Mama kan niet spelen

Ik speel dan gewoon niet mee haha, echt slecht eigenlijk. Ik heb dat met Zoefzoef. Vind dat gewoon niet leuk dus moet ze er zelf mee spelen.

 

Die van mij heeft altijd een duidelijk plan in haar hoofd; ik krijg precies te horen wat het poppetje moet zeggen of doen. En ik hoef niet te denken dat ik iets anders kan doen, dan Is het neeeee, mama doet het verkeerd! Zucht....

 

Herkenbaar! We doen weleens winkeltje. Dat is prima te doen, maar daar wil ik ook niet uren mee doorgaan. Na drie keer vind ik wel welletjes. De pop vijf keer naar de 'dokter' brengen vind ik ook wat te gortig. Wat vind je we wel leuk om te doen? Ik vind een boekje voorlezen wel leuk (met gekke stemmetjes) of een spelletje (ook al maakt ze mij dik in).Beetje duplo bouwen is ook nog te doen. Echte rollenspellen is hier verder nog geen sprake, want ze is nog maar 3,5. Straks als ze barbies ofzo ontdekt, hoop ik dat ze zichzelf daar wat mee kan vermaken.
Aan de andere kant vind ik het wel heel leuk dat ze graag wil dat ik met haar speel. Mijn vriend is er hier idd ook wat beter in.

 

Ik ben daar ook slecht in haha. Gelukkig schelen ze hier weinig en dit soort rollenspellen doen ze eigenlijk altijd samen, hebben ze mij niet voor nodig.

 

Inderdaad, hier wordt ook altijd voor mij gedacht.
Ik heb zelfs al een vast poppetje waar ik altijd mee moet spelen, de andere mogen niet.

Nu vind ik de rollenspellen niet zo verschrikkelijk en mijn zoontje vindt het geweldig dat ik voor alle poppetjes een andere stem heb, maar na de zoveelste keer hetzelfde gesprekje voeren en de handen van mijn duplo poppetje weer naar beneden duwen (want dat hoort niet) moet ik wel opvallend vaak naar de wc en een kopje thee drinken etc.

 

Haha hier hetzelfde

Als de oudste ergens gaat spelen en ik alleen de jongste thuis heb ben ik wel eens de pineut. Kost me heel veel energie maar achteraf ben ik altijd wel blij dat ik het gedaan heb, ze vindt het zo leuk. Ik gooi er meestal een hoop humor in, dat maakt het voor mezelf nog een beetje leuk. Dochter vindt het niet altijd geslaagd maar vaak moet ze ook wel lachen.

 

Mn dochter zei laatst heel pakkend; Mama, bij jou duurt straks altijd heel lang. Oeps, dacht ik toen. Maar meespelen met playmobil doe ik ook niet hoor, duplo kastelen bouwen, hutten maken in de woonkamer, knutselen, tekenen, allemaal prima, maar ik ga niet met die poppetjes met stemmetjes want dat kan ze prima zelf. Wat ik ook stom vind trouwens, is verstoppertje spelen in de speeltuin, ik ga als enigste moeder altijd mee naar buiten met mn 3 jarige ( De rest laat dat kleine grut dus al alleen op straat ) en ik snap het nooit want ze roepen altijd na een paar seconden "Hier ben ik!" en als ik me verstop... Voel ik me idioot en kunnen hun me niet vinden...

 

Oh, wat heerlijk herkenbaar. Ik krijg thuis soms ook wel lichte verwijten dat ik niet vaak genoeg / leuk genoeg speel. (Oudste zoon en man delen deze mening, al laat man dat natuurlijk niet aan zoon merken.)

