Onzin natuurlijk. Voorop gesteld dat ik het absoluut niet eens ben met haar, je hoeft ook niet te doen alsof alle mannen die fulltime werken niet in staat zijn voor hun kinderen te zorgen.
Precies, leeftijd zegt niks over of je "geschikt" bent. En wanneer het "geschikt" bent verschilt zo erg per persoon
Precies hier ook. En als je wel de behoefte hebt om de wereld te zien kan dat ook prima met kinderen.
Ik las het anders. Fulltime werken en de volledige zorg voor de kinderen zonder opvang is vaak niet mogelijk. Even uitgaande van kleine kinderen, t/m basisschooltijd? Stel dat man nu van 7:00 tot 18:00 van huis is, dan zal er voor de kleine kinderen toch wat geregeld moeten worden qua opvang. Dus niet of de man wel of niet voor het kind kan zorgen qua handelingen, maar qua tijd icm werk
Nou dat. Mijn zusje is net bevallen van haar 1e en niks ten nadele van mijn zusje, maar ik was toch echt een stuk stabieler op mijn 23e, dan zij nu.
Ja ik ga dan even uit van mijn situatie, maar stel dat dat bij ons zou gebeuren zou man per direct minder gaan werken bijvoorbeeld.
Alsof iedereen zomaar kinderen *neemt*. Juist op een forum als dit zou je beter moeten weten. Dat *nemen* komt echt heel naar over. Een pak suiker neem je mee. Kinderen krijg je; als het je gegeven is.
Dat dachten mijn ouders ook. Mijn moeder werd echter ziek en ging op dr 53e dood. Maar goed, dat is geen reden normaal om voor je kinderen krijgt al je reizen gedaan te hebben. I
Hoe dan ook; TS heeft een gesprek op haar werk. Om eerlijk te zijn; de titel van het topic gaf mij wat bedenkingen, want inderdaad, als je werkt en je hebt een ziek kind, is dat jouw verantwoordelijkheid en niet dat van de werkgever. Zou wat zijn zeg. Staat wel tegenover dat je mag verwachten dat er meegedacht wordt in de situatie. Zeker als je al een tijd in dienst bent en de werkgever inmiddels weet wie je bent en wat je doet etc. Net zoals jij niet in de tijd kunt kijken en met alles rekening moet houden als werkende ouder, kan een werkgever niet eindeloos vooruit plannen in bijv. Voldoende bezetting, de flexibiliteit van het " ik ga nu..werk vanavond wel". Dat is wel weer afhankelijk van waar je werkt/ wat je doet natuurlijk. Hoe dan ook zit je nu in een situatie die langer gaat duren en waarvoor je een structurele en passende oplossing moet vinden. Dat alles staat m.i. los van thuisblijfmoeder zijn of niet, gebruik maken van bso's, overlast gevende kinderen, pedagogisch onverantwoorde situaties, de leeftijd waarop je kinderen kreeg, een moeder die vroeger thuis zat, een dikke portomonee of de reizen die je maakte. Volgens mij heeft TS daar niet veel aan.
Bij ons zal er dan een 2e schipper aan boord moeten zodat man thuis kan blijven. Want met kdv etc is zijn werk nog onmogelijk te combineren. Overigens andersom mogelijk ook, als hij wegvalt. Dat ik dan zorg dat het schip wel blijft varen zonder vaak fysiek aanwezig te zijn
Nou ja, de mogelijkheden hangen idd natuurlijk ook van je werk af, maar bedoelde idd maar aan te geven dat niet alles dan perse hetzelfde blijft.
Klopt en ik besef heel goed dat het leven nooit zeker is, maar dat geldt voor alle leeftijden. Ik zal er zelf nooit spijt van hebben dat we zo jong begonnen zijn aan kinderen. Ook niet als we hierna niet meer zouden kunnen reizen, dat ik ze kan zien opgroeien vind ik veel belangrijker.
Ja wij 46 dus hopelijk ook nog tientallen jaren om reizen te maken. En tussendoor genieten van de kleinkinderen tenzij hun natuurlijk wachten tot ze 30 zijn want wel nieuwe generatie, 1 die beter nadenkt