Wat leuk dat er zo veel meiden voor een vierde willen gaan. Bij ons heeft het even geduurd voor we de stap voor een vierde hadden gezet. Vooral vanuit mijn man. Nu sinds september de trotse ouders van onze vierde wondertje.
Jouw man zal het ook wel druk gevonden hebben, een tweeling terwijl de eerst nog vrij jong was, dat had mijn man ook. Zeker bij een tweeling moet de man toch meer helpen dan als er maar 1 baby geweest zou zijn... Nu hebben we sinds een half jaar eindelijk wat meer rust voor onszelf (en samen) en wil ik weer een baby
Hier zwanger van de 5de, maar de eerste vier zijn uit mijn eerste huwelijk en deze is de eerste van mn nieuwe man en ook zijn eerste kind. Ik herken de opmerkingen van die mannen wel, ik zou na deze nog wel graag een zesde willen, manlief ook maar soms maakt ie van die opmerkingen.. Zoals ik heb last van mn bekken en als hij me dan moeilijk ziet lopen zegt ie ineens: hierna komt er niet nog 1. Hopelijk kunnen jullie je mannen overtuigen, ik kan alleen maar zeggen dat een groot gezin geweldig is! Ik zie nooit veel beren op de weg maar voor de meiden die dit wel hebben: voor elk probleem is ook een oplossing en die komt meestal vanzelf hoor! Trouwens, Es, wat leuk om jou hier op het forum tegen te komen! Ik 'ken' je nog van de 'box'. Jij komt daar nu ook niet meer he? Ik schrijf er ook nauwelijks meer. Zo te lezen gaat alles goed met jou? En toch nog een wens voor een baby? Wat leuk. Moet je wel ruimte maken bij je buiktattoo haha
Ik zou ook heel graag een vierde willen maar mijn man niet. En als ik heel eerlijk ben raak ik er ook aardig gefrustreerd van en ben ik bang dat ik het hem ga verwijten als we er niet voor gaan. Tuurlijk tel ik mijn zegeningen met drie gezonde kids maar het blijft enorm knagen zeker nu de jongste 19 maanden is. Tussen de eerste twee zat 19 maanden leeftijdsverschil en tussen de tweede en de derde 22 maanden. Ik baal er nu gewoon van dat die periode er tussen al veel groter is en dat mijn man echt nog niet lijkt te zwichten. Hoe gaan jullie daar mee om?
Zwangernr5, op zich is er inderdaad overal wel een oplossing voor te vinden. Alleen is het de vraag wat je over hebt om die oplossing te bereiken. Het zijn de voors en tegens tegen elkaar afwegen. Vaak denken vrouwen meer met gevoel en hebben er dan meer voor over. Stoffeltje, mijn ziet het nu ook pas zitten. De oudste is net 5 en de jongsten zijn ruim 3,5 jaar. Ik had ook liever max 2 jaar leeftijdsverschil gehad. Mijn man vind het die eerste jaren gewoon te druk en zag een baby erbij niet zitten. Hij heft op vrijdag papadag dus hij moest het ook wel zien zitten. Ik ben wel erover blijven praten, soms grapjes maken en soms serieuze gesprekken. Zo blijft hij ook erover nadenken.
Het zal hier dus ook nog wel even duren,aangezien ik eerstnog iemand moet overtuigen hihih,en ruimte maken (word wel vol in t boetje dan ) en dan zien we wel Misschien denk ik er dan wel anders over (al moet ik zeggen dat t blijftkriebelen whahah zo irritant eigenlijk hebben julie dat ook?)
mmm wat is t stil hier ,nou misschien wel een posietief puntje gister zaten we iets te kijken waren er wel 8 ofzohahah maar hij zei oo wel leukzon groot gezin!! ben er niet op in gegaan maarrrrrr we blijven even hopen hihih ,zou t nu ook nog niet willen pas over een jaar heb er 3 in precies vier jaar gekregen dus nu een ietsie groter verschil wel fijn tis best druk
makey, ik zit te wachten op mijn vruchtbare dagen Dat soort opmerkingen zorgen inderdaad weer voor hoop. Vaak zeggen mannen 'ik wil het niet' en bedoelen ze eigenlijk 'ik wil het nu niet'. Onbewust kunnen ze dan toch opmerkingen maken waaruit blijkt ze het het misschien toch wel willen. Vrouwen hebben vaak zo'n oerdrang en mannen hebben daar minder last van, die denken meer praktischer.
Hallo wij willen ook voor een vierde gaan , mijn jongste is inmiddels al 5 jaar. Ben er nu wel 31 jaar , maar zo een laatste , dat wil ik dolgraag.
Het is inderdaad een beetje rutig hier. Het is wel balen als jij wel wil en manlief niet. En nu willen we wel, maar lukt het niet dat is ook zo frusterend, waren we dan toch maar eerder begonnen ga je dan denken. Ben nu 33 en mijn jongste is alweer 2, had echt gehoopt nu al zwanger te zijn of al te zijn bevallen, maar zo zie je maar dat alles loopt zoals het loopt. Mocht het deze ronde raak zijn dan beval ik in juli. Dat betekend dat er per augustus de middelste dan ook naar school gaat en ik met de 2 kleinste thuis ben, dat is opzich ook wel lekker. Ik hoop het zo!!!
onze jongste is nu 1,5duswil nog even wachten de heb ze met 19 en 22 mnd verschil en is best pittig waren allemaal lekkere peuterpubers de jongste valt mee gelukkig hihh maar toch makkelijker voor me zelf alszij al wt zelfstandiger is! lijkt me ook een keer leuk!!! zit al ruim 5 jaar in de luiers is fijn als ik even uitde luiers ben en dan gewoon er weer in hihihih
Daar ben ik ook wel bang voor, dat het nu allemaal langer gaat duren. De eerste keer was ik de eerste ronde zwanger, toen was ik bijna 27 jaar. De tweede keer was ik de derde ronde (eerste serieuze ronde) zwanger, toen was ik net 28 jaar. Nu ben ik alweer 32 jaar en ze zeggen dat het vanaf 30 jaar minder makkelijk gaat...
hoi hoi onze milan is nu 6 weken.en hier kriebelt het al heel lang voor een 4 de kindje mijn man wil helaas niet zegt hij maar laatst tijdens een wandeling zij hij misschien over een tijdje als het allemaal weer op de rit is en dan zegt hij weer van niet,maar onder tussen is hij op seksueel gebied wel weer aaridg opgang ben nog niet aan de pil want ben nog niet ongi geweest en mijn man gebruikte ook niks dus ik denk soms dat hij het wel wil.mijn zoontje is nu de 6 weken en ik hoop eigenlijk dat het geen jaren duurt voor dat nr 4 zich aan kondigt voor alle dame's ik hoop dat jullie mannen snel om zijn en dat jullie wens in vervulling mag gaan