Wat een verschrikkelijke dingen worden hier verteld zeg!! Ik krijg het er gewoon een beetje koud van... Zelf ben ik nooit gepest, maar was vroeger erg verlegen en dat zorgde toch wel voor wat negatieve aandacht hier en daar. Toch had ik altijd genoeg vriendjes en vriendinnetjes (meer vriendjes omdat ik niet echt een meisjes-meisje was) die het dan voor me opnamen, en dat heeft er ook voor gezorgd dat ik het altijd ben blijven opnemen voor mensen die gepest werden, ik kan echt totaal niet tegen dat soort onrecht. Op de lagere school had ik één vriendinnetje waar ik veel mee omging en ik kan me herinneren dat zij 1 keer iets heeft gezegd waardoor ik me wekenlang rot heb gevoeld. In een 'ruzie' (zoals dat gaat bij kinderen) riep ze tegen me; 'je moeder is een oud vet varken'... (m'n moeder was 41 toen ze mij kreeg en wat ronder dan haar moeder) ach, ach... wat vreselijk vond ik dat. Ik had misschien wel liever gehad dat iets over mezelf had gezegd dan over mijn moeder. Ik heb haar echt tijdenlang niet aangekeken, laat staan met haar gesproken. Totdat ze uiteindelijk min of meer op haar manier sorry zei.... toen was het ook weer goed. Kinderen kunnen zo ongelooflijk hard en direct zijn, ik wil er echt voor waken dat Dennis later gaat pesten, en natuurlijk gepest wordt. We proberen er hier altijd open en nuchter mee om te gaan, met m'n stiefzoon van 12 nu, die vrij groot is voor z'n leeftijd en daar wel eens opmerkingen over krijgt, en hem te leren dit soort dingen vooral te negeren en kalm te blijven, maar als er echt iets is het ook beslist niet weg te stoppen en ermee naar ons te komen.
Dit was als reactie op iemand die zei dat je kind er dan op moet slaan. Dat zou het oplossen. Mijn middelste was niet weerbaar genoeg en heb hem inderdaad op Judo gedaan. Hij stond hier door een stuk sterker in zijn schoenen. Helaas heeft de leraar van groep 6 en 7 hier geen goed aan gedaan en het weer afgebroken (kwamen we veel te laat achter door dat hij niks zei) Nu is het alweer stukken beter nu hij er achter is gekomen dat hij gymnasium aan kan. En die judo lessen komen ook weer van pas want hij laat (soms helaas) niet meer over zich lopen. @Rosa5; Kan je daar niet over praten op school? Of dat daar rekening mee gehouden kan worden dat die 2 niet bij elkaar in de klas komen te zitten? En als ik een ouder op visite kreeg die me vertelde dat haar kind stelselmatig gepest werd door mijn kind dan zou mijn kind daar toch echt wel de gevolgen van gaan voelen hoor! Ik zou dus samen met die moeder een oplossing zoeken. En niet boos worden of het af doen met "mijn kind doet dat niet' Want ik weet dat kinderen op school (en volwassenen trouwens ook) en onder druk van de groep heel anders kunnen zijn als ze thuis zijn.
Oew...daar kan ik zo boos over worden he...dan ben je slachtoffer en word je gepest, en dan moet JIJ veranderen??? Wie is er nou eigenlijk fout? Wie pest er? WIE moet er dan dus veranderen???
Ook ik ben gepest, vanaf groep 3 tot de 3e klas van de middelbare school. Op de basisschool was het schelden, uitsluiten, en af en toe slaan en schoppen. Een keer drukte een jongen me tegen het hek aan op het schoolplein en begon een soort van tegen me aan te 'rijden'. Ik heb hem een oplawaai verkocht, maar omdat ik lange nagels had, scheurde zijn vel in zijn nek mee. Wat gebeurde er? Ik moest nablijven de hele week want ik was wel erg agressief. Mijn moeder heeft me woedend opgehaald en gevraagd of de juf gek was geworden. (Dit was groep 8) Op de middelbare ging het helaas door, er werden boeken naar mn hoofd gegooid, getackeld, af en toe geslagen. Er was 1 meisje die was echt erg, de rest liep achter haar aan. Een van haar andere slachtoffers was het zat en heeft haar toen van de trap geduwd... Ze is 6 weken niet op school geweest, daarna was het pesten over. Mijn geluk is wel geweest dat er altijd wel een aantal meiden waren waar ik wel mee om kon gaan, was nooit helemaal alleen. Het heeft mijn zelfvertrouwen flink beschadigd. Ook wel eens gedachtes gehad van ik kan maar beter niet bestaan. Later merkte ik vooral nog dat ik anderen niet vertrouwde. Met uitgaan wanneer een jongen aardig tegen me deed wimpelde ik ze zsm af, want wanneer iemand aardig tegen me doet, dan is dat omdat er een bijbedoeling is. Wat een opluchting toen ik mijn man leerde kennen Hij deed gewoon tegen mij, had bij hem wel door dat er geen andere redenen waren dan dat hij me gewoon leuk en aardig vond.
