsmiddelen te vermijden en schrap al helemaal niet van alles van het menu. Meestal gaat het dan van kwaad tot erger. Veel sterkte de komende tijd. Ik hoop dat het het jou zal lukken om een terugval te voorkomen. Heb vertrouwen in jezelf en ga ervoor. Jij bent sterker dan die stomme eetstoornis.
Wat ik nog vergeten ben. Heb je ook een weegschaal waar je regelmatig op staat? Zo ja doe jezelf dan een plezier en gooi deze het huis uit. Steeds opnieuw geconfronteerd worden met je gewicht, zeker als je zwanger bent en veel aankomt, zorgt alleen maar voor ellende als je gevoelig bent voor eetproblemen.
Dit inderdaad. Mijn zus heeft een eetstoornis gehad, zij is hiervoor ook opgenomen geweest. Maar dit blijft je hele leven een gevecht. Sterkte!
Ik ken het probleem en begrijp ook dat het heel moeilijk is.. Probeer je nu te focussen op de kleine als het niet voor jezelf lukt.. Klinkt heel fout aangezien je het natuurlijk voor jezelf moet doen, maar bij mij hielp het om de gevoelens voor de gezondheid van de kleine voorop te zetten.. Schaam je niet voor je problemen maar wees trots dat je er iets aan/mee doet! Geef het ook zeker aan bij de verloskundige zodat deze er rekening mee houdt. Ook heb ik mijn weegschaal de deur uitgesmeten.. Heel veel sterkte en ik hoop dat je beseft dat je sterker bent dan je denkt.. Je kan dit..
weegschaal heb ik idd niet meer. dat scheelt wel. zal eens kijken. volgende maand heb ik een afrondend gesprek met de psych. eens kijken of ze een paar handvaten/adressen weet waar ik dan terecht kan mocht het nodig zijn. nadeel is dat ik ook nog in het ziekenhuis elke keer moet wegen en bij de vk. dat vind ik al lastig. zeker vorige keer toen er 20kg bij is gekomen, terwijl dat gewoon heel normaal is.... maar goed... zal eens kijken, mijn kleine uk heeft nu in elk geval de hoogste prioriteit en mag niets tekort komen daar ga ik zeker voor zorgen. vraag me ook af of het verstandig is om na de bevalling met een dietiste om tafel te gaan, zodat ik dat weer op een verantwoorde manier weer kwijt raak wat ik er bij heb gekregen en ook op tijd stop... word zoiets eigenlijk wel vergoed?
Als ik dit lees, denk ik dat je het best een doorverwijzing kunt vragen voor de POP-poli. Je wordt niet serieus genomen, je therapie is over een maand afgerond, je moet je vaak wegen... Ik heb geen ervaring met een eetstoornis, maar dit klinkt me niet goed in de oren. Heel veel succes, goed dat je je valkuilen al ziet aan komen!
nadeel is ook dat ik met de kleine zit, kan niet eventjes een oppas vragen... dus zal toch zoveel mogelijk zelf moeten doen.
Ik heb hetzelfde. Al jaren last gehad van eetstoornis. Na beide zwangerschappen toch weer teruggegaan naar ondergewicht. Terwijl ik tijdens zwangerschappen echt goed heb gegeten voor de kleine in mijn buik. Nu zwanger van de derde en vrees dat het na de bevalling weer een strijd wordt. Misschien inderdaad om na bevalling een soort plan van aanpak te maken on te voorkomen dat je weer die strijd aan moet gaan.