Ik zal t zo goed mogelijk omschrijven allemaal; 7 december 2007 ben ik thuis komen te zitten, ineens kon ik mn bed niet meer uitkomen, deed de vreemdste dingen zoals badjas aan de kapstok hangen, ik kon niet meer koken omdat ik dan meerdere handelingen tegelijk moest doen. Eerst dacht de huisarts aan n depressie maar later bleek t overspannenheid te zijn. Ik heb 6 weken thuis gezeten/gelegen en was n zombie. Inmiddels in overleg met de huisarts wél gestart met anti depressiva omdat ik zo gruwelijk emotioneel was en slaaptabletten wegen slaapgebrek/piekeren. Ondertussen hulp gezocht bij n psycholoog omdat men denkt dat er méér achter zit dan de bevalling die ik als traumatisch ervaren heb. 2 weken geleden heb ik te horen gekregen dat mn contract niet zou worden verlengt en dat ik, als ik beter ben, vanaf 7 uur moet gaan beginnen terwijl dit echt niet kan ivm Justin en kdv. Hier hadden ze niks mee te schaften. Nu is t zo dat ik inmiddels weer 50% werk en mn motivatie gedaald is tot onder 0! Mn bedrijfsarts geeft aan dat ik vanaf volgende week wel 75% kan gaan werken en 2 weken later weer volle bak. IK BEN ER ECHT NOG NIET AAN TOE.. maar ze luisteren lijkt wel niet. *zucht* maar nu heb ik n bedrijfsarts die ook niet heel goed nederlands spreekt en wat ik begreep is dat ik als t méér dan 50% werken niet gaat lukken, ik de werkgever moet informeren en t UWV moet bellen? Wie weet hoe dit nu zit? HELLUP
Kan je niet beter sowieso het UWV bellen en vragen om opheldering? Succes...je zit in een ellendige situatie! Elmo
Mijn hebben ze na mijn bevalling (ik was toen al erg ziek) 20 uur afgepakt omdat ze zeiden dat ik heel gewoon nachtdiensten moest blijven draaien en ik wist niet dat ik tot 6 maanden na de bevalling geen nachtdiensten hoefte te draaien, ze hebben mijn contract aangepast na 4 uur in de week in de flex en ik heb niets gedaan omdat ik heel ziek was, ik heb nog een paar keer gewerkt en toen ben ik echt ingestort......dokter geweest en die stuurde me door naar de psycholoog, ik kreeg te horen dat ik een fikse postnatale depressie had met daarbovenop nog een depressie en ziekte wegens mijn verleden, ik heb alle AD's gehad en niets hielp, ik heb nu 6,5 tablet per dag tegen depressie, onrust en paniek....toen mijn man weer wat lucht kreeg (die heeft in die tijd voor onze dochter gezorgd) en hij ging achter mijn contract aan ging zeiden ze bij rechtsbijstand dat we niets meer konden doen, dus ik heb 2 jaar lang maar 4 uur per week uitbetaald gekregen en dat terwijl we net een nieuw huis hadden en een kind..... Gelukkig werkte mijn arbo-arts wel mee en ik heb sinds vorig jaar een UWV-uitkering (De Wia) Kom voor jezelf op!
Wat voel je je dan genaait zeg.. vreselijk. Ik heb al aangegeven dat ik méér niet redt, maar dan zegt de arbo keihard dat ik t nog niet eens heb geprobeerd.. hij werkt niet met mij mee iig. en dat heb ik lijk wel ALTIJD.. Word er zo moedeloos en moe van.
heb ik ook gehad ivm me bi maar mijn advies luidt doe het 1 dag {als je dat al redt} en meld je daarna weer gewoon 1oo% ziek! dit is toch wat ze willen? tjonge sommige werkgevers!
Wat een ontzettend lullige situatie! Sta in hemelsnaam op je strepen en blijf bij je standpunt. Goed dat je psych er achteraan zit. Dan heb je in elk geval nog iemand die voor jouw op kan komen, want zelf ben je al helemaal niet sterk genoeg om er tegen in te gaan.
Ik hoop dat je psych, nog wat voor je kan betekenen. Wat vervelend weer, juist als je op zijn kwetsbaarst bent. Groetjes, Elvira
Vandaag gesprek gehad met mn 'baas' en hij vond t echt niet kunnen dat ik had gezegd dat ik geen motivatie meer had, hij zei dat hij me dan ook maar minder moest gaan betalen etc? echt gemeen was hij. Hier word ik echt superverdrietig van, heb ook de halve dag gehuild daar.. bah. Nu is t zo dat ik over 2 weken al weer 100% moet gaan werken maar dit gaat echt niet, zucht.. ik weet niet wat ze willen maar hier bereiken ze juist t averechtse effect mee want dan moet ik me wederom ziekmelden.
Belachelijk zo'n situatie! Jij voelt je gewoon emotioneel gezien niet in staat om te gaan werken en wordt geacht om 7 uur te beginnen terwijl dat niet kan ivm je zoon en ook nog wetend dat je contract niet verlengd wordt. En hun verwachten dat je gemotiveerd bent? :x Tsssss wat een bedrijf zeg! Meid, sta op je strepen. Als je er niet aan toe bent, dan gaat het gewoon niet. Praat met je psych en je huisarts hierover want ik heb het gevoel dat dit echt niet zomaar kan. Heel veel sterkte! Groetjes Otje PS: Wanneer loopt je contract af?
Dank je.. ik zit er echt mee, terwijl mn man zoiets heeft van.. nog even en je bent er vanaf, maak je er niet te druk om.. Maar als je overspannen bent en zelfs al tegen n burn out loopt (volgens de ha) kán je niet anders helaas.. Mn contract loopt eind mei af.
heb het bij de maartmama's al gezegd maar zeg het hier nog eens De rechtswinkel/hulp heeft voor mij toen jaren geleden wonderen gedaan. De arbo was toen ook onredelijk en kortzichtig. Ik ben naar de recchtshulp geweest en die hebben met de arbo gesproken ( geen idee wat er gezegd is ) en toen hoefde ik opeens niet gelijk weer te beginnen met werken en kreeg ik alle tijd. Wie weet werkt het bij jou ook. Ik hoop het meis! Sterkte!
Ja werkgevers kunnen er wat van hoor als het puntje bij paaltje komt.....sta op je strepen! Dankzij mijn werkgevers hebben wij 2 jaar heel krap geleefd en dat allemaal omdat ik niet in staat was erachter aan te gaan