Werd jouw geboorteplan gerespecteerd?

Mijn ervaring is dat er goed werd geluisterd naar wat ik wou zowel thuis als in het ziekenhuis, maar ik had ook niet veel bijzonders in het plsn gezet. Het was de eerste keer voor mij en had eigenlijk geen idee hoe ik wou bevallen, baarkruk o.i.d.
Maar ik zou er wel rekening mee houden dat er onverwachte dingen kunnen gebeuren. Ik weet bijvoorbeeld niet of je thuis wilt bevallen. Ik wou dat wel graag, maar ben op het allerlaatste moment nog naar het ziekenhuis vervoert met persweeën en al. Ik had er absoluut geen rekening mee gehouden dat dat ook nog kon, dus dat was even slikken, maar wat moet dat moet natuurlijk.

In het ziekenhuis hebben ze nog een echo gemaakt, maar wij wouden niet weten of het een meisje of jongen was. Daar hebben ze ook echt rekening mee gehouden, ondanks alle hectiek, want ze had het apparaat zo dat wij niet mee konden kijken.
Alleen mijn man heeft onze dochter niet meer aangepakt, wat we eigenlijk wel wouden, maar ze zat behoorlijk klem. En uiteindelijk waren we daar allebei ook eigenlijk niet meer mee bezig.

 

Hier wel een bevalplan geschreven, maar dat was eigenlijk meer voor onszelf. Bij een eerste heb je geen idee en wij kregen van de VK een format mee om in te vullen en onderwerpen om over na te denken.

Bij de start van de bevalling had de VK die ook mee en die nam ze, voor zover nodig, nog even door. Ik ging echter direct daarna naar het ziekenhuis. Zelf dus meegenomen op papier en zelfs met de ellende die bij mij speelde, hebben ze echt hun uiterste best gedaan om van alles op te volgen.

We waren absoluut geen nummertje, ze waren ontzettend lief een meedenkend en legden alles heel goed uit. Ook werden er keuzes voor gelegd ipv dingen beslissen. Manlief heeft wrl, samen met de gynaecoloog, wat beslissingen voor mij genomen omdat ik daar niet de hele periode toe in staat was helaas.

 

Hier bij de oudste bevallen onder begeleiding van een gyn in het ziekenhuis.
Er waren een paar dingen die wij echt wel of echt niet wilde en daar is echt rekening mee gehouden. Mijn ervaring is dat zolang de gezondheid van jou en de baby niet in gevaar is ze echt hun best doen om het je zo comfortabel mogelijk te maken.
En hier juist helemaal niet het gevoel gehad een nummer te zijn. Iedereen die toen mijn kamer binnen kwam was op de hoogte van onze wensen.

Ook dit keer zal ik weer een bevalplan opstellen om onze wensen kenbaar te maken. Dit keer zal ik ook iets zeggen over de periode na de bevalling. Omdat ik had aangegeven bv te willen geven (en dat zijn de richtlijnen) werd er enorm gepusht om te gaan kolven (mijn dochter was erg suf en heeft zelfs enkele uren sondevoeding gehad) Dit terwijl ik had gemeld niet te willen kolven.

En de controle houden over een bevalling: hoop echt dat je dat idee uit je hoofd kan zetten. Er komt echt een oerkracht vrij die bijna niet is te controleren/ sturen.
En zeker in het ziekenhuis zal de controle bij het medisch personeel liggen.
Wat niet wegneemt dat je er zelf ook wat in te zeggen hebt.

 

Ik ben ook een controlfreak, maar het enige waar je echt controle over hebt is je eigen houding en mindset. Dus ik ben er heel bewust heel open in gegaan en heb volledig vertrouwd op de verloskundige. Daar heb ik me op gefocust en dat had ik dus helemaal onder controle En ondanks dat ik met spoed naar het ziekenhuis moest met volledige ontsluiting omdat het niet goed ging met de kleine, kijk ik toch met een positief gevoel terug op de bevalling.

 

Dat klinkt mooi!
Zo stond ik er ook wel in, en soortgelijk einde. Maar krampachtig vasthouden aan een plan is geen optie, dat werkt eerder tegen je. Dus dan maar besluiten om de controle uit handen te geven aan mensen die er verstand van hebben

 

Bedenkt dat deze mensen er zijn om je te helpen, om je kindje gezond en wel op de wereld te helpen. Ook als je ze nooit eerder ontmoet hebt.

En een bevalling kun je gewoonweg niet plannen. Het loopt zoals het loopt, een bevalling houdt zich niet aan een draaiboek. Je zult die echt moeten beseffen.

