Sinds 3 maanden werk ik als secretaresse in een ziekenhuis. Erg leuk, maar ik voel me vaak onzeker. Ik heb hiervoor 6 jaar als secretaresse gewerkt op een administratiekantoor. Heel wat anders dus. Ik ken de medische termen niet, de medische wereld niet. Ik werk 16 uur verdeeld over 3 dagen. Ik ben 3 weken ingewerkt door mijn collega, het is een duobaan en de 1e 3 weken hebben we dezelfde dagen gewerkt. Daarna 'moest' ik mijn eigen dagen gaan werken omdat ze al zo lang alleen zat en ze wilde weer de hele week bezetting. Echter kan ik het nog lang niet alleen, daardoor voel ik me onzeker en twijfel of ik het goed doe. Ik vraag veel en schrijf veel op maar ik kan alles maar op 1 dag vragen, want we werken maar 1 dag samen. Ik merk wel dat zij alles aan haar baas verteld wat ik niet goed doe. Dit zijn vaak dingen zoals de layout niet goed hebben, of iets verkeerd in de agenda zetten. Dit komt omdat ik het mailprogramma totaal niet ken. En op het moment dat ik iets moet doen zou je dat normaal voor de zekerheid aan iemand vragen. Ik kan dat op dat moment niet, want ik zit altijd alleen en verder is er niemand. (de artsen werken op de werkvloer uiteraard). Ik heb dit aangegeven en mijn baas snapt het wel, maar mijn collega heeft schijnbaar al meerdere collega's gehad die het niet goed deden en daarom wil ze nu wel een goeie collega. Ik weet wel dat ik het kan maar ik heb wel meer tijd nodig. Vinden jullie het reeel om te verwachten dat ik na 3 weken, 16 uur gewerkt te hebben het alleen aan kan? Ik vind van niet. Ik ben nu met een cursus bezig voor de medisch termen. Sommige dingen, standaard secretaresse dingen gaan nu gewoon niet goed omdat ik me onzeker voel en alles continue nakijk of ik het nu goed doe of niet. Want op woensdag is mijn laatste dag en ik zie haar pas weer de dinsdag erna. Dan heb ik het gevoel dat zij eventuele fouten van mij of dingen die ik niet weet op donderdag en vrijdag moet herstellen. Een heel verhaal maar ik weet ook niet precies hoe of wat. Ben gewoon benieuwd wat jullie, ook secretaresses hiervan vinden. Normaal ben ik het gewend als je ergens nieuw begint word je ingewerkt, na die tijd, als je het werk zelfstandig gaat doen kun je dan nog vaak vragen stellen. Dat deed ik altijd, zo van: kijk eens ik heb dit voor het eerst gedaan, wil je even kijken of het goed is. Nu gaat dit niet omdat ik alleen op 1 dag samen werk en ik kan niet alles laten liggen. Dus als ik iets dan niet goed gegaan had moest zij dat weer herstellen. Snappen jullie? Dus ik snap heel goed dat zij zich daaraan irriteert op een gegeven moment. Maar ik vind ook dat het niet mijn schuld is. Tuurlijk wel dat het fout gaat maar het zijn beginnersfouten die ik normaal gesproken zou navragen. Daarom zit ik hier nu niet met een lekker gevoel omdat ik niet goed weet of het nu goed is en ik ben bang voor opmerkingen achteraf. Snappen jullie wat ik bedoel? Wat vinden jullie daarvan? Ik wil dit (bovenstaande) morgen bij mijn baas voorleggen. Dat ik gewoon niet iets kan vragen als er niemand is. En dat hoef ik echt niet voor altijd maar de inwerktijd zou het wel fijn als ik een feedback heb. Ik vraag het nu vaker aan anderen maar 9 van de 10 keer weten ze het ook niet. Ik maak daardoor onbewust meer fouten (denk ik) omdat ik onzeker word en al mijn eigen werk tig x controleer. Ik heb aangegeven best de dagen met haar samen te willen werken maar ze willen dat die anderen dagen ook iemand er is, snap ik maar de laatste 2 jaar is dat ook niet geweest omdat de collega's voor mij niet voldeden. Ik kan niet meer gaan werken, niet voor langere tijd in elk geval, dat krijg ik niet geregeld met de oppas. Ik vind eigenlijk ook dat ze ook zelf moeten investeren in mij want ik weet gewoon dat ik het goed kan maar ik moet wel de kans en tijd krijgen. Sorry voor het lange, misschien verwarrende, verhaal maar ik zit er echt mee.
