Wat zijn jullie in een heftige periode beland terwijl het voor jullie nu eindelijk eens tijd is om te genieten!! Je mag boos zijn, verdrietig zijn en weet ik wat meer want het is ook gewoon oneerlijk voor jullie!
Nee ik moet in totaal 6 pogingen IUI met hormonen doen. En daarna is IVF pas een optie. Wel heb ik nog de mogelijkheid om een HSG te doen maar ik zie zelf niet echt de meerwaarde er van in maar wellicht dat ik dit als optie zie na nog 3 mislukte IUI’s.
Ach meid dit moet zo zwaar zijn voor je/ jullie, alsof het nog niet erg genoeg is dat het niet lukt, dan zie je andere met ivf wel zwanger worden. Het is allemaal zo oneerlijk! Ik hoop écht met je mee voor eindelijk een succesvolle terugplaatsing!! hadden ze buiten een lage AMH waarde nog wat gevonden of is er totaal geen idee waarom het niet lukt? We hebben het de eerste maanden enorm moeilijk gehad, maar alles is gelukkig goed gekomen. We hebben nu een dood normaal gelukkig kereltje met uiteraard extra zorgen, maar die zijn we ondertussen al gewoon.
Wat een domper Lieke! Wat ontzettend frustrerend dat ze niet eerder hebben geprikt. Beide opties klinken als opties met ook nadelen, echt enorm balen zeg.. Hebben ze gezegd op welke manier het invloed kan hebben op de vruchtbaarheid? Als in, wat heeft eigenlijk een schildklier met vruchtbaarheid te maken? Ik probeer het te googlen maar ik vind het niet zo goed. Ik heb een waarde van eerst 0,6 en daarna 0,4 zo uit mijn hoofd. Bij jou is het 2 keer gemeten toch? Wat waren ze ook alweer? Ik heb het echt meerdere malen gevraagd zelfs aan mijn gynaecoloog in Belgie maar volgens hen was het echt geen probleem. Nou verschillen onze waarden wel een beetje natuurlijk. Ik ben er wel direct minder gerust op, maar aan wie zou ik dit nog kunnen vragen? Pff het vraagt echt behoorlijk wat projectmanagement skills zo'n traject, misschien zet ik het wel extra op mijn CV.
Lief dank je wel!! Ze hebben ooit endometritis vastgesteld maar dat is nu weg. Verder weten ze het inderdaad niet, enorm frustrerend. Wat fijn dat die moeilijke eerste maanden nu voorbij zijn. Lijkt me ook enorm zwaar als je gewoon niet meer weet hoe je je kindje stil kan krijgen. Hopelijk kan je nu iets meer genieten!
Meiden ik loop een beetje vast. Ik ben weer helemaal in mijn lees- en uitzoekfase en lees nu weer van alles over endometriose en adenomyose en de invloed die dat kan hebben. Mijn gynaecoloog zegt dat het tijdens IVF niet uit maakt of je één van de twee hebt, omdat je in principe voorbij je eileiders gaat. Maar nu lees ik weer van alles over dat het wel invloed kan hebben, en wil ik het liefst meteen een MRI scan en een kijkoperatie. Daarnaast heb ik een vleesboom, waarvan ook steeds wordt gezegd dat het geen invloed heeft omdat het niet tegen de wand ligt. Maar hoe langer het duurt, hoe meer ik toch weer begin te twijfelen. En nu hetzelfde weer met dit TSH verhaal. Ik weet soms even niet meer hoe ik er mee om moet gaan. Weer een second (third?) opinion bij weer een ander ziekenhuis? Of gewoon eens leren accepteren?