effe inbreken met mijn verhaal Ik was een doodnormaal kind tot mijn moeder stierf toen ik 8j was. Ik moest daarna het huishouden doen en voor jongere broer en zus zorgen. Ooit al een achtjarige gezien die een gasoven probeert in gang te steken of die de schoolpapieren van een jonger zusje invult, dat is gewoon verwerpelijk. Vader keek niet naar ons om, mishandelde ons zelfs psychisch en verwaarloosde ons. Broer was op 10jarige leeftijd ondervoed zoals de kindjes in de derde wereld. Door dit verdriet ben je natuurlijk anders: je bent depri, triestig en hierdoor ging ik veel eten waardoor ik nog dikker werd. Broer werd juist agressiever. Ook stonken wij (kind van 8jaar doet de was remember, kan niet goed komen); gingen wij niet naar de tandarts of oogarts; waren wij nooit in orde (kon vader geen reet verdommen dat we geld moesten meenemen naar school of een cadeautje voor een klasgenootje). Leraars deden lustig mee. Zus kreeg in het tweede leerjaar te horen dat er niemand naast haar mocht zitten omdat ze stonk en dat geen enkel klasgenootje haar mocht uitnodigen voor een feestje omdat ze toch geen cadeau zou kopen. F*cking leraars. Uiteindelijk moest ik op internaat en daar werd ik ook gepest: dus en op school en op internaat en in de vakanties moesten we op kamp waar ik ook nog gepest werd. HetERGSTE vind ik dat er nooit een hulpverlener (leraar,opvoeder, huisarts) naar ons omgekeken heeft. Heb er nog de naweeen van en dat zal nooit volledig overgaan denk ik (heel verlegen, kan niet tegen grote groepen, ben niet sociaal, bang in allerlei situaties, durf mijn mening niet te verkondigen en plooi mij steeds naar wat anderen denken, depressies gekregen). Heb als puber zelfmoord overwogen, maar nooit durven doen. Enkel uit schrik dat het niet zou lukken en dat ik dan mijn woeste k*tfamilie onde rogen zou moeten komen. Dat was het enige wat mij dus tegenhield, nogal een strohalm dus. Pfff, einde verhaal Terug uitbreken
Ik ben gelukkig nooit gepest! Maar ik kwam wel op voor de kinderen die gepest werden, want sommige konden wel heel ver gaan!
ikzelf ben vroeger ook gepest. Omdat ik en een toenmalige vriendinnetje wat leerproblemen hadden moesten wij dus naar een speciaal onderwijs voor kinderen met leerproblemen. We werden dus in onze klas gezet en er was een meisje dat besloten had dat ze mij niet moest omdat ik te dik was. Ze had dus de hele klas tegen mij opgezet omdat ze populair was inclusief die vriendin. ze gooide dingen naar me, sloten me buiten enz... een keer was het zelf zo dat ik opeens moch meespelen en dat ze toen met zijn alle mij begonnen te slaan want dat was dus het spel. ben toen heel erg teruggetrokken van geworden en durf niet echt te praten. ik voel me ook niet meer op mijn gemak met veel mensen want ergens in mijn gedachten ben ik bang dat ik weer uitgelachen enz.. zou worden. daarna op het middelbaar werd ik niet meer gepest maar ja omdat ik niet echt sociaal was had ik ook niet veel vrienden
Kunnen we hier conclusies uit trekken dames? Wat zijn de hoofdredenen/meest voorkomende redenen dat een kind gepest wordt? Wat denken jullie allemaal door voorbeelden en eigen ervaring? Erge verhalen hier, Wil net als ieder ouder dat mijn kind niet gepest wordt, en niet in zo'n hel siuatie belandt. Wat ik uit deze topic opmaak: uiterlijk, te verlegen en wat nog meer, wil er nl. Rekening mee houden
De rede dat een kind gepest word, tja ik denk dat je die nooit van te voren kan voorspellen. Er zijn kinderen die verlegen zijn en gepest worden. Maar er zijn ook kinderen die verlegen zijn en een van de popu meisjes worden. Ik denk dat het een samenloop van omstandigheden is dat juist JOU kind gepest wordt. Ik denk dat het meer vruchten af zou werpen als ALS een kind uiteindelijk de sjaak is er van alle kanten begeleiding komt. Het is namelijk niet alleen een probleem voor degene die gepest wordt. De meelopers krijgen hier ook een tik van mee want waarom lopen ze mee? JUIST om niet net als de gene die gepest wordt behandelt te worden. De omstanders net zo goed. Zij zouden in kunnen grijpen, zien het gebeuren