Ik snap heel goed wat je bedoelt en ik vind inderdaad 3 weken 16 uur te wenig om goed ingewerkt te kunnen zijn. Als secretaresse moet je veel meer overzicht en kennis hebben om alles zelfstandig te kunnen doen. Ik vind het raar dat je, op de dagen dat je alleen werkt, helemaal geen feedback hebt. Je kan toch nog lang niet alles weten? Ik zou het inderdaad gewoon even aan de baas voorleggen. Succes meis!
Ik heb dus al een keer een gesprek gehad met hem. Maar of hij snapt mij niet of mijn collega verteld hem wat anders ofzo. Ik kan gewoon niet voor langere tijd 4 dagen gaan werken, ik krijg dat thuis niet geregeld. En dus is er schijnbaar geen andere oplossing. Ik werk nu al op 1 dag langer met haar mee, terwijl ik normaal eerder naar huis ga. Maar goed op die dag zijn de kids toch al bij de oppas. Maar zij ziet alleen wat ik fout doe. Ze schrijft ook ALLES op, ik heb nl. van mijn 2 vorige collega's (die dus niet voldeden) wat gevonden. (heb dat stiekem gelezen, niet zo netjes misschien maar het probleem ligt gewoon ook bij haar). Die collega's deden dus ook alles fout. Maar het zijn zo'n kleine dingen die zij opschrijft, verkeerde layout b.v. Tuurlijk moet alles netjes zijn maar je leest zo snel over iets heen als je het zelf maakt. Een punt vergeten oid. Die dingen kopieert ze en laat dit zien aan mijn baas. Terwijl ik ook zoveel andere dingen doe en daar hoor ik niets van. Ik word daar zo onzeker van. Maar ik weet niet precies hoe ik dat tegen mijn baas moet zeggen. Hebben jullie tips?
Het lijkt erop dat die collega zichzelf zo goed vindt en dat haar manier van werken de enige juiste is. Die lay-out zal ook van haar hand komen en daar mag van haar waarschijnlijk niet afgeweken worden. Ze heeft waarschijnlijk ook niet door dat niet alles even vanzelfsprekend is. Ik zou aan je baas meer inwerkuren vragen en tegen die collega zeggen dat dingen voor jou nieuw zijn en dat je graag wilt dat je het goed doet, maar dat je extra uitleg nodig hebt.
Dat zou betekenen dat ik weer op dezelfde dagen ga werken als zij en dat willen ze niet. Ik mag wel extra komen, maar dat lukt me niet. Voor 1 week misschien wel maar niet voor langer. Ik heb ook wel wat foutjes gemaakt dat zeg ik ook eerlijk tegen haar. Een naam fout geschreven, soms dingen nog niet goed begrepen en toch gedaan. Notuleren lukt me nog niet goed, omdat ik de termen niet ken en de situaties niet. Het gaat best snel en ik kan het vaak niet volgen. Maar dat ze alles zo doorbrieft naar mijn baas vind ik echt niet leuk. Ik kan me best van haar voorstellen dat het irritant is om een nieuwe collega te hebben die niets weet, terwijl het voor jezelf logisch is. Maar dit werkt ook niet. Het kost nu eenmaal wat tijd om iemand in te werken, dit heb ik zelf 2 x moeten doen in mijn vorige functie. En het is inderdaad vaak niet leuk. Ik heb het idee dat zij verwacht als ze me 1 x iets uitlegt dat ik het dan meteen kan. B.v. vandaag moest het rooster ingevuld worden, ik had dit nog nooit gedaan, alleen 1 x met haar meegekeken. Wel aantekeningen gemaakt. Maar nu moet ik het dan zelf doen. Wil ik best proberen maar ik wil dan wel dat iemand het nakijkt, verder was er niemand aan wie ik tussendoor vragen kan stellen erover. Dat werkt toch niet of ligt het aan mij?