Die vraag wil ik ook nog even stellen. Ik was heel stoer alleen naar de afspraak want ik dacht: medicatie en weer weg. Vervolgens kreeg ik een hele fijne uitleg en allerlei behandelopties. Heel veel informatie. Beetje dom achteraf om alleen te gaan, maar we hadden 4 ziekenhuisbezoeken in een week. Woensdag heb ik een belafspraak dan ga ik het vragen.. Ik heb nu drie keer de waardes geprikt en het is wel een stuk sneller dan jouw waardes: TSH: 0.29 - 0.007 - 0.01 Vrij T4: eerste keer niet geprikt - 25 - 23 Vrij T3: alleen de laatste keer geprikt 7.1 Ik wacht nu nog op de bloeduitslag voor antistoffen. Wanneer deze er zijn is het grote kans dat het de ziekte van Graves is.. anders gaan we weer verder zoeken. Volgende stap was dacht ik echo van de schildklier.. maar dat weet ik niet meer zeker want ben de helft vergeten.. Wanneer je echt een geruststelling wil kan je een doorverwijzing naar een internist vragen.. maar jouw waardes vallen inderdaad binnen het “normale”. De TSH moet tussen de 0.4 en 4.2 zijn.
Snap je gevoel heel goed. Ik kan mij ook gewoon niet voorstellen dat je zo lang bezig bent zonder aantoonbare reden. Dat kan voor mijn gevoel ook gewoon niet. Het doet mij ook denken aan het verhaal van @Bloemkooltje. Heel lang werd er gezegd de cyste heeft geen invloed en dat bleek volgens mij wel zo te zijn. Wat ik nu heb geleerd is vertrouwen op je gevoel en intuïtie. De gyn in dit ziekenhuis zei ook eerst: “nou mevrouw al u bloedwaarden zijn goed..” heb zelf moeten attenderen op de schildklier en gevraagd om nog een bloed onderzoek. Achteraf blij toe anders hadden we nog langer gezeten en wie weet waar geëindigd… Dus mijn advies: je eigen gevoel is zo belangrijk. Vertrouw je het niet; onderneem actie.
Ja dat klopt. In het ziekenhuis werd mij 1,5 jaar verteld dat die cystes geen invloed hadden op zwanger worden. Pas toen 1 van mijn cystes groter dan 10cm werd (boven de norm) kon het ineens wel degelijk invloed hebben. Wij hebben 1,5 jaar lang gevraagd aan iedere gynaecoloog (want daar lag ook het probleem: wij kregen nooit dezelfde, ik heb wel 10 verschillende gezien in die tijd) 'als er een grote cyste zit, dan kan die eileider misschien het eitje niet opvangen'? Nee hoor, dat was niet zo. En na de operatie werd mij letterlijk dit verhaal verteld als oorzaak, wat ik zelf al die tijd allang vermoedde. En dan nu even voor jullie.. @Lieke2022 en @Lelie92.. als je twijfelt, dan toch doorvragen. Vraag om meer onderzoek. En fouten (zoals het niet prikken van een schildklier, wat ik echt heel nalatig vind!) mag je best benoemen. Wij hebben geleerd: als je het zelf niet vertrouwd, dan moet je voor jezelf opkomen. Niemand anders doet dat voor je en laat je niet afwimpelen. Ik voel me altijd een 'zeur' maar echt.. dat ben je niet. Je wil gewoon het beste voor jezelf en het is jouw kans op een kindje. En je wil gewoon dat zij er alles aan doen en geen dingen over het hoofd zien. Ze doen soms gewoon nogal makkelijk over dingen.. want het is hun dagelijkse werk en voor hun niet 'bijzonder'.. maar het is jouw kans op een super gewenst kindje! En daarom vind ik dat je gewoon serieus genomen moet worden, met al je zorgen die daarbij horen.
