Ik werk sinds 4 weken weer 3,5 dagen per week. Nou kom ik elke dag helemaal kapot thuis. Gisteren was het zo erg dat ik bijna niet meer kon lopen van de pijn in mijn buik. Eigenlijk wil ik me vandaag ziekmelden maar omdat ik er nog maar zo kort werk weet ik niet of dit wordt gewaardeerd. Ik werk op uitzendbasis en denk dat ik deze baan niet lang maar volhoud. Wat zouden jullie doen? Stephanie
Als je al weet dat je het niet lang volhoudt .. dan zou ik met deze baan stoppen. Mss kan je via het uitzendbureau wel ergens anders werken wat je wel aankan?
goed naar je lichaam luisteren! lukt het niet..stoppen.. makkelijk gezegt dan gedaan maar elke keer kapot thuis komen is ook niks.
klopt gewoon naar je lichaam luisteren, ik had er ook last van moet elke dag van den haag naar rotterdam en weet terug nu heb het zo kunnen regelen dat ik drie dagen thuis kan werken en 2 dagen naar rotterdam ga bevalt me een stuk beter moet ik zeggen. want ik was lichamelijk en emotioneel gewoon helemaal kapot je moet eigen je eigen en aan de beeb denken hoor groetjes jessica
Je hebt ook helemaal gelijk. Ik ben kapot en ook nog depressief. Ik ga zo praten om mijn werk want ze hebben me volledig tot 1 juli ingepland. Ik zie heel erg tegen dat gesprek op omdat ik daar nooit zo goed in ben. Ik hoop maar dat ze het respecteren en accepteren.......
hee meid, ik weet precies wat je bedoelt en vind het daarom juist moeilijk om advies te geven. Ik heb ook het gevoel dat ik het niet meer aankan, ik werk 40 uur per weer, maar het wordt me nu echt teveel. Overdag gaat nog wel, maar als ik 's avonds thuis kom, stort ik helemaal in. Buikpijn ed en iedereen om mij heen moet het ontgelden omdat ik eigenlijk alleen nog maar kan ligggen. Ik heb dit alleen nog niet aangekaart, omdat ik het gesprek ook zo moeilijk vind! Toch zou ik je aanraden om het gesprek aan te gaan! (nu mezelf nog overtuigen)
Hee meis, Vervelend he als je lichaam niet meer mee wil en je hoofd wel. Ik werk(te) ook op uitzendbasis en ben sinds vorige week op advies van de VK en de GYN thuis. Mn verlof is ook al naar voren geschoven. Ik zou eerst 17 mei gaan, maar dat is nu 3 mei geworden. Het beste wat je kan doen is naar je lichaam luisteren. Het gaat nu niet alleen om jou. Ik weet uit eigen ervaring dat dat ontzettend moeilijk is, vooral omdat je wel wil, maar het lichamelijk gewoon niet meer gaat. Praat er anders over op je werk of met je VK. Dit heeft bij mij heel erg geholpen, vooral omdat ze op mn werk heel erg meegaand zijn. Daar heb ik echt geluk mee gehad. Ik wens je sterkte en vooral luisteren naar je lichaam. Liefs, Duveldraakje
Ik heb net een gesprek gehad dat ik het zowel geestelijk als lichamelijk gewoon niet meer aankan. Ik voel me onwijs depressief. Opzich werd het begrepen en nu mag ik halve dagen gaan werken. Om dit even te bevestigen belde ik net terug en kreeg ik als antwoord: Tja ik heb weinig keus he dus doe maar.........Dat schoot me even helemaal verkeerd! Ik laat me niet kennen en ga gewoon halve dagen werken. Maar het steekt wel dat mensen gewoon geen begrip hebben voor je situatie. Ze hebben me aangenomen terwijl ze wisten dat ik zwanger was en dit dus kon gaan gebeuren. Ik ben nu voor 2 dagen ziek gemeld en daarna heb ik een weekje vakantie dus ik ga goed uitrusten en mocht het met halve dagen nog niet gaan dan stop ik de hele boel. Sorry voor het lange verhaal moest het even kwijt. Liefs Stephanie
Meis, hartstikke goed van je. Je moet echt goed naar je lichaam luisteren. Vooral ook om je kleintje. Jammer dat ze zo reageerden. Ga nu eerst maar lekker even een weekje genieten en probeer het dan inderdaad om halve dagen te werken. Als het niet gaat, dan gaat het niet en dan moet je ook echt toegeven. Liefs, Duveldraakje
Je moet altijd naar je lichaam luisteren, en nu dat je zwanger bent al helemaal. Vraag eens aan het uitzendburo wat zij voor jou kunnen betekenen, mischien hebben ze wel iets anders voor je. Nou succes meid en luister naar je lijf. XXX Gusam
goed dat je dat gedaan hebt. jij en je kindje zijn belangrijker dan het werk . je moet naar je lichaam luisteren als die zeg nu is het genoeg dan het ook aangeven op je werk. ik zeg ook al me kindje is nummer 1 en me werk staan ergens onder aan.