Ze hebben je aangenomen en wisten dat je uit een andere omgeving kwam. Dat betekent dat ze in je moeten investeren. Kun je niet 2 weken of zo gelijke diensten met haar draaien? 2 weekjes moet toch kunnen, vooral in de rustige vakantieperiode? Dat je foutjes maakt, komt door je onzekerheid. Of herken je foutjes maken ook van je vorige baan?
Ik herken een beetje je probleem.. Ben zelf ook secretaresse en na mijn verlof op een andere afdeling begonnen (wel binnen hetzelfde bedrijf) Ik zou bij je leidinggevende ook even naar voren brengen dat het wel erg toevallig is dat alle dames voor jou niet voldeden..en dat het niet zozeer dan aan jou ligt, maar dat er gewoon op alle slakken zout wordt gelegd..dat idee krijg ik namelijk heel erg.. Misschien wel wat netter zeggen, dat je je collega niet om het hoofd stoot omdat zij natuurlijk wel meer 'credits' heeft dan jou op dit moment (denk ik) Vraag aan je leidinggevende meer tijd om je goed in te werken en misschien dat je oude brieven oid kan gebruiken om op die manier naar de huisstijl en de termen te kijken? Heel veel succes meid!
In mijn vorige baan heb ik alles gewoon snel geleerd en had ik alles snel door. Mijn privé situatie is ook zo anders nu. Toen kwam ik net van school, leerde alles snel, pikte alles snel op en werkt 40 uur. Nu heb ik 2 kleine kindjes, werk maar 16 uur en heb nog een cursus gevolgd intern (waarvoor ik overigs geslaagd ben). Tuurlijk maak ik foutjes, maar zij noteert alles!! Ik bedoel; ik zal altijd fouten blijven maken omdat dat menselijk is. Maar het zijn vaak kleine foutjes. Nu b.v. opsomming met dubbele punt en dan ben ik ergens die dubbele punt vergeten...maakt zij van dat ik niet consequent werk en niet netjes werk. Het komt echt door mijn onzekerheid want ik heb gewoon buikpijn als ik van het werk thuis kom, dan ben ik echt bang dat ik iets vergeten ben. B.v. vandaag een mail van een arts...over een bijeenkomst of ik iets wil agenderen...dan denk ik: moet dit in de agenda van hun of op de agenda van het overleg?? Heb ik het maar allebei gedaan. Dat zijn van die kleine dingen die zij zou opschrijven als ik het niet goed doe maar die ik eigenlijk niet kan weten. (naar mijn mening).
Had je daar een maand geleden ook geen topic over geopend? Het verhaal klinkt mij zo bekend. In ieder geval zou ik in het laatste geval gewoon die arts zelf aan zijn jasje trekken, even vragen wat hij bedoelt. Heb zelf ook als secretaresse in een ziekenhuis gewerkt. Bij de eerste functie was mijn voorgangster met de noorderzon vertrokken en aangezien ze een hoop taken had die andere secretaresses niet hadden, kon ik dus veel zelf uitzoeken. De tweede keer werd ik door een secretaresse ingewerkt die geestelijk niet helemaal in orde was en me behandelde als een klein kind. Gelijk op aangesproken, dat soort gedrag pik ik niet. Beginnersfouten maakt iedereen. Misschien voelt die nieuwe secretaresse zich wel een beetje bedreigd door jou, wil ze dat zij duidelijk als beste afsteekt. Of doet ze zelf haar werk ook helemaal niet zo goed als je zou denken. Dat had ik ook met die laatste secretaresse waar ik het over had. Ik moest een vergadering notuleren en toen ik de notulen terug kreeg, stonden er 3 rode aantekeningetjes bij van de voorzitter. Zij deed gelijk alsof dat heel slecht was. Tot ik notulen van haar van zo'n zelfde vergadering terug vond...bij haar stonden er denk ik wel 30 correcties in. Spreek gewoon duidelijk uit naar haar wat je van deze situatie vind en hoe je je er onder voelt en vraag wat jullie daaraan kunnen doen om dat op te lossen. Anders gaat het van kwaad naar erger.