en als ze al ingrijpen zien ze dat het geen nut heeft. En degene die pest doet dit doorgaans ook niet zomaar. Meestal zijn ze stiekem erg onzeker en hebben ze de manier gevonden om dit te verbloemen. Zorgen dat de ander als het zwakste stomste kind te boek staat en dan zie jij er sterkerder en zelfverzekerder uit en gaat de negatieve aandacht naar die ander. Maar als ze geen hulp krijgen bij deze houding kan ze dat duur te staan komen uiteindelijk. Als ze eenmaal ergens werken bvb, of in hun relatie. Want wat leert een kind dat pest en niet terecht gewezen wordt? Dat het normaal is om sommigen anderen zo te behandelen. Dat het normaal is om jezelf beter te voelen door anderen naar beneden te duwen. Zou jij een man willen die dat bij jou doet? Want dat gebeurt maar al te vaak als de echte pest koppen een relatie aan gaan met een minder sterk in haar schoenen staande vrouw. Heb het hier ergens tussen door ook al gelezen. En kan me ook voorstellen dat kinderen er ook weer de dupe van kunnen zijn als vader of moeder zo is. Leer ook pesters op een andere manier om te gaan met hun problemen. En als ouder van kinderen die pesten... steek je kop niet in het zand want jou kind kan OOK een pester zijn! Mijn middelste en mijn oudste hebben ook gepest. En ik heb er boven op gezeten. Ze doen het nu niet meer maar ik blijf er voor waken. Ook hebben ze af en toe aan de andere kant gestaan en zijn ze gepest. Mijn oudste accepteert beide niet meer en is nu de popu jongen van de klas en zorgt er voor dat er in zijn klas niet gepest wordt. Zij hebben van Amsterdam en omstreken de prijs voor beste klas gewonnen (wist voor heen niet eens dat dat bestond maar vooruit ) omdat er niet of nauwelijks gepest wordt en ze hun zaakies netjes op orde hebben. En dat voor een PDD-nos-er die vroeger dus een pestkop was. Mag ik even trots zijn? Maar daarom zouden scholen dus een pest protocol moeten hebben. En als ze die hebben het ook naleven! Want ik hoor en zie nog maar al te vaak dat ze het wel hebben maar er verder weinig tot niks mee gedaan wordt. Het alleen op papier zetten helpt niet! Het bagatelliseren of zeggen dat de gepeste maar moet veranderen al helemaal niet. Natuurlijk kan je je kind meer weerbaarder maken door hoe moeilijk ook, je kindje niet altijd de hand te rijken in moeilijke situaties of als ze iets sociaals niet durven te zeggen dat ze dat niet hoeven als ze niet willen. Hoe meer sociale interacties ze voor hun kiezen krijgen hoe beter. Als je daarna er maar over praat als je merkt dat je kindje het eng vind of het toch niet helemaal goed ging of het handig aangepakt heeft. Ik stuur ze altijd alleen op bepaalde dingen af en geef soms advies. Als ze ouder zijn en ze zijn ergens en willen wat weten of moeten plassen oid dan moeten ze dat zelf vragen. Door die interacties leren hoe dit soort dingen werken en dat anderen niet "bijten" als ze wat vragen. Verder wil Judo enzo helpen als je ziet dat ze niet zo zeker van zichzelf zijn. Laat ze maar los in een gecontroleerde maar hun iet wat vreemde sociale omgeving. Sport, clubjes, weet ik het. En praat met ze over hoe dat gaat en geef advies als het wat moeilijker gaat. Als mijn moeder mij niet overal waar ik niet heen wilde (overal dus) weg gehouden had dan had ik misschien ook wat weerbaarder geweest VOOR ik op school kwam of had het me iets weerbaarder gemaakt tijdens. Ik ben uiteindelijk omdat ik nogal een knutsel miep ben zelf onder een hobby club gegaan. DOOD eng vond ik het maar stond raar te kijken dat de kinderen daar normaal tegen me deden! Weet nu nog hoe dat voelde. Helemaal verbaast dat ze me als een van hun aanspraken en blijkbaar wilde dat ik mee deed. Want ik was niet een van hun toch? Ik was Wilma en Wilma hoort gepest en geslagen te worden maar vooral buitengesloten te worden! Soms voel ik me nog zo als blijkt dat ik in een situatie waarin ik bang ben niet geaccepteerd te worden toch gewoon als een van de...zou bijna zeggen "mensen" behandelt wordt. En soms blijf ik dan toch op mijn hoede omdat ik er niet op kan vertrouwen dat ze me echt zien zitten..