ik heb vanaf week 14 al het advies gekregen niet meer te tillen vanwegen rugklachten. ik werk in het magazijn als orderpicker en passens werk hadden ze niet. ik ben dus gewoon door gegaan met tillen met als gevolg dat ik er hevige bandenpijn aan over heb gehouden. vooral tegen de middag en avond ging ik echt door een hel. kon amper recht op staan en me benen optillen wast haast onmogelijk. ik heb me dus ziekgemeld en moet vanmiddag weer naar de bedrijfsarts. omdat hun voor mijn geen passend werk hadden geregeld zat ik dus vroegtijdig met bandenpijn dus als je lichaam aangeeft dat het niet gaat stop dan meteen en ga niet door net als mij want echt voor dat het minder wordt ben je alweer enkele weken verder.
Goed van je! Vooral goed naar je lichaam luisteren. Als die je aangeeft dat het niet gaat moet je daar iets mee doen. Niet negeren want daar krijg je uiteindelijk alleen jezelf mee. Ga lekker genieten van het weertje en je weekje vakantie
Ik zit met precies hetzelfde probleem . Heb mij vanmorgen ziekgemeld en de gyn gebelt (kreeg de assistente aan de lijn) je moet eens raden wat ze zei....ik moest maar naar de huisarts gaan want ze wist ook niet wat voor soort buikpijn ik heb :x ik had het gelijk helemaal gehad . Heb gelijk een verloskundige gevraagd of ik niet bij haar terecht kan en kan dinsdag op gesprek komen . De buikpijn heb ik nog steeds maar zelf ik wel dat het komt door te zwaar lichamelijk werk dus ik wacht wel even af tot wat ze zegt dinsdag maar voel me er zo rot over . Heb gekozen om bij de gyn te blijven en dan krijg je zo'n reactie . Als het te zwaar is zou ik er dus wel voor kiezen om thuis te blijven , je lichaam geeft aan als het te zwaar is .
Ik ben nu 14 weken zwanger en ben pas weer gaan werken, was ziek thuis van erge misselijkheid, moeheid, last van lichamelijke klachten als ik teveel deed (ik kon niet eens boodschappen gaan doen!) Nu werk ik weer 2 weken en het gaat eigenlijk niet echt goed....ik werk op kdv op de babygroep. De bedjes zijn boven. Ik heb al afgesproken dat ik de kinderen niet naar bed en uit bed haal want dat is echt te zwaar. Alleen soms gebeurd het toch dat ik moet tillen en dat voel ik me echt heel rot, word dan weer beroerd en heb echt veel last van mn rug, heupen en buik/liezen (soort van trekkend gevoel). Afgelopen maandag zei mn collega bijv dat ze last van haar voet had dus heb ik hele ochtend 7 babies paar keer naar bed en uit bed gehaald...was dus echt foute boel voor mij s avonds (s middags kwam gelukkig andere collega die het overnam het tilwerk). Ik ben iemand die als ze werkt, niet gaat klagen dat ze last heeft van allerlei dingen... Vind het echt zoo moeilijk....is s avonds vaak zo dat ik zo moe ben en last heb dat ik gewoon bijna niet op kan staat..echt vervelend en raar (zo snel al zoveel last) Nu wilde ik eigenlijk toch minder gaan werken, in ieder geval op de dinsdag een halve dag minder want dan sta ik 1,5 (einde van de dag) alleen met 10 babies en dan moet ik dus helemaal alles zelf doen en toch veel tillen..... heb het al beetje aangegeven maar mn werkgeefster zegt dan: is er geen ander oplossing dat je eerder begint met werken en eerder naar huis kan? maarja..dan is het ok teveel ben ik bang want rustig aan doen zit er echt niet bij , bij het kdv waar ik werk... Dus ik baal hiervan en durf eigenlijk niet goed aan te geven dat ik toch echt op dinsdag korter wil gaan