Zou je niet kunnen afspreken dat je haar, op de dagen dat jij wel werkt en zij niet, kunt bellen als je ergens niet uitkomt? Een soort telefonische feedback eigenlijk. Dan moet je natuurlijk niet 10x op een dag aan de telefoon hangen, maar voor nieuwe dingen is het misschien wel handig om te horen hoe ze het van je verwacht. Zo krijg jij nog enigszins begeleiding, en wordt je hopenlijk snel een stuk zekerder in deze baan, want zo lijkt het me inderdaad niet lekker werken! succes!!
Lastig. Maar toch ook van mij een vraag. Je hebt het over foutjes als dubbele punt en punten vergeten. En dat je bij je vorige werk ook wel eens foutjes maakte omdat dat nu eenmaal menselijk is. Ik ben het er mee eens dat fouten maken menselijk is maar als je secretaresse bent wordt er nu eenmaal van je verwacht dat je accuraat werkt en dit soort dingen dus niet fout doet. Ook het feit dat een arts vraagt of je iets wilt agenderen. Je zegt dat je niet kunt weten wat hij bedoelt maar dat lijkt me wel want dit is een algemene term die gebruikt wordt en niet iets wat alleen maar in een ziekenhuis voorkomt. Dat wil niet zeggen dat je collega misschien niet al te collegiaal is om bij elk wissewasje naar jullie leidinggevende te gaan i.p.v. jou hierop aan te spreken. Ik zou dit ook bij haar melden. Daarnaast vind ik je leidinggevende ook een beetje apart want hij luistert hier ook nog eens naar. Dat zegt ook wat over hem. Heeft hij niets beters te doen dan naar haar geklaag te luisteren. Volgens mij moet hij tegen je collega zeggen dat jullie dit samen moeten oplossen. Dat zou een volwassen reactie zijn. En het lijkt me ook iets waar jullie samen uit moeten komen. Geneuzel over punten en komma's is iets wat verspilling van tijd is en het lijkt me dat er meer werk is. Misschien kunnen jullie ook naar de taakverdeling kijken. Jij doet wat meer werk wat je beter ligt en zij doet de dingen die haar beter liggen. En anders... toch iets anders zoeken misschien. Volgens mij moet het in een duobaan echt wel klikken tussen de 2 personen om een werkbare situatie te houden. Succes!
Wat een lastige situatie zeg! Ik zou je aanraden tegen je collega te zeggen dat je je onzeker voelt. Probeer het bij jezelf te houden zonder kritiek op haar te hebben. Je stelt je daarmee kwetsbaar op en hopelijk gaat ze zich wat anders gedragen. Zo niet, kun je naar je baas stappen met hetzelfde verhaal. En erbij vermelden dat je eerst hebt geprobeerd het rechtstreeks met je collega op te lossen. Dan pak je het professioneler aan dan zij dacht ik! Succes!
Hier ben ik het mee eens. Ik vindt het persoonlijk nogal kinderachtig om direct naar de leidinggevende te rennen. Heeft zij niets beters te doen? of is ze zelf zo onzeker om ieder foutje te melden? Zelf maakt ze geen fouten? Ik snap erg goed dat je onzeker bent wordt van dat gecontroleer. haha, ik maak ook altijd dubbele fouten als mensen me in de nek hijgen. Laat haar eens verplaatsen in jou situatie. Je zegt dan bijvoorbeeld hoe zij het zal vinden dat wanneer ze ergens begint en niets goed kan doen? Opbouwende kritiek komt vaak beter aan dan dat getrap. Maar goed, blijkbaar heeft ze niet zo'n heel groot inlevingsvermogen en denkt ze dat ze perfect is. Om het goed te houden zal ik een goed gesprek aangaan, want je doet zeker je best!