 

Oh jongens het valt me elke keer op dat mensen de term bevalplan echt niet begrijpen. Je plant je bevalling niet, maar je geeft aan wat je wensen (wensen, niet eisen..) zijn op de punten waar je mogelijj WEL invloed hebt zodat hier rekening mee gehouden kan worden ALS de situatie het toelaat

 

Met de kennis van nu zou ik zeggen: schrijf het op.

Ik had geen bevalplan, ik vond dat mijn wensen zo voor de hand lagen dat dat niet nodig was. Achteraf heeft de vk alles anders gedaan dan zij en haar collega's van te voren verteld hadden en dan waar ik om gevraagd had.
Totaal zonder enige voorbereiding werd ik gedwongen - na veel conflict en stress - om in ons kleine, donkere slaapkamertje, tegen het raam op 4 hoog te bevallen. Van mijn eerste kind, die ook nog eens in het vruchtwater had gepoept.
Er was geen andere mogelijkheid, of plek in huis. Er was geen lift en de vk had geweigerd om ons op tijd naar het ziekenhuis te laten gaan.

Met een papieren bevalplan kun je duidelijk maken wat jouw verwachtingen zijn en dit bespreken. Het staat dan op papier en dan kan de vk (of gynacoloog) ook niet meer tijdens de bevalling iets anders doen, tenzij er echt een noodzaak is.
Maar dat laatste heb je toch niet in de hand.

 

Dit dus: het is eigenlijk geen plan maar een wensenlijst, waarbij de arts en vk altijd hun proffesionele ervaring inzetten als ze het anders gaat dan jij wenste...
Zij zullen altijd de zorg voor jou en je baby voorop stellen, je wensenlijst is daar natuurlijk ondergeschikt aan.

Hier een wensenlijst gemaakt en dit is grotendeels gevolgd: ik had alle opties beschreven omdat ik vantevoren wist dat het een risico bevalling zou zijn. Ik had kopietjes gemaakt op gekleurd papier, geen hele verhalen maar kort en goed leesbaar.

Voorbeeld: ik wilde allebei mijn vriendinnen bij mij in de OK bij een spoedkeizersnede, en een vriendin met baby mee en een die achterbleef om mij emotioneel op te vangen. Er mocht er maar een mee maar.... De ander mocht in OK kleding door het glas van de deur meekijken en zij mocht ook direct mee naar de controles van de kinderarts en zij bleef bij mijn zoontje. Dit vind ik nog steeds heel waardevol.

Ook was de wensenlijst helpend voor mijn vriendinnen, de ruggenprik had mijn voorkeur. Dus toen de bevalling echt zwaar was en ik vanwege restricties niet mijn weeën goed kon opvangen, stelde mijn vriendin de ruggeprik voor. Zo fijn!!!

Ik vond echt dat het ziekenhuis hun best deed om mij ondanks de medische zorgen een 'fijne' bevalling/spoedkeizersnede te bezorgen.

Besef dat de praktijk anders kan lopen en dat het plan vooral voor jou en je partner is om je goed voor te bereiden.

De enige controle die je zelf hebt, is tijdens de bevalling je op jezelf te focussen, ademhalingstechnieken te beheersen.... Verder doet de natuur en de baby zijn werk 😉

 

Wat ik tegen vriendinnen altijd zeg: als je je partner bij je hebt: zorg dat hij alles weet. Hij kent je, helaas is mijn ervaring dat ik als bevallende vrouw niet serieus werd genomen. Baby lag er niet goed voor, ik had hele rare pijn naar mijn billen. Had ik toen het goed doorgesproken, had hij kunnen aangeven dat er wat niet klopte en kunnen aandringen bij de artsen. Ook toen de ruggenprik niet werkte, zaten we maar, hoort dit nou? Als jij vindt dat iets niet hoort, laat hem dan hulp inroepen.

 

Hier verliep alles naar wens. ik denk dat het er ook vanaf hangt hoe je zelf bent. Mij maakte het geen zak uit wie ik kreeg en wanneer. Zolang ze maar wisten wie ik was en ik niet alles 100x hoefde te vertellen vond ik het prima. En alles liep ook goed.
Het enige wat ik niet wilde was dat er steeds vreemde mensen in mijn miem zaten te roeren tijdens de bevalling en dat is ook niet gedaan. Ik had 1 vk die alles heeft gedaan.

 

Mijn bevallingsplan is in mijn koffertje blijven liggen.
We zijn om 14:30 uur in het ziekenhuis aangekomen en om 15:57 was onze zoon er al. Een aantal punten van mijn plan zijn niet uitgekomen maar ik ben erg blij hoe het gelopen is. Sommige dingen kan je gewoon niet plannen.

