Maar Rota is geen kinderziekte en hartstikke besmettelijk. Als ik met vieze handen een deurklink vastpak, daarna de deurklink wordt gereinigd en jij daarna de deurklink pakt, dan nog kan jij besmet raken. Dus als ik mijn kind direct ophaal als school belt dat hij/zij ziek is, dan heb je al een uitbraak te pakken. Nou haal ik mijn kind in dat soort gevallen ook altijd op (of tenminste mijn man), maar ik weet ook dat het beperkt zin heeft qua besmettingsrisico. Bij waterpokken ga ik er inderdaad wel vanuit dat de leiding het al heeft gehad, dus als mijn kind zich prima voelt, zal ik sneller mijn kind naar school laten gaan. Maar ik heb kinderen die er erg ziek van waren, dus dat is sowieso anders.
Je hoeft mij niet te overtuigen, ik laat ze niet eens gaan. Maar ik kan er een boek over schrijven hoe ziek kinderen ( eerst even een zetpil erin voor ze komen ) worden gebracht. Ik heb zelfs een keer een klacht van een ouder tegen mij gehad omdat ik belde dat hun dochtertje ( destijds 8mnd ) opgehaald moest worden met bijna 40 graden koorts en als een passief volgeltje op de speelmat lag. Ze vonden het maar onzin en ze zeiden tegen mij: ja ik kan nu niet weg en heb niemand anders om haar op te halen. En van mij moest de opgehaald worden. ( buiten dat het echt niet kon was er kkk nog het coronaprotocol ) Ook greep het meisje constant naar beide oren en ik gaf aan dat ik toch even langs de ha zou gaan om naar haar oren te kijken. Was onzin. Ze gingen direct aan de telefoon bij mijn leidinggevende welke achter mij stond want zij had het meisje ook gezien en los daarvan vertrouwd ze ons op het inzicht wat wij hebben. 2 dagen later gingen ze schoorvoetend toch naar de huisarts had het arme kind een dubbelde middenoorontsteking en kon hun vliegvakantie naar Curaçao nog maar op het nippertje door gaan daardoor. En bovenstaande is 1 van de zovele voorbeelden. Ouders zoals jij en ik zijn gelukkig wel de maatstaaf maar er zitten ook uitzonderingen bij en die steken dus de hele handel aan. @tuc zal ongetwijfeld ook nog wel wat verhalen hebben.
Je hoeft niet eens in de opvang te werken om dat te beseffen volgens mij. We kennen in onze omgeving allemaal wel iemand of zelfs meerdere die op deze manier te werk gaan. Medicatie er in en hop naar de opvang of school en nog wat blazen en zuchten als ze dan gebeld worden. Soms kan je beter uw kind eens wat langer thuishouden dan hen te snel terug te sturen. Ziek is ziek en dan laat je hen op adem komen. Neen zo rap mogelijk terug richting opvang of school en dan verbaasd dat ze blijven kwakkelen.
Je hebt eigenlijk ook gelijk hoor, en dan mensen vinden dat er 1 ouder thuis moet zijn vind ik niet zo heel schokkend. Maar de hele redenatie erom heen. Ik merk dat ik mij gewoon echt een beetje beledigd voel dat mijn opvang waar ik mn ziel en zaligheid in stop als fout gezien wordt en dumpplek genoemd wordt.