Mee eens! Hier een voormalig secretaresse en de basis is overal hetzelfde, of nu in het ziekenhuis, fabriek of kantoor werkt. Stijl, taal, punten en komma's, d-tjes en t-jes etc. moet vlekkeloos zijn. Agendabeheer is in alle progamma's hetzelfde (Lotus, Outlook, zelfs een ouderwetse bureau agenda) Dat is je werk. Mijn motto, fouten maken is helemaal niet erg als je er maar van leert en ze niet nog een keer maakt. overigens, als ik je wat tips mag geven: lay out: zorg dat je een voorbeeld hebt van vorige, goedgekeurde, documenten (brieven, notulen, faxen, e-mails etc.) en werk van daaruit. Dan heb je altijd een voorbeeld en kun je zelf terugkijken zonder telkens het te hoeven vragen programma's: neem eens een half uurtje en ga eens "spelen" met de programma's. Doe wat testjes (overleg eerst even met de agenda eigenaar en leg uit dat je het programma niet kent, maar wel onder de knie wil krijgen). Haal de testjes wel uit de agenda om verdere problemen te voorkomen Kennis: schrijf alles op wat men tegen je zeg. Zorg dat een schrijfblok altijd bij je hebt, al is het maar om kleine dingen op te schrijven. Je hoeft het later niet te gebruiken, maar je zult altijd zien dat je terug valt op de aantekeningen Medische terminologie: daar zijn cursussen voor. men kan (en zal) niet verwachten dat je op dag 2 je helemaal kundig hebt gemaakt in de terminologie. Geef aan dat je een cursus wilt volgen om je die terminologie eigen te maken (toont initiatief) en als je een tekst programma (Word) gebruikt met spelling control, neem even de tijd om wat van de terminologie te typen en op te slaan in het woordenboek. Op die manier kun je zien of je iets fout hebt getyped en kun het eenvoudig corrigeren. Toon initiatief. Geef aan dat je dingen aan het leren bent, en dat er wel eens een foutje in kan sluipen. Maar maak niet continue dezelfde fout. Of vraag niet meermalen dezelfde vraag. Heel eerlijk gezegd zou ik daar op een bepaald moment ook een beetje geirriteerd van raken. Geef niet alleen aan, maar laat ook zien dat je het zelfstandig ook wel kan. Maar vooral ... meet jezelf een eigen werkwijze aan. Ik heb in mijn lange carriere als secretaresse talloze meiden ingewerkt. Van sommige zag ik op dag 1 al dat het niets ging worden en andere meiden kon ik na 1 dag al volledig los laten. Maar wordt geen kopie van je collega. Ik zei altijd dat ze maar 1 Strijkkraal nodig hadden op kantoor, twee kunnen ze niet aan Daarbij, wat voor mij werkt, hoeft voor een ander niet te werken en andersom. Jij kan iets op een andere manier aanpakken met hetzelfde resultaat. Overigens, als je al zo'n drie maanden in deze functie werkt, zou ik heel eerlijk gezegd ook wel verwachten dat je het een en ander toch wel onder de knie zou hebben. Is misschien niet iets wat je wilt horen, maar op een bepaald moment moet je het zelf ook kunnen. En als je je nog altijd niet op je gemak voelt, moet je je inderdaad afvragen of dit het dan wel is ... Succes!
Nou zeg,ik doe een opleiding voor medisch secretaresse maar kom nergens binnen omdat ik mn diploma (nog)niet heb en geen ervaring heb...
