Ik moet het even van me afschrijven.. Mijn moeder tobt al jaren met longklachten. Ze heeft copd en heeft puffers, en ja rookt.. Al bijna 30 jaar. Ze had nog een goede conditie werkte nog 40 uur en alleen als ze verkouden was sloeg het op haar longen door de copd. Een kuurtje en extra pufje en het was weer goed. Tot december jl., ze kreeg het enorm benauwd.. Elke keer afgescheept met ontsteking bacterie je kent het wel. Zitten tobben tot april werd ze opgenomen want ze kon echt niet meer ademen. Foto's gemaakt al vanaf januari was een plek te zien maar was restje longontsteking volgens de huisarts.. Totdat ze werd doorgestuurd naar een longarts na haar opname. Die ging het verder onderzoeken. We kregen bericht dat ze een bronscopie moest doen en een pet-scan.. Wist al genoeg toen. Nu kwam vorige week het verlossende antwoord; het is longkanker, maar niet uitgezaaid (gelukkig). de tumor verwijderen is geen optie want ze heeft te weinig longinhoud en ze zou dan in een rolstoel terecht komen en dat wil ze niet (is 56). Nu word er een plan gemaakt om te bestralen. Sinds haar opname is ze al gestopt met roken gelukkig. Ik weet helemaal niet hoe ik hier mee om moet gaan, nooit Verwacht dat zoiets mezelf zou overkomen. Zijn er mensen met ervaringen? Die me gerust kunnen stellen? Ze is er momenteel slecht aantoe want ze heeft er dus weer een longontsteking bij en ademen is weer moeilijk. De longarts zei dat het niet levensbedreigend is, maargoed het is toch kanker... 😔
Ach meisje, veel sterkte! Het is kloten als het je overkomt. Bestralingen en chemotherapie hebben op iedereen een ander effect, de ene wordt er heel ziek van en bij de ander valt het wel mee. Hoop voor jullie op het laatste en dat het uiteindelijk allemaal meevalt. Mijn moeder had ook longkanker en mijn vader had maagkanker. Je komt hierdoor heen al is het moeilijk xx
Lijkt wel het verhaal van mijn vader, bij hem hielden ze ook vol dat het om een longontsteking ging. Na 4 maanden bleek het toch om kanker te gaan. Alleen vanwege zijn conditie en longinhoud begonnen ze niet eens aan chemo of bestraling. Ongeveer 1 jaar na de diagnose is hij overleden. Situatie bij jullie is natuurlijk net wat anders. Heel veel sterkte.
Wat heftig! Ook al is het niet levensbedreigend, jullie gaan met elkaar gewoon een behoorlijk pittig traject in. Mijn advies is: stel heel veel vragen aan de artsen. Dus ga eens met je moeder mee, zodat je ook jouw vragen kunt stellen en niet alleen via via antwoorden krijgt. Mij hielp dat enorm (mijn moeder had trouwens een andere vorm van kanker). En praat veel met elkaar. Help je moeder waar je kan, want bestraling gaat haar uitputten. En niet te vergeten: juist in zulke periodes is het enorm goed om ook leuke dingen met elkaar te doen, dat houdt de moed hoog! Sterkte!!!
Heel veel sterkte meid! Ik heb alleen geen goede verhalen voor je over longkanker Ben vorig jaar mijn oma eraan verloren.. ze is ongeveer 1,5 jaar ziek geweest en tussendoor 1x genezen verklaard. Daarna is het uitgezaaid in dr bloed en toen ging het snel. Ik hoop echt dat dit je bespaard mag blijven! Longkanker is echt niet goed en valt ook niets goeds over te zeggen en al helemaal niet op te zoeken dus doe dat aub niet!! Ik wil je graag beetje opvrolijken met goede verhalen maar sorry dan zit ik je alleen maar voor de gek te houden. Mijn advies is ga veel met je moeder mee naar dr afspraken, bestralingen en chemo's. Vraag wat je wilt vragen aan de doktoren en als je iets niets bevalt dan zeg dat meteen en ga des noods naar een ander ziekenhuis! Laat je niet zomaar aan de kant zetten want er is altijd een kans dat ze kan genezen! Mijn oma is ook 1x genezen en schoon verklaard... dus het kan! Benut je tijd met je moeder goed nu ze nog niet zo ziek is van de bestralingen en chemo's. Veel sterkte meid!!