Tja, wat kan ik zeggen. Om te beginnen vind ik er al weinig aan om zo te spelen. Dan krijg ik, zoals nog een aantal moeders, een compleet script waar ik me aan dien te houden. En als ik het dan waag een keer zelf iets te verzinnen, dan heb ik dus onmiddellijk ruzie met m'n oudste zoon.
Ik heb lang gedaan 'alsof' ik met hem speelde, door dan gewoon wat met duplo of lego te bouwen. Maar inmiddels heeft hij dat door: "Mama, jij speelt niet, je bouwt alleen maar."
Ja schat, doe het er maar mee, want meer dan dit wordt het niet.
Laatst heb ik terwijl zoon met de lego zat te spelen, met een tandenborstel de legoplaten (van zijn nogal dichtbebouwde legostad) zitten poetsen. Zelfs dat vind ik nog leuker dan met die poppetjes één of andere film na te spelen.

Dus ik probeer nu mijn zoon zo ver te krijgen dat hij accepteert dat hij bij het spelen met lego/ duplo / auto's en dergelijke gewoon blij is als ik erbij zit en met hem klets terwijl ik iets anders doe. En als hij echt samen iets wil doen, dat ik dan altijd in ben voor een spelletje, boek lezen, wandelen / fietsen, kleien. Maar echt 'spelen' kan mama gewoon niet zo goed.
Hij is het er nog niet mee eens.

 

Haha, heel herkenbaar. Mijn zoontje wil altijd samen met de dino's spelen, maar dat betekent altijd uiteindelijk hele gevechten naspelen. Daar heb ik echt geen zin in, dus door de jaren heen heb ik al een dokter dino geïntroduceerd, die alle andere dino's beter maakt, een dino zwemschool, tientallen duplo-grotten gebouwd, dino's die op vakantie gaan of op ontdekkingstocht, enzv. Maar binnen 10 minuten buigt hij het altijd handig weer om naar vechtende dino's. En dan maak ik altijd zo snel mogelijk dat ik een smoesje heb om ermee te kappen. Zo saai

Spelletjes spelen, of samen verven, kleuren, puzzelen of strijkkralen vind ik dan wel weer leuk.

 

Nog zoiets: dochter vindt dat ik figuren na moet doen, bobo, sinterklaas, you name it. Ook wil ze frozen met mij nadoen, dan is zij uiteraard Elsa en ik moet Anna zijn. Het enige wat ze dan doet, is 'anna? anna?' zeggen, meer komt er niet uit. Daar is de aardigheid ook snel van af.

 

Ik ook.. Ik dacht echt dat ik de enige moeder was die niet urenlang rollenspellen enzo doet. Knutselen/spelletjes, ik doe het graag. Of lekker naar buiten.
Gelukkig hebben ze nu elkaar. En kunnen ze samen heerlijk spelen.

 

Rollenspel met poppen/auto's etc.. max 5 a 10 min. Dan gaan ze zelf maar spelen of wat anders doen.

Lego bouwen rustig uren, duplo kasteel bouwen draai mijn hand er niet voor om, spelletje spelen prima, treinbaan door de kamer leggen , doe ik rustig s avonds als hun in bed liggen , verassing mama heeft voor jullie een trein baan gebouwd.

ieder zijn kwaliteiten..

 

O dat is heel makkelijk hier. Mijn kinderen hebben een geboren talent voor dat soort dingen. Ze willen wel dat ik meespeel, maar zij bepalen precies hoe het verloopt...geen eigen inbreng van mama

 

Weinig gedaan hier ook, ik heb er echt geen lol in. Gelukkig vermaken ze zich hier wel goed, maar ik zou anders vooral zien dat ze regelmatig ergens anders gaat spelen, een ander kindje thuis laten komen spelen of PSZ.
Ik word er iig echt niet blij van, verplicht spelen. Ga liever dan met ze knutselen, een spelletje doen, lekker aan het bakken of met ze naar buiten.

 

Gedeelte herkenbaar! Oudste wil dat ik met zijn lego speel. En lego bouwen vind ik leuk. Maar vervolgens moeten er gevechten van de goeie tegen de slechte gespeeld worden, waarbij ik altijd de slechte moet zijn en dus ook verliezen.

Spelletjes spelen vind ik wel leuk. Voorlezen ook. Maar dat echte spelen houd ik geen drie minuten vol. Dat zeg ik dus ook maar gewoon. Dan is dat jammer voor hem maar oom duidelijk.