Wij zijn alles behalve rijk haha. We hebben alleen het inkomen van man en we komen gewoon rond. We kunnen niet zomaar op vakantie, maar verder hebben we een koopwoning, kinderen zitten op zwemles en Arabische les (betalen we ook best groot bedrag voor per jaar), we eten wat we willen enz. Het enige is dat we dus bijna geen spaargeld hebben, maar dat vinden wij niet erg momenteel.
Ik werk 36 uur loondienst en we hebben een eigen bedrijf. Dat doen we in de avonduren als de kinderen op bed liggen. Wij kunnen ruim leven maar ook het werk vind ik hartstikke leuk.
Ja. Ik werk sinds kort max. 20 uur per maand voor een vast bedrag maar ik deed dit al enkele jaren zonder het geld. Ik doe het oprecht met veel plezier. Met 2 kinderen, een man met drukke baan is dit een welkome afleiding en een fijne manier iets 'echts' te doen met mn hobby. Ooit hoop ik wel wat meer te kunnen werken maar dat is dus vooral omdat ik, als ik serieus genomen wil worden, wel geld moet vragen. Doe nog steeds ook onbetaalde projecten voor mensen die ik heel lief vind en vooral die opdrachten geven mij heel veel voldoening.
Als het puur hypothetisch gezien is (want ik heb ook gewoon kosten omdat ik opvang nodig heb enzo dus het moet natuurlijk wel geld opbrengen) dan ja. Aantal uren misschien nu even wat minder (met kleine kinderen) al merk ik sowieso tijdens Corona al dat ik best wel workaholic ben. Ik werk nu al meer dan hoeft dus ik betwijfel of ik dan ook niet alsnog meer zou werken. Dit werk of iets soortgelijks zou ook goed kunnen. Al heb ik wel nog dromen voor de toekomst qua groei dus zou ook wat anders kunnen zijn. Ik heb gewoon tijdens mijn verlof twee keer en nu tijdens deze periode ontdekt dat ik echt geen thuisblijfmoeder ben. Ik word er echt ongelukkig van. De twee werelden samen van een flexibele baan (net als @Maslov hebben wij beide hele flexibele banen waardoor de combinatie ideaal is) en thuis zijn, zijn voor ons ideaal.
En toch vind ik je heel rijk! Misschien niet financieel maar wel in het opzicht dan Dit kan, omdat je hier als gezin gelukkiger van word (tenminsten dat neem ik aan).
Ik werk graag. Vind mn werk leuk. De cliënten en mn collega's. En ik haal er veel voldoening uit. Dat vind ik het belangrijkste. We kunnen het geld goed gebruiken, komt wel op. Kunnen daardoor wat extra aflossen, vrienden helpen die minder bedeeld zijn of eens wat vaker echt luxe dingen doen of kopen. Dat is fijn.
Wij zijn alles behalve rijk Mijn man doet het ook aleen, koophuis, auto en we gaan op vakantie in eigen land. Ook 3 kinderen, zelf 1 met extra kosten/behoeften. Het kan echt blijft een kwestie van keuzes Koophuis van 3 ton kan ik niet kopen, wel een leuk rijtjeshuis met grote voor en achtertuin voor 145.00
Ik werk voor het geld. Ik vind mijn werk echt niet leuk meer, maar het verdient belachelijk goed. Soort gouden kooi, zeg maar. Dit krijg ik nooit meer ergens anders en van alleen het inkomen van mijn man zouden wij nauwelijks rond kunnen komen. Ik verdien 3x zoveel als hij. Nu word ik er langzamerhand wel zo ongelukkig van dat we samen zitten te bedenken hoe we het voor elkaar zouden krijgen als ik toch wat anders zou gaan doen. Maar het zal wel flink inleveren worden voor de rest van ons leven.
Die situaties zijn er best wel hoor. Mijn moeder is al jaren de kostwinnaar sinds mijn vader zzp’er is geworden. Hij brengt echt wel geld binnen maar er zijn jaren geweest dat het best zwaar was. Toen wij nog klein waren waren de rollen omgedraaid. Vader in loondienst en moeder thuis met ons. Bij mn zus zouden ze ook van haar salaris kunnen leven. Met gemak zelfs maar haar vriend zou daar denk ik echt niet gelukkig van worden. Die werkt ook gewoon graag en vind het belangrijk samen de lasten te dragen. Ze hebben beiden gewoon een fijn inkomen.
Ik zou echt niet zonder mijn baan kunnen. Ik werk tuurlijk voor het geld maar zou nooit zonder werk kunnen. Ik zou best minder willen werken, maar helemaal zonder zou ik echt nog niet willen. Het geeft mij structuur, uitdaging en een hoop liefde. Vandaag nu ik in ov moet met mondkapje werk ik even omdat het echt moet. Niet omdat ik hier achter sta.
Ik werk echt voor het geld maar ik moet er ook niet aan denken fulltime thuis te zijn. Dan zou ik gek worden. Misschien als mijn jongste zoon ook naar school gaat... En nu zeg ik iets waarmee ik de mama's die niet werken waarschijnlijk voor het hoofd stoot: maar dat lijkt me wel heel relaxed. Beetje je huis schoonhouden, boodschappen doen, koken etc. Alles in je eigen tempo. Het zou echt de haast uit ons leven halen (al valt dat nu in corona tijd ook wel mee). Maar ik werk dus voor het geld om onze luxe levensstijl te kunnen bekostigen. Als ik niet zou werken zouden we ons huis niet kunnen bouwen. Andere kant daarvan is dat als wij een 'normaal' rijtjeshuis zouden hebben, we zelfs op alleen mijn 28-uursalaris rond zouden kunnen komen.
Mijn vorige leidinggevende was dat zo, maar dat was niet het type dat op ZP rond zou hangen, dus denk dat dat ook wat zegt.
Het is een goed salaris voor 1 persoon, zal ik zeker niet ontkennen, maar denk dat de meeste 2 verdieners samen toch een stukje meer hebben hoor.
Ik werk parttime. Omdat ik t fijn vind even niet alleen met de kids bezig te zijn Mijn Salaris is echt voor de fijne en leuke dingen. Auto, uitjes etc. We kunnen zeer zeker zonder, willen we dat nee. Want dat ik werk maakt me gelijk een leukere mama die even tijd voor zichzelf heeft tussendoor
Ik werk parttime, zou per 1.maart ouderschapsverlof nemen maar dat is ivm corona ingetrokken. Ik werk voor het geld, ben goed in m'n werk maar als ik de helft minder betaald zou krijgen zou ik ervoor bedanken.
Ik vind het op zich niet zo'n probleem om dat te delen, maar mis de meerwaarde even. Je zegt zelf immers al dat het niet kan doordat je bepaalde keuzes maakt? Niet dat dat verkeerd is hoor, begrijp me niet verkeerd, maar hier is het oa mogelijk doordat wij ook bepaalde keuzes maken.