Misschien voelt je collega zich wel bedreigd en is ze daarom zo gefocused op fouten (klein en groot). Ik heb ooit in zo'n situatie gezeten. Niets wat ik deed was goed. Heel vervelend, ik ben daar uiteindelijk ook weg gegaan. Kon ze lekker haar territorium weer in haar eentje bezetten! Goed, is geen advies maar even een steuntje in de rug. Mensen blijven mensen.... x
Tja, altijd lastig dit soort situaties. Ben zelf ook secretaresse, dus snap wel wat je bedoelt. Ben het wel met de anderen eens, dat je termen als agenderen en grammatica onder de knie moet hebben. Dat je eens wat vergeet is logisch. Je bent ook een mens en dat gebeurd nu eenmaal weleens. 3 weken op basis van 16 uur werken is inderdaad weinig om ingewerkt te zijn. Ik zou dit zeker overleggen. Wat je collega betreft: dit zijn altijd moeilijke situaties, want vaak genoeg (of het nou terecht of onterecht is) wordt er toch sneller geluisterd naar de collega die er al langer werkt. Als ik jou was, zou ik even een gesprek aangaan met je collega en eventueel leidinggevende erbij en daarin kenbaar maken dat je maar al te graag wil leren en alles goed wil doen, maar dat je je nu erg onzeker voelt doordat je alleen maar kritiek krijgt en geen feedback. Dat je het op prijs zou stellen, dat je collega deze "fouten" eerst met jouzelf overlegd, alvorens meteen aan te geven. Persoonlijk vind ik dit ook een erg kinderachtige streek. Lijkt wel of ze geen collega erbij wil of alles op haar manier wil doen. Ik heb dit ook weleens meegemaakt, dat de mensen voor wie ik werkte in m'n gezicht deden of alles goed was, maar achter m'n rug om aan het "klikken"waren bij m'n leidinggevende, terwijl ik van niks wist. Kon ik dus ineens op het matje komen, terwijl ik niks doorhad. Heb ze toen ook goed laten weten, dat ik niet gediend ben van zulk kinderachtig gedrag. Je bent volwassenen en collega's en je hoort elkaar gewoon persoonlijk aan te kunnen spreken op fouten.
Ik zou haar erop aanspreken, niet haar voor aap zetten bij haar baas (jullie baas) maar gewoon woman to woman zeggen dat je graag samen er het beste van wilt maken en dat je je werk goed wilt doen en dat jij liever hebt dat eventuele correcties rechtstreeks aan jou worden gezegd (met een hierbij horende uitleg hoe het dan wel moe, en schrijf het dan ook goed op) Een beetje een veer in haar reet steken en zeggen dat je er SAMEN het beste van wilt maken daar reageren mensen vaak beter op als een "aanval" of nog erger via jullie baas regelen. Mocht dat dan echt niet werken dan zou ik zoiezo aangeven bij je baas dat je vind dat je niet goed genoeg bent ingewerkt en dat je het niet fijn vind (nerveus van word) dat zij elk foutje noteert en dan nog overdrijft ook.. Qua lay-outs; iedere goede secretaresse werkt uit standaard bestanden en past deze aan op de inhoud . situatie, dus ik zou zoiezo nooit een nieuwe lay-out ofzo gaan maken, ik heb hier ervaring mee (als de andere partij) en het is zeer irritant als mensen opeens een schrijfstijl gaan aanpassen en zeer zeker als deze niet is onderbouwd door een opleiding of iets, ik weet niet of JOUW manier de juiste is of die van haar (daar kan ik vanaf hier niet over oordelen) maar als jij een aanpassing doet moet jij deze kunnen onderbouwen waarom je het zo doet natuurlijk. Verder alles goed opschrijven van wat je is gezegd (niets is zo irritant als iets 5 keer moeten uitleggen terwijl je iets kan opschrijven) ik heb vaak mensen ingewerkt en de helft schrijft het niet of niet goed op waardoor ze mijn tijd verdoen met nogmaals uitleggen (das zonde van iedereen zijn tijd) Vragen tijd goed maar herhaling dan moet je de fout bij jezelf gaan zoeken (vind ik) Verder moet je niet bang zijn om nieuwe dingen te doen of leren (ga inderdaad eens aan de gang met bepaalde programmaatjes om ze onder de knie te krijgen) verder qua terminologie er bestaan idd cursussen voor maar geloof niet dat (omdat je niet uit die wereld komt) mensen verwachten dat je het al kent maar lang leve Google, je zoekt ALLES!!! op wat je niet weet en noteert dit en bewaard het alfabetisch en elke avond neem je dat lijstje mee naar huis om te studeren (op den duur komen de vaak voorkomende je echt wel bekend voor) Heel veel succes met je nieuwe baan!! toevoeging: Verder heb ik altijd alleen anderen moeten inwerken en ben zelf nooit echt goed ingewerkt (2 dagen vaak maar ofzo, deed vaak tijdelijk werk) heb als 20 jarige ukkepuk op de administratieve afdeling van de Rabobank gewerkt met 3 (oudere) mensen onder me die ik moest inwerken terwijl ik zelf niet was ingewerkt (omdat de persoon voor mij overspannen was, haha ik kan me zo indenken waarom!! Ik deed daar het werk van 4 personen ofzo in het begin) THE POINT: Soms moet je gewoon het beste maken met de dingen die je WEL hebt en ondertussen leer je van elke situatie.....