Ik heb hier een succesverhaal voor je. Bij mijn moeder werd 5,5 jaar geleden ook longkanker ontdekt, in 1 van haar rechterkwabben, ook zonder uitzaaiingen. Ze is bestraald en heeft chemo's gehad en heeft succes gehad, want sindsdien zit er alleen littekenweefsel en is ze helemaal schoon verklaard. Ik geloof dat ze nu nog maar 1x in het jaar voor een scan moet. Het gaat goed met haar, al heeft ze wel wat minder longinhoud dan voorheen. Maar ze leeft nog en daar ben ik heel blij mee. (Ze is 63). Bij mijn vader liep het helaas anders. Die had een andere vorm van kanker en die overleed 2 jaar geleden na 9 maanden ziek te zijn geweest. Ik hoop het allerbeste voor jullie. Hopelijk mag het met jouw moeder net zo gaan als met mijn moeder. Sterkte ts!
Dit bericht geeft me we weer ff moed gelukkig Ze krijgt alleen geen chemo alleen bestralingen. As dinsdag horen we meer.. Ik heb ook geen idee hoe groot de tumor is er werd alleen gezegt je hebt kanker. Mn moeder is zo geschrokken dat ze eigelijk niet verder heeft gevraagd dus ga ik dinsdag mee
De moeder van een vriendin is begin dit jaar genezen verklaard van longkanker. Bij haar hebben ze echter wel een stuk van haar long verwijderd en daarmee de tumor. Nu maar hopen dat het weg blijft. Heel veel sterkte voor jullie.
Jeejtje meid heel veel sterkte toegewenst! Gelukkig lees ik er ook veel succesverhalen over. Verder geen ervaring mee *afkloppen*. Hopelijk komt het allemaal weer goed. Dikke digi knuf voor jullie!
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen. Blijf vooral praten met elkaar of met je man/vriend. Probeer niks op te proppen. Ik heb 1 succesverhaal en hopelijk binnenkort weer 1. Mijn tante heeft ongeveer 10 jaar geleden longkanker gehad. Ook geen uitzaaiingen. Chemo en bestraling gehad en ze is nu nog steeds schoon. Ze is gezond, werkt fulltime en onderneemt vanalles. Nu is er laatst bij een tante van mijn vriend longkanker geconstateerd. Zij wordt binnenkort geopereerd. Kanker is ook niet uitgezaaid. Het is lange en ingewikkelde operatie, maar de doktoren hebben goede hoop.
Aller eerst heel veel sterkte! Mijn moeder weet sinds 5 weken dat ze longkanker heeft met uitzaaiingen naar haar lever en nieren, dus ik snap heel goed hoe je je nu voelt! Wat mij wel helpt is heel veel vragen stellen. Al klinken ze stom, gewoon vragen. Aan de arts én je moeder. Zorgt bij mij voor wat rust in m'n kop ofzo. En veel leuke dingen doen samen! Levensbedreigend of niet, je gaat toch meer genieten van zulke momenten! En het zorgt voor wat afleiding, wat natuurlijk ook wel fijn is! Nogmaals, heel veel sterkte en een dikke digitale knuffel!
Wat een heftig nieuws.. Maar ze gaan dus voor genezing en dat is heel fijn. Bestraling is heftig, maar wel lokaal. Dus alleen in het gebied waar ze bestralen. En daar heeft ze nu ook al last... Mogelijk knapt ze snel een stuk op van de bestraling. Ook al is het intensief/vermoeiend omdat het dagelijks is. De tijd wordt nu dus even kort heel heftig. Bijwerkingen ontstaan vaak vanaf een dag of 10, maar na de laatste bestraling nog wel even door. Bestralingsartsen zijn wat mij betreft een slag apart qua artsen; ze hebben veel technische kennis ook en zullen veel informatie geven. Ik weet niet of je meegaat met je moeder, maar als je kan zou ik dat misschien wel doen. Of wacht; de intake is al geweest? In elk geval sterkte voor nu! Hopelijk vallen de bijwerkingen wat mee. Maar laat haar ieder dingetje hoe klein ook vertellen aan de arts, veel bijwerkingen zijn wel te verlichten.