Over dat persoonlijk aantrekken. Ik heb altijd het idee dat als je je ergens niet meer uit kunt lullen, dan maskeer je gewoon je woorden met ‘je trekt het je te veel aan’ Dooddoener dus en bedoeld om iemand zijn mond te laten houden en hem of haar nog een trap na te geven ook, wetende dat een ander met een kutgevoel zit. Ja, dat is ook een manier om je punt door te drukken, uit de uitleg te blijven én een gesprek af te sluiten
Ach dat niet alleen. Ze weet alle groepen te beledigen. Werkende ouders, thuisblijvende ouders, BSO’s, KDV’s, gastouders, jonge ouders, enz. Best knap eigenlijk Maar dat ligt niet aan haar hè. We trekken het ons te veel aan
Oh wat sneu zeg. Ik heb eerlijk gezegd ook wel eens gevraagd of baby M wel echt ziek was toen ik hem op moest halen. ‘Want hij was wel lekker vrolijk maar had toch 38,5.’ Kind krijgt tandjes en was hartstikke vrolijk, verder geen last van; at en sliep goed en tsja, sta je daar met je hoge hakken en nette jurk je baby op te halen die kei hard giebelend ‘mamaaaaaaaa!’ roept. Dat soort situaties vind ik oprecht wel lastig maargoed, als hij opgehaald moet worden dan is het zo. Ook het idee van ‘zetpil erin en aankijken’: daar maak ik me schuldig aan. Maar als ik bij elke snottebel een kind moet thuishouden dan heb ik er wekelijks wel wat thuis zitten. Als bijv mini O of de baby snotterig (dus verkouden) zijn en lichte verhoging hebben, dan geef ik idd een zetpil en breng ik ze weg, mits ze gewoon wel fit ogen. Heb namelijk ook vaak gehad dat afleiding goed voor ze is en dat ze natuurlijk ook warm aanvoelen als ze net uit bed komen uit de warme slaapzak. Maar man en ik hebben wel de afspraak dat ze niet gaan als ze zich echt niet goed voelen en dat merk je echt wel. Sowieso werkt er altijd 1 van ons op twee van de drie opvangdagen thuis. In geval van nood zijn we binnen 5 min op locatie. Ze zitten hier in de straat nl.
En het toch wegbrengen in mijn vb hierboven is dus niet ‘we dumpen ze en kijken wel’ maar meer bij oprechte twijfel. We hebben zelf ook wel eens een kuchje maar zijn ook niet meteen ziek. Geldt voor kinderen natuurlijk ook
Over dat wegbrengen ondanks ziekte @Malbec en @tuc zien jullie kunnen jullie vooraf wat inschatten wie dit gaat doen ? Ik heb dat namelijk altijd vrij goed kunnen inschatten wie dit zou gaan doen in de vriendenkring.
Dat je het van bepaalde ouders in je groep verwacht bedoel je? Ja, dat kun je vaak wel aan zien komen ja. Al hebben wij ook wel eens gehad: "o, van die moeder hadden we wel verwacht dat ze direct zou komen halen". Maar het is redelijk voorspelbaar. Bepaald type ouder. Edit: moet wel zeggen dat ik in de 10 jaar dat ik gastouder ben, zulke fratsen eigenlijk niet meer meegemaakt heb. Net als andere zaken waar ik mij hoogst over kon verbazen op het kdv. Alsof ouders bij een gastouder veel meer fatsoen hebben. Al hoor ik van collega's wel eens andere verhalen.
Tja. Ik ben toch maar wat blij dat ik toentertijd (16 jaar geleden) heb gekozen voor een gastouder, ik denk dat zij jouw oudere versie is. Altijd leuk bezig met de kinderen. Het zit er nu bijna op en wat ben ik dankbaar dat zij al die tijd een veilige, gezellige plek heeft geboden voor mijn kinderen. Zeker ook na mijn scheiding. Dankzij gastouders als jij kunnen ouders gerust naar hun werk gaan. En ben je deel van de opvoeding. Dus trek je echt niks aan van deze onzin.
Wat lief! Ik doe ook mn uiterste best. En hoop dat de ouders en kinderen fijn terug kijken op de tijd dat de kinderen hier kwamen. Sommige ouders huilen ook bij het afscheid, dus dat zit wel goed denk ik
Waarom geef je bij wat verhoging paracetamol eigenlijk? Ik neem aan dat ze zich verder prima voelen, aangezien je aangeeft dat als ze echt niet lekker zijn ze thuisblijven. Is dat omdat ze met verhoging niet naar het kdv mogen? Ik geef eigenlijk alleen paracetamol als ze niet lekker zijn, bij lamlendig door koorts of bij pijn. Bij wat verhoging maar verder nog helemaal oké eigenlijk nooit. De jongste was laatst thuis met keelpijn. Paracetamol gegeven en toen voelde ze zich weer helemaal goed. Was ook weer haar stuiterbal zelf. Totdat de paracetamol ging uitwerken.. Daarom blijven ze bij ons altijd thuis als paracetamol nodig is. Je kan ze immers moeilijk een paracetamol in de broodtrommel meegeven
Dat is mijn idee ook, als pcm nodig is hoort een kind over het algemeen gewoon thuis. (Op een enkele uitzondering) Wij konden het vaak aan zien komen, rond het middaguur werden het hoopjes ellende, want dan was de pcm uitgewerkt. Eer dat de ouders er waren hadden ze er dan weer mooi een halve dag werk opzitten. En de volgende dag gewoon weer.