Wat veel reacties. Ik ga ook een gesprek aan met haar, volgende week wil ik vragen of we even apart kunnen zitten om wat door te spreken. Ik wil in elk geval zeggen dat ik er onzeker van wordt en daardoor meer fouten ga maken. Voor alle duidelijkheid: het is niet zo dat ik altijd fouten maak. Maar omdat ik onzeker ervan word controleer ik alles 1000x en dan nog zit er een foutje in, dat komt volgens mij gewoon omdat ik te onzeker ben geworden. In mijn vorige baan had ik dit niet. Weleens een foutje, maar je maakt me niet wijs dat een secretaresse dat niet mag overkomen! Agendabeheer heb ik volledig onder de knie, bij mijn vorige baan hadden we wel een compleet ander programma, was speciaal gemaakt voor dat bedrijf en niet te vergelijken met dit. Maar dit ken ik nu gewoon hoor. Verder doe ik alles zelfstandig, ik maak afspraken, handel telefoontjes af, notuleer (dit vind ik wel moeilijk, omdat ik de mensen, de situaties, de termen enz. niet ken), toevallig afgelopen week een moeilijke vergadering gehad met de hoogste bazen erbij. Toen heb ik tijdens de vergadering niets gevraagd, dat vond ik vrij lullig omdat de hoge bazen erbij zaten. Maar naderhand heb ik een van de artsen gemaild of hij volgende week een half uurtje met mij wil zitten om onduidelijkheden van mijn kant door te nemen. Vervolgens heb ik dit gewoon in zijn agenda geagendeerd! Tuurlijk weet ik overigens wat agenderen betekend, maar ik had zo iets van: bedoelt hij dat dit in de agenda moet of op de agenda voor het overleg, heb het toen maar allebei gedaan. Dat zijn dingen die je misschien later leert als je de mensen beter kent. Maar ik vind ze vrij stug, ze hebben mij nog nooit gevraagd hoe het me bevalt. Ik ben zelf ook iemand die de kat uit boom kijkt en vrij verlegen in het begin. Maar voor mij is het wel allemaal nieuw, het is voor hun makkelijker om iets tegen mij te zeggen dan andersom. Maar goed, ik voel me nog wel onzeker als ik naar huis en mijn collega zit de volgende dag alleen, dan vraag ik me af of ik niets fout gedaan heb en of ze niets doorvertelt. Ik wil haar ook zeggen dat we er wel een streep onder moeten zetten anders komen we niet verder. Ik denk af en toe wel dat dit misschien niets voor mij is, en dan bedoel ik werken voor artsen en 'hoge bazen'. Ik werk liever voor de 'normale' mens. Ik zou heel graag daar op de afdeling personeel willen werken, misschien dat dat nog ooit gebeurt! Ik heb steeds het idee dat de artsen denken dat ik maar een domme secretaresse ben. Maar ik ga gewoon mijn uiterste best doen!