Ik trap af. Ik vind dit gedrag wat plaatsvind, waarop word aangegeven dat dit niet gewenst is en het dan nogmaals plaatsvind. Voorbeeld billen knijpen in de kroeg. Zeggen dat wil ik niet, gebeurt het weer is het grensoverschrijdend. Hetzelfde met vunzige opmerkingen en berichten. Aangeven hier niet gediend van te zijn. Gebeurd dit weer gaat het grenzen voorbij en is het grensoverschrijnend gedrag. In mijn ogen is iets alleen grensoverschrijnend als eerst een grens is aangegeven. extra noot. Dan praat ik in situaties over 2 volwassen mensen. Niet volwassen vs. Kind!
Als een man zonder aanleiding aan je borsten zit vind ik dat grensoverschrijdend en daar hoef je niet eerst een grens voor aan te geven.. Billen knijpen hetzelfde. Hoezo denkt een man dat je gewoon maar aan een vrouw mag zitten?
Ik ben denk ik heel naïef maar in mijn wereld gebeurt dit gewoon niet. Of ik heb te weinig borsten ofzo. nee even serieus dit lijkt me echt heel vervelend en behoeft idd geen uitleg!
Grensoverschrijdend is voor mij wanneer iets ongepast is. Ik denk dat dat voor iedereen persoonlijk is. Als een moeder een heel kleffe relatie heeft met haar zoon en seksueel getinte opmerkingen zou maken, dan zou dat voor mij grensoverschrijdend zijn (als ik de vriendin van die zoon was). Of als mijn leidinggevende mij een dickpic zou sturen, pfoe nee. Absoluut not done. Daar heb ik goed contact mee en ik vraag hem ook wel eens om een gunst dus dat zou onze relatie echt verstoren. Hetzelfde geldt voor een situatie wanneer bijv een goede vriend van mijn man mij opeens naaktfoto’s zou sturen met vunzige berichten. Niet oké. Maar zou een random collega mij een dergelijke foto sturen dan zou het me niks doen en zou ik de foto wel als bewijs bewaren (en dit ook kenbaar maken plus dat ik er niet van gediend ben)
In een volle club vind ik billen aanraken een lastige, dat kan ook per ongeluk gaan. Maar ik heb wel eens iemand gewaarschuwd toen het herhaaldelijk gebeurde. Borsten per ongeluk aanraken dat lukt niemand, en anders raakt mijn schoen per ongeluk het zaakje dat tussen zijn benen hangt aan. Tegenwoordig lees ik ook dat mensen het grensoverschrijdend vinden als bijvoorbeeld een bouwvakker naar een vrouw fluit. Zelf zie ik dat eigenlijk meer als een compliment. In mijn puberteit liepen we zelfs vaak langs. Een ongewenste Overmars foto van iemand in een hogere machtspositie kan wel grensoverschrijdend zijn. Maar zo'n zelfde foto die door een stel dronken gasten als grapje zou worden gestuurd zou ik weer niet als grensoverschrijdend zien. Zolang ze hun bifi worstjes maar niet letterlijk in mijn gezicht zouden duwen. Dus het ligt er denk ik aan wat er gebeurt in welke situatie. Wel lijkt het alsof mannen straks helemaal geen complimenten meer aan vrouwen mogen geven, want stel je voor dat het verkeerd wordt opgevat...
Laatst las ik ergens een artikel waarbij het al grensoverschrijdend zou zijn als je bijv je kind kietelt en hij zegt ‘nee hou op’ en je gaat toch even door; dat dat ook al over de grens is. Dat vind ik dan echt belachelijk. Tot wanneer mag ik dan de billen van mijn kinderen afvegen? Hen op de mond kussen? Mag ik dan helemaal niets meer zeggen omdat mijn kind het er zogenaamd niet mee eens is (en ik in zijn ogen zijn grens overschrijd). Belachelijk. grensoverschrijdend gedrag heeft voor mij wel een seksuele ondertoon.
Oh dat vind ik juist al de basis. Als mijn kind niet wil kussen met oma, dan gebeurt dat dus niet. Ik vond die verplichte zoen van familieleden echt vreselijk als kind. Als kietelen niet leuk is, dan ga ik zeker niet toch nog even door. Wij zijn hier heel duidelijk met ‘nee = nee’, of dat nu met stoeien met een kind is of iets met een seksuele lading.
