Ik werk voor het geld, maar ook omdat ik thuisblijven niks vind. Ik ben graag elke dag bezig en doe graag datgene waar ik van hou. Toevallig voelt lesgeven voor mij niet als werk: ik vind het ontzettend leuk. En het is onwijs fijn dat ik daar geld voor krijg. We hebben een dubbel fulltime inkomen en dat is heel fijn. We reizen graag en doen graag leuke dingen. Maar ook onze ‘reis’ naar een kindje is allesbehalve goedkoop. En dan is het fijn om beide een goed salaris te hebben.
Ik heb best veel redenen om te werken... a. Ik vind dat als ik kán werken, ik dat gewoon moet doen. We hebben een maatschappij die is ingericht op een deel werkende mensen en een deel niet-werkende mensen. Als dat eerste deel te klein wordt is het lastig om het sociaal vangnet en allerlei andere voorzieningen in stand te houden. Daar voel ik me verantwoordelijk voor. b. Ik heb een HBO-opleiding bekostigd gekregen door de belastingbetaler, ik heb gewerkt voor dat diploma, dat is allemaal niet geweest om het in een laatje te leggen en er vervolgens niets meer mee te doen. c. Ik hou van vrijheid en gemak. Doordat we tweeverdieners zijn, kan ik iemand betalen die hier de badkamer poetst. We kunnen goed sparen, we hoeven ons geen zorgen te maken over of we alles nog kunnen betalen. d. Ik heb de luxe dat ik een leuke, autonome functie heb met flexibele uren en voor een razend interessante organisatie werk. Ik ben hier nu al bijna 10 jaar en ik ben een beetje op geklommen. Ik ben echt trots op wat ik bereikt heb en ik heb er zin in om meer carrière te maken. De dynamiek en afwisseling die ik vind ik mijn werkdagen, vind ik niet thuis. e. Ik mag op mijn werk regelmatig cursussen volgen en naar congressen gaan over interessante onderwerpen. Ik mag zelfs een master gaan doen! Ik wil mezelf ontwikkelen op het gebied van beleidsethiek en dat doe je nu eenmaal niet thuis, daarvoor moet je veldonderzoek doen en er middenin staan. f. Om heel eerlijk te zijn heb ik helemaal geen zin om hele dagen thuis te zijn en mezelf bezig te houden met het huishouden of klusjes op school of dingen in de buurt. Ik haat het, ik vind het saai en geestdodend en ik zou het mijn man echt kwalijk gaan nemen als ik hier alles mooi en in orde moet maken voor hem terwijl hij interessante dingen aan het doen was op het werk. Mijn man mag net zoveel van die rotklusjes doen als ik en we mogen allebei evenveel tijd en aandacht aan ons kind geven en aan onze carrière. g. Ik vind het belangrijk dat ik ook financieel bijdraag aan het huishouden. Inmiddels verdienen we evenveel en dat voelt goed. Als ik financieel compleet afhankelijk ben van een ander, dan voel ik me verplicht om allerlei andere taken op me te nemen, ook de dingen die ik echt ruk vind en die ik me totaal geen plezier opleveren. Dat zou mij een heel ongelijkwaardig gevoel binnen de relatie geven. Ik heb nu helemaal niet het gevoel dat er ongelijkwaardigheid is tussen mijn man en mij.
Eigenlijk ben ik het hier helemaal mee eens maar ben ik gewoon een slechte schrijver op fora. Ik voel dit net zo.
Ik vind mijn werk ontzettend leuk en zou niet zonder willen. De voldoening en waardering zou ik anders erg missen. Natuurlijk is het ook heel fijn dat ik er wat mee verdien, maar ik werk maar 20 uur per week. Ik vind het ook fijn/ belangrijk om iets voor de medemens te doen, zonder daarvoor betaald te worden ( omdat het financieel kan in onze situatie), dus ik heb ook nog 2 vrijwilligersbaantjes voor totaal 6 uur per week.