@Lieke2022 allereerst heel veel succes straks! Hopelijk lukt het nog een beetje om alsnog hoop te houden voor deze poging. Het is je super gegund!! Snap dat je alle info even niet kon onthouden. Alles zo veel mogelijk opschrijven kan vaak wel wat helpen. Ik heb een speciale baby whatsapp groep aangemaakt met mijn partner voor al dit soort notities. En klopt inderdaad dat mijn waarde nog wel net normaal is, maar daar maak ik me dan wel druk om. Want wie bepaalt die ondergrens, en is het zo dat als ik 1 punt lager had gehad dat er dan wel actie wordt ondernomen? @Bloemkooltje en ook @Lieke2022 super lieve reacties. Ik ben ook helemaal voor vertrouwen op intuïtie, daarom ben ik al zo snel naar de huisarts gestapt. Maar ik vind het wel lastig want ik zie mijn gynaecoloog dus echt maar 1 keer per 3 maanden, en dan noem ik dit allemaal. Vaak gebeurt er dan wel iets, daardoor is er bij mij bijvoorbeeld TSH geprikt, implantatiefalen bloedtesten afgenomen, op endometritis gecheckt, krijg ik de komende TP aspirine. Dus ik zit overal al echt bovenop en vraag om alles. Ik moest laatst mijn dossier opvragen van de behandeling in Nederland en mijn gynaecoloog had er in gezet: "mevrouw trekt alles in twijfel". Maar soms zegt mijn gynaecoloog dus ook dat het geen invloed kan hebben, en dan weet ik soms de stappen gewoon niet. Een doorverwijzing naar een ander ziekenhuis duurt vaak ook weer maanden. En er valt zoo veel te onderzoeken, hoorde gister weer iets over een T baarmoeder. Ik zie soms echt door de bomen het bos niet meer
@Lelie92 Je hebt er al zo’n zware en lange weg opzitten dat ik snap dat je zelf alles gaat en wil uitzoeken en eerst alles uitgesloten wil hebben wat er mee te maken kan hebben maar ik kan mij voorstellen dat dit het voor jou ook mega zwaar maakt! Een lange tijd geleden schreef jij (volgens mij) naar mij dat ik op mijn onderbuikgevoel/intuïtie mag vertrouwen en daar denk ik nog steeds elke afspraak aan als ik naar het ziekenhuis ga. Ik denk dat dat wel echt kloppend is en als je nu voelt dan je tóch ergens anders nog eens wil kijken dan is dat misschien wel iets om in je overwegingen mee te nemen.. Zelf ben ik niet zo thuis in dit hele ziekenhuistraject gebeuren nog dus ga ik je geen advies geven verder! Maar ik snap wel dat je alles uit de kast wil halen en er heel veel aan wil doen. Er gaat wel een wereld voor mij open als ik hoor dat vrouwen ook naar ziekenhuizen op Cyprus of in Spanje gaan..
Mijn menstruatie is, volgens mij, aan het starten. Al vind ik het lastig te beoordelen omdat ik al 11 dagen sinds de iui bloedverlies (rood/roze) heb gehad maar nu ziet ‘t er weer anders uit en ditmaal met buikkrampen dus dat zal het wel zijn. Ik baal er van en heb ook even gehuild maar we gaan weer verder. Ik moet nu eerst even moed verzamelen voor opnieuw 2 weken lang meerdere keren naar het ziekenhuis rijden voor een meting en dan de IUI. Ook wil ik echt gaan nadenken over de HSG. Wat zijn de voordelen/nadelen? Welke risico’s zitten hieraan vast etc.
Ik kan mij heel goed voorstellen dat het enorm frustrerend is als een zwangerschap uitblijft, en de doktoren eventuele suggesties die je hebt wegwuiven, want "Dat kan een zwangerschap niet in de weg staan". Als uit onderzoeken blijkt dat er iets niet normaal is, dan moet daar aandacht voor zijn. Zoals een orgaan (zoals de schildklier) dat niet normaal functioneert. Als er een behandeling voor is, dan moet je dat worden aangeboden. Wie weet maakt dat juist wel het verschil. Of niet... Maar dan heb je er wel echt alles aan gedaan.
Kan me voorstellen dat je vriend nu het idee heeft zich te hadden moeten testen. Maar begrijp dat je zelf niet zoveel zorgen maakt omdat het ook om een recessief gen gaat en dat de eerste 'basis'uitslagen goed zijn! Ik duim op een goed vervolg bij de 13-weken echo!
Schildklier is naar mijn weten bij mij ook nooit onderzocht dus volgens mij doen ze dit echt pas op het laatste stukje wat eigenlijk belachelijk is. Het is juist goed om dat direct uit te sluiten, dan weet je direct of het daaraan zou kunnen liggen lijkt me! Dus die frustraties om die reden snap ik goed!
@Lelie92 Wat moet het lastig zijn om zoveel verhalen te lezen en dat je dan daardoor ook niet meer goed weet wat wel of niet te doen! Dikke knuffel. Hoop dat je op een of andere manier het uitzoekfase ook een plekje kunt geven, want ik denk dat het voor een deel ook ligt aan het accepteren hoewel je dat nu niet meteen zou willen. HUG!