De gevoelens na het pesten als je volwassen bent kunnen soms nog net zo heftig zijn. Ook kan het je leven nog sterk beinvloeden. Wat mij heeft geholpen is om te beseffen dat het maar kinderen waren. Kinderen die pesten zijn ook min of meer de weg kwijt. Vaak hebben ze het ook moeilijk thuis of spelen er rot dingen. Ik ben welleens in de supermarkt een oude pester van mij tegengekomen. Daar merkte ik dat dezelfde angst als jaren geleden weer naar boven kwam. Ik heb die angst opzij gezet en heb de pester aangesproken hoe het met haar ging. Na kort gesprekje over koetjes en kalfjes was ik enorm trots op mezelf. Ik had mijn angst overwonnen. Ik heb de pesters vergeven omdat ze ook kinderen waren net als ik. Ik heb de leraren en mijn ouders vergeven omdat ze simpelweg niet wisten hoe hiermee om te gaan en het pesten te stoppen. Ik ben uit mijn slachtofferrol gekomen en ben gaan leven. Hierbij heb ik wel hulp gehad van psychologen. Helaas is mijn leven anders gelopen dan ik had gewilt, maar heb nu tijd genoeg om er wel wat van te maken. Ik wens alle gepeste dames of heren hier veel geluk. En ik hoop dat deze generatie met kinderen nu heeft geleerd hoe het niet moet en dus het pesten bestrijd, zodat onze kinderen dit niet hoeven te ondergaan.
Dat de "slachtoffers" gevoelig/onzeker zijn en dus lekker makkelijk te raken en lekker weerloos. Daarom lees je hier denk ik ook zoveel verschrikkelijke verhalen waarbij mensen ook in een slechte thuissituatie zaten. Die dingen gaan moeiteloos in elkaar over. Ben je toch al onzeker, dan kunnen ze je makkelijk pakken. Van de achtergrond van de "daders" heb ik geen idee.
Ik denk dat het een combinatie van factoren is. Je komt uit een slechte thuissituatie en dit heeft 2 gevolgen: ten eerste ben je anders dan de andere kinderen (niet verzorgd, onaangepaste kledij, slechte voeding, verlegen of juist agressief) dit maakt je anders waardoor het pesten begint. Nadien komt dat je door die thuissituatie geen steun krijgt: vb ouders die je verwaarlozen, alcoholist zijn ed. Deze ouders gaan nooit de confrontatie aan met de pesters/hun ouders/directie en ze steunen de kinderen ook niet (vb na een zware pestdag een warme knuffel). En deze 2 maken dat het pestgedrag kan escaleren volgens mij
Maar hoe kun je nou rekening houden met het uiterlijk. Bedoel ja gewicht wel. Maar mensen met rood haar die worden ook gepest mensen met sproeten worden ook gepest. Die worden zo geboren en daar kun je geen rekening mee houden. Mijn moeder heeft me altijd geleerd van me af te bijten. Dit heb ik ook altijd gedaan ik was alles behalve verlegen maar toch werd ik gepest.
Ik wil geen conclusies trekken uit waarom iemand gepest wordt. Dan leg je de fout bij degene die gepest wordt. Terwijl die niet fout zit. Degene die pest zit fout. Vraag moet dus zijn: wat voor types pesten en waarom pesten ze? En heel belangrijk: wat is de rol van hun ouders?
Ja, ook ik ben vroeger gepest. Ik was altijd erg slank van figuur enkele jaren geleden maar ik kon wel altijd eten wat ik wilde, maar mensen vonden het schijnbaar leuk mij jaren te vernederen en constant te zeggen dat ik anorexia had en weet ik wat allemaal.. gelukkig heb ik nu een wat voller figuur, maar ben er nog altijd onzeker over en ik denk ook niet dat ik mezelf ooit nog ga accepteren