 

Mijn vk heeft zelfs te veel aan mijn geboorteplan vastgehouden. Ze weigerde mij pijnstilling in de vorm van morfinepomp te geven want dat was volgens haar niet 'natuurlijk' genoeg en ze dacht duidelijk uit mijn plan op te maken dat ik alles zo natuurlijk mogelijk wilde doen.

Ik vond dat heel erg storend want ik had geschreven dat ik morfinepomp wilde als ik daar om vroeg. Ik heb er wel vijf keer naar moeten vragen en toen een andere vk haar kwam aflossen toen kreeg ik pas de pomp. Heeft veel te lang geduurd wat mij betreft. Ik werd toen overgedragen aan het ziekenhuis personeel en die hielden zich gelukkig wel nog helemaal netjes aan mijn plan. Ze deden alles precies zoals opgeschreven, superfijn!

 

Bij mij wel; op een aantal dingen na. Ik wilde er geen stagiaires bij omdat ik daar slechte ervaringen mee heb gehad, ik slachtoffer ben geweest van seksueel geweld, ik het intiem wilde houden voor zover mogelijk bij een ziekenhuisbevalling en ik dat gewoon niet prettig vond (en nog wel tien andere redenen die ik kan verzinnen).

Op de dag zelf kwam de arts zich voorstellen met de stagiaire naast hem en vroeg of zij er toch 'alsjeblieft' bij mocht zijn; ze zou zich verder niet met de procedures bemoeien en niks zeggen. Nou ja, vooruit dan maar; maar helemaal blij was ik er niet mee. Ik heb overigens helemaal niks van dat meisje gemerkt en ze was praktisch onzichtbaar (ik was toch bezig met bevallen) maar dat vond ik toch best wel jammer.

Voor de rest ging alles precies volgens plan. Ik mocht tussentijds uit bed, douchen ter ontspanning/afleiding, een beetje rondlopen, etc. Ik heb een medische indicatie dus ze wilden mij wel aan de CTG houden; dus daar hebben we allebei een beetje water bij de wijn gedaan. Dat is mij verder prima bevallen. Het was voor de rest een hele fijne natuurlijke bevalling.

Ik zou de volgende bevalling maar een aantal dingen anders willen; en dan met name die stagiaire en de steunen voor je benen op het bed. Ik moest persen en ze wilden met 4 personen (elk been 2 personen) mijn benen vasthouden. Ik was bang om mensen pijn te doen en om het vertrouwen uit handen te geven; dat kan ik namelijk niet en op zulk soort kwetsbare momenten al helemaal niet. Een volgende keer zou ik erop staan dat ze gelijk die steunen erbij pakken.

 

Ik had beide keren ook een soort van "plan". Tenminste dat wilde het ziekenhuis graag, dus heb ik dat braaf gedaan.

Overigens liep het beide keren totaal anders vanwege medische dingen. Dus pin je er niet teveel op vast..

 

Ik had ook een plan maar het ging een beetje anders dan ik bedacht had. Helemaal niet erg want m'n meisje moest tijdens de bevalling snel gehaald worden ivm de navelstreng die om d'r nek zat. Ik had opgeschreven dat de navelstreng er zo lang mogelijk aan moest blijven zitten en dat vriendlief die door mocht knippen... haar hoofdje was geboren en toen heeft de verloskundige de navelstreng doorgeknipt anders was ons meisje er niet meer geweest.

Ik had wel aangegeven 's morgens al dat als ik pijnstilling wilde dat ik dan voor een ruggenprik ging. Geen probleem, kreeg van hun gelijk zo'n jasje aan zodat het later op de dag makkelijker ging.

Ik had ook aangegeven dat als dochter bij gevoed moest worden dat ik dan thuis in de vriezer al wat borstvoeding had liggen en dat ze geen kunstvoeding mochten geven. Mijn borsten deden het al met 26 weken en dat heb ik een aantal keren opgevangen en in de vriezer gedaan. Uiteindelijk was het niet nodig want dochter heeft bijna een uur aan de borst gelegen net na de bevalling

Dat van stagiaires had ik ook aangegeven. Kijken mag, maar aankomen niet Ben in de zomervakantie bevallen en op dat moment waren er ook geen stagiaires aanwezig.

 

Ik heb van de week gehoord dat mijn plan kan doorgaan. Ik heb een go om thuis te bevallen Dat was eigenlijk mijn enige wens voor de tweede bevalling. Mijn bmi is officieel een fractie te hoog.

Daarbij gaf de vk ook aan dat ik het ziekenhuis eigenlijk toch niet zal gaan halen xd Dus ik denk ook niet dat er veel tijd is om een plan uit te voeren. Nu nog het tweede op mijn lijstje, en dat is dat ik hoop dat iedereen op tijd is.