Ik hou er sowieso niet van om aangeraakt te worden dus dat is bij mij al snel grensoverschrijdend. een vunzig berichtje of een dickpick ben ik echt niet van onder de indruk. Iets met blokkeer en negeer.
Nee maar spelenderwijs kietelen, een kind dat lacht en het terug doet (als iemand mij zou kietelen zeg ik ook nee, puur omdat ik er niet tegen kan), kom op. Dan kun je bij elke 'nee' je vraagtekens zetten toch? En ik heb het natuurlijk niet over de verplichte kus op verjaardagen of oma's oid. Gewoon mijn eigen baby en kleine kinderen. Die kus ik gewoon op de mond, schijnt tegenwoordig ook al wat van gevonden te worden..
Oef en hier kussen de grootouders onze kinderen dus echt niet op de mond.. gekukkig niet. Maar ik bedoel meer. Alsof er iets achter zou zitten als je met je kind stoeit of kietelt. Dat doen ze onderling ook. Moet je dan bij de allereerste nee gelijk met gespitste oren zitten? Je merkt gauw genoeg aan iemand wanneer die het echt niet meer leuk vindt en dan stop je gewoon. Punt. Maar ik vind sommige dingen wel erg vergezocht.
Ligt in mijn situatie volledig aan de setting. In een drukke kroeg, kan dat in mijn ogen gebeuren. Daarna maak ik zo iemand duidelijk dat als zijn tanden hem lief zijn of jij niet de rest van zen leven met een litteken over zijn gezicht van mijn glas wil doorbrengen hij daarna handjes thuis houd. vraag me ook af wat grensoverschrijdend is qua opmerkingen. De vuilnisman die fluit, de bouwvakker die roept he lekker ding, een voorbijganger die zegt met jou wil ik wel een beschuitje eten. wij vrouwen hebben een mond gekregen om ons tegen dit soort gedrag te verweren en onze grenzen aan te geven. Maar dat is mijn mening.
Maar vind je het niet raar dat je het als vrouw wel vind dat het kan gebeuren? Ik dacht ook altijd zo. In de discotheek werd ik best vaak in mijn kruis of kont of borsten gegrepen op bepaalde plekken (bij de drukke bar, in het gangetje tussen de zalen) alle vrouwen en daar stond het om bekend. We vonden het altijd super vervelend maar je kon er niks aan doen want je zag het amper en als je het wel zag en er wat van zei werd er iets grappigs van gemaakt. Maar laten we het eens omdraaien. Als alle vrouwen dat standaard bij mannen deden. Als er een kerel aan de bar staat en jij grijpt hem in zijn ballen. Dan moet hij dus eerst zeggen dat vind ik niet zo fijn. En dan is het dus als ik het de tweede keer doet pas grensoverschrijdend? Ik weet zeker als ik dit zo random zou doen als hoe random mannen dat bij mij deden, ik opgesloten wordt omdat ze denken dat ik niet goed bij mijn hoofd ben We vinden het allemaal normaal omdat het ook genormaliseerd wordt. “Ach je hebt een mond om er wat van te zeggen “ (uiteraard maar niet elke vrouw is even mondig en wat als we een machtspositie is)omdat we vinden dat het er ook bij hoort. Omdat we dat als vrouwen een beetje geleerd hebben (boys Will be boys, een bouwvakker fluit nou eenmaal, een klap op je kont ach lach het maar weg) Ik vind een bouwvakker die fluit niet erg. Ik niet maar anderen wel. Ik vond de jongens op centraal station die altijd siste en meisje meisje wil je een piemel in je mond of lont naar me riepen wel heel naar en vervelend (en een beetje eng) Als ik een d**pic krijg van een random iemand pak ik hem aan en maak ik een grapje of word ik boos. Als het van mijn manager zou zijn zou ik eigenlijk al niet weten wat ik moest doen.
Ik denk juist dat het probleem is dat juist heel veel mensen niet weten wanneer het echt niet leuk meer is en je moet stoppen. Want het is wel degelijk goed je kinderen te leren dat een nee met betrekking tot zijn of haar lichaam daadwerkelijk een nee is. En ze dat ook mogen zeggen en de ander die grens moet accepteren. Want anders wordt de grens als je zoon 18 is en met een meisje aan het stoeien is en ze nee zegt ook een vage. Dan denkt hij misschien oh het is nog wel leuk, ze zegt nee maar ach ik kan nog wel even doorgaan want ik schat in dat het nog wel even kan. Terwijl voor haar dat punt wel echt bereikt is dat hij echt moet stoppen. Ik ben het met je eens hoor dat je zeker niet krampachtig nu moet doen met je eigen kinderen en bij hen voel je het vast en zeker goed aan. Maar het is wel goed om over na te denken.
