ik vroeg me af hoe jullie hier tegenover staan. vriend heeft dit altijd moeten betalen ik nooit. wij zijn beide van mening dat je als kind niet hoeft bij te dragen in de kosten het het huis etc van je ouders wij kiezen voor kinderen dus kies je ook voor de kosten en dan ga je niet een kind zijn geld aftroggelen omdat hij thuis woont en mee eet. wel zijn wij van mening dat als wij eens hulp nodig hebben dit de kinderen zullen doen zolang als ze thuis wonen.
Ja S. gaat kostgeld betalen.. Maarrr dit betaald hij niet om een bijdrage te leveren aan de boodschappen etc. Dit gaat op zijn spaarrekening.
Helemaal mee eens! Ik ga mn eigen kinderen echt niet om geld vragen! Mijn man moest het thuis ook wel, maar wil het bij onze zoon ook niet doen. Vriendin van me moest vroeger wel kostgeld betalen, maar die moeder legde dat apart en toen ze uit huis ging kreeg ze alles mee, had ze niet zien aankomen dus dat is wel weer lekker vind ik.
Hier gaan ze ook kostgeld betalen, hangt ook van de situatie af. Als ze studeren etc hoeft het niet, maar als ze werken kunnen ze best kostgeld betalen. Dit geld zetten we dan apart en krijgen ze als ze op zichzelf gaan wonen mee
Nee onze zoon hoeft dat niet te betalen al denkt mijn vriend er anders over. Ik ben namelijk nogal verwend vroeger en mijn vriend moest wel kostgeld betalen (al werd dit op zijn spaarrekening gestort voor als hij het huis uitging) Maar nee wij hebben gekozen voor een kind dus onze zorg. Zo zie ik het maar mijn vriend denkt er anders over.
Ik heb kostgeld betaald aan mijn ouders. Ik werkte toen al overigens.. Nee ik ga dit niet aan mijn dochter vragen, ze kan dat beter sparen..
Ja, maar alleen als ze hun studie klaar hebben en een goede baan hebben. Dan vind ik dat mijn kinderen een steentje bij mogen dragen aan het huishouden!
Kostgeld hoeven ze niet te betalen, ik vind wel dat hij iedere maand gewoon een klein bedrag op zijn spaar rekening moet zetten. Maar geld laten betalen omdat hij in huis woont en eten eet enzo nee dat vind ik echt onzin.
In principe wel als ze meerderjarig zijn. Leren ze alvast een beetje wat het is om hoge vaste lasten zoals huur of hypotheek te hebben en hoe ze met hun inkomen om moeten gaan. Wij zullen het overigens ook apart houden voor hen hoor en dan later "teruggeven", maar dat hoeven ze vantevoren niet te weten.
nee vind dat onzin, het is misschien wat anders als je werkt 20+ bent maar ik zou liever hebben dat ie spaart voor zijn of haar uitzet (misschien kunnen we overeen komen dat we dat samen regelen dan door inderdaad het geld van evt kostgeld apart te zetten voor hem of haar)
kostgeld? ach nee.... zolang ze thuis wonen en studeren of werken mogen ze dat lekker zelf houden....
Overigens alleen als ze (bij)verdienen naast hun studie, anders niet. Hoop toch echt wel dat ze ná hun studie in elk geval opgehoepeld zijn en zelfstandig wonen.
Hangt er echt vanaf. Zolang zoon nog op school zit en geen geld verdient niet. Maar als hij straks klaar is met school/studeren en nog even thuis woont om geld te sparen met een volledig salaris, dan beslist wel. Ik heb zoveel collega's gehad die nog even op kosten (en energie) van mama en papa thuis bleven wonen en ondertussen hun geld over de balk smeten aan dure auto's, uitgaan en vakanties. Nee hoor, dan betaald zoon kostgeld.