@Lelie92 Als je er echt over twijfelt kan je het nog eens laten onderzoeken en je laten doorverwijzen naar een internist in het ziekenhuis! Die hebben er gewoon meer verstand van omdat het hun ''hoofdtaak'' is. Dankjewel! De IUI was gisteren en zit er dus al op. Hele leuke gyn die allerlei grapjes ging maken om ons op ons gemak te stellen. Betrok mijn man er ook goed bij. Helaas was de IUI zelf wel pijnlijk. Hij kon mijn baarmoedermond niet goed vinden en moest deze vastpakken met een tangetje. Waarna een hele lang aanhoudende zware menstruatie kramp volgde. Moest waggelend naar de auto haha. Maargoed deze horde zit er weer op. Merk alleen dat ik meer bezig ben met mijn schildklier dan of deze poging gaat lukken.
Wens voor een eerste kindje - lijst Dit is een groepje voor meiden die graag zwanger willen worden van hun eerste kindje. In het bijzonder voor meiden waarbij het al wat langer duurt, met of zonder behulp van de medische molen. - Ben je nieuw en al wat langer bezig met zwanger worden? Welkom, zet jezelf erbij op de lijst! - Ben je nieuw en pas net begonnen met zwanger proberen te worden? Het topic Zwanger worden van eerste kindje is dan misschien meer iets voor jou. - Ben je nieuw en al zwanger? Gefeliciteerd, je kunt jezelf in dat geval aanmelden bij 1 van de zwangeren clubs zodat dit vooral een 'zwanger worden club' blijft. De meiden die zwanger worden in dit topic staat het natuurlijk vrij om gezellig mee te blijven kletsen en elkaar te blijven volgen! NOD: Leonie1208 - 32 jaar - 3 december EMMB - 30 jaar - 4 december Lieke2022 - 30 jaar - 14 december NOD (nog) onbekend: Lelie92 - 30 jaar - ICSI 4 Noor93 - 30 jaar - even pauze Ikwilzwangerworden - 30 jaar Mai1998 - ICSI 1.3 ergens eind november Kmoon - 29 jaar Kitten93 - 30 jaar Linn93 - 30 jaar - 1e ronde met letrozol Zwanger: Soof1992 - 31 jaar Kaas123 - 37 jaar Minkx - 33 jaar Bloemkooltje - 30 jaar Frasseke - 29 jaar Afspraken december Frasseke - 1 dec check-up ivm deelname onderzoek Mai1998 - 1 december TP cryo 1.3 Lelie92 - 1 dec - follikelmeting Ikwilzwangerworden - 5 december hysteroscopie baarmoeder Lieke2022 - 6 december - belafspraak internist Frasseke - 14 dec eerste echo Als je jezelf toevoegt of iets aanpast, graag even dubbel checken of je de laatste lijst hebt gepakt en vergeet niet de [ QUOTE] [ /QUOTE] aan het einde weg te halen.
Oooh gisteren al @Lieke2022 sorry dat had ik verkeerd onthouden! Wel vervelend dat het zo'n pijn deed. Zou het kunnen dat die baarmoedermond normaal gesproken ook altijd verkeerd ligt, dat dan een reden is waarom het nog niet is gelukt?.. @Minkx Wat een opluchting trouwens dat de eerste uitslagen goed waren. Alsnog wel spannend, wat duren die andere uitslagen lang zeg. @Soof1992 Ja helemaal eens! Vind dat wel moeilijk hoor, wil er gewoon echt alles aan gedaan hebben en ben een gigantische controlfreak. @Leonie1208 Ja je hebt ook helemaal gelijk. En inderdaad bizar he, alles wat we nu ineens te weten komen over fertiliteit. En stappen die stellen zetten. Ik zie mezelf ook nog wel de overstap naar verwegistan maken als het moet, maar ik begrijp ook heel goed dat het merendeel zegt dat dat te ver gaat. Wat enorm balen dat deze IUI niet gelukt is meid . Ik heb geen HSG gehad dus kan je daar niet over adviseren. Jij ook veel succes met de keuze!