Op zich wel maar ik ben van het kamp:'dat zou niet nodig hoeven zijn.' Grensoverschrijdend gedrag gaat bij mij over gebrek aan respect. Ik heb er geen last van als iemand me nafluit maar kom op zeg, ik ben geen hond. Natuurlijk kan ik er wat van zeggen, maar waarom voelt een man de noodzaak om het te doen? Waarom wordt ik gedwongen om er wat van te zeggen terwijl hij net zo makkelijk respectvol zijn mond kan houden, of zijn handen thuis houden? De mannen bij ons in de fabriek vroegen ook wat ze wel of niet konden doen. Ik heb ze aangegeven dat een grens subjectief is, en per vrouw verschilt. Maar dat een goede richting is dat ze niets doen waarvan ze ook niet willen dat een wildvreemde bij hun dochter doet.
Daar zit het, in mijn ogen, al fout. Ik vind het überhaupt voor een vrouw al niet nodig om ons tegen dit gedrag te hoeven weren, en een grens aan te geven. "Do not project your daughters. Educate your sons!" Niet iedereen is even mondig, of durft voor zichzelf op te komen. -Ik vind namelijk dat een man (of vrouw, uiteraard) toch zeker zelf hun verstand kan gebruiken. Hoezo stuur jij mij een dickpick? Wie denkt sowieso dat ik daarop zit te wachten? En of degene nu een kennis, totaal vreemde, potentiële date, mijn directe werkgever, of de koning zelf is: je hebt een probleem, en ik zorg ervoor dat de rest van mijn omgeving, bij naam en al, op de hoogte is van je rare gedrag. -billen/borsten knijpen? Ik heb al 3x iemand een mep vol in het gezicht gegeven. Is echt geen waarschuwing aan vooraf gegaan. Moet je je poten maar thuis houden. En bij me op een dwingende manier vast houden, en me gewoon aanraken, waar ik niet wil, heb je ongeveer 3 tellen. (mits het aanraken niet per ongeluk gebeurd, uiteraard) -nafluiten ben ik al niet zo van, maar vooruit. Ik begrijp dat het als compliment bedoeld kan zijn. Dat is nasissen, en "Hey slet" naroepen niet. (vul zelf de andere benamingen maar in) -En ik weet wel zeker dat ook mannen (of vrouwen) heel goed in staat zijn om te bedenken wat wel en niet grensoverschrijdend is. Stel, je bent in de kroeg, op stap, of whatever. Dan is het leuk om te flirten. Lijkt me heel logisch. Maar er is toch een duidelijk verschil tussen een knipoog, oid, en "Neuken?"
Ik had een manager die steeds verder ging, eerst een hand op de schouder, opmerkingen maken als ik voor hem liep ,mij bellen op mijn vrije dagen voor een kletspraatje.Het werd steeds gekker, er kwam een knuffel bij en een kus op de mond...hij was 25 jaar ouder!Ik voelde me steeds ongemakkelijker maar ja, ik werkte tussen de mannen dus er over praten had geen nut (dacht ik).Tot hij toegaf gevoelens voor me te hebben, helaas kwam hij er mee weg en ben ik met een vaststellings overeenkomst er uit gezet.Ik heb toen nog een tijd vervangend werk gedaan om bij hem uit de buurt te zijn en overplaatsing naar een andere vestiging was niet mogelijk, dat was ook het moment dat ik het verhaal eruit gegooid heb.Mijn mannelijke collega's vonden het schandalig dat hij dat gedaan had en dat ik dubbel de klos was, eerst slachtoffer van seksuele intimidatie/aanranding en dan ook nog eens mijn baan kwijt!Die man heeft het nog zwaar gehad na mijn vertrek en daarom is hij met vervroegd pensioen gegaan.Achteraf heb ik er best spijt van dat ik geen aangifte gedaan heb,ik vind nog steeds dat er fout gehandeld is door pz.Degene die me wel wilde helpen is namelijk heel snel van de zaak af gehaald omdat zij wel het protocol wilde volgen en de ander niet.Dus ja, ik ben oprecht blij dat er nu meer aandacht aan besteed word ook al lijkt het er soms op dat niets meer mag maar grenzen vervagen snel....als een hand op de schouder toegestaan word dan zakt vanzelf de hand iets af naar een andere plek....