werken. Werk nu op dinsdag van 9-18 (wordt eigenlijk altijd wel 18.30 of later) maar wil dan bijv van 9-15.00 werken ofzo. Werkgever is met oproepkrachten enzo bezig dus daarom had k het gezegd...iedereen zegt ook dat ik echt aan mezelf moet denken en het gewoon nog goed aan moet geven maar durf het niet zo goed....mn bazin is wel aardig maar kan ook snel boos worden enzo...maar aan andere kant, ze weet dat ik nog veel last heb ebzo.. nouja, dit verhaal wordt erg lang maar ben blij dat ik het ook hier even van me af kan schrijven... Ik vind het zelf ook belangrijk dat ik naar mezelf luister nu met de zwangerschap maar het is niet altijd even makkelijk helaas... Liefs Syl
Hy Syl, Mag jij dan niet stoppen met werken? Ik werk namelijk in een kinderopvang en ik zit al van de 2e maand thuis. En dit omwille van het CMV-virus (baby-peuter-kleuter virus) bij ons moet iedereen die zwanger is stoppen. We krijgen dan een vervangingsinkomen, eerst van de mutualiteit daarna van de werkgever zelf. Liefs Winter ***
ik werk in een verzorgingstehuis en hoor ook zo vaak zeggen dat ze op veel plaatsen meteen moeten stoppen of toch op 3 maanden.. wij moeten tot 6 maanden werken tenzij we zelf beslissen van te stoppen. Op de dementenafdeling bij ons mogen ze op 3 maanden stoppen. Mijn afdeling de hulpbehoevenden wij moeten tot 6 maanden.. we hebben laatst gevraagd hoe dit kwam en kregen als antwoord dat dementen kunnen slaan en blablabla. nu de dementenafdeling telt bij ons 20 mensen, mijn afdeling telt er 60.. uit de 60 heb ik de dementen eens geteld en ik kom uit op 19 dementen die op mijn afdeling verblijven. waar zit hier dan het verschil met de dementenafdeling zelf vraag ik mij dan af? 1 demente?
Ik werk in de verstandelijk gehandicapten zorg. Wel op een groep met hoog niveau maar ook met agressie. Ik heb nu al last van BI en zal moeten zien hoelang ik het volhoud. @Sylvia: meis pas je goed op je zelf. De klachten die je omschrijft kunnen snel omslaan naar bijv BI of ernstige rugklachten. @Winter: is dat hier in Nederland waar jij werkt? Ik heb hier nog nooit van gehoord. Ik persoonlijk zou gek worden als ik zolang verplicht thuis moet zitten. Terwijl je dus eigenlijk niet ziek bent.
ik ben nu bijna 11 weken en werk ongeveer 4 - 4,5 dag per week. Ik zit in het onderwijs en heb dus ook net de ouderavonden gehad. Dat trek ik dus niet, ik werk de hele dag in de 30 graden celsius (mijn lokaal heeft bijna geen ramen, is aan de zon kant op 2e verdieping onder plat dak ) en dan als ik thuis kom ben ik ongeveer dood. Moet ik 's avonds dus ook nog ouderavonden doen. tja het hoort ebrij en ik kan me niet makkelijk ziek melden, ik voel me dan zo'n aansteller.
ik werk de ene week 6 dagen van de 7 en de andere week 4 dagen van de 7 dus met momenten enormmmm zwaar.. 30 graden? ik wil bij ons binnen geen thermometer hangen wij zitten veel in een veranda die heel slecht geisoleerd is of weet ik veel wat, dus het zweer druipt gewoon van u af al zit ge maar op ne stoel.. maja nog 3 maandjes werken en kan vanaf nu mijn verlof gaan opnemen, wordt het toch ietskes minder werken en lukt het echt niet meer dan stoppen we maar he.. hoewel ik ook een doorbijterke ben, maar voel het toch als het tegen de 8uren werken aan gaat en zeker in die week da'k het weekend ook moet werken want de weekenden zijn dubbel zo zwaar.. 4 personeelsleden minder als door de week.. voel je wel..