Jeetje meid, heel veel sterkte. Mijn vriend heeft kanker en ondergaat nu chemo, maar dat is in (bijna) geen enkel opzicht te vergelijken met jouw moeder. Enkel de emoties die er bij komen. Goed dat ze inmiddels is gestopt met roken, dat zorgt er in ieder geval voor dat ze geen extra longblaasjes kapot maakt. Die heeft ze nu hee hard nodig. Weet je de prognose na deze behandeling? Houd moed, stop je emoties niet weg en weet dat er licht is aan het einde van de tunnel! Dikke knuffel!
Wat een lieve reacties bedankt meiden 😚 Dinsdag de intake hoeveel bestralingen ze gaat krijgen De longarts sprak van een "klein" vlekje maar heeft niet verteld hoe groot de tumor is. Ik ga dinsdag mee om van alles te vragen. Hij zei wel dat door het bestralen de tumor zelfs weg kon gaan, dus we blijven positief. Ze zit zelf wel in een diep dal nu, heeft nu weer een longontsteking. Ze weegt maar 48 kilo dus geen reserves dus ze zwakt af. Ik probeer positief te zijn maar ze denkt zelf dat t volgende week al klaar is Ben sterk bij dr probeer mn tranen thuis te laten omdat we er echt voor moeten gaan allemaal.
Mijn schoonmoeder kreeg vorig jaar (precies vandaag..bizar) te horen dat ze longkanker had. Met uitzaaiingen in heup, arm lymfeklieren, onderrug. Ze zou bestraling en chemotherapie krijgen. We kwamen in een niet te stoppen Rollercoaster. Tot de dag dat ze het hoorde deed ze alles nog, en had ze wel pijn in heup en arm maar ze dacht dat er iets met de spieren was oid. Een week na de uitslag liep ze al achter de rollator en kon ze nog maar moeilijk uit de voeten. 1 bestraling gehad. Ze rookte trouwens gewoon door, wat mijn man en ik niet konden begrijpen trouwens. De doktoren zeiden dat het niet meer kon genezen, maar ze gingen voor de 5 vijf jaar. Ik zei op dag 1 al tegen mijn man dat we ons moesten voorbereiden op het ergste, ik dacht direct al dit is echte grote foute boel, gezien alle uitzaaiingen in het lichaam. Ze werd al heel snel, binnen 2 weken opgenomen in het ziekenhuis met verschrikkelijke pijn. Daarna kwam ze thuis op bed. Met morfine. Het was toen een paar weken "rustig" waarna ze met hallucinaties is opgenomen in het ziekenhuis en bleek de kanker ook ik haar nek/ hoofd te zitten. 3 maand na de uitslagdatum was ze dood. Zo bizar.. Ze overleed in het hospice dmv Palliatieve sedatie, helemaal op, er was niets meer van haar over. Ze had ook totaal geen reserve dus dat ging heel hard. Het is vandaag precies 1 jaar geleden dat ze de uitslag kreeg, en nog zeggen mijn man en ik wel eens tegen elkaar, Goh..ze is er echt niet meer hè? Het was gewoon niet te bevatten zo snel dat het ging. Ts ik heb dus ook geen succesverhaal voor je, ik wens je heel veel sterkte! Hopelijk vinden ze idd geen verdere uitzaaiingen en is het te behandelen. Meestal wordt longkanker te laat ontdekt. Maar in jou geval klinkt het alsof ze optijd er bij zijn! Ik hoop het voor jullie!!
Ik heb dan wel succes verhalen want een hoop van onze onco patiënten die zijn er nog die geen uitzaaiingen hadden. Uiteraard ook een groot deel die uiteindelijk wel zijn overleden maar die hadden dan ook wel uitzaaiingen. Het mooiste zou zijn als hij door de bestralingen helemaal kan verdwijnen of zo klein kan worden dat ze hem toch kunnen weghalen met de operatie zonder dat er teveel longinhoud verloren gaat. Als de longarts zegt dat het niet levensbedreigend is dan is dat een goed teken want anders zeggen ze dat echt niet zomaar. Anders zeggen ze eerlijk het ziet er niet goed uit. Je mag me altijd een pb sturen hoor.
Als ik t zo lees klinkt t positief. Mijn vader heeft longkanker met uitzaaiingen en wordt niet meer beter. Extra zuur dat ie nooit gerookt heeft. Dus ik denk dat je de moed er in kan houden hoor