Ik heb eigenlijk altijd ook nog vrijwilligerswerk naast mijn baan gedaan (Vluchtelingenwerk, voor de sportclub, voor een cultuurpodium), maar dat lukt nu helaas niet meer omdat de zorg voor onze zoon teveel is om er ook nog onbetaald werk naast te doen. Maar dat vrijwilligerswerk gaf me wel veel genoegdoening.
Ik werk voor het geld, maar vind het ook (meestal) leuk om te doen. Ben ook lang thuis geweest, we redden het op het salaris van mijn man maar het is toch wel fijn om nu wat extra te hebben en wat meer te kunnen sparen of uitgeven. Daarnaast vind ik het wel fijn om af en toe weg te zijn van huis, bij andere mensen. Heb leuke collega's en ben daar toch in een andere rol dan thuis.
Ik werk omdat ik gevraagd ben. Voor het geld, voor de luxe. edit; ik vind mijn werk natuurlijk wel hartstikke leuk Anders had ik het niet gedaan!
Ik vind mijn werk heel leuk, maar ik zeg ook altijd dat ik werk om te leven en niet leef om te werken. Ik zou geen ander werk willen doen, maar ik zou ook niet blijven werken als ik niet betaald kreeg. Ik zou wel een manier zoeken om bij te dragen aan de maatschappij, maar zonder de stress en verplichtingen van een baan.
Ik vind mijn werk superleuk! Maar ik werk absoluut voor het geld. Ik werk voor mezelf, voor mijn dochter voor mijn man. Voor de luxe, voor alle vakanties. Ik vind onze twee salarissen bij elkaar prettig. We kunnen doen wat we willen. Hebben een fijn koophuis in een goede buurt. Nee, ik ben geen sociale instelling, zou hier niet werken als ik hier niet voor betaald krijg. Maar hier is de discussie niet dat ik niet zou werken als mijn man genoeg verdient. Ik werk voor mezelf, omdat ik niet en nooit afhankelijk wil zijn. Ik wil voor mezelf kunnen zorgen, mijn eigen pensioen opbouwen. Ik zou geen tbm kunnen en willen zijn. Nu na 11 weken Corona, ben ik zooooo blij dat ik morgen weer aan de slag mag op school. Eigenlijk ook zoals @Maslov
Ik ben alleenstaand dus werk voor het geld. Anders hebben we geen brood op de plank. Maar ik ben zo zo happy met mijn werk, haal er zoveel energie uit. Voor mij is dit de beste baan ter wereld. Het is niet alleen werk, het is ook een groot deel wie ik ben.
Als het kan, moet je dan zeker doen. Denk maar aan de slapeloze nachten, hoe fijn is het dan om overdag ook een tukje te kunnen doen.
Ik werk omdat ik het belangrijk vind om financieel onafhankelijk te zijn. Dat we de taken in ons gezin verdelen. Dus hij zorgtaken en ik een baan. Voor nu werk ik minder maar zodra ik een wat beter contract kan krijgen gaat hij waarschijnlijk naar 4 dagen. We zouden het waarschijnlijk wel redden met zijn salaris maar dat vind ik niet zo belangrijk ook niet echt serieus berekend dus.
Ik ben gedeeltelijk afgekeurd en werk 16 uur in de week. Vind het fijn om mijn hersenen te gebruiken en uitdaging te hebben. Overigens werk ik wel om te leven en leef ik niet om te werken, nu hoor ik al regelmatig van mijn dochter 'moet je nu álwéér werken, dan mis ik je zó érg...', (goede toneelspeelster ook...) dus zou niet meer willen werken, maar vind 16 uur gewoon prima en het geld is gewoon fijn voor de extra luxe..
We hebben het niet perse nodig, maar we leven er nu wel naar en zouden dingen moeten laten wanneer ik zou stoppen met werken. Ik vind het niet erg om te werken, ook wel fijn om niet financieel afhankelijk te zijn.
