Hoi, ik ben eind maart uitgerekend van mijn 2e kindje. Ik heb een traumatische bevalling gehad bij mijn 1e kindje (te groot, te lang, lag scheef, weeenstormen, noem 't maar) en na uren van weeen uiteindelijk een spoedkeizersnee. Ze hadden het niet gezien.... Nu ik weer dik begin te worden begin ik ook heel veel angst te krijgen. Ik loop al by de Gyn en praat erover en ze houden nu alles goed in de gaten door gluscose metingen, extra groeiecho's ed maar ik heb gewoon het gevoel dat ik het niet aandurf. Nu kan je geen keizersnee vragen in NL. Ik moet het weer proberen (wellicht bij 38 weken inleiding) en als het niet gaat wordt het alsnog een K. snee,...maar wat nou als ik het niet meer aandurf? Ik droom ervan, lig er wakker van en geniet eigenlijk helemaal niet van de zwangerschap... xxx
heel herkenbaar! Ik heb door mijn eerste zwangerschap ook een enorme angst overgehouden doordat de bevalling helemaal verkeerd liep en heel veel pijn heb gehad wat uit eindelijk ook in een K.snede is beeindigd.Nu heb ik laatst een gesprek met mijn gync.gehad en die heeft mij een papier gegeven,geboorteplan ofzo heet het (weet ff niet zo snel meer) maar daar moet ik dus mijn angst opschrijven en wat ik wel en niet wil,.alles dus,we hebben deels ook erover gehad en het is fijn dat iemand ook gewoon oprecht naar je luisterd en niet behandeld als nummertje zoveel.dus er viel al een kleine last van mijn schouders af.. nu ik dichter bij de uitgerekende datum kom probeer ik doormede van meditatie rustig teblijven en de concentreren op de bevalling,want ze moet er hoe dan ook uit . Hoe ik het uit eindelijk zal doen haha geen idee..w8 wel af
ik herkjen je verhaalm ook bij mij ook na 22 uur weeen met weeopwekkers een spoedkeizersnee omdat stef er niet door paste. hij was groot.. Nu wil de gyn het dus weer gewoon proberen, maar ik vind het doodeng.. Heb van de vorige bevalling zeker een jaar last gehad (nachtmerries ed) Mij is wel beloofd om nu niet meer zo lang af te wachten alvoor een keizersnee uit te voeren.. maar ja wat hun niet lang vinden wordt waarschijnlijk door mij heer anders ervaren... zie het ook totaal niet zitten! Maar inderdaad wat shanice zegt denk ik ook, het moet er uit en zal er echt wel utikomen... maar hoe ?
Hey dames, dank voor jullie verhaal... ja het moet er ook uit maar de vraag is hoe! Ik krijg ook een meid, dus ik hoop dat ze wat kleiner is en mij is hetzelfde belooft, ze laten me niet meer zo lang liggen en als ze te groot is een k.snee, maar wat is voor hun te groot en wat te lang? x
ja inderdaad dat heb ik dus ook... wat voor hun niet lang lijkt is voor ons waarschijnlijk wel erg lang.. erg he? wel fijn (nou voor jullie niet) om te lezen dat er meer hetzelfde probleem hebben
Ik heb dat ook goed aangegeven dat als ik het niet meer aankan ze me moeten helpen en wil alleen artsen aan mijn bed die er ook verstand van hebben en geen arts in opleiding ofzo (ook al moeten ze het leren) en ze heeft alles opgeschreven en ze luisterde ook echt naar mijn wensen en dat is wel fijn.