Zelf heb ik vroeger sinds ik werkte kostgeld moeten betalen, zodat mijn ouders makkelijker rondkwamen qua huishouden en om te leren met geld om te gaan. Ik heb er toen ik uit huis ging dan ook geen cent van terug gezien. (niet lullig bedoeld hoor) Als mijn zoon later groot is en geld verdient zou ik hem denk ik wel kostgeld willen laten betalen, zo leerd hij beter met geld (vaste lasten) omgaan en vaak sparen ze op die leeftijd toch minder. Dan kan ik het voor hem sparen en als hij het dan nodig heeft of het huis uit gaat heeft hij een leuk centje om te besteden aan zijn nieuwe huis.
Het ligt eraan! Ikzelf heb nooit kostgeld hoeven betalen. Ik zat nog op school, had wel een bijbaantje maar verdiende niet veel. Mijn broer daarentegen moest wel kostgeld betalen. Hij werkte full-time, had een goed salaris, voerde in huis geen flikker uit. Mijn man moest ook altijd kostgeld betalen. Door omstandigheden moest mijn man (toen nog vriend) hele hoge rekeningen voor de tandarts betalen en kon verder niks meer kopen zowat, en nog bleef zijn vader zeiken om kostgeld, terwijl die tandartsrekeningen er niet waren geweest als hij zijn zoon gewoon naar de tandarts had gestuurd toen hij nog jonger was. Ik ben niet tegen kostgeld, maar ook niet voor. In principe zal ik mijn dochter geen kostgeld vragen. Mocht zij op een gegeven 30 zijn en nog thuis wonen, haar eigen centjes verdienen (daar bedoel ik dus mee een full-time baan hebben) en ze gaat bij mij thuis zitten alsof ze in een hotel zit (dus niks in huis helpen, thuis komen om te eten en dan weer weg gaan) tja, dan ga ik er over nadenken om toch kostgeld te vragen. Zolang ze nog op school zit, niet werkt, ook meehelpt in huis ed, dan zal ze mij nooit over kostgeld horen.
Ik heb vanaf mijn, schrik niet, 14de kostgeld betaald . TEGEN de wil van mijn moeder in. 14 omdat ik een zakcentje wilde verdienen. Ik heb toen bij een familiebedrijf gewerkt en een paar maandjes over mijn leeftijd gelogen . Ik ben tot mijn 19e daar gebleven. Ik begon met het schoonmaken van aquaria. Ik eindigde met boekhouding, zelf een groep leiden etc. Ik leidde daar al een groep toen ik 15 was omdat ik me zo goed bewezen had . Geweldig bedrijf en geleerd dat door veel initiatief te tonen men mij ook meer gunde. Ze woonden daar met vier gezinnen en een aantal keer per jaar hadden ze dan een familiefeest. En dan waren er veel kinderen waar op gepast moest worden. Dat gebeurde in het huis dat er naastlag. Dus veilig maar ik kreeg altijd de taak gegund. 5 euro per kind per uur. En dan waren dat wel zo'n 15 tot 20 kinderen . Goed, dat terzijde. Vanaf het moment dat ik geld verdiende gaf ik de helft aan mijn moeder. Vre-se-lijk vond ze het maar aangezien mijn moeder het verre van breed had en toch altijd alles voor ons opzij zette en zichzelf volledig wegcijferde stond ik erop. Nam ze het niet aan dan ging ik er boodschappen van doen. Tja, ik ben een kind van mijn moeder en dus eigenwijs. Dat heeft ze geweten. Overigens heeft ze er alles aangedaan om me toch nog op haar manier terug te betalen hoor. Dan mijn eigen kinderen. Ja, als ze werken zou ik zeker kostgeld vragen. Niet om het zelf te houden. Ik zou het op hun rekening storten voor later. Auto of studie. Ik zou het ook niet vragen omdat ik van ze wil profiteren. Maar ik wil WEL dat ze leren dat niets in het leven zomaar komt en zeker niet voor niets.