In de basis werk ik voor het geld, financieel redden we het niet zonder mijn salaris. Als ik er niet voor betaald kreeg zou ik dit werk niet doen, hoewel ik het er enorm naar mijn zin heb en mijn werk echt leuk vind, mede dankzij super lieve en leuke collega's. Verder werk ik omdat ik knettergek zou worden als ik alleen maar thuis zou zijn (word ik nu ook wel een beetje, ik werk al sinds 16 mrt thuis) ik heb het idee dat je wereld dan heel klein wordt. Ook vind ik het fijn om mijn eigen geld te verdienen. Wel ben ik door omstandigheden afgelopen jaar minder gaan werken en zijn we er dus financieel op achteruit gegaan, niet dat we daar een boterham minder om eten, maar we kunnen minder sparen bijv. Ik hoop in de toekomst wel weer mijn volledige uren te kunnen gaan maken (ik neem nu ouderschapsverlof, dus mijn contract uren zijn niet veranderd) maar op dit moment is dit het beste voor ons gezin en voor mij zelf. Aan de ene kant baal ik er soms van dat ík hiervoor uren inlever, aan de andere kant vind ik het fijn dat mijn vriend zich gewoon op zijn werk kan storten zonder zich zorgen te hoeven maken over bepaalde dingen. Hij is zzp'er, dus elk uurtje niet gewerkt is een uur minder inkomen. En daarnaast geeft het mij nu ook de rust die ik nodig heb, ik zat behoorlijk tegen een burnout aan.
De afgelopen paar jaar en ook nu nog werk ik voor het geld. Wij zijn 4,5 jaar geleden verhuisd en het huis is nu bijna helemaal klaar (van top tot bodem opgeknapt). In de toekomst wil ik wel minder gaan werken. Dan werk ik voor de leuk en voor de extra dingen.
Ik werk omdat ik mijn baan leuk vind. Ik heb heel bewust een stap terug gedaan en ben minder gaan verdienen, maar ik vind het werk leuker. We hebben mijn inkomen wel nodig om rond te komen. In het verleden heb ik wel gewerkt voor het geld in een baan die ik niet leuk vond en daar werd ik doodongelukkig van.
Ik heb erg leuk werk, maar ik werk wel voor het geld. Maar ik werk dus ook minimaal wat nodig is 24 uur. Deels om deze reden en deels om fysieke redenen. Ik heb geen partner dus iemand moet brood op de plank brengen. Maar als ik een partner zou hebben met goed inkomen dan zou ik bij de kinderen thuis blijven tot ze naar school zijn. Bij mijn eerste ex hadden we dit plan ook. Hij fulltime werken en ik thuis, beiden wens voor een groot gezin. Nu bewust alleenstaand mama van hopelijk straks 2 kindjes
@Maslov verwoord het hier helemaal goed. Zo sta ik er ook in. Door mijn werk komen er steeds weer nieuwe soms onverwachte dingen op mijn pad die me de uitdaging bieden die ik nodig heb.
Toen ik nog geen kinderen had werkte ik omdat ik het leuk vond, na mijn oudste kon ik niet wachten om weer te werken. Na de tweede werd dat een stuk minder, ik wilde bij hem zijn en zelf voor hem zorgen. Qua uren terug gegaan naar 28 (minimale in mijn functie), en daarmee is het ook echt genoeg. Na het eerste jaar is het thuis een stuk rustiger en ben ik weer blij met de baan die ik heb. Soms wel pittig en twijfel om een omscholing te doen maar geen twijfel of ik wil werken of ik thuis wil blijven. Sowieso gaan we het niet redden met 1 salaris. Maar voor nu, ik ben blij met mijn baan, ik werk met collega's die ik al zoveel jaren ken dat het vrienden zijn geworden. In de branche waar ik werk is het belangrijk om te weten wat je van elkaar kan verwachten in bepaalde situaties. We maken veel heftige dingen mee. Dat maakt ook dat onze band heel sterk